Η αισθητική της Ιστορίας εξέπεσε στα όρια του κιτς. Η εικόνα αντικαθιστά τις λέξεις, τα tweets υπερισχύουν των επιχειρημάτων και τα καρτούν...
του Κώστα Γιαννακίδη
Έχουν γραφτεί και ειπωθεί τα πάντα. Δεν έχω ούτε πέτρα να πετάξω στο ποτάμι με τις λέξεις για όσα έγιναν στις ΗΠΑ. Στέκομαι μόνο στην εικόνα του «Μπλεκ», στον τύπο με τα κέρατα και το γούνινο κεφάλι που έγινε το πρόσωπο της εισβολής. Στο παλιό σύμπαν, ας πούμε στον προηγούμενο αιώνα, τα πρόσωπα και τα σύμβολα που σηματοδοτούσαν στιγμές κατά τις οποίες η Ιστορία κρατούσε το βήμα της, είχαν κάτι το εμβληματικό, προκαλούσαν δέος.
Τώρα ζούμε καιρούς που το γελοίο, το γραφικό, δίνει το πρόσωπο του στην ιστορική αφήγηση. Κάθε αναδρομή στα γεγονότα του Καπιτωλίου θα έχει το πρόσωπο του «Μπλεκ». Λες και οι ιστορικοί πρέπει να αφήσουν κάτω τα μολύβια για να τα πιάσουν οι καρτουνίστες. Είναι η εποχή της καρικατούρας. Ένας πρόεδρος-καρτούν απευθύνεται σε οπαδούς που βγήκαν από σειρά κινουμένων σχεδίων για να κάνουν κάτι που θυμίζει καρικατούρα πραξικοπήματος. Η αισθητική της Ιστορίας εξέπεσε στα όρια του κιτς. Η εικόνα αντικαθιστά τις λέξεις, τα tweets υπερισχύουν των επιχειρημάτων και τα καρτούν διεκδικούν τον πρώτο λόγο.
Σε ένα επεισόδιο του Black Mirror, ένα καρτούν εκλέγεται βουλευτής στην Αγγλία. Είναι, υποτίθεται, μία εικόνα από το μέλλον. Στην πραγματικότητα είναι μία φωτογραφία του παρόντος, χωρίς τα φίλτρα του instagram. Και όλα αυτά μας φέρνουν αντιμέτωπους με ένα καινούργιο debate για το οποίο δεν έχουμε εμπειρία, εργαλεία ανάλυσης και αποφάσεων. Είναι σωστή, άραγε, η απομόνωση του Τραμπ από τη δημόσια σφαίρα των social media; Ως κοινωνίες παραδώσαμε σε τεχνολογικούς κολοσσούς τα προσωπικά μας δεδομένα, τον ελεύθερο χρόνο μας και την Αγορά. Όμως, αλήθεια, τους δώσαμε και τον ρόλο του υπέρτατου κριτή για όσα λέγονται; Τι θα συμβεί αν αύριο ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ αποφασίσει ότι τον ενδιαφέρει η ομαλότητα και στην ελληνική πολιτική ζωή;
Όπως καταλαβαίνετε, το ζώδιο της εβδομάδας θα ασχοληθεί πρωτίστως με τα αμερικανικά, παρακολουθώντας από κοντά το άνοιγμα των σχολείων, την παραλαβή εμβολίων και την εξέλιξη των κρουσμάτων. Εδώ θα έπρεπε να προσθέσω ότι το πολιτικό ακροατήριο θα εξετάσει και τα πρώτα βήματα των νέων υπουργών, αλλά καλό είναι να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Πηγή: giannakidis.com
Έχουν γραφτεί και ειπωθεί τα πάντα. Δεν έχω ούτε πέτρα να πετάξω στο ποτάμι με τις λέξεις για όσα έγιναν στις ΗΠΑ. Στέκομαι μόνο στην εικόνα του «Μπλεκ», στον τύπο με τα κέρατα και το γούνινο κεφάλι που έγινε το πρόσωπο της εισβολής. Στο παλιό σύμπαν, ας πούμε στον προηγούμενο αιώνα, τα πρόσωπα και τα σύμβολα που σηματοδοτούσαν στιγμές κατά τις οποίες η Ιστορία κρατούσε το βήμα της, είχαν κάτι το εμβληματικό, προκαλούσαν δέος.
Τώρα ζούμε καιρούς που το γελοίο, το γραφικό, δίνει το πρόσωπο του στην ιστορική αφήγηση. Κάθε αναδρομή στα γεγονότα του Καπιτωλίου θα έχει το πρόσωπο του «Μπλεκ». Λες και οι ιστορικοί πρέπει να αφήσουν κάτω τα μολύβια για να τα πιάσουν οι καρτουνίστες. Είναι η εποχή της καρικατούρας. Ένας πρόεδρος-καρτούν απευθύνεται σε οπαδούς που βγήκαν από σειρά κινουμένων σχεδίων για να κάνουν κάτι που θυμίζει καρικατούρα πραξικοπήματος. Η αισθητική της Ιστορίας εξέπεσε στα όρια του κιτς. Η εικόνα αντικαθιστά τις λέξεις, τα tweets υπερισχύουν των επιχειρημάτων και τα καρτούν διεκδικούν τον πρώτο λόγο.
Σε ένα επεισόδιο του Black Mirror, ένα καρτούν εκλέγεται βουλευτής στην Αγγλία. Είναι, υποτίθεται, μία εικόνα από το μέλλον. Στην πραγματικότητα είναι μία φωτογραφία του παρόντος, χωρίς τα φίλτρα του instagram. Και όλα αυτά μας φέρνουν αντιμέτωπους με ένα καινούργιο debate για το οποίο δεν έχουμε εμπειρία, εργαλεία ανάλυσης και αποφάσεων. Είναι σωστή, άραγε, η απομόνωση του Τραμπ από τη δημόσια σφαίρα των social media; Ως κοινωνίες παραδώσαμε σε τεχνολογικούς κολοσσούς τα προσωπικά μας δεδομένα, τον ελεύθερο χρόνο μας και την Αγορά. Όμως, αλήθεια, τους δώσαμε και τον ρόλο του υπέρτατου κριτή για όσα λέγονται; Τι θα συμβεί αν αύριο ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ αποφασίσει ότι τον ενδιαφέρει η ομαλότητα και στην ελληνική πολιτική ζωή;
Όπως καταλαβαίνετε, το ζώδιο της εβδομάδας θα ασχοληθεί πρωτίστως με τα αμερικανικά, παρακολουθώντας από κοντά το άνοιγμα των σχολείων, την παραλαβή εμβολίων και την εξέλιξη των κρουσμάτων. Εδώ θα έπρεπε να προσθέσω ότι το πολιτικό ακροατήριο θα εξετάσει και τα πρώτα βήματα των νέων υπουργών, αλλά καλό είναι να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Πηγή: giannakidis.com
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω