Ολοκληρώθηκαν με επιτυχία οι εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Χηλής «Άγιος Γεώργιος» τη Δευτέρα 29 Απριλίου, ημέρα εορτής του πολιούχου της Νέας Χηλής Αγίου Γεωργίου.
Μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Χηλής «Άγιος Γεώργιος» με παραδοσιακές ποντιακές φορεσιές παρέστησαν στην πανηγυρική θεία λειτουργία.
Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας προσφέρθηκαν κεράσματα στους πιστούς, τα οποία είχαν φτιάξει μέλη του συλλόγου, ενώ στην κάτω αίθουσα του ναού προσφέρθηκε καφές από τις κυρίες του συλλόγου γυναικών της Νέας Χηλής.
Το απόγευμα μετά τον εσπερινό πραγματοποιήθηκε η λιτή εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Χηλής κατά την οποίαν τιμήθηκε ο π. Γεώργιος Κομνίδης για τη συμβολή του στην ανάδειξη της Νέας Χηλής, μέσω του μουσείου λαογραφίας και φυσικής ιστορίας που διατηρεί στον οικισμό.
Την τιμητική πλακέτα παρέδωσε στον τιμώμενο η πρόεδρος του συλλόγου κ. Μακρίνα Κοσμίδου, αφού προηγουμένως αναφέρθηκε στη ζωή και στο έργο του π. Γεωργίου.
Προηγήθηκε σύντομη ομιλία από το μέλος του συλλόγου κ. Ουρανία Πανταζίδου, η οποία αναφέρθηκε στον Αγίω Γεώργιο στη ζωή του Ποντιακού Ελληνισμού.
Όσο για τη βράβευση του π. Γεώργιου Κομνίδη, η κ. Πανταζίδου ευχήθηκε να βρεθούν εκείνοι οι αρμόδιοι που θα πάρουν την πρωτοβουλία - με τη σύμφωνη γνώμη και των οικείων του - να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο μουσείο λαογραφίας και φυσικής ιστορίας στη Νέα Χηλή, ώστε να συνεχίσει να συμβάλλει στην πολιτιστική προβολή της Νέας Χηλής. Και όπως χαρακτηριστικά τόνισε η κ. Πανταζίδου «Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας εάν δεν παλέψουμε να παραμείνει εδώ αυτός ο θησαυρός, όπως θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας εάν δεν προστατεύσουμε από τη φθορά του χρόνου την πέτρινη εκκλησία μας, την ιστορία του χωριού μας».
Τη λιτή εκδήλωση έκλεισε η χορωδία του συλλόγου με ένα παραδοσιακό τραγούδι της Καππαδοκίας, υπό την καθοδήγηση του Γιάννη Κώστογλου.
Στην εκδήλωση παρέστησαν ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης κ. Ευάγγελος Λαμπάκης, και οι υποψήφιοι δήμαρχοι μετά των συνεργατών τους κ.κ. Παύλος Μιχαηλίδης και Γιάννης Ζαμπούκης, καθώς και πολλοί φίλοι του συλλόγου.
Στη συνέχεια, στον αύλειο χώρο της εκκλησίας μέλη και φίλοι του συλλόγου πέταξαν για τρίτη χρονιά φέτος, τα ιπτάμενα φαναράκια, σε ανάμνηση ενός παλαιότερου εθίμου της Νέας Χηλής.
Λίγα λόγια για τα αερόστατα της Νέας Χηλής
(μέσα από επώνυμες μαρτυρίες κατοίκων)
Συνεχίζοντας την αναζήτησή μου για τα αερόστατα της Νέας Χηλής, επισκέφτηκα και σήμερα κάποιους ακόμη κατοίκους του χωριού μας. Ήθελα να διασταυρώσω τις πληροφορίες που είχα ήδη συλλέξει εδώ και δυο χρόνια, ώστε να παραδοθούν αυτές στην επόμενη γενιά όσο το δυνατόν πιο τεκμηριωμένες.
Πρώτα επισκέφτηκα τον κ. Στέφανο Χατζηδημητρίου. Ο κ. Στέφανος, παιδί του πολέμου, γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1941, εδώ στη Νέα Χηλή, λίγες ημέρες αφότου μπήκαν οι Γερμανοί στην πατρίδα μας. Ο πατέρας του ήταν από τη Μυτιλήνη και η μητέρα του από τη Χηλή της Μαύρης Θάλασσας (Εύξεινος Πόντος). Ήρθαν από τη Μυτιλήνη και ρίζωσαν στη Νέα Χηλή. Ο κ. Στέφανος θυμάται ότι το πρώτο αερόστατο το κατασκεύασε μαζί με τους μαθητές του σχολείου η κυρία Αλεξάνδρα, δασκάλα εκείνα τα χρόνια στο σχολείο του χωριού (στη θέση του σήμερα βρίσκεται το νηπιαγωγείο).
Ως καύσιμη ύλη χρησιμοποιούσαν άχυρο. Ο καπνός ήταν αυτός που βοηθούσε στην ανύψωση του αερόστατου.
Ο κ. Χατζηδημητρίου αλλά και η γυναίκα του Ησαΐα Παπαδοπούλου μου είπαν ότι το αερόστατο της κυρίας Αλεξάνδρας έπεσε στο παλιό σπίτι του Κέπελη (τοποθεσία γνώριμη για τους παλαιότερους κατοίκους της Νέας Χηλής).
Αργότερα ένα άλλο αερόστατο ήρθε και πάλι στη Νέα Χηλή. Αυτή τη φορά το έφερε ο δάσκαλος της ψαλτικής και ψάλτης της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου Μιχάλης Σκαλτσουνάκης. «Ο κ. Μιχάλης ερχόταν από την Αλεξανδρούπολη» θα μου πει το ζεύγος Χατζηδημητρίου αλλά και οι κύριοι Θωμάς Λιθοξόου και Θανάσης Μουτάφης (μάλιστα όπως μου είπε ο κ. Μουτάφης, ο κ. Μιχάλης δίδασκε την ψαλτική στο μεγαλύτερο αδελφό του).
Στη συνέχεια κατευθύνθηκα προς το καφενείο του χωριού. Εκεί συνάντησα τους κυρίους Θεοδωρίδη Γεώργιο (Αγάπιο) γεννημένο το 1940 και Ελληνίδη Γιάννη, γεννημένο το 1939. Στην παρέα ήταν και ο κ. Κεβόπουλος Βασίλης. Οι δυο τελευταίοι γέννημα θρέμμα της Νέας Χηλής. Ο κ. Θεοδωρίδης με την οικογένειά του ήρθε στη Νέα Χηλή το 1947 από τα Πάταρα Έβρου, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένειά του μετά τον ξεριζωμό και την προσφυγιά του 1922.
Και οι τρεις, μαθητές της κ. Αλεξάνδρας, μου επιβεβαίωσαν όσα είχα ήδη πληροφορηθεί από την οικογένεια του κ. Στέφανου Χατζηδημητρίου, αλλά και είχα συλλέξει από την παλαιότερη έρευνά μου. Όλοι μου επιβεβαίωσαν ότι το αερόστατο έγινε γνωστό στο χωριό από τη δασκάλα τους την κυρία Αλεξάνδρα και ότι δεν προϋπήρχε ως έθιμο στο χωριό... Δεν το έφεραν δηλαδή κάποιοι από τους παλιούς πρόσφυγες - κατοίκους του χωριού από τις αλησμόνητες πατρίδες. Επίσης οι ίδιοι μου επιβεβαίωσαν την πληροφορία και για το δεύτερο αερόστατο, αυτό που έφερε στη Νέα Χηλή ο κύριος Μιχάλης.
 |
| Η κυρία Αλεξάνδρα με μαθητές της το 1954 |
Τα αερόστατα τα πετούσαν την παραμονή του Αγίου Γεωργίου και έτρεχαν τότε τα παιδιά, όπως λένε, για να δουν που θα προσγειωθούν... Όταν χάθηκε στη θάλασσα και το αερόστατο του κυρίου Μιχάλη, όπως μου είπε ο Θωμάς Λιθοξόου, μαζί χάθηκε και το έθιμο.
Εμείς με το σύλλογο το επαναφέραμε μέσα από τα ιπτάμενα φαναράκια, ελπίζοντας να το διατηρήσουμε ως έθιμο και να το παραδώσουμε στους νεότερους, που απ΄ ότι φαίνεται το έχουν αγαπήσει.
 |
| Η κυρία Αλεξάνδρα με τ΄ αγόρια της Νέας Χηλής το 1955 |
Η κυρία Αλεξάνδρα Σπετσιώτου είχε διοριστεί ως δασκάλα στο χωριό μας αρχές του 1950. Όλοι οι παλιοί μαθητές της έχουν να πουν έναν καλό λόγο για τη δασκάλα τους - παρόλο που ήταν αυστηρή. Θυμούνται πόσα πράγματα έμαθε τότε στα παιδιά, «Ιστορία της Ελλάδος, Γεωγραφία και Θρησκευτικά που τα έλεγε με τόση αγάπη. Για μας η δασκάλα μας ήταν το δελτίο ειδήσεων για όλα. Είχε τόση υπομονή στο να μας μάθει ποιήματα, θεατρικά και άλλα πολλά... Παίζαμε θέατρο από την πρώτη δημοτικού» λένε παλιοί μαθητές της.
Η Αλεξάνδρα Σπετσιώτου έφυγε από τη ζωή πριν μερικά χρόνια σε ηλικία περίπου 100 χρονών. Και όπως μου είπαν παλιοί μαθητές της, που την είχαν δει τελευταία, παρόλο που πέρασαν τόσα πολλά χρόνια, τους γνώριζε και τους φώναζε με τα ονόματά τους...
Ας είναι αιωνία η μνήμη της.
Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α)
➤ Διαβάστε εδώ την ιστορία της εκκλησίας της Νέας Χηλής
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω