Συγκέντρωση και πορεία για τον εορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πραγματοποίησαν στην Αλεξανδρούπολη τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και η Επιτροπή Ειρήνης Αλεξανδρούπολης.
Το απόγευμα της Κυριακής 17 Νοέμβρη στο κέντρο της Αλεξανδρούπολης πραγματοποιήθηκε εκδήλωση μνήμης και τιμής για τα 46 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου το '73.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και η Επιτροπή Ειρήνης Αλεξανδρούπολης.
Χαιρετισμό εκ μέρους της Επιτροπής Ειρήνης έκανε η Αλεξάνδρα Σταματελάτου και την κεντρική ομιλία ο Γιάννης Χιώνης από την Γραμματεία Έβρου του ΠΑΜΕ.
Μετά τις ομιλίες ακολούθησε πορεία στο κεντρικούς δρόμους της Αλεξανδρούπολης με κύριο σύνθημα «ΟΧΙ στη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας για τις βάσεις - Όχι στην εγκατάσταση βάσης στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης».
Στη συνέχεια έγινε κατάθεση στεφάνων και τήρηση ενός λεπτού σιγής προς τιμή των θυμάτων και των αγωνιστών του Πολυτεχνείου.
Στην κεντρική ομιλία ο Γιάννης Χιώνης, από την Γραμματεία ΠΑΜΕ Έβρου, τόνισε:
46 χρόνια μετά, ακόμα και αν όλα τα όνειρά μας είχαν εκπληρωθεί θα άξιζε να γιορτάζεται η εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Η εξέγερση ως αποκορύφωμα του σκληρού αντιδικτατορικού αγώνα. Ενός αγώνα που έδειξε πως όταν ο λαός θέλει όλα τα μπορεί. Ακόμα και όταν το πολιτικό σύστημα φαίνεται ανίκητο, ακόμα και όταν παίρνει τα πιο άγρια μέτρα εις βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας, η δύναμη, που πηγάζει από την αποφασιστικότητα του οργανωμένου λαού, όλα τα τσακίζει.
Η ικανότητα των ανθρώπων να αλλάζουν τη μοίρα τους, μοίρα που άλλοι πλέκουν για εμάς, έχει επιβεβαιωθεί ξανά και ξανά, και αποτελεί μόνιμο φόβο αυτών που επιθυμούν αυτή τη βαρβαρότητα, αυτών που πασχίζουν να υπερασπίζονται αυτό το σάπιο και ξεπερασμένο οικονομικό και κοινωνικό σύστημα.
Πόσο μάλλον τώρα, που τα συνθήματα “Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία”, “Έξω αι ΗΠΑ”, “Έξω το ΝΑΤΟ”, εξακολουθούν να παραμένουν αδικαίωτα και ζωντανά.
Η στρατιωτικοφασιστική δικτατορία που επιβλήθηκε στις 21 Απριλίου 1967 γεννήθηκε από την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και βρήκε έτοιμο το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, με κύριο χαρακτηριστικό τον αντικομμουνισμό και τους μηχανισμούς καταστολής του μετεμφυλιακού κράτους. Είχε την ανοχή και στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, υπηρέτησε τους σχεδιασμούς τους, άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Φυλάκιζε, βασάνιζε, δολοφονούσε και έστελνε εξορία χιλιάδες λαϊκούς αγωνιστές. Αυτοί που το παίζαν υπερπατριώτες, όπως και τώρα, είναι αυτοί που έδωσαν τη μισή Κύπρο, που ήταν εντολοδόχοι των αμερικανών.
Σήμερα τα συνθήματα του Πολυτεχνείου βρίσκουν την έκφρασή τους στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών ανθρώπων και της νεολαίας, για σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στον Πολιτισμό, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη φτώχεια και την προσφυγιά.
Σήμερα που εκπαίδευση σημαίνει κόστος, παραπαιδεία, αναχρονισμοί.
Σήμερα που υγεία σημαίνει ελλείψεις που φτάνουν μέχρι και το θάνατο, ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, και έρευνα στην υπηρεσία των μεγάλων εταιρειών και όχι προσαρμοσμένη στις σημερινές ανάγκες.
Που την ελευθερία την βλέπουμε κάθε μέρα στους τόπους δουλειάς, στην τρομοκρατία από τα αφεντικά. Την ελευθερία την συναντάμε κάθε μέρα, στα βλέμματα των συναδέλφων μας που μας γνέφουν «μη μας μιλάτε τώρα γιατί μας κοιτάνε», στα απλήρωτα μεροκάματα και τις αδήλωτες υπερωρίες. Την ελευθερία την γνωρίζουν από πρώτο χέρι οι μετανάστες που ξεριζώνονται από τον τόπο τους, χωρίζουν παιδιά από τις μάνες τους, αντιμετωπίζουν συρματοπλέγματα και τοίχους, οργανωμένα κυκλώματα, αρχές και ρατσισμό.
Στην ελεύθερη κοινωνία που ζούμε, μόνο στη χώρα μας αυτή τη στιγμή αγνοούνται 1.178 από τα 4.700 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα.
Αντίθετες με το διαχρονικό μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος με τον Στρατηγικό Διάλογο μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ και την υπογραφή της Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας για τις βάσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ, πάνω στο έδαφος που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα, βάθυνε ακόμα πιο πολύ την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ σε βάρος άλλων λαών.
Ταυτόχρονα εξωραΐζουν τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, κάνοντας λόγο για “κοινές αξίες”, προσβάλλοντας την ιστορική μνήμη, τις θυσίες και τους αγώνες του λαού μας.
Πρόκληση αποτελούν και οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, που σε συνέδριο μέσα στη Σχολή Ευελπίδων, στο καλωσόρισμα του στο διοικητή των Χερσαίων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη δήλωσε ότι “πολεμήσαμε στο πλάι των ΗΠΑ, οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα στους Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον”. Δήλωσε δηλαδή ωμά και κυνικά την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής του, όποτε χρειαστεί, για τα συμφέροντα των αμερικανονατοϊκών φονιάδων να στείλει τα νιάτα της πατρίδας μας στα σφαγεία που στήνουν στην περιοχή μας και όχι μόνο!
Μετατρέπουν τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση και ζητούν από το λαό να επιδείξει ενότητα και ομοψυχία στο όνομα των δήθεν “εθνικών συμφερόντων”. Αδιαφορώντας για τους κινδύνους που εγκυμονεί η εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στοχεύουν στην αναβάθμιση και τη στήριξη των συμφερόντων του εγχώριου μεγάλου επιχειρηματικού κεφαλαίου.
Αποτελεί υποκρισία ο ισχυρισμός τους ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας. Στην πραγματικότητα είναι η δολοφονική μηχανή των ιμπεριαλιστών και όπου εμπλέκεται, σπέρνει τον θάνατο, την καταστροφή, οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά και τον ξεριζωμό.
Από τη μια δολοφονούν τους λαούς της Συρίας, της Παλαιστίνης, του Αφγανιστάν, από την άλλη καλλιεργούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, απέναντι στους πρόσφυγες που οι ίδιοι ξερίζωσαν από τα σπίτια τους.
Σήμερα η καλύτερη τιμή στον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού μας είναι να συμβάλουμε αποφασιστικά ώστε να γίνουν πράξη τα συνθήματα των αγωνιστών της αντιδικτατορικής πάλης και του Πολυτεχνείου του '73, “ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ”, “ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ”.
Καταγγέλλουμε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ενάντια στο δικαίωμα των λαών να αποφασίζουν οι ίδιοι για το παρόν και το μέλλον τους. Το ΠΑΜΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στον λαό της Βολιβίας, της Βενεζουέλας, στους λαούς της Λατινικής Αμερικής που αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλισμό.
Το πραξικόπημα εναντίον του εκλεγμένου προέδρου Μοράλες χαρακτηρίστηκε από βία, διώξεις και συλλήψεις εναντίον λαϊκών δυνάμεων. Από την άλλη μεριά οι τοποθετήσεις Τραμπ, καθώς και του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών αποδεικνύουν πόσο υποκριτικές και επικίνδυνες είναι οι διακηρύξεις τους περί "δημοκρατίας".
Η αλλαγή στην κυβέρνηση από τη ΝΔ και το παραμύθι της δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης στηρίζεται πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, για φθηνή δουλειά χωρίς δικαιώματα, το χτύπημα στην απεργία, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και τους περιορισμούς στις διαδηλώσεις.
Με το δόγμα «νόμος και τάξη» η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στους εργαζόμενους, στη νεολαία. Γνωρίζει πολύ καλά πως η πολιτική της με το σύνθημα «ανάπτυξη για όλους» είναι μια κοροϊδία για τους εργαζόμενους. Τα πρόσφατα μέτρα που ψηφίστηκαν και πατάνε πάνω σε όλα τα προηγούμενα, χτυπάνε περεταίρω τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Για το χατίρι των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων ανοίγει εκ νέου και το ασφαλιστικό, χτυπώντας τον κοινωνικό χαρακτήρα του. Επιθυμεί λοιπόν, να περιορίσει τις αντιδράσεις, να μην κουνηθεί φύλλο. Λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Το εργατικό λαϊκό κίνημα δε μπαίνει στο γύψο.
Ο αγώνας του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας ενάντια στη φασιστική και αμερικανονατοϊκή δικτατορία, αποτελεί για τους σημερινούς εργαζόμενους παρακαταθήκη και έμπνευση για την πορεία του εργατικού κινήματος μπροστά στις μάχες που έρχονται!
Τιμούμε τους νεκρούς της τάξης μας. Οργανώνουμε νέους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ. Απαντάμε στους υμνητές της χούντας, στους θρασύδειλους φασίστες - δολοφόνους της Χρυσής Αυγής.
Απέναντι στα αιματοβαμμένα σχέδια των ιμπεριαλιστών, απέναντι στην πολιτική που δολοφονεί τα όνειρα και το μέλλον της νέας γενιάς, για τα κέρδη των λίγων διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργατών και της νεολαίας σε μόρφωση, δουλειά, ζωή.
Ανοίγουμε το δρόμο για να γίνουν πράξη τα συνθήματα και οι διεκδικήσεις των αγωνιστών της αντιδικτατορικής πάλης και του Πολυτεχνείου του '73.
Παλεύουμε και βροντοφωνάζουμε:
Την εκδήλωση διοργάνωσαν τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και η Επιτροπή Ειρήνης Αλεξανδρούπολης.
Χαιρετισμό εκ μέρους της Επιτροπής Ειρήνης έκανε η Αλεξάνδρα Σταματελάτου και την κεντρική ομιλία ο Γιάννης Χιώνης από την Γραμματεία Έβρου του ΠΑΜΕ.
Μετά τις ομιλίες ακολούθησε πορεία στο κεντρικούς δρόμους της Αλεξανδρούπολης με κύριο σύνθημα «ΟΧΙ στη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας για τις βάσεις - Όχι στην εγκατάσταση βάσης στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης».
Στη συνέχεια έγινε κατάθεση στεφάνων και τήρηση ενός λεπτού σιγής προς τιμή των θυμάτων και των αγωνιστών του Πολυτεχνείου.
Στην κεντρική ομιλία ο Γιάννης Χιώνης, από την Γραμματεία ΠΑΜΕ Έβρου, τόνισε:
46 χρόνια μετά, ακόμα και αν όλα τα όνειρά μας είχαν εκπληρωθεί θα άξιζε να γιορτάζεται η εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Η εξέγερση ως αποκορύφωμα του σκληρού αντιδικτατορικού αγώνα. Ενός αγώνα που έδειξε πως όταν ο λαός θέλει όλα τα μπορεί. Ακόμα και όταν το πολιτικό σύστημα φαίνεται ανίκητο, ακόμα και όταν παίρνει τα πιο άγρια μέτρα εις βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας, η δύναμη, που πηγάζει από την αποφασιστικότητα του οργανωμένου λαού, όλα τα τσακίζει.
Η ικανότητα των ανθρώπων να αλλάζουν τη μοίρα τους, μοίρα που άλλοι πλέκουν για εμάς, έχει επιβεβαιωθεί ξανά και ξανά, και αποτελεί μόνιμο φόβο αυτών που επιθυμούν αυτή τη βαρβαρότητα, αυτών που πασχίζουν να υπερασπίζονται αυτό το σάπιο και ξεπερασμένο οικονομικό και κοινωνικό σύστημα.
Πόσο μάλλον τώρα, που τα συνθήματα “Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία”, “Έξω αι ΗΠΑ”, “Έξω το ΝΑΤΟ”, εξακολουθούν να παραμένουν αδικαίωτα και ζωντανά.
Η στρατιωτικοφασιστική δικτατορία που επιβλήθηκε στις 21 Απριλίου 1967 γεννήθηκε από την κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και βρήκε έτοιμο το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, με κύριο χαρακτηριστικό τον αντικομμουνισμό και τους μηχανισμούς καταστολής του μετεμφυλιακού κράτους. Είχε την ανοχή και στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, υπηρέτησε τους σχεδιασμούς τους, άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Φυλάκιζε, βασάνιζε, δολοφονούσε και έστελνε εξορία χιλιάδες λαϊκούς αγωνιστές. Αυτοί που το παίζαν υπερπατριώτες, όπως και τώρα, είναι αυτοί που έδωσαν τη μισή Κύπρο, που ήταν εντολοδόχοι των αμερικανών.
Σήμερα τα συνθήματα του Πολυτεχνείου βρίσκουν την έκφρασή τους στους καθημερινούς αγώνες των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών ανθρώπων και της νεολαίας, για σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στον Πολιτισμό, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη φτώχεια και την προσφυγιά.
Σήμερα που εκπαίδευση σημαίνει κόστος, παραπαιδεία, αναχρονισμοί.
Σήμερα που υγεία σημαίνει ελλείψεις που φτάνουν μέχρι και το θάνατο, ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης, και έρευνα στην υπηρεσία των μεγάλων εταιρειών και όχι προσαρμοσμένη στις σημερινές ανάγκες.
Που την ελευθερία την βλέπουμε κάθε μέρα στους τόπους δουλειάς, στην τρομοκρατία από τα αφεντικά. Την ελευθερία την συναντάμε κάθε μέρα, στα βλέμματα των συναδέλφων μας που μας γνέφουν «μη μας μιλάτε τώρα γιατί μας κοιτάνε», στα απλήρωτα μεροκάματα και τις αδήλωτες υπερωρίες. Την ελευθερία την γνωρίζουν από πρώτο χέρι οι μετανάστες που ξεριζώνονται από τον τόπο τους, χωρίζουν παιδιά από τις μάνες τους, αντιμετωπίζουν συρματοπλέγματα και τοίχους, οργανωμένα κυκλώματα, αρχές και ρατσισμό.
Στην ελεύθερη κοινωνία που ζούμε, μόνο στη χώρα μας αυτή τη στιγμή αγνοούνται 1.178 από τα 4.700 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα.
Αντίθετες με το διαχρονικό μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος με τον Στρατηγικό Διάλογο μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ και την υπογραφή της Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας για τις βάσεις. Η κυβέρνηση της ΝΔ, πάνω στο έδαφος που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα, βάθυνε ακόμα πιο πολύ την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ σε βάρος άλλων λαών.
Ταυτόχρονα εξωραΐζουν τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, κάνοντας λόγο για “κοινές αξίες”, προσβάλλοντας την ιστορική μνήμη, τις θυσίες και τους αγώνες του λαού μας.
Πρόκληση αποτελούν και οι δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, που σε συνέδριο μέσα στη Σχολή Ευελπίδων, στο καλωσόρισμα του στο διοικητή των Χερσαίων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη δήλωσε ότι “πολεμήσαμε στο πλάι των ΗΠΑ, οι άνδρες μας μάτωσαν δίπλα στους Αμερικανούς στρατιώτες στους πολέμους στους οποίους συμμετείχαμε, και αυτό θα γίνει επίσης και στο μέλλον”. Δήλωσε δηλαδή ωμά και κυνικά την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής του, όποτε χρειαστεί, για τα συμφέροντα των αμερικανονατοϊκών φονιάδων να στείλει τα νιάτα της πατρίδας μας στα σφαγεία που στήνουν στην περιοχή μας και όχι μόνο!
Μετατρέπουν τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση και ζητούν από το λαό να επιδείξει ενότητα και ομοψυχία στο όνομα των δήθεν “εθνικών συμφερόντων”. Αδιαφορώντας για τους κινδύνους που εγκυμονεί η εμπλοκή στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στοχεύουν στην αναβάθμιση και τη στήριξη των συμφερόντων του εγχώριου μεγάλου επιχειρηματικού κεφαλαίου.
Αποτελεί υποκρισία ο ισχυρισμός τους ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας. Στην πραγματικότητα είναι η δολοφονική μηχανή των ιμπεριαλιστών και όπου εμπλέκεται, σπέρνει τον θάνατο, την καταστροφή, οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά και τον ξεριζωμό.
Από τη μια δολοφονούν τους λαούς της Συρίας, της Παλαιστίνης, του Αφγανιστάν, από την άλλη καλλιεργούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, απέναντι στους πρόσφυγες που οι ίδιοι ξερίζωσαν από τα σπίτια τους.
Σήμερα η καλύτερη τιμή στον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού μας είναι να συμβάλουμε αποφασιστικά ώστε να γίνουν πράξη τα συνθήματα των αγωνιστών της αντιδικτατορικής πάλης και του Πολυτεχνείου του '73, “ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ”, “ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ”.
Καταγγέλλουμε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ενάντια στο δικαίωμα των λαών να αποφασίζουν οι ίδιοι για το παρόν και το μέλλον τους. Το ΠΑΜΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στον λαό της Βολιβίας, της Βενεζουέλας, στους λαούς της Λατινικής Αμερικής που αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλισμό.
Το πραξικόπημα εναντίον του εκλεγμένου προέδρου Μοράλες χαρακτηρίστηκε από βία, διώξεις και συλλήψεις εναντίον λαϊκών δυνάμεων. Από την άλλη μεριά οι τοποθετήσεις Τραμπ, καθώς και του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών αποδεικνύουν πόσο υποκριτικές και επικίνδυνες είναι οι διακηρύξεις τους περί "δημοκρατίας".
Η αλλαγή στην κυβέρνηση από τη ΝΔ και το παραμύθι της δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης στηρίζεται πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, για φθηνή δουλειά χωρίς δικαιώματα, το χτύπημα στην απεργία, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και τους περιορισμούς στις διαδηλώσεις.
Με το δόγμα «νόμος και τάξη» η κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στους εργαζόμενους, στη νεολαία. Γνωρίζει πολύ καλά πως η πολιτική της με το σύνθημα «ανάπτυξη για όλους» είναι μια κοροϊδία για τους εργαζόμενους. Τα πρόσφατα μέτρα που ψηφίστηκαν και πατάνε πάνω σε όλα τα προηγούμενα, χτυπάνε περεταίρω τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Για το χατίρι των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων ανοίγει εκ νέου και το ασφαλιστικό, χτυπώντας τον κοινωνικό χαρακτήρα του. Επιθυμεί λοιπόν, να περιορίσει τις αντιδράσεις, να μην κουνηθεί φύλλο. Λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Το εργατικό λαϊκό κίνημα δε μπαίνει στο γύψο.
Ο αγώνας του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας ενάντια στη φασιστική και αμερικανονατοϊκή δικτατορία, αποτελεί για τους σημερινούς εργαζόμενους παρακαταθήκη και έμπνευση για την πορεία του εργατικού κινήματος μπροστά στις μάχες που έρχονται!
Τιμούμε τους νεκρούς της τάξης μας. Οργανώνουμε νέους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ. Απαντάμε στους υμνητές της χούντας, στους θρασύδειλους φασίστες - δολοφόνους της Χρυσής Αυγής.
Απέναντι στα αιματοβαμμένα σχέδια των ιμπεριαλιστών, απέναντι στην πολιτική που δολοφονεί τα όνειρα και το μέλλον της νέας γενιάς, για τα κέρδη των λίγων διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργατών και της νεολαίας σε μόρφωση, δουλειά, ζωή.
Ανοίγουμε το δρόμο για να γίνουν πράξη τα συνθήματα και οι διεκδικήσεις των αγωνιστών της αντιδικτατορικής πάλης και του Πολυτεχνείου του '73.
Παλεύουμε και βροντοφωνάζουμε:
- ΟΧΙ στη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας για τις βάσεις. ΟΧΙ στην εγκατάσταση βάσης στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
- Να κλείσει η βάση της Σούδας, οι άλλες μονάδες και τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη χώρα.
- Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.
- ΟΧΙ πυρηνικά στον Άραξο.
- Να επιστρέψουν όλες οι μονάδες και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων από αποστολές στο εξωτερικό.
- Να φύγουν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη χώρα και τα Βαλκάνια. Έξω και οι στόλοι τους από το Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
- Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ - ΕΕ με το λαό αφέντη στον τόπο του.
- Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες – όχι στο μίσος που σπέρνουν οι φασίστες και οι ρατσιστές!
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω