Παραδοσιακά κάλαντα της Θράκης και το έθιμο "Καμήλες και Ντιβιτζήδες" στους κεντρικούς δρόμους της Αλεξανδρούπολης από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ανατολικής Ρωμυλίας Έβρου.
Χριστουγεννιάτικο τραγούδι - Κάλαντο του δρόμου Βόρειας Θράκης
Π΄ αρχοντικό κι αν βγήκαμι σ΄ αρχοντικό θα πάμι,
Θα πάμι στον αφέντη μας τον πολυχρονημένο.
Ιδώ μας είπαν κι΄ ήρθαμι σ΄ αυτό το αρχοντοσπίτι.
Ιδώ είναι σπίτια δίπατα κι αυλές μαρμαρωμένες,
ιδώ ξαφρίζουν το φλουρί κι πέφτει το λογάρι.
Λογαριασμός κι ξαφνιασμός ο αφέντης αποκοιμήθ΄κην,
και πως να τουν ξυπνήσουμι αυτόν μας τον αφέντη;
Να τουν ξυπνήσου μι κρασί φοβούμι μη μεθύσει
Μι δυό καφκιά ροδόσταμο να πιεί να ξαγρυπνήσει,
Σαν ήπιιν κι ξαγρύπνησιν και γρήγουρα σηκώθκιν,
Άνοιξτι κόρη μ΄ σ΄πόρτις σας ν΄ άρθουν τα μαύρα μάτια,
Κι΄ αράδιαστι προυσκέφαουα, να κάτσ΄ν τα παλικάρια,
Να τραγουδήσουν του Χριστό, τον Μέγα τον Αφέντη.
* προσκέφαουα = προσκέφαλα - μαξιλάρια
Το έθιμο «Καμήλες και Ντιβιτζήδες» διοργανώνει και φέτος ο Πολιτιστικός Επιμορφωτικός Σύλλογος Ανατολικής Ρωμυλίας Έβρου, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς 31/12/2019 από τις 12:30 έως τις 14:00 μ.μ. στους κεντρικούς δρόμους της Αλεξανδρούπολης.
Καλές καμήλες, καλές καμήλες
καλά παλ(ι)κάρια, καλά παλ(ι)κάρια
καλές καμήλες, καλές καμήλες
καλά κουρτσούδια, καλά κουρτσούδια
καλές καμήλες, καλές καμήλες
καλές φουντούδις, καλές φουντούδις
Το δρώμενο Καμήλες και Ντιβιτζήδες (καμηλιέρηδες) είναι ένα από τα πιο γνωστά πρωτοχρονιάτικα έθιμα της Ανατολικής Ρωμυλίας. Εξίσου διαδεδομένο είναι στον Πόντο, τη Μικρά Ασία και τα Βαλκάνια.
Ο Δημήτρης Κτενίδης, στο έργο του "Λαογραφικά Θουρίου Διδυμοτείχου", καταγράφει το έθιμο της Καμήλας ως αναπαράσταση του ταξιδιού του Αγίου Βασιλείου από τα βάθη της Ανατολής.
Οι ντιβιτζήδες ντύνονται με προβιές και φορούν στο κεφάλι το καούκι που είναι καπέλο και μάσκα μαζί, είναι φτιαγμένο από «κιτσιά» (αρνίσιο μαλλί), στολισμένο με καθρεφτάκια (για τον ξορκισμό των πνευμάτων) και πολύχρωμες κορδέλες. Στη θέση των δοντιών έχουν «αρμάθες» από ξερά φασόλια. Στη μέση και τα πόδια φορούν μικρά κουδουνάκια που δημιουργούν θόρυβο όταν χορεύουν ή τσακώνονται. Στα χέρια κρατούν το «τοπούζ'» (ξύλινο ρόπαλο) το οποίο χτυπούνε χάμω εκβιάζοντας, κατά κάποιον τρόπο, τη γονιμότητα της γης.
Η καμήλα είναι μια ξύλινη κατασκευή σκεπασμένη με «τσόλι» (υφαντό από τραγίσιο μαλλί), με έναν μακρόστενο λαιμό από προβιά, όπως και το κεφάλι της, με κρεμασμένα μεγάλα μπρούτζινα κουδούνια (τούτσα).
Ο θόρυβος των κουδουνιών, καθώς η καμήλα κουνιέται, συντελεί στο ξύπνημα της φύσης από τη χειμωνιάτικη νάρκη.
Η καμήλα στερεώνεται με ζωνάρια δεμένα σταυρωτά πάνω στο ανθρώπινο σώμα και ζυγίζεται με τέχνη για να μη γέρνει και κουράζει τον «καμιλτζή». Οι ντιβιτζήδες, η καμήλα, ο γκαϊντατζής ή ο φιουρτζής (παίζει φλογέρα) συνοδεύουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τις σάρτες (χορωδίες) από σπίτι σε σπίτι.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω