Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης, αλλάζει εκ θεμελίων η οργάνωση και η διοίκηση του ΚΕΘΕΑ με την κατάργηση του αυτοδιοίκητου του Οργανισμού, αντικαθιστώντας το εκλεγμένο και άμισθο ΔΣ με ένα διορισμένο και έμμισθο.
Αντισυνταγματικά, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, επεμβαίνει στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας ενός νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου που υπηρετεί έναν πολύ ευαίσθητο κοινωνικό χώρο. Η Πράξη υπονομεύει πλήρως το έργο του ΚΕΘΕΑ, αφού συγχρόνως καταργεί την αποστολή του, τον σκοπό του και τη δυνατότητά του για ίδρυση νέων μονάδων!
Η «εκσυγχρονιστική» παρέμβαση της κυβέρνησης αποσκοπεί στην αντικατάσταση του αιρετού και άμισθου διοικητικού συμβουλίου του ΚΕΘΕΑ με ένα συμβούλιο έμμισθων διορισμένων ημετέρων.
Αποβλέπει στη δημιουργία ενός γραφειοκρατικού οργανισμού, η λειτουργία του οποίου θα διαταράσσεται με κάθε κυβερνητική αλλαγή και ο οποίος θα είναι ευάλωτος σε πάσης φύσεως πολιτικές παρεμβάσεις.
Με αυταρχισμό καταλύει ένα καινοτόμο για την Ελλάδα και δοκιμασμένο στην πράξη οργανωτικό και διοικητικό σχήμα που δίνει φωνή και δικαίωμα αυθεντικής έκφρασης σε όλους όσους αφορά η υπόθεση της απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης: στους συμμετέχοντες στα θεραπευτικά προγράμματα, στους γονείς τους, στους εργαζόμενους και στους εθελοντές.
Αυτοί είναι που αποτελούν τη Γενική Συνέλευση του ΚΕΘΕΑ η οποία εκλέγει τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ, θέσεις στις οποίες μέχρι σήμερα έχουν υπηρετήσει δεκάδες εγνωσμένου κύρους προσωπικότητες της ελληνικής κοινωνίας από όλο το πολιτικό φάσμα και διαφορετικά πεδία της δημόσιας ζωής.
Η επίκληση «της αποκατάστασης της χρηστής διοίκησης και δημοσιονομικής διαχείρισης» από πλευράς της κυβέρνησης είναι τουλάχιστον αστεία, γιατί είναι γνωστό σε όλον τον πολιτικό κόσμο και στην ελληνική κοινωνία ότι: Το ΚΕΘΕΑ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα ποτέ δεν δημιούργησε «μαύρες τρύπες», δεν προέβη σε δανεισμό, δεν ενεπλάκη σε σκάνδαλα. Είναι ο πρώτος δημόσιος ελληνικός οργανισμός στον τομέα της υγείας - κοινωνικής φροντίδας που καθιέρωσε από το 1995 τον κατ’ έτος δημόσιο απολογισμό. Ελέγχεται από ορκωτούς λογιστές, διαθέτει διπλογραφικό σύστημα και εσωτερικό έλεγχο, ενώ η πολύ καλή του επίδοση στον τομέα αυτόν επιβεβαιώθηκε και από τον πρόσφατο έλεγχο που διενήργησε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Επιπλέον, το ΚΕΘΕΑ υποβάλλει κατ’ έτος Σχέδιο Δράσης, Προϋπολογισμό και Απολογισμό στο Υπουργείο Υγείας, υπό την εποπτεία του οποίου τελεί.
Εντελώς αναίτια, με παντελή απουσία τεκμηρίωσης και χωρίς προειδοποίηση και διάλογο, η κυβέρνηση τινάζει στον αέρα την ομαλή λειτουργία του ΚΕΘΕΑ. Υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον και στρέφεται ενάντια σε μια από τις πιο ευάλωτες ομάδες που μέσα από το ΚΕΘΕΑ βρίσκει τον δρόμο της επανένταξης στην ελληνική κοινωνία.
Δελτίο Τύπου του Συλλόγου Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ
Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης, αλλάζει εκ θεμελίων η οργάνωση και η διοίκηση του ΚΕΘΕΑ με την κατάργηση του αυτοδιοίκητου του Οργανισμού, αντικαθιστώντας το εκλεγμένο και άμισθο Διοικητικό Συμβούλιο με ένα διορισμένο και έμμισθο!
Η αναγκαιότητα της ακραίας μορφής θεσμικής λειτουργίας μέσω πράξης νομοθετικού περιεχομένου, αιτιολογείται από την «εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη για τη θέσπιση κανόνων χρηστής διαχείρισης και διοίκησης…». Ουδέν ψευδέστερο για έναν Οργανισμό, ο οποίος άλλωστε βρίσκεται υπό την εποπτεία του κράτους και του υπουργείου Υγείας και στη Διοίκηση του οποίου τα δύο μέλη ήδη διορίζονται από την κυβέρνηση.
Το ΚΕΘΕΑ, στην 37χρονη ιστορία του δεν έχει προκαλέσει ποτέ οικονομικό σκάνδαλο, δεν είχε ποτέ ανοίγματα στον προϋπολογισμό του, ούτε “έπαιξε” ποτέ στα πρωτοσέλιδα ως κακή είδηση. Ποτέ. Αντιθέτως, είναι ο μόνος οργανισμός της χώρας με διεθνή εμβέλεια και κύρος, με αποκορύφωμα την επιλογή του ως συμβούλου του ΟΗΕ για ζητήματα απεξάρτησης.
Παρόλα αυτά είχε επιχειρηθεί ξανά στο παρελθόν τροποποίηση στον τρόπο συγκρότησης και αρμοδιοτήτων του ΔΣ του Οργανισμού και του τρόπου διοίκησής του. Γιατί τότε λοιπόν επανέρχεται σήμερα μια άλλη κυβέρνηση όχι μόνο να ξαναβάλει τέτοια ζητήματα αλλά και να τα επιβάλει με τέτοιο υποτιμητικό τρόπο;
Η κυβέρνηση οφείλει να εξηγήσει στην ελληνική κοινωνία ποια είναι ακριβώς η μεγάλη και επείγουσα ανάγκη, που επιβάλει την αλλαγή του τρόπου διοίκησης ενός δημόσιου Οργανισμού με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και όχι με την κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία. Αλλιώς μένει έκθετη.
Η ίδρυση του ΚΕΘΕΑ αποτέλεσε την απαρχή της ιστορίας της απεξάρτησης στη χώρα, έδωσε διέξοδο σε συνανθρώπους μας που θεωρούνταν “τελειωμένοι”, επανεντάσσοντάς τους στην κοινωνία. Άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία ενός πλέγματος υπηρεσιών που καλύπτει σήμερα - έστω και ανεπαρκώς, μιας και χρειάζονται πολλά να γίνουν - χιλιάδες κόσμου που εγκλωβίζεται στην εξάρτηση. Ο Υπουργός Υγείας έχει, νομίζουμε, την ηθική υποχρέωση να εξηγήσει γιατί επιλέγει να “εκτελέσει” με τόση σπουδή κι αυταρχισμό μια τέτοια προσπάθεια.
Κυρίως έχει να εξηγήσει, στους εργαζόμενους που έβαλαν πλάτη για να παραμείνουν ζωντανοί οι Οργανισμοί απεξάρτησης και να παρέχουν υπηρεσίες επιπέδου τα τελευταία δέκα χρόνια στο χώρο των εξαρτήσεων, αν η πολιτεία στήριξε τα προγράμματα, έκανε του σχεδιασμούς σε εθνικό επίπεδο, συντόνισε ή δεν συντόνισε τη δράση τους.
Το θεσμικό πλαίσιο αυτοδιοίκησης του ΚΕΘΕΑ, σύμφωνα με το οποίο το Διοικητικό του Συμβούλιο εκλέγεται από μια ευρύτατη Γενική Συνέλευση, συμβάλλει στη διασφάλιση των ανθρωπιστικών χαρακτηριστικών στη λειτουργία του Οργανισμού και στη σύνδεση και αλληλεπίδρασή του με την κοινωνία. Κυρίως σηματοδοτεί και όλο το μοντέλο της θεραπευτικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ.
Αυτά όμως δεν είναι κανονικά πράγματα για να συμβαίνουν σε μιαν Ευρωπαϊκή χώρα.
Δεν είναι εχέγγυο χρηστής διαχείρισης ένα διοικητικό συμβούλιο που, παρότι διαχρονικά συγκεντρώνει εξαίρετες προσωπικότητες, όχι μόνον εκλέγεται αλλά δεν αμείβεται κιόλας! Η κανονικότητα επιτάσσει οι οργανισμοί να διοικούνται από ένα διορισμένο διοικητικό συμβούλιο από τον εκάστοτε Υπουργό, ο οποίος θα μπορεί να αντικαθιστά κατά ο δοκούν τα μέλη του και να καθορίζει την αμοιβή τους, χωρίς πρόβλεψη οποιασδήποτε διαδικασίας ελέγχου ή προκήρυξης. Αναρωτιόμαστε αν τα παραπάνω θεωρούνται από την κυβέρνηση εχέγγυα χρηστής διαχείρισης. Γιατί από τον κοινωνία μάλλον δεν θεωρούνται.
Φοβόμαστε ότι όλα αυτά δεν αποτελούν παρά ένα πρώτο επεισόδιο στην προσπάθεια διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν θεραπείας της εξάρτησης, με απώτερο στόχο την είσοδο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στον χώρο της δημόσιας υγείας. Μόνο που εδώ δεν παίζονται δρόμοι και δημόσια έργα, αλλά ζωές ανθρώπων.
Οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ δηλώνουμε ότι θα αγωνιστούμε με όλους τους τρόπους για την απόσυρση ή την ακύρωση μιας πράξης που είναι συκοφαντική, αντισυνταγματική, βάζει σε κίνδυνο την πορεία χιλιάδων εξυπηρετούμενων και ανοίγει το δρόμο για τη διάλυση της απεξάρτησης, πασχίζοντας ταυτόχρονα να απαντήσουμε στα προβλήματα που ήδη έχουμε ανοιχτά για τη λειτουργία του οργανισμού. Και σ’ αυτόν τον αγώνα καλούμε τον κάθε πολίτη να αγωνιστεί μαζί μας.
Ο ΟΚΑΝΑ στηρίζει την αυτοδιοίκηση του ΚΕΘΕΑ
Παρότι ένας Οργανισμός αντιμετώπισης των εξαρτήσεων δεν συνηθίζει να σχολιάζει ό,τι συμβαίνει σε έναν άλλο, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί μπροστά στη χθεσινή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) επειδή, κατά τη γνώμη μας, αυτή δεν αφορά μόνο στο ΚΕΘΕΑ, αλλά στην ουσία της πολιτικής των εξαρτήσεων. Προτεραιότητα αυτής της πολιτικής πρέπει να είναι η καθολική κάλυψη όλου του πληθυσμού των χρηστών και η πρόσβαση σε υπηρεσίες ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες των εξαρτημένων και την προστασία της δημόσιας υγείας.
Στον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές τομές και έχουν σημειωθεί σημαντικές αλλαγές σε πολλά επίπεδα. Μολονότι ο ΟΚΑΝΑ αρχικά ταυτίστηκε με τη μείωση της βλάβης, τόσο μέσα από την δική μας εξέλιξη όσο και μέσα από την ραγδαία επιστημονική πρόοδο στο πεδίο των εξαρτήσεων κατέστη σαφές ότι η εξάρτηση είναι ένα πολυπαραγοντικό και πολυεπίπεδο φαινόμενο που χρειάζεται πολλαπλή στόχευση. Από την πρώτη στιγμή της θεραπείας ο χρήστης κινητοποιείται συνεχώς, αρχικά προς τη μείωση της βλάβης, στη συνέχεια προς την απεξάρτηση και τέλος προς την κοινωνική επανένταξη, πάντα μέσα από μια δυναμική διαδικασία συνεχούς διαλόγου. Αναδεικνύεται, έτσι, με τον πλέον σαφή τρόπο ότι η διαδικασία της απεξάρτησης είναι χρόνια και ότι δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια μόνο οπτική. Έτσι, όλες οι θεραπευτικές προτάσεις και προσεγγίσεις έχουν τη σημασία τους. Στο πνεύμα αυτό, αδιαμφισβήτητα, είναι επιθυμητές οι συνέργειες μεταξύ των φορέων, με επιστημονική τεκμηρίωση και με στόχο την (όσο το δυνατόν) πληρέστερη κάλυψη των διαφορετικών αναγκών των εξαρτημένων. Ως εκ τούτου, τόσο οι Θεραπευτικές Κοινότητες (Therapeutic Communities) του ΚΕΘΕΑ, όσο και η εντατική ψυχοκοινωνική υποστήριξη που προσφέρει στις διάφορες δομές του, αποτελούν παρεμβάσεις οι οποίες για μια ομάδα εξαρτημένων αποτελούν τη βέλτιστη λύση και έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Αυτή η ανθρωποκεντρική και επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση πιστεύουμε ότι δεν επιδρά θετικά μόνο στον πληθυσμό των εξαρτημένων αλλά ενισχύει και τη δημόσια υγεία και την ευημερία ολόκληρης της κοινωνίας.
Όλοι γνωρίζουμε ότι στο επίκεντρο του χρήστη αλλά και της απεξάρτησης βρίσκεται η διαδικασία της αλλαγής. Στο ίδιο πνεύμα και με αντίστοιχες διαδικασίες αλλάζουν, και οφείλουν να αλλάζουν και να εξελίσσονται, και οι φορείς απεξάρτησης: κινητοποιούμενοι, με διάλογο και σεβασμό στην ιστορία τους. Αυτός ο διάλογος δεν μπορεί να γίνει χωρίς τους φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη θεραπεία της εξάρτησης και σίγουρα δεν υπήρξε στην περίπτωση της βίαιης ανατροπής στη διοικητική δομή του ΚΕΘΕΑ με τη χθεσινή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Μόνο η καλλιέργεια ενός συστηματικού επιστημονικού και πολιτικού διαλόγου για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, χωρίς αποκλεισμούς, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση ενός τέτοιου πολυπαραγοντικού προβλήματος. Η ολοκληρωμένη πολιτική κατά των εξαρτήσεων είναι μια υπόθεση που απαιτεί όρθιες και ζωντανές όλες τις διαφορετικές αλλά συμπληρωματικές θεραπευτικές παρεμβάσεις και γι’ αυτόν το λόγο στηρίζουμε το ΚΕΘΕΑ στην προσπάθειά του να χαράξει το δρόμο του και την πορεία του.
Το 18 ΑΝΩ για την αυτοδιοίκηση του ΚΕΘΕΑ
Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι η κυβέρνηση αιφνιδιαστικά και αναιτιολόγητα με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, επιχειρεί να καταργήσει το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ.
Πρόκειται για μια βίαιη παρέμβαση στην οργανωτική δομή του ΚΕΘΕΑ, η οποία είναι μοναδική για τα δεδομένα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Η ενέργεια αυτή στρέφεται ενάντια σε μια διαφορετική κουλτούρα οργάνωσης και διοίκησης υπηρεσιών προς τους εξαρτημένους, τις οικογένειες τους και την κοινωνία. Κουλτούρα και πρακτική οι οποίες έχουν δοκιμασθεί για σχεδόν τέσσερεις δεκαετίες και έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας.
Η κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ αλλοιώνει το χαρακτήρα των «θεραπευτικών κοινοτήτων» του, αλλοιώνει τις θεωρητικές και κλινικές του αρχές, που βασίζονται στην ισότιμη συμμετοχή, τη συλλογικότητα και το διάλογο.
Η αυτοτέλεια και η αυτονομία αποτελούν τις θεμελιώδεις αρχές που διέπουν τα θεραπευτικά Προγράμματα απεξάρτησης. Η καταστρατήγησή τους παραπέμπει σε υποβάθμισή τους και σε πολιτικές διαχείρισης των εξαρτήσεων, ενδεχομένως και με τη χορήγηση υποκατάστατων.
Η παρέμβαση αυτή της κυβέρνησης, επηρεάζει συνολικά όσους εμπλέκονται στο χώρο των εξαρτήσεων στην Ελλάδα και θέτει ερωτηματικά για τις πολιτικές, που προτίθεται να ακολουθήσει για την αντιμετώπιση του φαινόμενου.
Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στις θεραπευτικές κοινότητες, τους θεραπευόμενους και τους θεραπευτές του ΚΕΘΕΑ. Στεκόμαστε πλάι τους στον αγώνα για μια κοινωνία ελεύθερη από κάθε είδους εξάρτηση.
Μονάδα Απεξάρτησης 18 Άνω - ΨΝΑ
Ανακοίνωση του Π.Ε.Θ.Ε.Α. ΑΡΓΩ
Οι εργαζόμενοι/ες, τα μέλη του Προγράμματος Εναλλακτικής Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων ΑΡΓΩ του Γ.Ν.Θ. Γ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ - Οργανική Μονάδα Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και ο Σύλλογος Φίλων ΑΡΓΩ αισθανόμαστε την υποχρέωση και την ανάγκη να δηλώσουμε δημόσια και απερίφραστα τη διαφωνία μας με την απόφαση της Κυβέρνησης και του Υπουργού Υγείας να καταργήσει το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ, απόφαση που ελήφθη χωρίς διαβούλευση, τόσο με τον ίδιο το φορέα, όσο και με πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, αιφνιδιαστικά, εν μια νυκτί, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
Το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ καθιερώθηκε το 1987, χρονολογία ίδρυσης του φορέα. Αποτέλεσε έμπνευση του ιδρυτή του ΚΕΘΕΑ Φοίβου Ζαφειρίδη, που αποδέχτηκε ο τότε Υπουργός Υγείας, Γιώργος Γεννηματάς. Αποτέλεσε και αποτελεί, κατά τη γνώμη μας, τον ακρογωνιαίο λίθο της ουσιαστικής λειτουργίας του ΚΕΘΕΑ, που του παρείχε την αναγκαία αυτοτέλεια και αυτονομία, που κάθε πρόγραμμα απεξάρτησης επιδιώκει και επιθυμεί. Αποτέλεσε και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της απεξαρτητικής πρότασης του ΚΕΘΕΑ, αυτής των Θεραπευτικών Κοινοτήτων, που προσφέρει στην κοινωνία ενεργούς, απεξαρτημένους πολίτες. Αποτέλεσε και αποτελεί, απαραίτητο συστατικό για την απρόσκοπτη εξάπλωση του φορέα σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Αποτέλεσε και αποτελεί ασπίδα απέναντι στις παθογένειες του κρατικού μηχανισμού και της δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας. Αποτέλεσε και αποτελεί το όχημα για την επιστημονική εξέλιξη και τη διεθνή καταξίωση και αναγνώριση του ΚΕΘΕΑ.
Τα παραπάνω γνωρίσματα, χαρακτηριστικά και επιτεύγματα τίθενται εν αμφιβόλω με την απόφαση της Κυβέρνησης και του Υπουργού Υγείας. Μα πάνω από όλα δημιουργούνται ρωγμές και εγείρονται αμφιβολίες και εμπόδια στο δύσκολο, επώδυνο και μακρύ αγώνα που δίνουν τα μέλη του ΚΕΘΕΑ ανά την Ελλάδα για την απεξάρτησή τους.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα σας για την ανατροπή της εν λόγω απόφασης. Κοινός μας αγώνας μια κοινωνία ελεύθερη από κάθε είδους εξάρτηση.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω