Με ιεροπρέπεια αλλά και λιτότητα, λόγω της έντασης στα ελληνοτουρκικά σύνορα, τίμησε τους πολιούχους της Αγίους Θεοδώρους η Ορεστιάδα, με επίκεντρο τον Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων.
Παρά το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργήσει η πρόσφατη ένταση στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο, η πόλη της Ορεστιάδας με ιεροπρέπεια αλλά και λιτότητα, λόγω των περιστάσεων, τίμησε τους Πολιούχους της Αγίους Θεοδώρους, το Σάββατο 7 Μαρτίου, ανήμερα της εορτής της αναμνήσεως του διά κολλύβων θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, με επίκεντρο τον φερώνυμο Ιερό Μητροπολιτικό Ναό.
Προσκεκλημένος του οικείου Μητροπολίτου κ. Δαμασκηνού, της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, ο οποίος και εκήρυξε τον θείο λόγο, λέγοντας, μεταξύ άλλων:
«Συνηθίζουμε να προσκαλούμε Επισκόπους στις πανηγύρεις των Μητροπόλεών μας ώστε να γνωρίζουν την ιδιοπροσωπία της περιοχής μας… όμως εξαιτίας των γεγονότων… ο Σεβασμιώτατος Διδυμοτείχου, ο Ποιμενάρχης σας, μου ζήτησε να είμαι εδώ ώστε σε οικογενειακό εκκλησιαστικό κλίμα να τιμήσουμε τους πολιούχους μας… τον ευγνωμονώ γι αυτό…, όπως και στα λειτουργικά, όπως σε όλα τα άλλα να είμαστε μαζί, στις δύσκολες αυτές ώρες…
Τιμάμε τους Αγίους Θεοδώρους ρωμαλέους, στρατηλάτες, με εξουσία και δύναμη, με σταδιοδρομία μπροστά τους… και απορούμε με την προθυμία τους να αρνηθούν τα πάντα, ακόμα και τη ζωή τους, προκειμένου να μη χάσουν το Χριστό. Ποια θέση καταλάμβανε στη ζωή τους; Πόσο σημαντικότερη θεωρούσαν η σχέση μαζί Του; Πόσο δυνατή και προσωπική εμπειρία είχαν δημιουργήσει μαζί Του;
Το ερώτημα αμείλικτο φτάνει σε μας. Στη δική μας ζωή ποια θέση καταλαμβάνει ο Χριστός; Στην προσωπική, στην οικογενειακή, στην κοινωνική και στην εθνική…
Το Ευαγγέλιο πόσο φωτίζει την ζωή μας; Πόσο ποδηγετεί τις αποφάσεις του Κοινοβουλίου μας; Πόσο εμπνέει την παιδεία μας; Πόσο φωτίζει την δικαιοσύνη μας; Πόσο χειραγωγεί τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο μας;
Δεν εννοώ μόνο σε στιγμές κρίσεων, σαν αυτή που βιώνει η Πατρίδα μας και εκτυλίσσεται σχεδόν έξω από την αυλή αυτού του Ναού μας, ή σαν αυτή, που πανικοβάλει τον πλανήτη μας και νιώθουμε όλοι τόσο αδύναμοι να πολεμήσουμε ένα αορατό με γυμνό μάτι «εχθρό».
Εννοώ τον Χριστό σαν φίλο, το Ευαγγέλιο σαν καταγεγραμμένη εμπειρία, την Εκκλησία σαν πλοηγό, που μας δείχνουν πόσο μπορεί να ξανοιχθεί η ψυχή μας στο άπειρο ώστε να λυτρωθεί από τον Άδη και το σώμα μας από τη φθορά!
Τέλος πάντων, θα πάρουμε ποτέ το Χριστό στα σοβαρά; Θα αποφασίσουμε να τον αξιοποιήσουμε, όχι μόνο στα δύσκολα αλλά σε κάθε στιγμή τη ζωής μας; Επανέρχομαι στις κρίσεις που προανέφερα ότι βιώνουμε για να καταλάβουμε όλοι ότι ο άνθρωπος, τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του, τις περνάει μόνος του. Καμιά Ευρωπαϊκή Ένωση δε μας συμπαρίσταται, μόνοι μας είμαστε, ενάντια στα συμφέροντα των δυνατών που παίζουν στην πλάτη μας, τα παιχνίδια τους! Και αν δεν είχαμε το σαράκι της διχόνοιας… θα μας υπολόγιζαν και δεν θα ζητιανεύαμε τα αυτονόητα δίκαιά μας.
Κανένας δεν μπορεί να μας απαλλάξει από τον φόβο του αθέατου ιού, παρά μόνο η σοβαρότητα και υπευθυνότητα μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Δεν συμμορφωθήκαμε οι Έλληνες στις επιταγές της επιστήμης όταν φώναζε όχι στα καρναβάλια και στα φαλλικά αίσχη και, τώρα, μας πήρε ο πόνος τάχα μη συντελέσει στην εξάπλωση του ιού η Θεία Κοινωνία και ο συγχρωτισμός στους ναούς! Αυτά φανερώνουν ένα λαό απαίδευτο, ανερμάτιστο, ελάχιστα σοβαρό που αδυνατεί ύστερα από τόσους αιώνες να ξεχωρίσει το ιερό από το βέβηλο, το άξιο από το γήινο, το χυδαίο από το αγνό. Λοιπόν; Μας χρειάζεται δρόμος για να βρούμε και να ακολουθήσουμε τα χνάρια των Αγίων Θεοδώρων. Μας χρειάζεται κόπος για να βάλουμε το Χριστό ξανά στη ζωή μας, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη».
Την Θεία Λειτουργία και την εν συνεχεία λιτάνευση της ιεράς εικόνας και των ιερών λειψάνων παρακολούθησαν οι Βουλευτές Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, Χρήστος Δερμεντζόπουλος, Σταύρος Κελέτσης και Αναστασία Γκαρά, ο Δήμαρχος Ορεστιάδας Βασίλειος Μαυρίδης, ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Υγείας Κωνσταντίνος Βενετίδης, Αντιδήμαρχοι, αντιπροσωπείες των σχολείων της πόλης και εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων.
Κατά την Θεία Λειτουργία προσήλθε, για λίγο, από το πεδίο των επεισοδίων στα σύνορα, ο Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Ταξίαρχος Πασχάλης Συριτούδης, ο οποίος και ανέγνωσε το Σύμβολο της Πίστεως. Τη λιτάνευση της ιεράς εικόνας πλαισίωσαν σπουδαστές της Σχολής Δοκίμων Αστυφυλάκων Διδυμοτείχου.
Ο οικείος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, μετά την λιτάνευση της ιεράς εικόνας και της μυριπνόου δεξιάς του Αγίου Νεκταρίου και προ της απολύσεως, αναφέρθηκε για λίγο στο γεγονός ότι ο φετινός εορτασμός συμπίπτει με την 100ή επέτειο από την απελευθέρωση της Θράκης και της ενσωμάτωσής της στον εθνικό κορμό, τονίζοντας ότι «αυτή η επέτειος είναι ευκαιρία μνήμης και περισυλλογής. Η μνήμη αναφέρεται στις θυσίες που υπεβλήθη το Γένος μας για να σώσει την τιμή του και να ανακτήσει την ελευθερία του. Η δε περισυλλογή αναφέρεται στο ηθικό χρέος που δημιουργούν για όλους μας και για τον καθένα μας ξεχωριστά αυτές οι θυσίες. Αυτές τις θυσίες μας υπενθυμίζουν και τα εν εξελίξει γεγονότα στα σύνορα των Καστανεών μετά από την πρόσφατη εμπλοκή της γειτονικής χώρας εις βάρος των συνόρων της πατρίδας μας με έναν ακήρυκτο πόλεμο».
Επίσης ο Σεβασμιώτατος κ. Δαμασκηνός ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο για την παρουσία του, όλους τους παρισταμένους εκπροσώπους του Εθνικού Κοινοβουλίου και των τοπικών αρχών, καθώς και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ύδρας κ. Εφραίμ, με την ευλογία του οποίου εκομίσθη από τον Αρχιμ. Γρηγόριο Νανακούδη, η μυρίπνοος δεξιά του εν Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης γεννηθέντος και προ εκατονταετίας οσιακώς κοιμηθέντος Αγίου Νεκταρίου.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος κάλεσε όλους τους παρισταμένους να προσευχηθούν υπέρ της ειρήνης του κόσμου και της ευημερίας και προόδου του ελληνικού λαού. Η λιτάνευση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο και το «Τη Υπερμάχω».
Προσκεκλημένος του οικείου Μητροπολίτου κ. Δαμασκηνού, της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος, ο οποίος και εκήρυξε τον θείο λόγο, λέγοντας, μεταξύ άλλων:
«Συνηθίζουμε να προσκαλούμε Επισκόπους στις πανηγύρεις των Μητροπόλεών μας ώστε να γνωρίζουν την ιδιοπροσωπία της περιοχής μας… όμως εξαιτίας των γεγονότων… ο Σεβασμιώτατος Διδυμοτείχου, ο Ποιμενάρχης σας, μου ζήτησε να είμαι εδώ ώστε σε οικογενειακό εκκλησιαστικό κλίμα να τιμήσουμε τους πολιούχους μας… τον ευγνωμονώ γι αυτό…, όπως και στα λειτουργικά, όπως σε όλα τα άλλα να είμαστε μαζί, στις δύσκολες αυτές ώρες…
Τιμάμε τους Αγίους Θεοδώρους ρωμαλέους, στρατηλάτες, με εξουσία και δύναμη, με σταδιοδρομία μπροστά τους… και απορούμε με την προθυμία τους να αρνηθούν τα πάντα, ακόμα και τη ζωή τους, προκειμένου να μη χάσουν το Χριστό. Ποια θέση καταλάμβανε στη ζωή τους; Πόσο σημαντικότερη θεωρούσαν η σχέση μαζί Του; Πόσο δυνατή και προσωπική εμπειρία είχαν δημιουργήσει μαζί Του;
Το ερώτημα αμείλικτο φτάνει σε μας. Στη δική μας ζωή ποια θέση καταλαμβάνει ο Χριστός; Στην προσωπική, στην οικογενειακή, στην κοινωνική και στην εθνική…
Το Ευαγγέλιο πόσο φωτίζει την ζωή μας; Πόσο ποδηγετεί τις αποφάσεις του Κοινοβουλίου μας; Πόσο εμπνέει την παιδεία μας; Πόσο φωτίζει την δικαιοσύνη μας; Πόσο χειραγωγεί τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο μας;
Δεν εννοώ μόνο σε στιγμές κρίσεων, σαν αυτή που βιώνει η Πατρίδα μας και εκτυλίσσεται σχεδόν έξω από την αυλή αυτού του Ναού μας, ή σαν αυτή, που πανικοβάλει τον πλανήτη μας και νιώθουμε όλοι τόσο αδύναμοι να πολεμήσουμε ένα αορατό με γυμνό μάτι «εχθρό».
Εννοώ τον Χριστό σαν φίλο, το Ευαγγέλιο σαν καταγεγραμμένη εμπειρία, την Εκκλησία σαν πλοηγό, που μας δείχνουν πόσο μπορεί να ξανοιχθεί η ψυχή μας στο άπειρο ώστε να λυτρωθεί από τον Άδη και το σώμα μας από τη φθορά!
Τέλος πάντων, θα πάρουμε ποτέ το Χριστό στα σοβαρά; Θα αποφασίσουμε να τον αξιοποιήσουμε, όχι μόνο στα δύσκολα αλλά σε κάθε στιγμή τη ζωής μας; Επανέρχομαι στις κρίσεις που προανέφερα ότι βιώνουμε για να καταλάβουμε όλοι ότι ο άνθρωπος, τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του, τις περνάει μόνος του. Καμιά Ευρωπαϊκή Ένωση δε μας συμπαρίσταται, μόνοι μας είμαστε, ενάντια στα συμφέροντα των δυνατών που παίζουν στην πλάτη μας, τα παιχνίδια τους! Και αν δεν είχαμε το σαράκι της διχόνοιας… θα μας υπολόγιζαν και δεν θα ζητιανεύαμε τα αυτονόητα δίκαιά μας.
Κανένας δεν μπορεί να μας απαλλάξει από τον φόβο του αθέατου ιού, παρά μόνο η σοβαρότητα και υπευθυνότητα μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Δεν συμμορφωθήκαμε οι Έλληνες στις επιταγές της επιστήμης όταν φώναζε όχι στα καρναβάλια και στα φαλλικά αίσχη και, τώρα, μας πήρε ο πόνος τάχα μη συντελέσει στην εξάπλωση του ιού η Θεία Κοινωνία και ο συγχρωτισμός στους ναούς! Αυτά φανερώνουν ένα λαό απαίδευτο, ανερμάτιστο, ελάχιστα σοβαρό που αδυνατεί ύστερα από τόσους αιώνες να ξεχωρίσει το ιερό από το βέβηλο, το άξιο από το γήινο, το χυδαίο από το αγνό. Λοιπόν; Μας χρειάζεται δρόμος για να βρούμε και να ακολουθήσουμε τα χνάρια των Αγίων Θεοδώρων. Μας χρειάζεται κόπος για να βάλουμε το Χριστό ξανά στη ζωή μας, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη».
Την Θεία Λειτουργία και την εν συνεχεία λιτάνευση της ιεράς εικόνας και των ιερών λειψάνων παρακολούθησαν οι Βουλευτές Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης, Χρήστος Δερμεντζόπουλος, Σταύρος Κελέτσης και Αναστασία Γκαρά, ο Δήμαρχος Ορεστιάδας Βασίλειος Μαυρίδης, ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Υγείας Κωνσταντίνος Βενετίδης, Αντιδήμαρχοι, αντιπροσωπείες των σχολείων της πόλης και εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων.
Κατά την Θεία Λειτουργία προσήλθε, για λίγο, από το πεδίο των επεισοδίων στα σύνορα, ο Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Ταξίαρχος Πασχάλης Συριτούδης, ο οποίος και ανέγνωσε το Σύμβολο της Πίστεως. Τη λιτάνευση της ιεράς εικόνας πλαισίωσαν σπουδαστές της Σχολής Δοκίμων Αστυφυλάκων Διδυμοτείχου.
Ο οικείος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, μετά την λιτάνευση της ιεράς εικόνας και της μυριπνόου δεξιάς του Αγίου Νεκταρίου και προ της απολύσεως, αναφέρθηκε για λίγο στο γεγονός ότι ο φετινός εορτασμός συμπίπτει με την 100ή επέτειο από την απελευθέρωση της Θράκης και της ενσωμάτωσής της στον εθνικό κορμό, τονίζοντας ότι «αυτή η επέτειος είναι ευκαιρία μνήμης και περισυλλογής. Η μνήμη αναφέρεται στις θυσίες που υπεβλήθη το Γένος μας για να σώσει την τιμή του και να ανακτήσει την ελευθερία του. Η δε περισυλλογή αναφέρεται στο ηθικό χρέος που δημιουργούν για όλους μας και για τον καθένα μας ξεχωριστά αυτές οι θυσίες. Αυτές τις θυσίες μας υπενθυμίζουν και τα εν εξελίξει γεγονότα στα σύνορα των Καστανεών μετά από την πρόσφατη εμπλοκή της γειτονικής χώρας εις βάρος των συνόρων της πατρίδας μας με έναν ακήρυκτο πόλεμο».
Επίσης ο Σεβασμιώτατος κ. Δαμασκηνός ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο για την παρουσία του, όλους τους παρισταμένους εκπροσώπους του Εθνικού Κοινοβουλίου και των τοπικών αρχών, καθώς και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ύδρας κ. Εφραίμ, με την ευλογία του οποίου εκομίσθη από τον Αρχιμ. Γρηγόριο Νανακούδη, η μυρίπνοος δεξιά του εν Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης γεννηθέντος και προ εκατονταετίας οσιακώς κοιμηθέντος Αγίου Νεκταρίου.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος κάλεσε όλους τους παρισταμένους να προσευχηθούν υπέρ της ειρήνης του κόσμου και της ευημερίας και προόδου του ελληνικού λαού. Η λιτάνευση έκλεισε με τον Εθνικό Ύμνο και το «Τη Υπερμάχω».
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω