Ο Δον Κιχώτης που κυνηγά τα ιδεώδη της δικαιοσύνης, της ανδρείας και της τιμής, ηττήθηκε από του ανεμόμυλους και εγώ από τους "γίγαντες" της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Από μικρή έκρυβα έναν θαυμασμό για τον ιππότη με την «θλιμμένη έκφραση», αγνοώντας ποια ευαίσθητη χορδή άγγιζε στην ψυχή μου… Από το 1597 ο ήρωας του, φυλακισμένου για οικονομικά χρέη κατά την διάρκεια της συγγραφής του βιβλίου του, Miguel de Cervantes, προκάλεσε απορίες, γέλιο και σίγουρα πολλές συζητήσεις και αντιπαλότητες. Ατρόμητος και ασυμβίβαστος συνάμα, ονειροπόλος που εμπλέκεται συχνά σε παράλογη περιπέτεια ακολούθησε πιστά δικούς του κανόνες ηθικής και ιπποτισμού. Μεγάλωσα, ωρίμασα και κατάλαβα πόσο σπάνια επιβιώνει κάποιος σαν τον Δον Κιχώτη.
Το χάσμα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία που με διασκέδαζε στον Δον Κιχώτη το κράτησα καλά στην μνήμη μου… Την αγάπη του για την ευγενική Δέσποινα (μια απλή χωριατοπούλα) και κυρίως την μάχη που δίνει ενάντια στους «Γίγαντες», (ανεμόμυλους), όταν αντιμετώπισα την άκαμπτη και δίχως λογική γραφειοκρατία του ΕΟΠΥΥ…
Μετά από δεκαπενθήμερη παραμονή της μητέρας μου σε Δημόσιο Νοσοκομείο συγκέντρωσα τα δικαιολογητικά για την αίτηση ασφαλισμένου για τα έξοδα κατά την διάρκεια της νοσηλείας. Οι αποδείξεις των αποκλειστικών αδερφών, οι ιατρικές βεβαιώσεις για την αναγκαιότητα της χρήσης αποκλειστικής νοσοκόμας και φυσικά το εξιτήριο, πίστευα ότι ήταν αρκετά για να κατατεθούν. Το «αετίσιο μάτι» του γραφείου παραλαβής των δικαιολογητικών εντόπισε αμέσως τα «λάθη», τις υπογραφές που έλλειπαν και το άδικο. Ο ΕΟΠΥΥ δικαιολογεί μόνο 8 ημέρες από τις 15, εκτός αν υπάρχει απόφαση επιτροπής για αναπηρία άνω των 80%…
Η μητέρα μου είναι 91 ετών αλλά πριν να τραυματιστεί δεν υπήρξε ανάπηρη. Τώρα με κατάγματα στα δύο ισχία είναι καθηλωμένη στο κρεβάτι και είναι ανάπηρη. Σε ποια επιτροπή να την πάω; «Δεν μπορώ να δεχτώ τα χαρτιά σας» απάντησε η υπάλληλος. Επέμεινα για το αφύσικο και δίχως λογική γράμμα του νόμου, έδειξα την φωτογραφεία με τους δύο νάρθηκες της γιαγιάς αλλά η υπάλληλος πήγε να λιποθυμήσει. Τρόμαξα να την συνεφέρω και της εξήγησα ότι ο Θεός παίρνει κοντά του πρώτα τους καλύτερους αλλά η δικιά μου δεν βιάζεται. Ο ιατρός ελεγκτής δεν βρήκε καμία παράγραφος του νόμου που να δικαιολογήσει τα έξοδα της γιαγιάς αλλά έδειξε ευαισθησία. Έφυγα ευχαριστημένη που πάλι καλά που θα πληρωθούν για τις 12 ημέρες.
Δoν Κιχώτη που είσαι; Ποιoς από εμάς δεν θα ήθελε να ακολουθήσει το παράδειγμά σου; Να αφήσει όλα πίσω και να κυνηγήσει το όνειρό του, να μην έχει καμιά έγνοια για τους περιορισμούς που μας βάζει η ηλικία, η οικογένεια, η δουλειά κ.α.; Ποιος από εμάς δεν θα ήθελε να αγγίξει τα αστέρια, να γιατρέψει τον κόσμο, να γίνει ήρωας χωρίς τις απαραίτητες έγνοιες για τις «τεχνικές λεπτομέρειες» της ζωής; Ο Δον Κιχώτης που κυνηγά τα ιδεώδη της δικαιοσύνης, της ανδρείας και της τιμής, ηττήθηκε από του ανεμόμυλους και εγώ από τους «γίγαντες» της ελληνικής γραφειοκρατίας.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω