Την ταινία "Ο Φιλοξενούμενος" του Ντούτσιο Κιαρίνι θα προβάλλει η Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης στις 28 και 29 Οκτωβρίου.
Τη Δευτέρα 28 και την Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2019 η Κινηματογραφική Λέσχη Αλεξανδρούπολης θα προβάλει την ταινία του Ντούτσιο Κιαρίνι «Ο Φιλοξενούμενος».
Περισσότερο δραματική, αλλά όχι αμελητέα κομεντί, η δεύτερη ταινία του Ντούτσιο Κιαρίνι, μετά το σαφώς πιο ιλαρό ντεμπούτο του με το Short Skin, φιλοδοξεί να μάς δείξει γιατί η κρίση μέσης ηλικίας μοιάζει σαν να είσαι φιλοξενούμενος στην ίδια σου τη ζωή.
Οι προβολές της Κ.Λ.Α. γίνονται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης με ώρα έναρξης, τη Δευτέρα στις 20:15 και την Τρίτη στις 21:30. Εισιτήριο 5 ευρώ γενική είσοδος, 4 ευρώ για τα μέλη της ΚΛΑ και 3 ευρώ για φοιτητές, μαθητές, άνεργους, πολύτεκνους.
Ο Φιλοξενούμενος (L' Ospite)
Ιταλία - Ελβετία - Γαλλία, 2018
Σκηνοθεσία: Ντούτσιο Κιαρίνι
Σενάριο: Ντούτσιο Κιαρίνι, Ντάβιντε Λαντιέρι, Μάρκο Πετενέλο, Ρόαν Τζόνσον.
Πρωταγωνιστούν: Ντανιέλε Παρίζι, Σίλβια Ντ' Αμίκο, Άνα Μπελάτο, Ντανιέλε Νατάλι, Σέρτζιο Πιερατίνι, Μίλβια Μαριλιάνο.
Διάρκεια: 94 λεπτά
Ο Γκουίντο πλησιάζει τα 40. Είναι αναπληρωτής φιλόλογος κι επίδοξος συγγραφέας (η διατριβή του στον Καλβίνο δεν λέει να τελειώσει). Κι όταν σε αυτή την ηλικία προηγούνται επίθετα πριν από τις ιδιότητές σου, προσδιορισμοί που στην ουσία τις ακυρώνουν (ούτε κανονικός καθηγητής είσαι, ούτε ποτέ συγγραφέας έγινες), τότε η κρίση είναι κοντά. Κάνει την μεγαλοπρεπή εμφάνισή της στον καθρέφτη και μέσα σου, με αφορμή ένα σπασμένο προφυλακτικό και τη φρίκη που βιώνει η κοπέλα σου. Όχι, η Κιάρα, η σύντροφος του Γκουίντο, δε θέλει με τίποτα ένα παιδί. Αντιθέτως, ονειρεύεται μία πρόταση για δουλειά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Κι, έτσι κι αλλιώς, «έχει εδώ και καιρό αμφιβολίες για τη σχέση τους». Ο Γκουίντο τότε βάζει λίγα πράγματα σε μια βαλίτσα και έναν ακόμα επιρρηματικό προσδιορισμό πριν την κατάστασή του: θα είναι –προσωρινά– φιλοξενούμενος. Θα ζει από καναπέ σε καναπέ (γονιών, φιλικών ζευγαριών, εργένηδων κολλητών) μέχρι να τα ξαναβρούν με την Κιάρα.
Τα είπαμε όμως για τους προσδιορισμούς: τίποτα δεν είναι προσωρινό. Η απομυθοποίηση του έρωτα (ο πατέρας του ήταν άπιστος, η έγκυος κολλητή του είναι ερωτευμένη με άλλον, ο εργένης φίλος συνεχίζει να αντιμετωπίζει τις σχέσεις του σαν ανώριμος φοιτητής), το γεγονός ότι κανείς δεν ξέρει τι του γίνεται, δεν βοηθάει. Δεν είναι η αγάπη, η φιλία, η καριέρα, η ζωή όπως μάς την είχαν πει;
Ο Ντούτσιο Κιαρίνι συνυπογράφει το σενάριο και σκηνοθετεί μία δραμεντί που φιλοδοξεί να δείξει ειλικρινά και γήινα, με γουντιαλενική πρόθεση στην κωμωδία, αλλά γνώριμη, μεσογειακή, ζεστασιά στο μελόδραμα. Τι σημαίνει να φτάνεις στα μισά της ζωής σου και να συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις ιδέα που πας, αν έχεις χαράξει σωστή πορεία και, το κυριότερο, αν θα φτάσεις ποτέ. Μπορεί στα αυτιά των νεότερων να ακούγεται ως το μεγαλύτερο κλισέ, αλλά συμβαίνει δυστυχώς σε όλους. Κανείς δεν καταλαβαίνει πώς ακριβώς περνούν τα χρόνια και ξυπνάς μια μέρα σ' έναν «καναπέ».
Δείτε το trailer της ταινίας:
[post_ads]
Περισσότερο δραματική, αλλά όχι αμελητέα κομεντί, η δεύτερη ταινία του Ντούτσιο Κιαρίνι, μετά το σαφώς πιο ιλαρό ντεμπούτο του με το Short Skin, φιλοδοξεί να μάς δείξει γιατί η κρίση μέσης ηλικίας μοιάζει σαν να είσαι φιλοξενούμενος στην ίδια σου τη ζωή.
Οι προβολές της Κ.Λ.Α. γίνονται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης με ώρα έναρξης, τη Δευτέρα στις 20:15 και την Τρίτη στις 21:30. Εισιτήριο 5 ευρώ γενική είσοδος, 4 ευρώ για τα μέλη της ΚΛΑ και 3 ευρώ για φοιτητές, μαθητές, άνεργους, πολύτεκνους.
Ο Φιλοξενούμενος (L' Ospite)
Ιταλία - Ελβετία - Γαλλία, 2018
Σκηνοθεσία: Ντούτσιο Κιαρίνι
Σενάριο: Ντούτσιο Κιαρίνι, Ντάβιντε Λαντιέρι, Μάρκο Πετενέλο, Ρόαν Τζόνσον.
Πρωταγωνιστούν: Ντανιέλε Παρίζι, Σίλβια Ντ' Αμίκο, Άνα Μπελάτο, Ντανιέλε Νατάλι, Σέρτζιο Πιερατίνι, Μίλβια Μαριλιάνο.
Διάρκεια: 94 λεπτά
Ο Γκουίντο πλησιάζει τα 40. Είναι αναπληρωτής φιλόλογος κι επίδοξος συγγραφέας (η διατριβή του στον Καλβίνο δεν λέει να τελειώσει). Κι όταν σε αυτή την ηλικία προηγούνται επίθετα πριν από τις ιδιότητές σου, προσδιορισμοί που στην ουσία τις ακυρώνουν (ούτε κανονικός καθηγητής είσαι, ούτε ποτέ συγγραφέας έγινες), τότε η κρίση είναι κοντά. Κάνει την μεγαλοπρεπή εμφάνισή της στον καθρέφτη και μέσα σου, με αφορμή ένα σπασμένο προφυλακτικό και τη φρίκη που βιώνει η κοπέλα σου. Όχι, η Κιάρα, η σύντροφος του Γκουίντο, δε θέλει με τίποτα ένα παιδί. Αντιθέτως, ονειρεύεται μία πρόταση για δουλειά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Κι, έτσι κι αλλιώς, «έχει εδώ και καιρό αμφιβολίες για τη σχέση τους». Ο Γκουίντο τότε βάζει λίγα πράγματα σε μια βαλίτσα και έναν ακόμα επιρρηματικό προσδιορισμό πριν την κατάστασή του: θα είναι –προσωρινά– φιλοξενούμενος. Θα ζει από καναπέ σε καναπέ (γονιών, φιλικών ζευγαριών, εργένηδων κολλητών) μέχρι να τα ξαναβρούν με την Κιάρα.
Τα είπαμε όμως για τους προσδιορισμούς: τίποτα δεν είναι προσωρινό. Η απομυθοποίηση του έρωτα (ο πατέρας του ήταν άπιστος, η έγκυος κολλητή του είναι ερωτευμένη με άλλον, ο εργένης φίλος συνεχίζει να αντιμετωπίζει τις σχέσεις του σαν ανώριμος φοιτητής), το γεγονός ότι κανείς δεν ξέρει τι του γίνεται, δεν βοηθάει. Δεν είναι η αγάπη, η φιλία, η καριέρα, η ζωή όπως μάς την είχαν πει;
Ο Ντούτσιο Κιαρίνι συνυπογράφει το σενάριο και σκηνοθετεί μία δραμεντί που φιλοδοξεί να δείξει ειλικρινά και γήινα, με γουντιαλενική πρόθεση στην κωμωδία, αλλά γνώριμη, μεσογειακή, ζεστασιά στο μελόδραμα. Τι σημαίνει να φτάνεις στα μισά της ζωής σου και να συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις ιδέα που πας, αν έχεις χαράξει σωστή πορεία και, το κυριότερο, αν θα φτάσεις ποτέ. Μπορεί στα αυτιά των νεότερων να ακούγεται ως το μεγαλύτερο κλισέ, αλλά συμβαίνει δυστυχώς σε όλους. Κανείς δεν καταλαβαίνει πώς ακριβώς περνούν τα χρόνια και ξυπνάς μια μέρα σ' έναν «καναπέ».
Δείτε το trailer της ταινίας:
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω