Οι πρώτοι αγώνες πυγμαχίας στο Δημοτικό Κήπο της Αλεξανδρούπολης το 1924

Ο Δημοτικός Κήπος της Αλεξανδρούπολης είχε και θέατρο. Εκεί δίδονταν μουσικοθεατρικές παραστάσεις αλλά και αθλητικά δρώμενα, όπως αγώνες πυγμαχίας.

της Ουρανίας Πανταζίδου

Μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923 που προέβλεπε την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και την υλοποίησή της έως και το 1924, η εικόνα της Μακεδονίας και της Θράκης θ΄ αλλάξει. Η αγροτική γη που προέκυψε μετά την αποχώρηση των μουσουλμάνων θα παραχωρηθεί στους πρόσφυγες που κατέκλυζαν τις περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Οι πρόσφυγες ερχόμενοι στην Ελλάδα θα φέρουν μαζί τους, μεταξύ άλλων και τα αθλητικά τους σωματεία, καθώς και νέα αθλήματα, π.χ. βόλεϊ, πυγμαχία κ.α.

Είναι γνωστό ότι η Σμύρνη, η Κωνσταντινούπολη αλλά και ανατολικότερα ο Πόντος είχαν ιδιαίτερα ανεπτυγμένα αθλητικά σωματεία (www.alexpolisonline.com/2018/11/i-athlisi-ston-ponto.html).

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή οι πρόσφυγες από τη Σμύρνη θα ιδρύσουν τον Πανιώνιο Γυμναστικό Σύλλογο αλλά και τον Απόλλωνα στον συνοικισμό της Νέας Σμύρνης. Οι Κωνσταντινουπολίτες θα ιδρύσουν την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως (Α.Ε.Κ.) στην Αθήνα. Επίσης Κωνσταντινουπολίτες θα ιδρύσουν στη Θεσσαλονίκη τον Π.Α.Ο.Κ. ενώ οι Πόντιοι θα ιδρύσουν τον Απόλλωνα Καλαμαριάς επίσης στη Θεσσαλονίκη κ.λ.π.

Η Αλεξανδρούπολη η οποία είχε δεχθεί πλήθος προσφύγων καθώς ήταν ένας από τους πρώτους σταθμούς άφιξης προσφύγων στην Ελλάδα, διέθετε ήδη τον Γυμναστικό Σύλλογο "ΕΡΜΗΣ", ενώ θα δημιουργηθούν και κάποια νέα ανεπίσημα αθλητικά σωματεία από τους πρόσφυγες (www.alexpolisonline.com/2020/06/1924.html).

Εκείνα τα πρώτα χρόνια άρχισαν να εκτελούνται διάφορα έργα. Η Αλεξανδρούπολη σιγά - σιγά άρχισε να αναγεννάται μέσα από τις στάχτες της. Ένα από τα έργα του Δημάρχου Εμμ. Αλτιναλμάζη ήταν και ο Δημοτικός Κήπος στην παραλιακή λεωφόρο. Ο Κήπος, ατενίζοντας το Θρακικό Πέλαγος ήταν μια όαση για τους Αλεξανδρουπολίτες αλλά και για τους επισκέπτες της ελεύθερης πόλης.

Εκεί οι Αλεξανδρουπολίτες απολάμβαναν τις βόλτες τους καθώς και άρτον μετά θεαμάτων. Κάθε απόγευμα από τις 5 ως τις 10 το βράδυ, ο καθηγητής μουσικής Εδμόνδος Ετέκ κρατούσε συντροφιά με το πιάνο του τους μουσικόφιλους της πόλης.

Ο Δημοτικός Κήπος, μεταξύ άλλων είχε αποκτήσει και θέατρο. Εκεί δίδονταν θεατρικές και μουσικές παραστάσεις αλλά και αθλητικά δρώμενα, όπως αγώνες πυγμαχίας. Ένα τέτοιο γεγονός θα λάβει χώρα στις αρχές του Νοεμβρίου 1924. Ο αθλητής Γεώργιος Αγγελίδης από την Κωνσταντινούπολη, που ανήκε στο δυναμικό του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, θα έδινε αγώνα πυγμαχίας με γνωστά ονόματα της εποχής εκείνης.

➤ Διαβάστε επίσης: Το ζυθεστιατόριο ΟΛΥΜΠΟΣ - ΝΑΟΥΣΑ στο Δημοτικό Κήπο της Αλεξανδρούπολης

Ο Γεώργιος Αγγελίδης στο Δημοτικό Κήπο της Αλεξανδρούπολης

Ο πρωταθλητής πυγμαχίας Γεώργιος Αγγελίδης, ο οποίος ήταν πυγμάχος ήδη από το 1921, θα έδινε αγώνα πυγμαχίας στο θέατρο που βρισκόταν στο Δημοτικό Κήπο της Αλεξανδρούπολης. Η εφημερίδα ΦΑΡΟΣ στις 1 Νοεμβρίου 1924 διαφημίζει τον επικείμενο αγώνα: «Ιδού και εις την πόλιν μας αγώνες πυγμαχίας».

Ο πυγμάχος Γεώργιος Αγγελίδης

Ο αγώνας θα διεξάγονταν στο νέο δημοτικό θέατρο την Κυριακή 2 Νοεμβρίου στις 3:30 μ.μ. Πράγματι όταν έφτασε η ημέρα όλος ο φίλαθλος κόσμος είχε κατακλύσει τον Δημοτικό Κήπο «δια να προλάβη να λάβη θέσιν εντός του κομψού σαλονιού όπου και το θέατρον».

Από πολύ νωρίς ο κόσμος χειροκροτούσε μανιωδώς ενώ με ρυθμικά χτυπήματα των ποδιών ανάγκασαν τον Αγγελίδη να δώσει το σύνθημα για την έναρξη του αγώνα. Πρώτα στον αγωνιστικό χώρο εμφανίστηκαν δυο νέοι πυγμάχοι ο Σαμαράς και ο Φαντίκας. Νικητής αναδείχθηκε ο Σαμαράς στον 6ο γύρο.

Στη συνέχεια στον αγωνιστικό χώρο θα εμφανιστεί ο Γ. Αγγελίδης με το χαρακτηριστικό σχοινάκι του, το οποίο χειρίζονταν με μεγάλη μαεστρία και θα ξεσηκώσει το πλήθος. Κατόπιν θα αγωνιστεί εναντίον του αθλητή Βάλλια. Ο κόσμος χειροκροτούσε τα πετυχημένα κτυπήματα του Αγγελίδη με πάθος. Μετά τη λήξη του αγώνα θ΄ ακολουθούσε επίδειξη ιαπωνικής πάλης.

Στο τέλος ο Αγγελίδης θα προσκαλέσει όποιον ήθελε να τον αντιμετωπίσει. Έτσι προγραμματίστηκε και νέος αγώνας, όπου ο Αγγελίδης θ΄ αντιμετώπιζε τον Γεωργιάδη - 18 κιλά βαρύτερος του Αγγελίδη - και τον Πωλ Βενετσάνο την Δευτέρα 3 Νοεμβρίου.

Ο Δημοτικός Κήπος αμέσως μετά στις 5/11/1924 θα φιλοξενούσε μεγάλη θεατρική παράσταση από την Αθήνα του Ζάχου Θάνου, ενώ τις αμέσως επόμενες ημέρες η πόλη θα φιλοξενούσε και άλλη θεατρική παράσταση των Ζαφειρίου - Τσιφού στο θέατρο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ αλλά και το κονσέρτο του μουσικού Δημητρίου Ράλλη στον ίδιο χώρο. Οι κάτοικοι της πόλης φαίνεται ότι ήταν λάτρεις του θεάτρου και της μουσικής.

Το εντυπωσιακό είναι ότι η Αλεξανδρούπολη, ζώντας στον απόηχο της Μικρασιατικής Καταστροφής, με τα μεγάλα προβλήματα που είχε ν΄ αντιμετωπίσει με την υποδοχή και εγκατάσταση χιλιάδων προσφύγων, βρίσκει τη δύναμη να παρακολουθεί διάφορα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα, όπως θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, αγώνες πυγμαχίας, εκθέσεις ζωγραφικής - τις ημέρες εκείνες ο ζωγράφος Ορέστης Πετράκης είχε εκθέσει κάποια από τα έργα του στο καφενείο "ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ" επί της οδού Βενιζέλου.

Και όλα αυτά εν μέσω επιδημίας οστρακιάς αλλά και πανώλης.

Φαίνεται ότι και τότε η χώρα είχε ν΄ αντιμετωπίσει μια επιδημία, αυτή της οστρακιάς αλλά και της πανώλης με πολλούς θανάτους. Οι επιδημίες εκείνες εντοπίζονταν κυρίως στους προσφυγικούς οικισμούς, όπου ο συνωστισμός και οι άθλιες συνθήκες ζωής ευνοούσαν την εξάπλωση των ασθενειών.

Ο Νομίατρος του Έβρου Β. Πασχάλης θεώρησε απαραίτητο ν΄ απαντήσει στις επικρίσεις σχετικά με τις οδηγίες που είχαν δοθεί για την αντιμετώπιση των επιδημιών. Όπως σημειώνει οι υγειονομικές υπηρεσίες (οι οποίες γνωματεύουν) και η αστυνομία (η οποία εκτελεί) συνεργάζονται για να περιορίσουν την εξάπλωση των επιδημιών. Όμως υπάρχει μερίδα απείθαρχων πολιτών, οι οποίοι δεν τηρούν τις οδηγίες με τα γνωστά αποτελέσματα ως προς τον περιορισμό της εξάπλωσής τους.

➤ Διαβάστε επίσης: Η κατασκευή του Σταδίου της Αλεξανδρούπολης και οι πρώτοι επίσημοι αγώνες Στίβου το 1930

Η Πυγμαχία στη σύγχρονη Ελλάδα

Η πυγμαχία ήταν ένα από τα αθλήματα που διαδόθηκε στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, από Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και άλλων πόλεων της Μικράς Ασίας. Το πρώτο τμήμα πυγμαχίας δημιουργήθηκε το 1923 στον Πανελλήνιο Αθλητικό Σύλλογο της Αθήνας από τον πρωταθλητή ελαφρών βαρών Δημοσθένη Γεωργιάδη.

Ο Δημοσθένης Γεωργιάδης

Το 1924 θα εγκατασταθεί στην ελληνική πρωτεύουσα ο νεαρός πυγμάχος από την Κωνσταντινούπολη Κώστας Περλάτος. Εκεί θ΄ αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα στο άθλημα και θα κερδίσει δίκαια τον τίτλο του πρώτου δασκάλου της πυγμαχίας στην Ελλάδα. Ο Περλάτος θα δημιουργήσει την πρώτη σχολή πυγμαχίας. Επίσης η πυγμαχία χρωστά τη διάδοσή της στην Ελλάδα και στον Σμυρνιό Δημητρό Καραμπάτη, ο οποίος υπήρξε μεγάλος αθλητής, αντιπρόεδρος της Ένωσης Πυγμάχων Αθηνών (ιδρύθηκε το 1924) και εκδότης του περιοδικού "Πυγμαχία".

Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α)

Πηγές:

• Το άθλημα της πυγμαχίας στη σύγχρονη Ελλάδα, σελ. 103 (pergamos.lib.uoa.gr)
• Εφημερίδα "Αθλητική Επιθεώρησις", έτος 1923
• Εφημερίδα ΦΑΡΟΣ, έτος 1924

[post_ads]