Το ελληνικό διακομματικό γεωοικονομικό βατερλό - Ένας χάρτης αξίζει όσο χίλιες εικόνες [*]
ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΩΤΟ. Η αποδοχή της πρότασής μας από την Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής τον Δεκέμβρη του 1996, με θέμα τις ήπιες εισβολές στον Έβρο, το Ανατολικό Αιγαίο και την Ήπειρο, κατέληξε τελικά σε μια μόνο συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στο Διδυμότειχο στις 16 Ιουνίου 1998, στην αίθουσα της Λέσχης των Αξιωματικών.
Εκεί προτείναμε τη συνώνυμη με την εθνική κυριαρχία, αναπτυξιακή, με τη δημιουργία ενός παρέβριου αγροτοκτηνοτροφικού παραδείσου, επόμενα και ενός ιχθυοτροφικού, στο Ανατολικό Αιγαίο. Δεν όμως υπήρξε καμιά απολύτως συνέχεια. Η πεντηκονταμελής διαρκής κοινοβουλευτική επιτροπή, ήλθε είδε και απήλθε. Κανείς τους δεν ζήτησε να ακολουθήσει συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής. Τόσο από τους ζώντες πρώην Προέδρους της Δημοκρατίας και Υπουργούς, όσο και από τους ζώντες τε και τεθνεώτες πρώην πρωθυπουργούς, που είτε συμμετείχαν είτε όχι.
Μόνο θετικό, οι παρόντες στη συνεδρίαση ανώτεροι αξιωματικοί της 16ης Μεραρχίας που εμπνεύστηκαν από τις προτάσεις μας, λίγο πριν αποστρατευθούν.
Κατά τα άλλα η Τουρκία συνέχισε τις ήπιες εισβολές, πότε με ζωονόσους και πότε με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, όλες αυτές τις δεκαετίες, προωθώντας την αποσταθεροποιητική της πολιτική εις βάρος των συνόρων μας, και με την Ελλάδα αντί να ασκήσει την αναπτυξιακή της κυριαρχία, διεκδικώντας από την Ευρωπαϊκή ένωση τις απεριόριστες ποσοστώσεις των ευγενών αγροτικών προϊόντων, και επόμενα μια αναπτυξιακή και δημογραφική αναγέννηση του Έβρου, δεν έκανε τίποτε. Η Αθήνα μας έγραψε κανονικά. Περιορίστηκε στο θεσμό των συνοριοφυλάκων. Και αυτούς, κυρίως τους τοποθέτησε στο λεκανοπέδιο. Αντί μάλιστα για τις ποσοστώσεις που λέγαμε, οι κατά καιρούς κυβερνώντες προώθησαν επιδοτούμενα κοινοτικά προγράμματα φύτευσης, στους αγρούς του Έβρου, ακακιών και πλατανιών.
ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ. Πρόκειται για την υποθαλάσσια ζεύξη των Κρητικών με τις Λιβυκές ακτές, με αγωγό φυσικού αερίου. Η πρότασή μας αυτή από το Ελληνικό σχέδιο trans gas, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Επενδυτής” στις 18 και 19 Αυγούστου 2001.
Μάλιστα αν μας είχαν ακούσει οι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές που τότε ξερίζωναν ελαιόδεντρα, η Ελλάδα, πέραν από το γεωοικονομικό της προβάδισμα, και την έναρξη δηλαδή κατασκευής του CentralMed, τρία χρόνια πριν από την κατασκευή της υποθαλάσσιας ζεύξης των Λιβυκών με τις Σικελικές ακτές, και είκοσι από τον μελετώμενο EastMed, θα είχε κατοχυρώσει επιπλέον και την δουλεία διόδου που στην πράξη θα ακύρωνε προκαταβολικά από τότε, το πρόσφατο τουρκολιβυκό μνημόνιο, μετά του νέου τουρκικού εισβολισμού. Από τη Γη της Λιβύης, έως το Ύδωρ της Κρήτης.
ΜΑΘΗΜΑ ΤΡΙΤΟ. Η ιδέα μας περί του Εύξεινου αγωγού. Δημοσιεύτηκε στις 31 Αυγούστου 2003, βλ. internet. Βασικό γνώρισμα, η παράκαμψη του τουρκικού εδαφικού σώματος.
Τέσσερα χρόνια αργότερα Καραμανλής και Πούτιν ανακοίνωσαν τη συμφωνία για τον αγωγό φυσικού αερίου South Stream, όπως τον ονόμασαν, που ήταν περίπου ο ίδιος. Χαρήκαμε, όμως όχι για πολύ. Οι ΗΠΑ που ενώ ανέχονταν τον Ρωσοτουρκικό αγωγό blue stream, για την Ελλάδα απέρριπταν έναν Ελληνορωσικό. Η συνέχεια τον βρίσκει να παγώνει. Συνέβαλαν λίγο πολύ σε αυτό όλοι οι επόμενοι «ναι σε όλα» πρωθυπουργοί αλλά και άλλοι. Ας μην επεκταθούμε στα του ενός εξ αυτών, ο οποίος μετά από τη λευκή κόλλα, αν όχι την ομοιόχρωμη σημαία στο Βορά, έψαχνε για άλλοθι σε υποθαλάσσιες ζεύξεις στο Νότο.
Εννοείται ότι όλα αυτά τα χρόνια η προαγωγός Τουρκία μετά του παραγωγού Αζερμπαϊτζάν επιδίδονται στην κεντητική τέχνη. Βρίσκουν και κάνουν. Προωθούν συστηματικά και επιτυγχάνουν το, από τις 28 Νοεμβρίου του 2011, βλ. internet, επίσημο πάγωμα, στο όνομα του γνωστού T.A.P.
Έναν αγωγό με τρία, κατά το δοκούν, διαφορετικά ΑΛΦΑ. 1. TRANS GAS AZERBAIJAN PIPELINE, 2. TRANS ANATOLIAN PIPELINE, 3. TRANS ADRIATIC PIPELINE. Να διαλέγει δηλαδή κανείς και να παίρνει.
Ο πρώην πλέον Εύξεινος αγωγός ή έστω και ως south stream, μετονομάζεται σε Turkstream ή Turkishstream. Ο οποίος αντί για το BURGAS και την Αλεξανδρούπολη, καταλήγει στην Ανατολική Θράκη και από εκεί πλέον κατευθύνεται προς την Νοτιοανατολική Βουλγαρία, την Ανατολική Ρωμυλία δηλαδή, και εκείθεν στη λοιπή Βαλκανική, και την Ευρώπη, όμως πλην Ελλάδας.
Όσοι λοιπόν ημεδαποί επίσημοι εξ όλου του φάσματος, εκθειάζουν αυτόν τον T.A.P. της μισής, εκτός των άλλων, ενεργειακής Εγνατίας, και ομιλούν περί ελληνικού ενεργειακού κόμβου κλπ., όχι μόνον είναι εκ του ιδίου φυράματος, αλλά και αγνοούν ότι αντί για την παράκαμψη της Τουρκίας που θα είχαμε με τον Εύξεινο αγωγό και τον south stream, από τις 20 Ιανουαρίου 2020 και τα εγκαίνια του turkstream, συναινούν αν δεν συνεργούν, στην ενεργειακή παράκαμψη της Ελλάδας. Αυτή είναι η ουσία του ελληνικού διακομματικού γεωοικονομικού βατερλό. Η κατάληξη της Ελλάδας σε ενεργειακό υποπόδιο της Τουρκίας.
Και ναι μεν στην περίοδο που διανύουμε οι δύο ιοί που επανενώνουν τους Έλληνες είναι ο κορωνοϊός και ο τουρκοϊός, όμως χωρίς τις ιδέες και την πολιτική που κατά το Δημόκριτο είναι η πιο σπουδαία τέχνη, ουδέν έστιν γενέσθαι. Τουλάχιστον για τον δεύτερο ιό. Όπως δηλαδή γίνεται από δεκαετιών. Με τις αμυντικές εξαιρέσεις, να επιβεβαιώνουν τον κανόνα, και με την κυβερνητική και γενικότερα την υπαρκτή πολιτική Ελλάδα να κάνουν όσα δεν μπορούν να μην κάνουν.
Τέτοια περίπτωση εξαίρεσης είναι οι πρόσφατες επιτυχείς αποκρούσεις των ήπιων εισβολών στον Έβρο, από την ακριτική και κυρίως την ένστολη Ελλάδα που εκτός των τζανταρμάδων, έδωσε μαθήματα άμυνας και στους εταίρους της FRONTEX, για το πως να ενεργούν. Π.χ. στο Αιγαίο.
ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ. Η πιο καραμπινάτη αντιγραφή του Ερντογάν αφορά στην ιδέα μας για τη Θρακική Διώρυγα, γραπτό που δημοσιεύτηκε στις 18 Νοεμβρίου 2007, βλ. internet.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα στις 27 Απριλίου 2011, ό.π., την ανακοινώνει και ο Ερντογάν. Την αποκαλεί διώρυγα της Κωνσταντινούπολης με σκοπό τόσο την εναλλακτική λύση απέναντι στα βεβαρημένα κυκλοφοριακά στενά του Βοσπόρου, όσο και στην κατάργηση επίσης της συνθήκης του Montreux.
Όσο όμως και αν συνιστά φαντασίωση, πιστεύουμε ότι μια αναγεννημένη πολιτικά όσο και αναπτυξιακά Ελλάδα μπορεί να αναδείξει μέσα στην Ευρώπη τη χρησιμότητα της πλωτής αυτής Θρακικής Διώρυγας. Burgas Αλεξανδρούπολης. Δεν μιλάμε για τάφρο, όπως προχώρησαν εκ των υστέρων κάποιοι, αλλά για πλωτή Διώρυγα. Άλλωστε από την αρχαιότητα ακόμη ο παραπλήσιος Έβρος ποταμός ήταν πλωτός, με την Θρακική Διώρυγα να αποτελεί τη δημιουργική επιστροφή στην παράδοσή του.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[*] Βλ. Εικ. Ο λόγος για το χάρτη-εξώφυλλο στο έργο του Χρήστου Κηπουρού, Αγώνας για τη γεωοικονομική Δημοκρατία, εκδόσεις ΓΟΡΔΙΟΣ, Αθήνα 2002, καθώς και στο ηλεκτρονικό βιβλίο του ίδιου, Σημειώσεις πολιτικής γεωοικονομίας, εκδόσεις ΚΕ.ΓΕ.ΜΕ., Θράκη 2004.
[**] Ο πρώτος, διετέλεσε Βουλευτής Έβρου, 1993-2000, Ο δεύτερος, υπήρξε Δήμαρχος Σουφλίου και Πρόεδρος της ΤΕΔΚ, 1994-1998, στον ίδιο Νομό.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω