Αλλάζει η ώρα την Κυριακή 29 Μαρτίου. Στις 3:00 τα ξημερώματα οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά, δηλαδή να δείχνουν 4:00.
Στις 3:00 το πρωί της Κυριακής, οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά, δηλαδή να δείχνουν 4:00.
Το μέτρο θα ισχύσει μέχρι την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου (25/10/2020).
Η θερινή ώρα (αγγλικά: Daylight Saving Time, DST) έχει σκοπό την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας.
Σήμερα το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα αποτελεί μειοψηφία καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες και οι περισσότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής δεν συμμετέχουν.
Να σημειωθεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αποφασίσει την κατάργηση της αλλαγής ώρας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2021. Η αλλαγή ώρας θα σταματήσει την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου 2021 για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέλουν να διατηρήσουν μόνιμα τη θερινή ώρα, ενώ για τα κράτη - μέλη που επιθυμούν τη χειμερινή ώρα, η τελευταία αλλαγή θα γίνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου 2021. Οι χώρες έχουν περιθώριο μέχρι τον Απρίλιο του 2020 να αποφασίσουν ποια ώρα θα κρατήσουν.
Η ιστορία της θερινής ώρας
Η πρώτη αναφορά που υπάρχει για χρησιμοποίηση της θερινής ώρας ήταν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο (Benjamin Franklin) σε ένα γράμμα του που δημοσιεύθηκε σε μία γαλλική εφημερίδα. Σε αυτό το γράμμα δεν υπάρχει αναφορά για αλλαγή της ώρας αλλά πρόταση να ξυπνούν οι άνθρωποι μία ώρα νωρίτερα!
Η πρώτη φορά που προτάθηκε το ζήτημα σοβαρά ήταν από τον Γουίλιαμ Γουίλετ (William Willett) στο άρθρο του «Waste of Daylight» που δημοσιοποιήθηκε το 1907, αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση.
Η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε η ιδέα ήταν από την Γερμανική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου από 30 Απριλίου έως 1η Οκτωβρίου του 1916. Λίγο μετά το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθησε εφαρμόζοντας την θερινή ώρα από 21 Μαΐου ως 1η Οκτωβρίου 1916. Αργότερα, στις 19 Μαρτίου του 1918, το Αμερικανικό Κογκρέσο καθιέρωσε την τυπική χρήση των χρονικών ζωνών και επισημοποίησε την αλλαγή της θερινής ώρας για όλον τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Το μέτρο αυτό όμως καταργήθηκε αμέσως, λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου.
Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου όπου τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά, αλλά στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε.
Στη δεκαετία όμως του 1970, μόλις δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη, το 1973 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης τότε και της Ελλάδας με έναρξη το 1975.
Η αλλαγή της ώρας, σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεώνει όλα τα κράτη μέλη να τηρήσουν με νόμο, γίνεται την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου στις 1:00 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς (GMT) και τελειώνει την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου του ίδιου έτους πάλι στις 1:00 π.μ. ώρα Γκρίνουϊτς. Επομένως η αλλαγή είναι ταυτόχρονη για όλα τα κράτη μέλη τα οποία έχουν υιοθετήσει το μέτρο.
Η Ισλανδία δεν έχει υιοθετήσει το μέτρο. Λόγω του υψηλού γεωγραφικού πλάτους η ανατολή και η δύση του ήλιου αλλάζουν κατά πολλές ώρες στη διάρκεια του έτους και η επίδραση της αλλαγής του ρολογιού κατά μία ώρα θα ήταν, σε σύγκριση, μικρή.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε πρόταση για διακοπή των εποχικών αλλαγών του χρόνου. Στις 26 Μαρτίου 2019, η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ψήφισε την κατάργηση του ισχύοντος συστήματος εξαμηνιαίων αλλαγών της ώρας, μεταξύ της εποχής του καλοκαιριού και του χειμώνα, από το 2021.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω