Διατηρείται ένα μέτρο που σέβονται όλο και λιγότεροι και αγνοούν όλο και περισσότεροι. Κράτος και πολίτες προσερχόμαστε σε μία σιωπηρή συμφωνία...
Το νέο κύμα διαμαρτυρίας έχει να κάνει με την απαγόρευση της μουσικής στα καταστήματα εστίασης, δηλαδή στα μπαρ, καθώς στα εστιατόρια αντέχεις να φας και χωρίς μουσική. Το μέτρο έχει μία λογική καθώς η μουσική σε υποχρεώνει να μιλάς πιο δυνατά ή σε καλεί να τραγουδήσεις. Και στις δύο περιπτώσεις εκτοξεύονται σταγονίδια, συνεπώς χωρίς μουσική μειώνονται οι πιθανότητες για να συμβεί αυτό. Και από τη στιγμή που δεν γίνεται να εκδοθεί απόφαση με βάση τα ντεσιμπέλ, το μέτρο επιβάλλεται οριζοντίως. Εντάξει, λίγες μέρες είναι, θα περάσουν. Εδώ πέρασαν έξι μήνες.
Το γελοίο της υπόθεσης βρίσκεται στη διατήρηση των SMS. Κυρίως για ψυχολογικούς λόγους, να μη νομίζει ο λαός ότι τελειώσαμε με την πανδημία και μπορούμε να χαλαρώσουμε. Πολύ ωραία, λοιπόν. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι πρέπει να βρουν και αυτούς που θα στέλνουν SMS. Διότι, ας μην κοροϊδευόμαστε, κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται εκείνοι που βγαίνουν χωρίς μήνυμα. Πρώτον επειδή βαρέθηκαν. Δεύτερο και κυριότερο, επειδή δεν διενεργούνται έλεγχοι. Μετά τα γεγονότα της Νέας Σμύρνης οι έλεγχοι ουσιαστικά σταμάτησαν. Η Αστυνομία το πολύ να πάει σε κανένα κορονοπάρτι. Μέχρι εκεί.
Διατηρείται, λοιπόν, εν ισχύ ένα μέτρο που σέβονται όλο και λιγότεροι και αγνοούν όλο και περισσότεροι. Αυτή είναι μία ενδιαφέρουσα συνθήκη. Κράτος και πολίτες προσερχόμαστε σε μία σιωπηρή συμφωνία ώστε να κοροϊδευόμαστε με ένα περιοριστικό μέτρο που ισχύει, αλλά δεν εφαρμόζεται. Κοινώς ο πολίτης ενθαρρύνεται καθημερινά να γράφει το κράτος και τις αποφάσεις του στα παλιά του τα παπούτσια. Ο δε χαρακτήρας των μέτρων ευτελίζεται. Διότι αν σήμερα τα SMS υπάρχουν και δεν υπάρχουν, αύριο θα γίνει το ίδιο με τη μάσκα.
Εδώ κάποιος θα μπορούσε να εγκαλέσει το κράτος επειδή δεν ελέγχει ή δεν επιβάλλει τα μέτρα που θεσπίζει. Είναι μία συζήτηση φιλοσοφικού χαρακτήρα. Αν ζούσαμε στην Ασία η κουβέντα θα τελείωνε πριν καν αρχίσει. Ο πολιτισμός μας, όμως, ορίζει ότι τα περιοριστικά μέτρα πρέπει πάντα να έχουν λαϊκή αποδοχή για να εφαρμοστούν. Ωστόσο αυτό που συμβαίνει τώρα με τα SMS δείχνει και κάτι ακόμα. Το κράτος αδιαφορεί για το αν οι πολίτες έχουν σταθεί απέναντι από ένα μέτρο και το χλευάζουν. Αποδέχεται, σε μικρογραφία, την έννοια της κατάργησής του. Εντάξει, δύο εβδομάδες είναι, θα περάσουν. Όμως ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.
Πηγή: Protagon.gr
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω