Συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στη μετατροπή του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου των ιμπεριαλιστών πραγματοποιήθηκε στη πλατεία του Φάρου.
Με μία αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση στη πλατεία Φάρου και στη συνέχεια με μαζική πορεία στην παραλιακή οδό της Αλεξανδρούπολης, εργαζόμενοι, άνεργοι, γυναίκες, συνταξιούχοι και νέοι βροντοφώναξαν, στο σημείο που πέφτει η σκιά των γιγάντιων πλοίων του αμερικανικού στρατού τα οποία ξεφορτώνουν εδώ και δύο ημέρες την «εκπαιδευμένη, θανατηφόρα και με κίνητρο» πολεμική μηχανή των ΗΠΑ, πως «η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».
Στην εκδήλωση, όπου την κεντρική ομιλία έκανε η Ματούλα Γκιδίκα, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, ένωσαν τη φωνή τους με συνθήματα, υπό τον ήχο αντιπολεμικών και αντιιμπεριαλιστικών τραγουδιών, δίπλα στην έκθεση αντιιμπεριαλιστικών σκίτσων που παρουσιάστηκε, και με την ανακοίνωση - κάλεσμα της Επιτροπής Ειρήνης στο χέρι, απευθύνθηκαν συνολικά το λαό της περιοχής καλώντας τον να καταδικάσει τη μετατροπή του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου των μακελάρηδων των λαών και στην εγκατάσταση αμερικανοΝΑΤΟϊκής βάσης.
Η ομιλία της Ματούλας Γκιδίκα:
«Νιώθουμε μεγάλη "ασφάλεια", ιδιαίτερη "ζεστασιά" και "προστασία" τις τελευταίες μέρες και ώρες που ο λαός μας απειλείτε από την επιθετικότητα της κυβέρνησης και της αστικής τάξης της Τουρκίας. "Ασφάλεια" και "προστασία" γιατί είναι εδώ οι αμερικάνοι πεζοναύτες αυτοί που πριν προστάτευαν τους λαούς του Ιράκ, της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, της Συρίας. Είναι εδώ οι σύμμαχοι μας που μόλις χτες σε ανακοίνωση του Υπουργείου τους Εξωτερικών κάλεσαν την Τουρκία να μην δημιουργεί προβλήματα σε διαφιλονικούμενα ύδατα όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά.
Να λοιπόν οι εχθροί μας που ήρθαν ντυμένοι φίλοι όπως λέει ο ποιητής, το ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ, η ΕΕ, αυτοί που γκρίζαραν και γκριζάρουν σταθερά το Αιγαίο, αυτοί που δεν καταδίκασαν επί της ουσίας ποτέ τον εμβολισμό σκάφους του ελληνικού λιμενικού από τουρκικό, αυτοί που τώρα θέτουν τις διεθνείς συνθήκες οι ίδιοι σε αμφισβήτηση για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, που μας λένε όπως είπε και η ΕΕ, "πηγαίνετε στη Χάγη για να λύσετε τις διαφορές σας", δεχόμενοι όλο το πακέτο αξιώσεων της τουρκικής κυβέρνησης που ανατρέπει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.
Μην αναρωτιέστε φίλοι και φίλες που βρίσκει τον αέρα στα πανιά του ο Ερντογάν, οι προηγούμενες κεμαλικές κυβερνήσεις, για να προσθέτουν νέες αξιώσεις στο Αιγαίο, την Κύπρο, για να προκαλούν σήμερα με θερμό επεισόδιο ακόμη και με πολεμική εμπλοκή.
Πόσο άσχετη είναι αυτή η όξυνση της τουρκικής προκλητικότητας με τη θέση που διατυπώνουν σταθερά οι ΗΠΑ, μέσω ακόμη και με τον πρέσβη τους που υποδέχονται οι ντόπιοι κλακαδόροι με τυμπανοκρουσίες, πως η Ελλάδα θα πρέπει να γίνει γεωπολιτικός μεντεσές για να διατηρηθεί η ενότητα του ΝΑΤΟ, να συμβάλλει ώστε η Τουρκία να παραμένει στην από δω όχθη. Θέση που σηματοδοτεί σοβαρές υποχωρήσεις στις ανυπόστατες διεκδικήσεις της Τουρκίας.
Όσο πατάνε το πόδι τους παραπάνω οι ιμπεριαλιστές στη χώρα μας, στην περιοχή μας, τόσο θα οξύνονται οι πιέσεις για μεγαλύτερη υποχώρηση τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο. Βεβαίως για την αστική μας τάξη θα υπάρχουν ανταλλάγματα στους ενεργειακούς σχεδιασμούς στην περιοχή, τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου θα έχουν κομμάτι στην πίτα των ενεργειακών σχεδιασμών, όπως στο σχήμα που θα εκμεταλλεύεται τις πλωτές αποθήκες φυσικού αερίου. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο θα έχει κομμάτι στη μεταφορά του στη Μεσόγειο, γι αυτό δεν επενδύει τυχαία σε ανάλογο στόλο.
Το παζλ της έντασης στην περιοχή δεν είναι άσχετο με τη μεγάλη εικόνα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων και της προσπάθειας όλων των αστικών τάξεων, των πλουτοκρατών να έχουν μερίδιο στον ενεργειακό πλούτο και του δρόμους που χαράσσονται.
Η μεγάλη εικόνα εξηγεί γιατί δένει ένα κοινό νήμα την αποδοχή από τη μια της τουρκικής προκλητικότητας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, την πίεση στην ελληνική κυβέρνηση αυτή αλλά και τις προηγούμενες να κάνουν πίσω, αλλά και από την άλλη το μεγαλύτερο σφιχταγκάλιασμα για την παράδοση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης αλλά και της Καβάλας στις ΗΠΑ και τη δημιουργία βάσης στην πόλη μας.
Το νήμα λοιπόν είναι η προσπάθεια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, να αποδυναμώσουν τη ρωσική επιρροή στη Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και τα Βαλκάνια, να διαγράψουν τα ρωσικά ενεργειακά σχέδια για το Νότιο Αγωγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Να λοιπόν γιατί είναι τόσο υπερδραστήριος ο γνωστός από τα εγκλήματα κατά του Ουκρανικού λαού πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας ο Πάιατ.
Η στρατηγική σημασία της Αλεξανδρούπολης και ιδιαίτερα του λιμανιού της, είναι πακέτο με την ανάγκη η Τουρκία να μείνει στο ΝΑΤΟ με ότι αντάλλαγμα χρειαστεί. Γιατί και στα δύο, στόχος για ΗΠΑ και ΝΑΤΟ είναι η Ρωσία. Και όποιος παρουσιάζει ως ανταγωνιστικό σχέδιο την ΝΑΤΟϊκή αναβάθμιση της περιοχής μας, απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις, όποιος δηλαδή λίγο πολύ μιλάει για βάση ασπίδα προστασίας απέναντι στις τουρκικές αξιώσεις, ή είναι συνειδητά ψεύτης ή τουλάχιστον επικίνδυνα βλάκας που βάζει το λαό μας σε σοβαρότερες περιπέτειες. Και τον βάζει σε αυτές τις περιπέτειες γιατί δέχεται η περιοχή μας να χρησιμοποιείτε ανοιχτά κατά άλλων λαών. Γιατί δέχεται να αποτελούμε πλέον κατά τα λεγόμενα των ίδιων των Ρώσων στόχο σε μια πιθανή στρατιωτική αναμέτρηση με τις ΗΠΑ.
Να λοιπόν κύριοι Δήμαρχοι, πολιτευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ πιο πριν του ΚΙΝΑΛ και των άλλων φιλονατοϊκών δυνάμεων που σήμερα δεν κερδίζουμε έναν φίλο όπως μας λέτε αλλά προσθέτουμε έναν εχθρό.
Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης δε μπορεί, δεν πρέπει να γίνει βάση και να ιδιωτικοποιηθεί, για να γίνει ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, όπως αποδεικνύει και η εν εξελίξει άσκηση της συμμαχίας των δολοφόνων, αλλά να είναι λιμάνι της Ειρήνης, της φιλίας και της αλληλεγγύης των λαών.
Τα τελευταία τρία χρόνια, που προχωράει ο σχεδιασμός της νέας αμυντικής συμφωνίας ΗΠΑ - Ελλάδας με πρωτεργάτη τον ΣΥΡΙΖΑ και θερμό υποστηρικτή και συνεχιστή με τη ΝΔ που την υπόγραψε τελικά, μετατρέποντας τη χώρα σε μια απέραντη βάση, όχι μόνο δε σταμάτησε η τούρκικη προκλητικότητα αλλά είχαμε και ποιοτική αναβάθμισή της. Τα γεγονότα του Μάρτη στον Έβρο με τις κατευθυνόμενες προσφυγικές ροές, τον Ιούνη με την αμφισβήτηση του πρωτοκόλλου του 1926 για τα χερσαία σύνορα από την Τουρκία, έγιναν την περίοδο που έχει ενισχυθεί η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Η ίδια η ζωή ανατρέπει το επιχείρημα των αστικών κομμάτων, παραγόντων της τοπικής διοίκησης και εκπροσώπων των επιχειρηματικών συμφερόντων, πως η βάση μετατρέπει τη περιοχή σε ασφαλές απάγκιο από την τουρκική προκλητικότητα.
Ποιος πιστεύει συναγωνιστές και συναγωνίστριες πραγματικά, πως η Ε.Ε. που μόλις πριν τρεις μέρες αρνήθηκε να καταδικάσει μέσω των ηγετών της τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί νοιάζεται για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Πως το ΝΑΤΟ που δεν αναγνωρίζει θαλάσσια σύνορα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, θα προστατέψει τα συμφέροντα του λαού μας, πως νοιάζονται για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Αλήθεια αν οι Γαλλικές εταιρίες τα βρουν με την τουρκική κυβέρνηση σε Λιβύη, Κύπρο, η Γαλλία θα δείχνει την ίδια υποτιθέμενη πυγμή κατά της Τουρκίας;
Τι καθορίζει τις κρατικές επιλογές των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ρωσίας, κλπ; Το διεθνές δίκαιο, ο ανθρωπισμός; Ή τα κέρδη των μονοπωλιακών τους ομίλων;
Δε μπορεί ο λαός μας να ζει με τα παραμύθια της Χαλιμάς, που μας σερβίρουν οι καλοθελητές της στήριξης της συμμετοχής της χώρας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Η κυβέρνηση της ΝΔ κλιμακώνει επικίνδυνα τη συμμετοχή της σε αυτούς τους σχεδιασμούς, έχει πιάσει καλά τη σκυτάλη από τους προηγούμενους του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν πάρει και οι δύο διαρκείας για το μπες - βγες στην αμερικάνικη πρεσβεία, όπως διαρκείας είχε πάρει ο πρέσβης επί ΣΥΡΙΖΑ για να μπαινοβγαίνει σε όλα τα υπουργεία, αλλά και να κουνάει το δάχτυλο και να απειλεί πως η Αλεξανδρούπολη και το λιμάνι της είναι αμερικανικής ιδιοκτησίας.
Ξέρουμε πολύ καλά συναγωνιστές πως θα πέσει χρήμα για να βουλώσουν στόματα, για να θάβεται κάθε αντίθεση στη μετατροπή της πόλης και του λιμανιού μας σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, όπως είχε γίνει και με τον χρυσό. Βέβαια το χρήμα αυτό είναι επένδυση για να βγει πολύ περισσότερο από τη λεηλασία του πλούτου που κανονικά θα έπρεπε να ανήκει στο λαό μας.
Εμείς δε λέμε ελάτε Κινέζοι, ελάτε Ρώσοι, ελάτε Αμερικάνοι και πάρτε το, όπως λέγανε και λένε παλιοί και νέοι δήμαρχοι. Εμείς λέμε εργαζόμενοι, λαέ της Αλεξανδρούπολης το λιμάνι είναι δικό μας, να μην ιδιωτικοποιηθεί, να πάψει να γίνεται μήλον της έριδος για αντιτιθέμενα συμφέροντα. Όταν θα έρθει η ώρα και αυτό δε μπορεί να γίνει φυσικά από κυβερνήσεις που δουλεύουν για τους λίγους, αλλά από τον ίδιο το λαό μας που θα πάρει τα πράγματα στα χέρια του, το λιμάνι τότε με την αξιοποίησή του θα επιστρέφει στο λαό μας περίσσιο πλούτο. Παλεύουμε σήμερα για να μην χρησιμοποιείται με αυτή και τις προηγούμενες ασκήσεις κατά άλλων χωρών και λαών. Αυτό είναι το συμφέρον του λαού της Αλεξανδρούπολης, του λαού της Θράκης, της χώρας μας για να μην μπαίνουμε στο μάτι του κυκλώνα των αντιπαραθέσεων.
Απαράδεκτο φίλοι και φίλες είναι και το επιχείρημα που χρησιμοποιούν τα παπαγαλάκια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, πως η δημιουργία βάσης θα φέρει την ανάπτυξη, πως οι ΗΠΑ θα φέρουν την ανάπτυξη.
Τα ίδια ακούσαμε για τον χρυσό, τα ίδια και για τον ΤΑΡ. Αλήθεια τώρα που ολοκληρώθηκε ο ΤΑΡ τι έμεινε από τη περιβόητη ανάπτυξη στην περιοχή, πόσες θέσεις εργασίας; Πόσες συμβάσεις φυσικού αερίου, τι επίπτωση είχε στην τιμή του; Ας μας απαντήσουν όλοι αυτοί.
Αν νοιάζονται όλοι αυτοί για πραγματική ανάπτυξη και εισόδημα για το λαό μας, να πάρουν πίσω όλα τα μνημονιακά μέτρα που κόψανε μισθούς και συντάξεις, που πρόσθεσαν αβάσταχτους φόρους στους μικρούς αυτοαπασχολούμενους επιχειρηματίες και τότε να μην ανησυχούν, θα γεμίσουν ξανά και οι ταβέρνες και τα καταστήματα από χρήματα που βγήκαν από τον κλεμμένο μας ιδρώτα και όχι από τα ματωμένα δολάρια της σφαγής λαών.
Αν προσδοκούν τόσο πολύ στην ανάπτυξη τύπου ΗΠΑ, και μας την προβάλουν ως πρότυπο δημοκρατίας και ευκαιριών, με στημένες εκδηλώσεις γεμάτες ψέματα μαζί με την πρεσβεία, να πουν την αλήθεια. Την αλήθεια για τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία που ανήκαν στα φτωχότερα στρώματα, την αλήθεια για τα 150.000 δολάρια που καλούνται να πληρώσουν όσοι τη γλίτωσαν από τον κορωνοϊό στις ΜΕΘ των αμερικάνικων νοσοκομείων και τους οδηγούν μετά το μαρτύριο της αρρώστιας στο μαρτύριο των κατασχέσεων. Την αλήθεια για τη διαχρονική βία και ρατσισμό από τις δυνάμεις καταστολής. Την αλήθεια για τα δεκάδες εκατομμύρια ανέργων. Την αλήθεια για το εκπαιδευτικό σύστημα των τεράστιων ανισοτήτων, την εγκληματικότητα.
Να τη χαίρεστε αυτή την ανάπτυξη, σας τη χαρίζουμε, ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο, είναι περήφανος και δεν θα πουλήσει τη συνείδησή του για τριάντα αργύρια, όπως την πουλάτε εσείς.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες
Οι ώρες είναι κρίσιμες, ο κίνδυνος της στρατιωτικής εμπλοκής δεν έχει σταματήσει, ακόμη και προσωρινά να υποχωρήσει, η τουρκική επιθετικότητα που δεν καλμάρει όσο η λεία των ενεργειακών πόρων και δρόμων είναι τεράστια, η αστική τάξη της Τουρκίας θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να κατοχυρώσει τα συμφέροντα των ομίλων της στην περιοχή.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει κάποιος ότι ένας συμβιβασμός πριν ή μετά από ένα θερμό επεισόδιο, που κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθεί, θα σταματήσει οριστικά τις αξιώσεις τη αστικής τάξης της Τουρκίας. Πολύ περισσότερο πως θα τη σταματήσουν οι κοινοί μας φίλοι. Τα γεγονότα μιλήσανε και μιλάνε, καμία εμπιστοσύνη στους μακελάρηδες του ΝΑΤΟ, στην λυκοσυμμαχία της ΕΕ, σε αυτούς που κυβερνάνε και κυβερνήσανε λέγοντας, μας πώς οι φίλοι μας θα μας σώσουν. Σε αυτούς που αντί να κρατάνε το στρατό μας εδώ για την υπεράσπιση των συνόρων το στέλνουν σε όλες τις άκρες της γης για να συμμετέχει στα νατοϊκά εγκλήματα. Σε αυτούς που υπέγραψαν στο Ελσίνκι και τη Μαδρίτη την αποδοχή για συζήτηση όλων των αξιώσεων της Άγκυρας. Σε αυτούς που είπανε ναι στην ανατροπή της συνθήκης της Λωζάνης στη Συρία με την κατοχή εδαφών της από τον τουρκικό στρατό με τις ευλογίες ΗΠΑ και ΕΕ.
Σε αυτούς που η λέξη πατρίδα είναι συνυφασμένη με τα κέρδη και τα συμφέροντα των λίγων και όχι της πλειοψηφίας του λαού μας. Του λαού μας που πονάει τον τόπο του, που ξέρει τι θα πει πατρίδα. Αυτός ο λαός καταλαβαίνει πως και κάθε άλλος λαός έχει δικαίωμα να υπερασπίζεται την εδαφική του ακεραιότητα, την κυριαρχία του απέναντι σε κάθε απειλή από τους ξένους εκμεταλλευτές και όχι μόνο. Είναι ο μόνος που μπορεί να διασφαλίσει την εδαφική μας ακεραιότητα και όχι οι δήθεν σύμμαχοι μας και τα τσιράκια τους.
Αυτός ο λαός μπορεί με τους αγώνες του να αποτρέψει τα επικίνδυνα σχέδια και μαζί με τους άλλους λαούς τον κίνδυνο μιας γενικότερης ανάφλεξης, ξεριζώνοντας τόσο τον πόλεμο όσο και αυτούς που τον γεννάνε.
Γνωρίζουμε καλά σαν κίνημα ειρήνης τον ηρωικό αγώνα που κάνει το φιλειρηνικό κίνημα στην Τουρκία, κατά της επέμβασης στη Συρία, κατά της κατοχής στην Κύπρο, τις διώξεις που δέχτηκαν από την τουρκική κυβέρνηση. Ξέρουμε καλά πως το πιο μεγάλο κομμάτι του τουρκικού λαού θέλει την ειρήνη και τη φιλία ανάμεσα στους λαούς μας, πως είναι απέναντι στα τυχοδιωκτικά σχέδια της τουρκικής κυβέρνησης, τους στέλνουμε την αλληλεγγύη μας, για τις διώξεις τους, είμαστε στο πλευρό τους.
Ζητάμε εδώ και τώρα:
- Η Αλεξανδρούπολη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών.
- Έξω το ΝΑΤΟ από την Ελλάδα - Άμεσα κλείσιμο των ΝΑΤΟϊκών βάσεων.
- Καμία αλλαγή συνόρων - Καμία συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια - Κανένας στρατιώτης μας έξω από τα σύνορα.
- Κανένας στρατευμένος και καμία υποδομή στην υπηρεσία των ΝΑΤΟϊκών φονιάδων.
Οι μακελάρηδες των λαών, ο πρέσβης των ΗΠΑ και οι υπουργοί “επόπτες” είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ. Δεν έχουν καμιά δουλειά στην πόλη μας.
Ο λαός της Αλεξανδρούπολης να μην αφήσει την πόλη και το λιμάνι μας να γίνει υποδομή πολέμου και επεμβάσεων.»
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω