Τοποθέτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης για τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα το αίτημα των 31 συμβασιούχων εργαζομένων στο Δήμο Αλεξανδρούπολης.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης αποφάσισε τελικά κατά πλειοψηφία να στηρίξει το αίτημα των 31 συμβασιούχων στη δικαστική προσφυγή τους, με τη δημοτική αρχή του κ. Ζαμπούκη και την συνεργαζόμενη παράταξη της ΑΝΑΣΑ να καταψηφίζουν το αίτημα.
Το σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο (5/11/2019) αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου όπου (μετά από σχετική ερώτησή μας) και ΜΟΝΟ μετά τη μαζική παρουσία και παρέμβαση των εργαζομένων, ομόφωνα αποφάσισε την έκδοση ψηφίσματος με το οποίο αναγνωρίζεται ότι οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και η λήξη της σύμβασής τους θα αφήσει σοβαρά κενά σε όλα τα τμήματα και τις υπηρεσίες του Δήμου.
H ομηρία των ελαστικών μορφών απασχόλησης μέσω διαφόρων συμβάσεων στοχεύει στην ανακύκλωση της ανεργίας και στη μείωση της εργατικής δύναμης μέσα από την εξαθλίωση των οκτάμηνων, δίμηνων, ΕΣΠΑ κλπ. Προγράμματα που πέρα από τη χειροτέρευση των εργασιακών οδηγούν και σε περικοπές των παρεχόμενων υπηρεσιών, σε αδυναμία των δήμων να σχεδιάσουν, να προγραμματίσουν το έργο τους.
Αυτή τη στιγμή σε πάρα πολλούς Δήμους και υπηρεσίες του δημοσίου γίνεται αγώνας από συμβασιούχους για τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Τέτοια απόφαση πρέπει να πάρει και το ΔΣ ομόφωνα και η Δημοτική αρχή να αναλάβει έμπρακτα τη στήριξη των συμβασιούχων στη δικαστική προσφυγή, να πάει στο δικαστήριο, αλλά και άλλες παρεμβάσεις (σε ΟΑΕΔ, κυβέρνηση, κόμματα, βουλή) και για τους υπόλοιπους που βρίσκονται σ’ αυτή την ομηρία. Σήμερα παίρνουμε μια πολιτική απόφαση που όμως πρέπει να στηριχθεί. Ανάλογες αποφάσεις έχουν πάρει και άλλοι δήμοι και γίνονται δεκτές από τα δικαστήρια. Η δημοτική αρχή εξαρχής θα έπρεπε να στηρίξει όχι μόνο στα λόγια τους συμβασιούχους και να μην στέκεται στο νόμο ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι αντιλαϊκός.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν αλλά η πολιτική τους στα εργασιακά παραμένει ίδια: απαγόρευση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, οκτάμηνα, δίμηνα κ.λπ. Ο αναπτυξιακός νόμος (άρθρο 179) δείχνει και τον τελικό στόχο: καίριες υπηρεσίες των δήμων να καταλήξουν στους εργολάβους με χειρότερες εργασιακές σχέσεις και υποβαθμισμένες υπηρεσίες που θα ακριβοπληρώνουν οι δημότες μέσω των τελών.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και διεκδικούμε:
Το σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο (5/11/2019) αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου όπου (μετά από σχετική ερώτησή μας) και ΜΟΝΟ μετά τη μαζική παρουσία και παρέμβαση των εργαζομένων, ομόφωνα αποφάσισε την έκδοση ψηφίσματος με το οποίο αναγνωρίζεται ότι οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και η λήξη της σύμβασής τους θα αφήσει σοβαρά κενά σε όλα τα τμήματα και τις υπηρεσίες του Δήμου.
H ομηρία των ελαστικών μορφών απασχόλησης μέσω διαφόρων συμβάσεων στοχεύει στην ανακύκλωση της ανεργίας και στη μείωση της εργατικής δύναμης μέσα από την εξαθλίωση των οκτάμηνων, δίμηνων, ΕΣΠΑ κλπ. Προγράμματα που πέρα από τη χειροτέρευση των εργασιακών οδηγούν και σε περικοπές των παρεχόμενων υπηρεσιών, σε αδυναμία των δήμων να σχεδιάσουν, να προγραμματίσουν το έργο τους.
Αυτή τη στιγμή σε πάρα πολλούς Δήμους και υπηρεσίες του δημοσίου γίνεται αγώνας από συμβασιούχους για τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Τέτοια απόφαση πρέπει να πάρει και το ΔΣ ομόφωνα και η Δημοτική αρχή να αναλάβει έμπρακτα τη στήριξη των συμβασιούχων στη δικαστική προσφυγή, να πάει στο δικαστήριο, αλλά και άλλες παρεμβάσεις (σε ΟΑΕΔ, κυβέρνηση, κόμματα, βουλή) και για τους υπόλοιπους που βρίσκονται σ’ αυτή την ομηρία. Σήμερα παίρνουμε μια πολιτική απόφαση που όμως πρέπει να στηριχθεί. Ανάλογες αποφάσεις έχουν πάρει και άλλοι δήμοι και γίνονται δεκτές από τα δικαστήρια. Η δημοτική αρχή εξαρχής θα έπρεπε να στηρίξει όχι μόνο στα λόγια τους συμβασιούχους και να μην στέκεται στο νόμο ο οποίος έτσι κι αλλιώς είναι αντιλαϊκός.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν αλλά η πολιτική τους στα εργασιακά παραμένει ίδια: απαγόρευση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, οκτάμηνα, δίμηνα κ.λπ. Ο αναπτυξιακός νόμος (άρθρο 179) δείχνει και τον τελικό στόχο: καίριες υπηρεσίες των δήμων να καταλήξουν στους εργολάβους με χειρότερες εργασιακές σχέσεις και υποβαθμισμένες υπηρεσίες που θα ακριβοπληρώνουν οι δημότες μέσω των τελών.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και διεκδικούμε:
- Την μετατροπή των συμβάσεων, σε αορίστου χρόνου, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
- Την άρση όλων των νομικών περιορισμών (άρθρο 103 Συντάγματος), για την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου.
- Συγκεκριμένο αριθμό προσλήψεων μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες με αναπροσαρμογή του οργανισμού του Δήμου με βάση τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω