Σιγά να μην ρωτούσαν και την Ελλάδα, για το προσφυγικό, μεταξύ της Ε.Ε. και της Τουρκίας...
Γράφουν οι Χρήστος Κηπουρός και Πασχάλης Χριστοδούλου
Η αλήθεια είναι ότι ούτε την προηγούμενη φορά ρώτησαν. Ναι μεν η προηγούμενη Κυβέρνηση ψέλλιζε την πρόταση να γίνουν τα Hot spots μέσα στην Τουρκία, όμως μέχρις εκεί. Σαν καλοί παπάδες προσυπέγραψαν, ό,τι τους ζήτησαν οι Γερμανοί. Έτσι από το 2016 και εντεύθεν ισχύει μια απόφαση που τους προστατεύει όλους, πλην Ελλάδας. Κάτι που ήδη πρόκειται να ανανεωθεί στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Η χώρα μας, χωρίς υπερβολή, απεδείχθη Γερμανικότερη της Γερμανίας. Και όχι μόνο ως προς το προσφυγικό, αλλά και σε πολλά άλλα.
Δηλαδή τόσο δύσκολο ήταν να ζητήσει η Ελλάδα την κατασκευή hot spots, π.χ. στο Παζάρ Κουλέ, λίγο έξω από την Αδριανούπολη; Αν μη τι άλλο θα εξέλειπαν τα της προηγούμενης άνοιξης.
Ακόμη και ο Σόιμπλε, σε μακροσκελή έκθεσή του, θεώρησε επιβεβλημένο να μη γίνονται κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης προσφύγων, σε εδάφη Ευρωπαϊκών κρατών.
Υπάρχει μια παροιμία που τη λένε στην περιοχή μας: “Σιγά μη ρωτήσουν το Χασάν, πότε θα γίνει το μπαϊράμ”. Ε, κάπως έτσι μας βλέπουν και εμάς. Τόσο στην υπόλοιπη Ευρώπη, όσο και στη γειτονική Τουρκία.
Και αν δεν θέλαμε αυτή η πρακτική να διαιωνίζεται, έπρεπε να καταφύγουμε, όχι μόνο τώρα, αλλά από πολύ πιο πριν, στα θεσμικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι να απορεί κανείς. Γιατί έχει προβλεφθεί στους θεσμούς της Ε.Ε., η αρνησικυρία, το γνωστό και ως βέτο; Για πότε; Αν όχι χθες, όπως όταν ο πολιτικός Ελληνισμός υπερψήφισε και μπήκε στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η Τουρκική ιδέα να γίνει Πολυμερής διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο; Ή όπως όταν η Γερμανία έθαψε τις εις βάρος της Τουρκίας κυρώσεις;
Φαντάζεται κανείς, ότι θα θεωρούνται ψιλά γράμματα, το να απειλήσει η χώρα με βέτο, την άρνηση της Ε.Ε. να απαιτήσει από την Τουρκία να ανακαλέσει εκείνο το εξάμβλωμα του χάρτη που το ονόμασε “Γαλάζια Πατρίδα”.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η ίδια επικεφαλής της Ε.Ε. Γερμανία, να προωθεί την Ελλάδα των Διερευνητικών, με την τελευταία περίπου να εκλιπαρεί την Τουρκική συμμετοχή σε αυτές. Με την λεγόμενη 62η Διερευνητική, που αρχίζει σήμερα στην Αθήνα, να είναι περίπου παρακλητική, από μέρους των Αθηνών.
Αυτή δεν είναι Ελλάδα.
Ποια αξιοπρέπεια λοιπόν και ποια ανεξαρτησία; Και ποια 200η επέτειος της παλιγγενεσίας, που σαν ιστορικούς συνομιλητές θεωρεί τους φιλοτελιστές; Όσους δηλαδή σπεύσουν να αγοράσουν αναμνηστικά νομίσματα;
Και επιπλέον προσφάτως, προέκυψαν κριτικές φωνές περί τα Ελληνοτουρκικά. Μόνο που είναι εκ του ιδίου φυράματος.
Έλεος. Τόσο για τη μετακόμιση του μυαλού του Trump στη Γερμανίδα Καγκελάριο, όσο και γιατί το μεν σώμα της τελευταίας Γερμανικό, το δε πνεύμα παλαιόθεν Κεμαλικό. Και πιο πολύ έλεος, για τη διάχυτη Κεμαλικότητα της επίσημης Πολιτικής Ελλάδας, μετά των δήθεν think tanks της.
* Ο Χρήστος Κηπουρός διετέλεσε Βουλευτής Έβρου (1993-2000). Ο Πασχάλης Χριστοδούλου διετέλεσε Δήμαρχος Σουφλίου (1994-1998) και ταυτόχρονα Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Νομού Έβρου.
Η αλήθεια είναι ότι ούτε την προηγούμενη φορά ρώτησαν. Ναι μεν η προηγούμενη Κυβέρνηση ψέλλιζε την πρόταση να γίνουν τα Hot spots μέσα στην Τουρκία, όμως μέχρις εκεί. Σαν καλοί παπάδες προσυπέγραψαν, ό,τι τους ζήτησαν οι Γερμανοί. Έτσι από το 2016 και εντεύθεν ισχύει μια απόφαση που τους προστατεύει όλους, πλην Ελλάδας. Κάτι που ήδη πρόκειται να ανανεωθεί στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Η χώρα μας, χωρίς υπερβολή, απεδείχθη Γερμανικότερη της Γερμανίας. Και όχι μόνο ως προς το προσφυγικό, αλλά και σε πολλά άλλα.
Δηλαδή τόσο δύσκολο ήταν να ζητήσει η Ελλάδα την κατασκευή hot spots, π.χ. στο Παζάρ Κουλέ, λίγο έξω από την Αδριανούπολη; Αν μη τι άλλο θα εξέλειπαν τα της προηγούμενης άνοιξης.
Ακόμη και ο Σόιμπλε, σε μακροσκελή έκθεσή του, θεώρησε επιβεβλημένο να μη γίνονται κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης προσφύγων, σε εδάφη Ευρωπαϊκών κρατών.
Υπάρχει μια παροιμία που τη λένε στην περιοχή μας: “Σιγά μη ρωτήσουν το Χασάν, πότε θα γίνει το μπαϊράμ”. Ε, κάπως έτσι μας βλέπουν και εμάς. Τόσο στην υπόλοιπη Ευρώπη, όσο και στη γειτονική Τουρκία.
Και αν δεν θέλαμε αυτή η πρακτική να διαιωνίζεται, έπρεπε να καταφύγουμε, όχι μόνο τώρα, αλλά από πολύ πιο πριν, στα θεσμικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι να απορεί κανείς. Γιατί έχει προβλεφθεί στους θεσμούς της Ε.Ε., η αρνησικυρία, το γνωστό και ως βέτο; Για πότε; Αν όχι χθες, όπως όταν ο πολιτικός Ελληνισμός υπερψήφισε και μπήκε στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η Τουρκική ιδέα να γίνει Πολυμερής διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο; Ή όπως όταν η Γερμανία έθαψε τις εις βάρος της Τουρκίας κυρώσεις;
Φαντάζεται κανείς, ότι θα θεωρούνται ψιλά γράμματα, το να απειλήσει η χώρα με βέτο, την άρνηση της Ε.Ε. να απαιτήσει από την Τουρκία να ανακαλέσει εκείνο το εξάμβλωμα του χάρτη που το ονόμασε “Γαλάζια Πατρίδα”.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η ίδια επικεφαλής της Ε.Ε. Γερμανία, να προωθεί την Ελλάδα των Διερευνητικών, με την τελευταία περίπου να εκλιπαρεί την Τουρκική συμμετοχή σε αυτές. Με την λεγόμενη 62η Διερευνητική, που αρχίζει σήμερα στην Αθήνα, να είναι περίπου παρακλητική, από μέρους των Αθηνών.
Αυτή δεν είναι Ελλάδα.
Ποια αξιοπρέπεια λοιπόν και ποια ανεξαρτησία; Και ποια 200η επέτειος της παλιγγενεσίας, που σαν ιστορικούς συνομιλητές θεωρεί τους φιλοτελιστές; Όσους δηλαδή σπεύσουν να αγοράσουν αναμνηστικά νομίσματα;
Και επιπλέον προσφάτως, προέκυψαν κριτικές φωνές περί τα Ελληνοτουρκικά. Μόνο που είναι εκ του ιδίου φυράματος.
Έλεος. Τόσο για τη μετακόμιση του μυαλού του Trump στη Γερμανίδα Καγκελάριο, όσο και γιατί το μεν σώμα της τελευταίας Γερμανικό, το δε πνεύμα παλαιόθεν Κεμαλικό. Και πιο πολύ έλεος, για τη διάχυτη Κεμαλικότητα της επίσημης Πολιτικής Ελλάδας, μετά των δήθεν think tanks της.
* Ο Χρήστος Κηπουρός διετέλεσε Βουλευτής Έβρου (1993-2000). Ο Πασχάλης Χριστοδούλου διετέλεσε Δήμαρχος Σουφλίου (1994-1998) και ταυτόχρονα Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Νομού Έβρου.
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω