Με κεντρικό σύνθημα "Με τους αγώνες, τα όνειρα, τη δύναμή μας... θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα, τον Σοσιαλισμό" πραγματοποιήθηκαν στην Αλεξανδρούπολη οι εκδηλώσεις του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή.
Εκατοντάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών συμμετείχαν στις εκδηλώσεις και τις δραστηριότητες του Φεστιβάλ, συζήτησαν, χόρεψαν, διασκέδασαν τόσο στις κεντρικές εκδηλώσεις όσο και στις δραστηριότητες των στεκιών.
Πιο συγκεκριμένα στο χώρο λειτουργούσε μαθητικό στέκι όπου πραγματοποιήθηκε συζήτηση πάνω στη θέση του ΚΚΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, καθώς επίσης και φοιτητικό στέκι όπου πραγματοποιήθηκε μάζεμα υπογραφών ενάντια στη συμφωνία "Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ". Πλήθος κόσμου συζήτησε με μέλη και φίλους της ΚΝΕ για τη συγκεκριμένη εξέλιξη, για το ρόλο που θέλει να παίξει η στρατιωτική βάση της Αλεξανδρούπολης ιδιαίτερα γνωρίζοντας ότι την προηγούμενη ημέρα είχε επισκεφθεί την πόλη για να την «επιθεωρήσει» ο Αμερικάνος πρέσβης.
Στο χώρο επίσης λειτούργησε έκθεση με τίτλο «Με τους αγώνες, τα όνειρα, τη δύναμή μας… "…θα χτίσουμε έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα…", τον ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ», καθώς επίσης και παιδότοπος, ταβέρνα και μπαρ.
Οι κεντρικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν με χαιρετισμό από την Σωτηρία Δευτεραίου, γραμματέα του Τ.Σ. Έβρου της ΚΝΕ και στη συνέχεια ακολούθησε βίντεο αφιερωμένο στα 50 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ.
Στη συνέχεια στο βήμα ανέβηκε ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ ο οποίος και τόνισε: «Κάθε Σεπτέμβρη συναντιούνται οι αγωνίες και οι διεκδικήσεις των μαθητών, των φοιτητών, των νέων εργαζομένων και ανέργων, ό,τι καλύτερο έχει να αναδείξει η πολιτιστική δημιουργία, με την πρωτοπόρα δράση και πρόταση πάλης του ΚΚΕ».
Ακολούθησε μεγάλη συναυλία με την Φωτεινή Βελεσιώτου και τον Σωτήρη Μπαλλά, που μάγεψαν με τις φωνές τους, τους παρευρισκόμενους.
Στην ομιλία του ο Γιάννης Πρωτούλης μεταξύ άλλων σημείωσε:
«Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή συμπλήρωσε 45 χρόνια μιας συγκλονιστικής πορείας και συνεχίζει, μαχητικά, ασυμβίβαστα!
Κάθε Σεπτέμβρη συναντιούνται οι αγωνίες και οι διεκδικήσεις των μαθητών, των φοιτητών, των νέων εργαζομένων και ανέργων, ό,τι καλύτερο έχει να αναδείξει η πολιτιστική δημιουργία, με την πρωτοπόρα δράση και πρόταση πάλης του ΚΚΕ.
Εδώ συναντιέται το χτες με το σήμερα και το αύριο. Και είναι πολύ όμορφο να βλέπει κανείς αγωνιστές που έστηναν το 1ο φεστιβάλ, να βρίσκονται σήμερα και να βοηθούν τα παιδιά της ΚΝΕ με την ίδια φλόγα στα μάτια.
Εδώ αναδεικνύονται οι αξίες και τα ιδανικά της ταξικής πάλης, οι δικές μας αξίες ενάντια στις σάπιες αξίες του συστήματος που μεθοδικά και αδιάκοπα καλλιεργούνται στην νέα γενιά. Η αλληλεγγύη κόντρα στον ατομισμό, η συλλογικότητα κόντρα στο «ο θάνατος σου η ζωή μου», η αγάπη για τους ανθρώπους του μόχθου με το άσβεστο μίσος ενάντια στην αδικία και την καταπίεση, το αγωνιστικό πνεύμα κόντρα στην μοιρολατρία, τον συμβιβασμό, τη λογική του «τίποτα δεν αλλάζει» που βολεύει τους εκμεταλλευτές για να φουσκώνουν τους λογαριασμούς τους χωρίς εμπόδια.
Δεν λέμε λόγια στα χαμένα.
Και εμείς γνωρίζουμε τον αρνητικό συσχετισμό που υπάρχει παγκόσμια και στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Όμως και η ζωή τις πλειοψηφίας της νεολαίας δεν είναι εύκολη και το μέλλον είναι αβέβαιο εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους.
Γνωρίζουμε τον αρνητικό συσχετισμό που υπάρχει παγκόσμια και στην Ευρώπη και στη χώρα μας. Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Όμως και η ζωή της πλειοψηφίας της νεολαίας δεν είναι εύκολη και το μέλλον είναι αβέβαιο εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους.
Εμείς δεν αποδεχόμαστε στον σύγχρονο κόσμο που ζούμε οι άνθρωποι να στερούνται τη ζωή, την δουλειά, τον πολιτισμό, βασικά αγαθά. Δεν πρόκειται να δεχτούμε ως αυτονόητο ότι λίγοι ζουν μέσα σε απίστευτα πλούτη και χλιδή, δεν ξέρουν τι έχουν και άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια το φαΐ, πεθαίνουν από την έλλειψη νερού και τροφίμων, κοιμούνται στο χώμα, δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, μένουν άρρωστοι και αβοήθητοι ενώ η γη μας, η χώρα μας, ο πλανήτης μας, το κατεκτημένο επίπεδο γνώσης, η επιστήμη, η τεχνολογία, δίνει όλες τις δυνατότητες να ζούμε μια ζωή με ευημερία και δικαιώματα, με σεβασμό στη φύση και τους ανθρώπους.
Αυτή η βαρβαρότητα δεν γίνεται ανθρώπινη μόνο ανατρέπεται. Είμαστε ξανά εδώ στην πρώτη γραμμή. Το ΚΚΕ είναι εδώ! Η ΚΝΕ είναι εδώ!
Δεν μπορεί να υπάρχει καμία αναμονή ή πίστωση χρόνου στη νέα αντιλαϊκή κυβέρνηση της ΝΔ που παρέλαβε από τον ΣΥΡΙΖΑ τη σκυτάλη για να δώσει πολλά σε ελάχιστους και ψίχουλα στους πολλούς. Λένε οι μπλε παπαγάλοι όπως πριν οι του ΣΥΡΙΖΑ. “Για να δούμε, η νέα κυβέρνηση έχει σχέδιο, κάτι θα κάνει και για μας;”
Ασφαλώς και έχει σχέδιο, και οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν πρέπει να έχουν μνήμη χρυσόψαρου.
Να θυμηθούν σε ποιους έχουν δεσμευτεί και τι στόχο έρχονται να υπηρετήσουν.
Είδαμε ακόμα και να φτάνουμε στο σημείο ένα νησί της χώρας μας να μην έχει το 2019 διασφαλισμένη, σταθερή συγκοινωνία, όπως είδαμε με το παράδειγμα της Σαμοθράκης.
Την ίδια στιγμή βέβαια, οι εφοπλιστές τσεπώνουν 120 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο σαν επιδότηση για τις “άγονες γραμμές”, άλλα 150 εκατ. μέσω του μεταφορικού ισοδύναμου, ενώ είναι πάντα έξω από κάθε... διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Είδαμε ακόμα και να φτάνουμε στο σημείο ένα νησί της χώρας μας να μην έχει το 2019 διασφαλισμένη, σταθερή συγκοινωνία, όπως είδαμε με το παράδειγμα της Σαμοθράκης.
Την ίδια στιγμή βέβαια, οι εφοπλιστές τσεπώνουν 120 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο σαν επιδότηση για τις “άγονες γραμμές”, άλλα 150 εκατ. μέσω του μεταφορικού ισοδύναμου, ενώ είναι πάντα έξω από κάθε... διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Εδώ στην όμορφη πόλη του Βόρειου Αιγαίου, δήμαρχοι, περιφερειάρχες και οι παρατρεχάμενοι τους χτες μας θύμισαν την γνωστή ελληνική κωμωδία, “καλωσήρθε το δολάριο”, έτσι όπως σκυμμένοι τους έτρεχαν τα σάλια για το ποιος θα σφίξει πρώτος το χέρι του Αμερικανού πρέσβη.
Για ποιο λόγο καμαρώνουν; Τι στόχο έχουν;
Η Ελλάδα μας λένε να παίξει πιο αναβαθμισμένο ρόλο στα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή. Στα επιθετικά ιμπεριαλιστικά σχέδια. Αυτή όμως είναι η μία πλευρά του νομίσματος.
Η άλλη πλευρά είναι οι δηλώσεις αξιωματούχων της Ρωσίας, του Ιράν ότι οι βάσεις των ΗΠΑ όπου κι αν βρίσκονται αποτελούν στόχο για τις δικές τους στρατιωτικές δυνάμεις.
Και ρωτάμε: Από πού κι ως που η χώρα μας να μετατραπεί σε μαγνήτη επιθέσεων μπαίνοντας πιο βαθιά σε ένα παζάρι ξένο με τα συμφέροντα του λαού; Για ποιο λόγο η Αλεξανδρούπολη να γίνει μαγνήτης επιθέσεων και αντιποίνων κάθε είδους;
Για τα συμφέροντα των Αμερικάνων; Οι οποίοι έχουν επιλέξει την πόλη ως βάση εφόρμησης και κατασκόπευσης άλλων λαών.
Τι όφελος έχουμε εμείς, η πατρίδα μας, ο λαός μας;
Καμία ασφάλεια δεν προσφέρουν σε κανέναν λαό οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ.
Καμία σταθερότητα δεν υπάρχει όταν μπλέκει η χώρα και ο λαός μας στο μεγάλο παζάρι στην Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο, τα Βαλκάνια.
Όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια λέει μία παροιμία και έτσι είναι.
Ο λαός και η νεολαία μας θέλουν να ζήσουν ειρηνικά με όλους τους λαούς. Έχουν κοινό εχθρό με τους γειτονικούς λαούς: τους εκμεταλλευτές σε κάθε χώρα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, αυτούς που ανάβουν το φυτίλι του πολέμου.
30 χρόνια μετά τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, ο καπιταλισμός αν και κυρίαρχος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης ξέρει ότι το παρόν του κυοφορεί τις νέες σοσιαλιστικές επαναστάσεις, την ανατροπή του και την οικοδόμηση ενός κόσμου, λέφτερου, ανοιχτού, γεμάτου ελπίδα, τον σοσιαλισμό.
Γιατί παρά την αντικομουνιστική υστερία, τη διαστρέβλωση της Ιστορίας παρά τους τόνους λάσπης που έχουν ρίξει πάνω στο όραμα του σοσιαλισμού, μεγαλώνει η δυσαρέσκεια απέναντι στο σημερινό σύστημα ακόμα κι αν αυτή δεν εκφράζεται προς το παρόν με απόφαση συμμετοχής στον οργανωμένο αγώνα.
Αν όπως λένε ο σοσιαλισμός απέτυχε, ο σοσιαλισμός είναι ουτοπία, ο σοσιαλισμός είναι μία ρετρό υπόθεση γιατί ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια σε πόρους, δυναμικό, καλλιτεχνικές παραγωγές για να σπιλώσουν μία – όπως λένε – αποτυχία;
Γιατί το θέμα δεν είναι αν σήμερα γίνονται κάπου στον πλανήτη αυτά που προτείνει και παλεύει το ΚΚΕ στην χώρα μας, αλλά ότι ακριβώς επειδή δεν γίνονται κάπου γι’ αυτό τον λόγο οι 26 πιο πλούσιοι του κόσμου κατέχουν όσο πλούτο κατέχει το φτωχότερο 50% του πλανήτη.
Καλύτερα όλοι αυτοί που αναρωτιούνται «που γίνονται αυτά που λέτε» να απαντήσουν αν κάποια καπιταλιστική χώρα διασφαλίζει σήμερα την ικανοποίηση των αναγκών του λαού της. Αν υπάρχει έστω μία μόνο μία καπιταλιστική χώρα που κατάφερε να εξαφανίσει ή απλά να περιορίσει την ανεργία, αυτή τη μάστιγα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Να μας πουν έστω μία καπιταλιστική χώρα που προσέγγισε έστω για λίγο αυτό που κατάφερε ολοκληρωτικά να αντιμετωπίσει η Σοβιετική Ένωση λίγα μόνο χρόνια μετά την επανάσταση το 1932, κατεστραμμένη, περικυκλωμένη, με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και με τα τότε παραγωγικά μέσα και δυνατότητες. Αυτή η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί.
Πραγματική δημοκρατία και συμμετοχή του λαού σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής μπορεί να εξασφαλίσει μόνο η εργατική εξουσία.
Μία εξουσία με θεμέλιο τους ίδιους του τόπους δουλειάς που σε τίποτα δεν μοιάζει με την σημερινή δημοκρατία, που σταματάει ακριβώς έξω από αυτούς τους χώρους, γιατί ταυτίζεται με την δικτατορία του κεφαλαίου.
Ο κάθε εργαζόμενος θα έχει τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο, αλλά και το βήμα, για να ενημερωθεί, να δραστηριοποιηθεί, να πει τη γνώμη του, να προσφέρει, να συμμετέχει στην άσκηση της εξουσίας. Η συμμετοχή του δεν θα περιορίζεται στο να επιλέγει κάθε τέσσερα χρόνια ποιο από τα αστικά κόμματα θα τον σφάξει.
Πραγματική ελευθερία μπορεί να υπάρξει μόνο σε μια κοινωνία ελεύθερη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, σε μια σοσιαλιστική κοινωνία».
Βίντεο με την ομιλία του Γιάννη Πρωτούλη:
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω