Ο ποντιακής καταγωγής Γενικός Διοικητής Θράκης (1929-1930) Γεώργιος Κακουλίδης

Τα δασικά κτίρια της Θράκης και οι πρώτοι Πανθρακικοί αγώνες στην Αλεξανδρούπολη το 1930 με την υπογραφή του ποντιακής καταγωγής Ναυάρχου Γ. Κακουλίδη

της Ουρανίας Πανταζίδου

Διαβάζοντας για τη ζωή του ποντιακής καταγωγής απόστρατου Ναυάρχου Γεωργίου Κακουλίδη που την περίοδο 1929-1930 ήταν Γενικός Διοικητής Θράκης, μου έκανε εντύπωση που ο Δήμος Κομοτηνής έχει δώσει το όνομά του σε δρόμο της πόλης. Όπως ήταν επόμενο άρχισα να ψάχνω αν υπάρχει και στην Αλεξανδρούπολη δρόμος με το όνομα του Γ. Κακουλίδη, καθώς και κάποια από τα έργα που έγιναν επί των ημερών του στην πόλη. Να σημειώσω ότι η Διοίκηση της Θράκης περιελάμβανε και τους Νομούς Δράμας και Καβάλας και η έδρα ήταν στην Κομοτηνή.

Ο Γεώργιος Κακουλίδης Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης

Ο υπουργός Γεώργιος Κακουλίδης είχε αναλάβει καθήκοντα Γενικού Διοικητή Θράκης τον Ιούνιο του 1929. Πρωθυπουργός ήδη από τον Ιούλιο του 1928 ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ο Γ. Κακουλίδης είχε αντικαταστήσει στη θέση αυτή τον επίσης Πόντιο Θεοφύλακτο Θεοφυλάκτου, ο οποίος είχε παραιτηθεί. Ο Θ. Θεοφυλάκτου ήταν γιατρός και ο εκδότης της εφημερίδας "Ελεύθερος Πόντος" που εκδίδονταν στο Βατούμ.

Από τη θέση του ως Γενικός Διοικητής Θράκης, ο Γ. Κακουλίδης θ΄ αποστείλει στην κυβέρνηση τον Σεπτέμβριο του 1929 τον τακτικό προϋπολογισμό της Διοίκησης Θράκης για το έτος 1930-1931. Τον προϋπολογισμό συνόδευε μακροσκελής επιστολή, στην οποία εξέθετε τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, καθώς δεν εφαρμόζονταν επί της ουσίας ο νόμος "περί δικαιοδοσίας των Γενικών Διοικητών", επισημαίνοντας το μεγάλο πρόβλημα της αποκέντρωσης. Και όπως χαρακτηριστικά έγραφε, αποκέντρωσις χωρίς τις αναγκαίες πιστώσεις για να τις διαχειριστεί η Διοίκηση είναι σαν το δόγμα περί βασιλείας, δηλαδή "Βασίλευε και μη κυβέρνα".

Επίσης στην επιστολή του επισήμανε ότι ένας υπουργός από την Αθήνα, ευρισκόμενος 1.145 χιλιόμετρα από τον ακρώριο των βουλγαρικών συνόρων Νομό Έβρου δεν μπορεί να έχει την ίδια αντίληψη για τις ανάγκες της περιοχής, τις οποίες έχει ο εκάστοτε Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης.

Τα προβλήματα της λειτουργίας της Γενικής Διοίκησης είχε επισημάνει και ο προκάτοχος του Κακουλίδη, Θεοφύλακτος Θεοφυλάκτου (1928-1929), καθώς θεωρούσε το θεσμό της Γενικής Διοικήσεως αργομισθία και επιζήμιο με τη μορφή που λειτουργούσε τότε. Όπως τόνιζε ο Θεοφυλάκτου, εάν ο θεσμός προικισθεί με πραγματική εξουσία και οργάνωση ώστε να επιλύει τα εκάστοτε παρουσιαζόμενα προβλήματα, θα μπορούσε να αποβεί σε πηγή αναπλάσεως και νέας ζωής για την Βόρεια Ελλάδα. (Ο Θ. Θεοφυλάκτου αποχωρώντας από τη θέση του Γενικού Διοικητού Θράκης θ΄ ασκήσει την επιστήμη του ως οφθαλμίατρος, ανοίγοντας ιατρείο στη Θεσσαλονίκη).

Βέβαια προβλήματα στην άσκηση των καθηκόντων τους αντιμετώπιζαν και οι άλλοι Γενικοί Διοικητές, που βρίσκονταν μακριά από το κέντρο και πίεζαν κι αυτοί στο θέμα της αποκέντρωσης, όπως ο Διοικητής της Μακεδονίας.

Τα πράγματα θα βελτιωθούν κάπως για τις Γενικές Διοικήσεις το Δεκέμβριο του 1929, με την αναβάθμιση του ρόλου των Γενικών Διοικητών. Ο Γεώργιος Κακουλίδης σε δηλώσεις του τότε είχε εκφράσει την ικανοποίησή του: «Είμαι πλέον ήσυχος ότι από του προσεχούς οικονομικού έτους, ήτοι από 1ης Απριλίου 1930 θα έχωμεν νέαν φάσιν Διοικήσεως εν τη Περιφερεία εις όλους τους κλάδους».

Στις 6 Δεκεμβρίου 1929, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Νικολάου ο Γεώργιος Κακουλίδης θα βρεθεί στην Αλεξανδρούπολη. Την επομένη θα δεχθεί διάφορες επιτροπές και πολίτες στο κτίριο της Νομαρχίας, οι οποίοι του ανέπτυξαν τα προβλήματά τους. Στη συνέχεια θα επιθεωρήσει τα διάφορα δημόσια έργα ενώ το ίδιο απόγευμα θα περιοδεύσει και στα χωριά Δάμια (Παλαγία), Ποταμός και Αμφιτρίτη.

Όμως η αιφνίδια παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη για λόγους υγείας και η εκλογή του Αλεξάνδρου Ζαΐμη στη θέση του καθώς και ο επιβεβλημένος ανασχηματισμός της Κυβέρνησης, θα τον αναγκάσουν να διακόψει την περιοδεία του στον υπόλοιπο Έβρο.

Αμέσως μετά τον εορτασμό των Θεοφανίων στις 6 Ιανουαρίου 1930, ο Γ. Κακουλίδης θα επισκεφθεί και πάλι την Αλεξανδρούπολη και στη συνέχεια θα περιοδεύσει στην Ορεστιάδα, στο Διδυμότειχο, στο Σουφλί καθώς και σε πολλά μικρά και μεγάλα ακριτικά χωριά, για να συζητήσει τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο λαός του Νομού Έβρου.

Μάλιστα στο Σουφλί εγκαινίασε τη λεγόμενη Πνύκα Σουφλίου, απ΄ όπου μίλησε για το πρόγραμμα της Κυβέρνησης Βενιζέλου (Πνυξ Σουφλίου 1930. ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΥΕΙΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ;). Μετά τις Φέρες, τελευταίο σταθμός της περιοδείας του, θα επιστρέψει και πάλι στην Αλεξανδρούπολη.

Οι υπάλληλοι της Γενικής Διοίκησης Θράκης είχαν την καλύτερη άποψη για τον Κακουλίδη. Ήταν εργατικότατος και όπως έλεγαν, ήταν από τους Διοικητές που παρέμεναν περισσότερες ώρες στο γραφείο του, εργαζόμενος συνεχώς. Και ας είχαν πει ειρωνικά στην αρχή, όταν τοποθετήθηκε στη Γενική Διοίκηση «...τώρα μας έστειλαν ένα Ναύαρχο, για να μας τα κάνει θάλασσα».

Όμως, όπως οι ίδιοι έλεγαν, ο Κακουλίδης, ο φανατικά αμερόληπτος, όχι μόνο δεν τα έκανε θάλασσα αλλά εργαζόταν ακούραστα, επιδιώκοντας ν΄ αφήσει πλούσιο έργο στη Θράκη. Παρ΄ όλα τα προβλήματα που εξακολουθούσε ν΄ αντιμετωπίζει στην άσκηση του έργου του, καθώς οι τελικές αποφάσεις, ακόμη και του πιο ασήμαντου έργου έπρεπε να έχουν την έγκριση της Αθήνας. Ας μη ξεχνάμε ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1929, όπως ήταν επόμενο είχε επηρεάσει και την οικονομία της Ελλάδας.

Στις 6 Μαΐου 1930 ο Γ. Κακουλίδης θα υποδεχθεί στην Αλεξανδρούπολη τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος συνοδευόταν από τον Μοργκεντάου και τη λαίδη Κρόσφιλντ. Ο λαός της πόλης θα του επιφυλάξει μεγαλειώδη υποδοχή.

Ο Γεώργιος Κακουλίδης και τα δασικά κτίρια της Θράκης

Από τα σημαντικά έργα που συνδέθηκαν με το όνομα του Γεωργίου Κακουλίδη ήταν τα δεκατέσσερα (14) δασικά κτίρια της Θράκης.

Το κτίριο του Δασονομείου Νέας Ορεστιάδας (πηγή: dasarxeio.com)

Ο Αναστάσιος Στεφάνου, τότε Διευθυντής Δασών της Γενικής Διοίκησης Θράκης θα γράψει σχετικά: «Έτσι μας γεννήθηκε η ωραία αυτή και εκπολιτιστική ιδέα εις τας αρχάς του 1930, της οποίας την πραγμάτωση δεν εβράδυνε να επιβάλλη ο τότε Γενικός Διοικητής Θράκης κ. Γ. Κακουλίδης, κατωρθώσας να επιτύχη παρά του Υπουργείου της Γεωργίας - Ταμείον Δασών - πίστωσιν διά δασικά κτήρια Θράκης 1.500.000 δραχμών».

Δασικό κτίριο στο Νομό Έβρου, πιθανόν στην Αισύμη

Τα έργα κατασκευής των δασικών κτιρίων ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 1930 και ολοκληρώθηκαν στις αρχές του 1931. Στο Νομό Έβρου κατασκευάστηκαν τα εξής κτίρια: Δασονομείο Νέας Ορεστιάδας, Δασοφυλακείο Δαδιάς Περιφέρειας Δασαρχείου Σουφλίου, Δασικό κτίριο Αισύμης Περιφέρειας Δασαρχείου Αλεξανδρουπόλεως και Δασοφυλακείο Κίρκης Περιφέρειας Δασαρχείου Αλεξανδρουπόλεως.

Ο χάρτης με τα δασικά κτίρια της Γενικής Διοίκησης Θράκης

Να προσθέσω εδώ ότι σε συνέχεια της δασικής πολιτικής ιδρύθηκε στη Δαδιά τον Σεπτέμβριο του 1930 και κατωτέρα Δασονομική Σχολή οκτάμηνης φοιτήσεως. Στη σχολή γίνονταν δεκτοί οι έχοντες απολυτήριο δημοτικού και ήταν ηλικίας κάτω των 30 χρόνων.

Ο Γεώργιος Κακουλίδης και οι πρώτοι Πανθρακικοί Αγώνες Στίβου στο στάδιο της Αλεξανδρούπολης στις 15/8/1930

Ο Γ. Κακουλίδης έχει συνδέσει το όνομά του με τους πρώτους Πανθρακικούς αγώνες που διεξήχθησαν στην Αλεξανδρούπολη. Η εξασφάλιση του κονδυλίου των 150.000 δρχ. έφεραν χαμόγελα στη φίλαθλη πόλη και οι Η΄ Πανθρακικοί Αγώνες Στίβου προγραμματίστηκαν για τον Ιούλιο του 1930. Τα έργα όμως, παρόλο που έτρεχαν με ταχύτατους ρυθμούς, δεν ήταν έτοιμα στον προκαθορισμένο χρόνο. Έτσι αποφασίστηκε μικρή μετάθεση της ημερομηνίας διεξαγωγής των αγώνων για τις 15 Αυγούστου 1930.

Βέβαια οι εργασίες της κατασκευής του Δημοτικού Γυμναστηρίου είχαν ξεκινήσει το 1925 επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Αλτιναλμάζη. Οι εργασίες όμως ελλείψει χρημάτων καθυστερούσαν την ολοκλήρωση του έργου.

Το 1928 παρόλο που όπως φαίνεται κάποια έργα είχαν προχωρήσει και διοργανώθηκαν το Μάιο του ιδίου έτους οι πρώτοι τοπικοί αγώνες, τα προβλήματα εξακολουθούσαν να παραμένουν για το Δημοτικό Γυμναστήριο και υπολείπονταν πολλά ακόμη ώστε να μπορεί η Αλεξανδρούπολη ν΄ αναλάβει τη διεξαγωγή επίσημων μεγάλων διοργανώσεων.

Το 1928 η Αλεξανδρούπολη διέθετε δύο αθλητικά σωματεία: τον Ερμή και τον Εθνικό.

Για τα προβλήματα που εξακολουθούσαν να υπάρχουν στο γυμναστήριο της Αλεξανδρούπολης περιγράφει με γλαφυρό τρόπο ο συνεργάτης της εφημερίδας "ΑΘΛΗΤΙΚΗ" Νικόλαος Καβουνίδης, ο οποίος το Μάρτιο του 1929 είχε επισκεφτεί την πόλη.

Πράγματι ο Γεώργιος Κακουλίδης είχε δείξει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την ολοκλήρωση των έργων στο στάδιο, ώστε να μπορέσει ν΄ αναλάβει η Αλεξανδρούπολη τους Η΄ Πανθρακικούς αγώνες. Και όταν ήρθε η ημέρα διεξαγωγής των αγώνων, τα τμήματα των αθλητών μπήκαν στο στάδιο και παρατάχθηκαν με τα λάβαρά τους σε σχήμα Π.

Μετά την έπαρση της σημαίας και τις καθιερωμένες ομιλίες ο Γενικός Διοικητής Θράκης Γ. Κακουλίδης, αφού στάθηκε μπροστά στους αθλητές, κήρυξε την έναρξη των πρώτων επίσημων αγώνων στίβου. (Διαβάστε εδώ αναλυτικά για την κατασκευή του Σταδίου της Αλεξανδρούπολης και τους πρώτους επίσημους αγώνες Στίβου το 1930).

Ο Μακεδονομάχος Γεώργιος Κακουλίδης με δράση στη Θράκη

Άκρως σημαντική ήταν η συμμετοχή του Γεωργίου Κακουλίδη (Υποπλοίαρχος τότε) στο Μακεδονικό αγώνα. Επειδή γνώριζε άριστα τη ρωσική γλώσσα, λόγω της εκπαίδευσής του για πέντε χρόνια στο ρωσικό πολεμικό ναυτικό και επειδή η ρωσική γλώσσα συγγενεύει με τη βουλγαρική, στάλθηκε το Μάρτιο του 1904 από τον Κορομηλά να περιοδεύσει πρώτα στις πόλεις και τα χωριά της Ανατολικής Ρωμυλίας (Στενήμαχο, Φιλιππούπολη κ.α.) και ύστερα του Βιλαετιού Αδριανούπολης (όπως το Σαμάκοβο, που ήταν έδρα μεραρχίας του τουρκικού στρατού).

Οι περιοχές αυτές ήταν από τις πλέον επηρεασμένες από τη βουλγαρική προπαγάνδα και τρομοκρατία και ο ρόλος του ήταν να καταρτίσει καταλόγους των Ελλήνων πατριωτών και να επιλέξει τους μελλοντικούς συνεργάτες.

Την αποστολή του αυτή την εξετέλεσε σαν αντιπρόσωπος των εργοστασίων υφασμάτων ΡΕΤΣΙΝΑ με το ψευδώνυμο "Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος" και σαν ζωέμπορος "Χρηστίδης", χωρίς βέβαια εμπειρία στις ιδιότητες των υφασμάτων που δειγμάτιζε και στην καταλληλότητα των αγοραζόμενων προς σφαγήν ζώων. Η απειρία του αυτή δυσχέραινε, παρά τη μαεστρία του, την αποστολή του με κίνδυνο να προδοθεί.

Ο Γεώργιος Κακουλίδης

Οι τουρκικές αρχές έδιναν πάντα σε εμπόρους για συνοδούς έναν ή δύο χωροφύλακες, όσες φορές το ζητούσε το Προξενείο. Έτσι έδωσαν και στον Κακουλίδη δύο, έναν Χριστιανό κι έναν Τούρκο. Στο χωριό Σαμάκοβο η περιέργεια και η φλυαρία των Ελλήνων για την περιοδεία του έγιναν αιτία να τον καλέσει για εξέταση ο Τούρκος πασάς, στον οποίο παρουσιάστηκε αμέσως ντυμένος φτωχικά και με μεγάλο σεβασμό. Τελικά μετά από πολύωρη ανάκριση θ΄ αποχωρήσει από το γραφείο του πασά. Ομως είχε ήδη δοθεί εντολή να παρακολουθείται ως ύποπτος. Μάλιστα όπως πληροφορήθηκε ο ίδιος αργότερα, ο Τούρκος χωροφύλακας είχε κάνει πρόταση στο χριστιανό συνάδελφό του να τον δολοφονήσουν, καθώς πίστευε ότι ως ζωέμπορος θα κουβαλούσε πολλά χρήματα μαζί του.

Κατά την επιστροφή του περί το τέλος Ιουνίου 1904, ερευνήθηκαν οι αποσκευές του από τους Τούρκους και βρέθηκε σ' αυτές ο χάρτης της περιοχής με συνέπεια να συλληφθεί και να κρατηθεί στο Αστυνομικό Τμήμα Αδριανούπολης. Θα ελευθερωθεί χάρις στη μεσολάβηση του Έλληνα Πρόξενου.

Ο Γεώργιος Κακουλίδης

Η δράση του Κακουλίδη θα συνεχιστεί στη Μακεδονία. Ως βοηθός του Κορομηλά με το ψευδώνυμο "Μιχάλης Αριστείδου" και φορώντας φέσι, παλιά μπαλωμένα ρούχα, ξεσχισμένο πουκάμισο χωρίς γραβάτα και ταλαιπωρημένα παπούτσια επιδίδεται, με διάφορα ψευδώνυμα κι επαγγέλματα, στην οργάνωση του αγώνα. Ενός αγώνα που απαιτούσε διαρκή εγρήγορση, αποφασιστικότητα, τόλμη, εφευρετικότητα και ανδρεία. Όλα αυτά για στρατολόγηση επιλεγμένων μαχητών από εντόπιους Έλληνες, συγκρότηση και στελέχωση ανταρτικών σωμάτων, εξασφάλιση οπλισμού, πυρομαχικών και αποθηκών τροφοδοσίας, εξεύρεση ασφαλών καταλυμάτων και οργάνωση δικτύου πληροφοριών και αλληλογραφίας.

Στη Γευγελή θα συλληφθεί και θα φυλακιστεί. Κατάφερε να εξαγοράσει την ελευθερία του με δυο χρυσές λίρες. Μετά την αποφυλάκισή του θα φυγαδευτεί στην Αθήνα, απ΄ όπου συνέχισε τον αγώνα του. Μαζί με άλλους αξιωματικούς συμμετείχε στο κεντρικό ελληνικό κομιτάτο, με αρμοδιότητα στη Γενική Διοίκηση της Θεσσαλονίκης. Μεταξύ άλλων ασχολούνταν και με την περίθαλψη και φιλοξενία των τραυματιών Μακεδονομάχων και την αποστολή ανδρών και πολεμικού υλικού στη Μακεδονία.

Ποιος ήταν ο Γεώργιος Κακουλίδης

Ο Γεώργιος Κακουλίδης του Αριστοτέλη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10/5/1871 από οικογένεια καταγόμενη από την Κερασούντα του Πόντου. Ο παππούς του ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας, είχε διατελέσει γραμματέας του Αλέξανδρου Υψηλάντη και ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειας που είχε έρθει στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο. Ο πατέρας του Αριστοτέλης Κακουλίδης χρημάτισε Εισαγγελέας επί της βασιλείας του Όθωνα. Ο Γεώργιος Κακουλίδης σπούδασε στην Αθήνα κι αντίθετα με τη θέληση του πατέρα του κατετάγη στο Πολεμικό Ναυτικό.

Έλαβε μέρος στον Ελληνο-τουρκικό Πόλεμο του 1897, στις ναυμαχίες της Έλλης (3/12/1912) και της Λήμνου (5/1/1913) καθώς και στον αποκλεισμό του τουρκικού καταδρομικού ΧΑΜΙΔΙΕ στην Ερυθρά Θάλασσα (Απρίλιος - Μάιος 1913).

Την περίοδο του Εθνικού Διχασμού, συντάχθηκε με τον Ελ. Βενιζέλο. Το 1916 θα φυλακιστεί για τις ιδέες και τον πατριωτισμό του. Προσπάθησαν να τον βγάλουν τρελό. Η εφημερίδα ΕΘΝΙΚΗ έγραφε σχετικά:

«...Ναι, είναι τρελλοί οι πατριώται. Ο Κακουλίδης τρελλός! Το ηκούσατε το νέον; Ο πατριώτης αξιωματικός, ο οποίος ησθάνθη τόσον πόνον δια τα τελευταία εθνικά κακουργήματα και υπέστη τοιούτον ψυχικόν σπαραγμόν, ώστε ν' αποφασίση να πετάξη την θέσιν του, τα γαλόνια του δια να βροντοφωνήση την αλήθειαν, είναι τρελλός! ... Ας μη λησμονούμεν όμως, ότι από τέτοιους τρελλούς προέρχονται οι εθνικοί ήρωες οι οποίοι υμνολογούνται και δοξάζονται από τους συγχρόνους των διότι επρόλαβαν και έσωσαν τον τόπον των από μία εθνικήν καταστροφήν. Τέτοιοι τρελλοί ωρισμένως είναι ο Ζυμβρακάκης, ο Μαζαράκης, ο Κακουλίδης και οι άλλοι αφανείς σύντροφοί των. Εις αυτούς όμως μίαν ημέραν θα στήσει ανδριάντα ο ευγνωμονών δια την σωτηρίαν του ελληνισμός».

Στη Θεσσαλονίκη όπου ο Κακουλίδης προσχώρησε στην Εθνική Άμυνα θ΄ αναλάβει καθήκοντα Αρχηγού των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων της Εθνικής Άμυνας (1917).

Το 1918 επιβαίνοντας στο θωρηκτό ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ, κατέπλευσε επικεφαλής της θωρηκτής Μοίρας στην Κωνσταντινούπολη, μαζί με ναυτικές δυνάμεις των άλλων νικητών συμμαχικών κρατών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Με την ιδιότητα του Αρχηγού της Θωρηκτής Μοίρας, έλαβε μέρος και στις ναυτικές επιχειρήσεις στη Μεσημβρινή Ρωσία (Εκστρατεία της Κριμαίας επί του Θωρηκτού ΚΙΛΚΙΣ).

Υποναύαρχος Γ. Κακουλίδης

Το Νοέμβριο του 1919 ο Κακουλίδης τοποθετείται για δεύτερη φορά αρχηγός Γ.Ε.Ν. και ως τέτοιος αποστέλλεται αργότερα σε ναυτικό συνέδριο της Κοινωνίας των Εθνών όπου συζητείτο το θέμα της Ανατολικής Θράκης (Συνθήκη Σεβρών). Ο ίδιος διηγείται: «Τον Ιούνιο του 1920 ο Βενιζέλος μ' έστειλε να λάβω μέρος σε ναυτικό συνέδριο της Κοινωνίας των Εθνών κι έτσι είχα την τύχη να παραστώ μέσα στ' ανάκτορο των Σεβρών, στην υπογραφή της συνθήκης απ' τον Ελευθέριο Βενιζέλο, καθώς και στα θερμά συγχαρητήρια, μετά την υπογραφή, όλων των συμμάχων».

Το 1919 τιμήθηκε με τον Πολεμικό Σταυρό Β΄ Τάξης. Επίσης του εκφράστηκε η υψηλή ευαρέσκεια των Λόρδων του Βρετανικού Ναυαρχείου.

Στις 10 Νοεμβρίου 1920 (αμέσως μετά τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920, τις οποίες είχε χάσει το κόμμα του Βενιζέλου) ο Γ. Κακουλίδης θ΄ αντικατασταθεί στην αρχηγία του ΓΕΝ και μετά τρίμηνη άδεια στην Ιταλία, Αυστρία και Γερμανία, θα τεθεί σε αποστρατεία με αίτησή του.

Πολιτεύθηκε στην Κοζάνη και εκλέχθηκε κατά περιόδους Πληρεξούσιος στη Δ' Εθνοσυνέλευση, Βουλευτής και Γερουσιαστής με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Χρημάτισε Υπουργός - Γενικός Διοικητής Θράκης την περίοδο 1929-1930. Στις 12/2/1925 θα του απονεμηθεί ο βαθμός του Αντιναυάρχου ε.α. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής εισβολής θα ζητήσει ν΄ ανακληθεί στην ενεργό δράση, όμως λόγω ηλικίας δεν ικανοποιήθηκε το αίτημά του. Ο ασυμβίβαστος, όπως τον χαρακτήριζαν Γεώργιος Κακουλίδης θα πεθάνει στη Μύκονο στις 30 Μαΐου 1946.

Ο Δήμος Κομοτηνής θα τιμήσει τον Πόντιο αγωνιστή Γεώργιο Κακουλίδη δίδοντας το όνομά του σε οδό της πόλης.

Υ.Γ.

- Ο Βενιζέλος μετά την εκλογή της κυβέρνησής του το 1928 επανέφερε το θεσμό των «Γενικών Διοικήσεων» που ο ίδιος πρωτοδημιούργησε το 1918. Η Γενική Διοίκηση Θράκης ιδρύθηκε το 1920. Ο θεσμός θα καταργηθεί οριστικά το 1949.

- Το 2001 θα εκδοθεί το βιβλίο του Νικολαΐδη Δ. Νικολάου με τίτλο "Ο Ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης - Ο ασυμβίβαστος Πόντιος πατριώτης"

- Ολόκληρη η επιστολή του Γ. Κακουλίδη που συνόδευε τον προϋπολογισμό 1930-1931, η οποία στάλθηκε το Σεπτέμβριο του 1929: www.venizelosarchives.gr/rec.asp?id=17003

Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α)

Πηγές:

• Γενικό Επιτελείο Ναυτικού - Πλοίαρχος Γεώργιος Κακουλίδης (www.hellenicnavy.gr).
• Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Γέροντας "Ο Πόντιος Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού Γεώργιος Κακουλίδης" (https://geopolitics.iisca.eu/?p=8317).
• Ο Ναύαρχος Γεώργιος Κακουλίδης (http://eismnimin.blogspot.com/2012/10/blog-post_4189.html).
• Δασικά κτίρια Θράκης (https://dasarxeio.com/2016/10/05/35748).
• Εφημερίδα "Μακεδονικά Νέα" 1929/1930.

[post_ads]