Εκδήλωση ενάντια στην Ελληνοαμερικανική Συμφωνία και τη Βάση στην Αλεξανδρούπολη διοργάνωσαν σωματεία και μαζικοί φορείς το Σάββατο 27 Νοεμβρίου.
Οι εκατοντάδες λαού και νεολαίας που συγκεντρώθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο της Αλεξανδρούπολης διατράνωσαν δυναμικά την αντίθεσή τους στη μετατροπή της πόλης και της περιοχής σε αμερικανοΝΑΤΟϊκό ορμητήριο επεμβάσεων και πολέμων, με αφορμή και τη νέα - μεγαλύτερη από ποτέ - «απόβαση» στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, στο πλαίσιο της άσκησης - πρόβας πολέμου «Atlantic Resolve» για την περικύκλωση της Ρωσίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου δεν χώρεσε τον κόσμο με αποτέλεσμα αρκετοί να παρακολουθήσουν την εκδήλωση έξω από το Δημαρχείο.
Με τη χθεσινοβραδινή, πετυχημένη εκδήλωση, αλλά και την όλη μεγάλη προσπάθεια που έγινε το προηγούμενο διάστημα σε όλη την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη να φτάσει σε κάθε χώρο δουλειάς, σχολείο και Πανεπιστήμιο, στέκι νεολαίας, το κάλεσμα της Επιτροπής Αγώνα πραγματοποιήθηκε ένα αποφασιστικό βήμα για την καλή οργάνωση και παραπέρα κλιμάκωση των κινητοποιήσεων ενάντια στην επικίνδυνη πολιτική της εμπλοκής στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τους συμμετέχοντες να φωνάζουν το σύνθημα «Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί». Στην εκδήλωση μίλησε η Ελπίδα Παντελάκη, γενική γραμματέας της ΕΕΔΥΕ. Ακολούθησαν παρεμβάσεις των εκπροσώπων μαζικών φορέων και εργατικών σωματείων Ροΐδη Γιώργου, Χατσή Αλή Αλή, Σάρρου Αλέξανδρου, Δευτεραίου Σάββα, Χιώνη Γιάννη, Βλισίδου Εύας (διαβάστε παρακάτω), ενώ αναγνώστηκαν και τα μηνύματα της Επιτροπής Ειρήνης Τουρκίας και του Εθνικού Συμβουλίου Ειρήνης της Βουλγαρίας.
Μετά την εκδήλωση στο δημοτικό θέατρο ακολούθησε μαχητική διαδήλωση με πορεία στους δρόμους της πόλης, ενάντια στη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, αλλά και σε στόχο αντιποίνων.
«Η Αλεξανδρούπολη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών», «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών», «Δεν θέλουμε του ΝΑΤΟ την προστασία, έξω τώρα η λυκοσυμμαχία», «Ο μόνος δρόμος είναι η πάλη των λαών ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών», είναι μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν.
Η πορεία κατευθύνθηκε στην πύλη του λιμανιού που είναι αγκυροβολημένο το θηριώδες αμερικανικό μεταγωγικό πλοίο «ARC Independence» που μεταφέρει ελικόπτερα της 1st Air Cavalry Brigade, όπως και τεθωρακισμένα οχήματα, ερπυστριοφόρα και τροχοφόρα, τα οποία θα ξεφορτώσει τις επόμενες ημέρες στην Αλεξανδρούπολη και στη συνέχεια θα αναπτυχθούν σε Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και άλλες χώρες, στο πλαίσιο της στρατιωτικής άσκησης - πρόβας πολέμου «Atlantic Resolve 2022».
Εκεί οι διαδηλωτές σε μια συμβολική κίνηση έκαψαν τις σημαίες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ενώ παρέδωσαν και ψήφισμα διαμαρτυρίας προς τον ΟΛΑ.
Δείτε το βίντεο:
Οι ομιλίες και παρεμβάσεις
Η ομιλία της Ελπίδας Παντελάκη
Η Ελπίδα Παντελάκη χαιρέτισε θερμά εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ την εκδήλωση και καταδίκασε την απόβαση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Στην ομιλία της σημείωσε μεταξύ άλλων πως κανένας δεν μπορεί να μείνει θεατής στο έγκλημα που γίνεται, στη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης, της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο.
Μάλιστα, αναφέρθηκε στις ευθύνες τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε για πρώτη φορά από το 1974 το «πράσινο φως» για τη δημιουργία νέων βάσεων, άνοιξε τον λεγόμενο Στρατηγικό Διάλογο με τις ΗΠΑ, διαπραγματεύτηκε την επέκταση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις Βάσεις, προετοίμασε το έδαφος για την ένταξη της Αλεξανδρούπολης στο δίκτυο των υποδομών που στηρίζουν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, όσο και της ΝΔ που πήρε τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και απογείωσε την εμπλοκή της χώρας στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
«Η περιοχή της Θράκης και ειδικά η Αλεξανδρούπολη», σημείωσε, «παίζει κομβικό ρόλο στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Πρόκειται για μια περιοχή σε νευραλγική θέση, από την οποία διέρχονται ενεργειακοί αγωγοί, δρόμοι μεταφοράς εμπορευμάτων. Προσφέρει διευκολύνσεις για ταχεία και ευκολότερη πρόσβαση στα Βαλκάνια κι από εκεί στην Ανατολική Ευρώπη στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, βρίσκεται δίπλα στην Τουρκία και έχει τη δυνατότητα να ελέγξει τα καίριας σημασίας Στενά των Δαρδανελλίων, τη ρωσική έξοδο προς τη Μεσόγειο.
Παράλληλα, στην Καβάλα δραστηριοποιείται αμερικανικός όμιλος στα κοιτάσματα του Πρίνου, ενώ προχωρά με ταχείς ρυθμούς η διαπραγμάτευση για το ξεπούλημα του λιμανιού και τη στρατιωτική του αξιοποίηση. Την ίδια στιγμή, η παραχώρηση διευκολύνσεων στο Πετροχώρι στην Ξάνθη, η ύπαρξη ευρωατλαντικών υποδομών στη Θεσσαλονίκη, στο Κιλκίς, ενισχύει το αμερικανικό αποτύπωμα στην περιοχή, συγκροτώντας στην ουσία μια αποτελεσματική δύναμη κρούσης, ικανή να ανταποκριθεί οποτεδήποτε απαιτηθεί στους αμερικανοΝΑΤΟϊκούς πολεμικούς σχεδιασμούς σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Μαύρη Θάλασσα, Περσικό Κόλπο, Κεντρική Ευρώπη, Β. Αφρική.
Ο ρόλος που καλείται να παίξει η Αλεξανδρούπολη φαίνεται και από την τωρινή άσκηση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Όλη η περιοχή έχει μπει στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το αεροδρόμιο, οι αυτοκινητόδρομοι, το σιδηροδρομικό δίκτυο, όλες οι κρίσιμες πολιτικές υποδομές, προκειμένου να επιτευχθεί η μεταφορά τεράστιου πολεμικού υλικού και στρατιωτικών δυνάμεων! Από αυτό προκύπτει η προκλητική παρουσία μιας σειράς υψηλόβαθμων ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών αξιωματούχων στην περιοχή».
Στη συνέχεια, τόνισε πως η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ενεργειακό, διαμετακομιστικό και στρατιωτικό κόμβο, όχι μόνο δεν είναι προς όφελος του λαού της περιοχής, αλλά αντίθετα στρώνει τον δρόμο για μεγάλες περιπέτειες και κινδύνους, καθώς η ίδια και όλη η περιοχή «γίνονται στόχος αντιποίνων κι αυτό είναι ανάγκη να κατανοηθεί πλατιά και από τους πιο διστακτικούς, από τους εργαζόμενους, τους νέους και τις νέες που ακόμα προβληματίζονται».
Η Ελπίδα Παντελάκη απεύθυνε πλατύ αγωνιστικό κάλεσμα στον λαό της περιοχής, για να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη που δίνεται ενάντια στη στρατιωτική βάση στην Αλεξανδρούπολη, στις ΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές ασκήσεις, ενάντια στην Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις, στην επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στη συμμετοχή ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε αποστολές στο εξωτερικό.
«Καλούμε όλους αυτούς που ακόμα διστάζουν να πάρουν τη θέση τους σ’ αυτόν τον μεγάλο αγώνα, να μη δεχτούν να σουλατσάρουν αμερικανοΝΑΤΟϊκά άρματα μάχης στις αλάνες που παίζουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, να μη δεχθούν να περνάνε από τους δρόμους της πόλης που μεγάλωσαν, εργάζονται και ζουν, οι ερπύστριες και τα μεταγωγικά των μακελάρηδων των λαών, που ακονίζουν τα νύχια τους για να αιματοκυλήσουν άλλους λαούς.
Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στη νέα γενιά, που μορφώνεται, δουλεύει, μοχθεί για να τα βγάλει πέρα, ζώντας από πρώτο χέρι την επίθεση στη ζωή, στα δικαιώματά τους και υπονομεύεται το μέλλον τους.
Απευθυνόμαστε στους νέους που υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία κι έρχονται αντιμέτωποι με την επικίνδυνη προσπάθεια εξωραϊσμού των επιθετικών σχεδίων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τους καλούμε στον δρόμο του αγώνα. Υπηρετούν τη θητεία τους για να υπερασπίζονται το λαό και τα δικαιώματά του και όχι να παρέχουν υπηρεσίες στην δολοφονική αμερικανοΝΑΤΟϊκή μηχανή». (διαβάστε εδώ ολόκληρη την ομιλία της Ελπίδας Παντελάκη)
Η παρέμβαση του Ναυάρχου ε.α. Γιώργου Ροΐδη
Ο Γιώργος Ροΐδης, ναύαρχος ε.α., σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «δεν έχουμε το δικαίωμα να επιτρέψουμε η περιοχή να γίνει ένα νέο αμερικανοΝΑΤΟϊκό ορμητήριο πολέμου και στόχος απαντητικών πληγμάτων και θα πρέπει να αγωνιστούμε να αποτρέψουμε μια τέτοια εξέλιξη».
Μεταξύ άλλων στην ομιλία του σημείωσε: «Βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο που πραγματοποιούνται σημαντικές κινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα. Είναι κινήσεις μεγάλου στρατηγικού βάθους, όπως είναι η Συμφωνία AUKUS μεταξύ Αυστραλίας, Ηνωμένου Βασιλείου και ΗΠΑ, η οποία προκάλεσε και αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Παρατηρούμε, ότι σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές της γης, αναπτύσσονται “θερμές εστίες”. Στον Ινδο-Ειρηνικό, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα. Η κούρσα των ανταγωνισμών ανάμεσα στις ΗΠΑ, την ΕΕ, την Κίνα και τη Ρωσία, και των συμμαχιών τους, είναι σε εξέλιξη.
Η εξελίξεις αυτές έχουν καταλυτικές επιπτώσεις και στην ευρύτερη περιοχή μας. Δεκάδες χιλιάδες ΝΑΤΟϊκοί στρατιώτες είναι παρατεταγμένοι με το δάχτυλο στη σκανδάλη στα ευρωρωσικά σύνορα. Απέναντί τους άλλοι τόσοι Ρώσοι. Μια σπίθα αρκεί για να γίνει η ανάφλεξη». (διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρέμβαση)
Η παρέμβαση του Χατσή Αλή Αλή, Μέλους Εθνικού Συμβουλίου ΕΕΔΥΕ
Ο Χατσή Αλή Αλή (Αλή Καμπέρ), μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της ΕΕΔΥΕ και της Επιτροπής Ειρήνης Ροδόπης, σημείωσε: «Είναι ξεκάθαρο, ότι η βάση που έχει δημιουργηθεί στην Αλεξανδρούπολη, με το πρόσχημα της προστασίας της περιοχής, ουσιαστικά εξυπηρετεί τον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας».
Σημείωσε ότι «οι επεκτατικές ιμπεριαλιστικές πολιτικές, ανεξάρτητα από την χώρα από την οποία αναπτύσσονται, οι στρατιωτικές δομές, είναι το τείχος για την αδελφοσύνη των λαών. Εμείς αγωνιζόμαστε για να σπάμε τέτοιους τοίχους. Είτε προέρχεται από το ΝΑΤΟ, είτε από την ΕΕ, είτε τη Ρωσία, είτε την Κίνα, εμείς θα σταθούμε απέναντι».
Παρέμβαση του στρατιώτη Αλέξανδρου Σάρρου
Στο χαιρετισμό του, ο φαντάρος Αλέξανδρος Σάρρος περιέγραψε το πώς οι φαντάροι αντικρίζουν στις μονάδες τους να μετατρέπεται η χώρα σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση.
Αναφερόμενος στην «απόβαση» των Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη, σημείωσε πως είναι «προκλητικό η χώρα μας να πρωταγωνιστεί στις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες δίνοντας δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, την ίδια ώρα που οι φαντάροι αμειβόμαστε με 8 ευρώ το μήνα, ενώ οι συνθήκες διαβίωσης και οι υποδομές σε αρκετά στρατόπεδα είναι σε απαράδεκτη κατάσταση. Την ίδια ώρα που βλέπουμε τα σπίτια των οικογενειών μας να καίγονται, να πλημμυρίζουν, να γκρεμίζονται από τους σεισμούς, να δίνονται άλλες προτεραιότητες αντί να γίνονται αντιπυρικά, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά και άλλα έργα για το λαό μας.
Γι’ αυτό και σήμερα είναι σημαντικό να δυναμώσει αυτός ο αγώνας από τους συλλόγους, τα σωματεία και τους υπόλοιπους φορείς. Ώστε να απεμπλακεί η χώρα μας από αυτούς τους σχεδιασμούς και τους κινδύνους που φέρνουν για τον λαό μας και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής». (διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρέμβαση)
Παρέμβαση Σάββα Δευτεραίου, Δημοτικού Συμβούλου Αλεξανδρούπολης
Ο Σάββας Δευτεραίος, πανεπιστημιακός γιατρός, δημοτικός σύμβουλος, αναφέρθηκε στο ότι όλες οι υποδομές έχουν στόχο την εξυπηρέτηση των αμερικανικών δυνάμεων, όπως το στρατόπεδο Γιαννούλη, που κάποτε διεκδικούνταν να γίνει πάρκο, αλλά όπως είπε «μάλλον δεν θα γίνει. Θα ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι».
«Ίσως αύριο οι Αμερικανοί να καλύψουν τα κενά στο νοσοκομείο μας», είπε σκωπτικά, το οποίο δίνει όλη την περίοδο της πανδημίας άνιση μάχη με την τεράστια υποστελέχωση, τις αναστολές εργασίας και αδειών, τη μείωση κατά 70% των τακτικών χειρουργείων, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τους ανεπαρκείς προϋπολογισμούς και κατέληξε:
«Ούτε ο ύπνος, ούτε τα όνειρα, ούτε απλά οι σκέψεις λύνουν τα προβλήματα. Φυσικά ούτε οι Αμερικανοί. Όπου πήγαν δημιούργησαν προβλήματα, έσπειραν ναρκωτικά, προκάλεσαν ματοκυλίσματα.
Τη λύση μπορούμε να τη δώσουμε εμείς, ο λαός. Εμείς που μαζευτήκαμε εδώ σήμερα και άλλοι που θέλουμε και μπορούμε να συσπειρώσουμε στον αγώνα μας για να φύγουν οι βάσεις από την Ελλάδα, για να είμαστε εμείς, ο λαός, αφέντης στον τόπο μας. Γιατί εδώ δεν είναι και ούτε θα αφήσουμε να γίνει "…φαιό νταμάρι και πεδίο βολής φτηνό"».
Ολόκληρη η παρέμβαση του Σάββα Δευτεραίου:
Γιατί είμαστε εδώ σήμερα;
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις;
Από την «ανάπτυξη» που έρχεται στην πόλη μας; Από την αναβάθμιση της γεωστρατηγικά; Από την ενεργειακή αναβάθμισή μας (αγωγοί, LNG μπροστά στην ομορφότερη παραλία μας); Από τη θωράκιση της άμυνας μας; Μόνιμη δύναμη αμερικανικών στρατευμάτων εγκαθίσταται στην Αλεξανδρούπολη (αλήθεια ποιος τους κάλεσε;).
Οι μόνιμες εγκαταστάσεις τους στο στρατόπεδο Γιαννούλη. Το στρατόπεδο Γιαννούλη επιλέχθηκε λόγω της εγγύτητας με το πεδίο βολής «Αετός» (πάνω από την παραλιακή και συνάμα τουριστική (!) Νέα Χηλή), αλλά και την δυνατότητα να έχει εύκολη πρόσβαση στο λιμάνι και το αεροδρόμιο. Στο λιμάνι που πουλήθηκε και που για να «επενδύσουν» οι αγοραστές απαιτήθηκε η σύνδεση του, με τον τυφλού άκρου μέχρι σήμερα, περιφερειακό δρόμο, με το λιμάνι. Με διαδικασίες fast track και με δύο αερογέφυρες κατασκευάζεται, πρακτικά κλειστή οδός, σύνδεσης του λιμανιού με τον περιφερειακό και άρα με το στρατόπεδο Γιαννούλη και παραπέρα με το πεδίο βολής.
Γιατί λοιπόν φωνάζουμε και αντιδρούμε;
Όλος ο σχεδιασμός και όλες οι υποδομές έχουν σαν στόχο την εξυπηρέτηση των Αμερικάνικων δυνάμεων.
Να θυμηθούμε το παρκάκι στο στρατόπεδο Γιαννούλη και το κίνημα «πάρκο να γίνει», ε μάλλον δεν θα γίνει. Θα «ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι».
Αυτοί οι ξένοι φαντάροι, δεν εγγυώνται την ασφάλεια μας. Ας θυμηθούμε την Κύπρο, τις γκρίζες ζώνες του Αιγαίου, τους πνιγμένους του Αιγαίου που οι πόλεμοι συμφερόντων αυτών που μας προστατεύουν προκαλούν... Αντίθετα, ο Ρωσικός καπιταλιστικός πόλος απειλεί, «...θα χτυπήσουμε όπου υπάρχουν βάσεις».
Γιατί δεν αισθάνομαι άραγε, ασφαλής; Αλλά ας μην τερατολογούμε. Ψύχραιμα ας το δούμε. Ήσυχα ας κοιμηθούμε, την ανάπτυξη να ονειρευτούμε και ότι τα προβλήματα λύνονται να σκεφτούμε. Ίσως αύριο οι Αμερικάνοι να καλύψουν τα κενά στο Νοσοκομείο μας.
Στο Νοσοκομείο που δίνει άνιση μάχη με αναστολή αδειών επ’ αόριστο (εξουθένωση λέγεται;). Υποστελέχωση (μιλάμε για ανάγκες προ κορονοϊού, σημερινές και διαρκείς σε αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα) με τουλάχιστον 130 κενές οργανικές Νοσηλευτικές θέσεις, όπως το ίδιο το Υπουργείο έχει καταγράψει. Αναστολές εργασίας, αυτή τη στιγμή 10 γιατροί και πάνω από 60 άλλων ειδικοτήτων εργαζόμενοι. Μείωση 70% των τακτικών χειρουργείων, ελαστικές σχέσεις εργασίας και ανεπαρκείς προϋπολογισμούς...
Ούτε ο ύπνος, ούτε τα όνειρα, ούτε απλά οι σκέψεις λύνουν τα προβλήματα. Φυσικά ούτε οι Αμερικάνοι. Όπου πήγαν δημιούργησαν προβλήματα, έσπειραν ναρκωτικά, προκάλεσαν ματοκυλίσματα.
Τη λύση μπορούμε να τη δώσουμε εμείς, ο λαός. Εμείς που μαζευτήκαμε εδώ, σήμερα και άλλοι που θέλουμε και μπορούμε να συσπειρώσουμε στον αγώνα μας για να φύγουν οι βάσεις από την Ελλάδα, για να είμαστε εμείς, ο λαός, αφέντης στον τόπο μας.
Γιατί εδώ δεν είναι και ούτε θα αφήσουμε να γίνει «...φαιό νταμάρι και πεδίο βολής φτηνό».
Η λεγόμενη ανάπτυξη τους δεν περιλαμβάνει την εμπορική και τουριστική δραστηριότητα του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Πιθανολογούμε αύξηση της ζήτησης στέγης και άρα έσοδα από ενοίκια (σήμερα μία τριμελής οικογένεια χρειάζεται 600 με 700 €, για να μην μιλήσουμε για τη φοιτητική στέγη και τις ανύπαρκτες φοιτητικές εστίες).
Να μην ξεχνάμε τα μπιφτέκια, τις μπριζόλες, τα ποτά που έχουν ανάγκη οι εν λόγω δυνάμεις. Καλώς ήρθες λοιπόν, δολάριο. Δολάριο βουτηγμένο στα αίματα και στις ναρκωτικές ουσίες που το συνοδεύουν. Δολάριο που αντιστοιχεί στις χάντρες και στα μπιχλιμπίδια για τους Ινδιάνους.
Παρέμβαση Γιάννη Χιώνη
Γραμματέα Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης «Η Ενότητα»
Γραμματέα Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης «Η Ενότητα»
«Θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα για να χαλάσουμε το δήθεν κλίμα που προσπαθούν να στήσουν πως όλοι οι κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης περιμένουμε τους ΝΑΤΟϊκούς φονιάδες σαν σωτήρες», τόνισε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Χιώνης, γραμματέας του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης - Φερών - Σουφλίου «Η Ενότητα» και μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Έβρου.
Στη συνέχεια, σημείωσε πως ορισμένοι, καλοπροαίρετα αναρωτιούνται «μήπως είναι όντως μια ευκαιρία για νέες θέσεις εργασίας και ακόμα ακόμα πως δεν είναι και ό,τι καλύτερο, έστω και ηθικά, να δουλεύεις για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά δεδομένων των συνθηκών δεν είναι μία λύση;». Αφού αναφέρθηκε σε πρόσφατα παραδείγματα «μεγάλων επενδύσεων» που καταρρίπτουν τη προπαγάνδα περί ανάπτυξης που συνοδεύει την αμερικανική παρουσία στην πόλη, όπως της Βιομηχανικής Περιοχής που έχει αφήσει μόνο κουφάρια επιχειρήσεων, του έργου του φράχτη στα σύνορα και του περιβόητου ΤΑΠ, υπογράμμισε.
«Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται πως ίσως η παρουσία των στρατιωτικών σε πιο μόνιμη βάση θα φέρει κίνηση στην αγορά, σε μαγαζιά εμπορικά και εστίασης. Υπάρχει όμως έστω και ένα παράδειγμα όπου και αν αυξήθηκε η κινητικότητα αυτό να συνοδεύτηκε και με αυξήσεις στους μισθούς ή γενικά με κάποια βελτίωση στους όρους δουλειάς;
Η τουριστική κίνηση, που έχει αυξηθεί την τελευταία πενταετία εντυπωσιακά, πόσο έχει ανεβάσει τα μεροκάματα στον κλάδο, πόσοι εμποροϋπάλληλοι έκαναν ταμείο την αυξημένη κίνηση στα μαγαζιά; Πόσοι εργαζόμενοι στην εστίαση είδαν το ωρομίσθιό τους να ανεβαίνει από τη στιγμή που καλούνται να σερβίρουν τα μεγάλα πορτοφόλια που επισκέπτονται την πόλη μας; Μην το ψάχνεται και πολύ, θα σας πούμε εμείς. Κανείς. Κανείς και πουθενά! (…) Δυστυχώς επιβεβαιώνεται πως οι εργαζόμενοι είμαστε οι τελικά χαμένοι και όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται και πιο άγρια και πιο άμεσα» (διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρέμβαση).
Ολόκληρη η παρέμβαση του Γιάννη Χιώνη:
Εκ μέρους του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης - Φερών - Σουφλίου χαιρετίζουμε την αποψινή συγκέντρωση. Από την πρώτη στιγμή το σωματείο μας συμμετέχει στις δράσεις ενάντια στη μετατροπή της πόλης μας σε στρατιωτικό αρχηγείο των ΗΠΑ. Θα συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα για να χαλάσουμε το δήθεν κλίμα που προσπαθούν να στήσουν πως όλοι οι κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης περιμένουμε τους νατοϊκούς φονιάδες σα σωτήρες.
Από την μέχρι τώρα πείρα που έχουμε συγκεντρώσει, υπάρχουν συνάδελφοι που καλοπροαίρετα μας ρωτάνε «μήπως κακώς λέμε όχι», μήπως είναι όντως μια ευκαιρία για νέες θέσεις εργασίας και ακόμα ακόμα πως δεν είναι και ότι καλύτερο, έστω και ηθικά, να δουλεύεις για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις αλλά δεδομένων των συνθηκών δεν είναι μία λύση;
Έχουμε όμως πια σαφή εικόνα:
- Που πήγε το αφήγημα της ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ στον Άβαντα, της μεγάλης αυτής επένδυσης που έχει αφήσει κουφάρια μεγάλων εγκαταστάσεων, δεκάδες αδέσποτα σκυλιά και μια χούφτα αδέσποτα αφεντικά να κόβουν και να ράβουν στις εναπομείναντες ενεργές βιομηχανίες. Που πήγαν τα πάλαι ποτέ πανηγύρια του εμπορικού μας επιμελητηρίου;
- Τι έγινε με τον περιβόητο ΤΑΠ, το τεράστιο αυτό έργο που θα έδινε πνοή στην περιοχή; Από τις μερικές εκατοντάδες που δούλεψαν από μερικούς μήνες μέχρι ενάμιση χρόνο, και μιλάμε για εργαζόμενους από την Ξάνθη μέχρι και την Ορεστιάδα, ούτε αυτοί που πέρασαν πρώτα από τα βουλευτικά γραφεία δεν έμειναν να δουλεύουν. Ούτε ψυχή. Και τι σύγχρονο και διεθνές μάθαμε εκεί; 10ωρη με δωδεκάωρη εργασία, εξαήμερο, νύχτα πιάνανε βάρδια σκοτάδι σχολούσαν. Κάτι πορτοκαλί μπουφάν τις εταιρείας έχουν μείνει που θυμίζουν πως κάποιοι κάποτε δούλεψαν εκεί.
- Μία αντίστοιχη κατάσταση στο φράχτη, στο αέριο τώρα και αλλού. Συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, τσακισμένα δικαιώματα στο βωμό των χρονοδιαγραμμάτων και της κερδοφορίας.
- Τι πιο χαρακτηριστικό από την εμπειρία που υπάρχει από το λιμάνι του Πειραιά και τη μεγάλη και ξακουστή COSCO με το τελευταίο τραγικό ατύχημα για έναν εργαζόμενο που αποτέλεσε και τη σταγόνα αίμα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται πως ίσως η παρουσία των στρατιωτικών σε πιο μόνιμη βάση θα φέρει κίνηση στην αγορά, σε μαγαζιά εμπορικά και εστίασης. Υπάρχει όμως έστω και ένα παράδειγμα όπου και αν αυξήθηκε η κινητικότητα αυτό να συνοδεύτηκε και με αυξήσεις στους μισθούς ή γενικά με κάποια βελτίωση στους όρους δουλειάς;
Η τουριστική κίνηση που έχει αυξηθεί την τελευταία πενταετία εντυπωσιακά, πόσο έχει ανεβάσει τα μεροκάματα στον κλάδο, πόσοι εμποροϋπάλληλοι έκαναν ταμείο την αυξημένη κίνηση στα μαγαζιά; Πόσοι εργαζόμενοι στην εστίαση είδαν το ωρομίσθιό τους να ανεβαίνει από τη στιγμή που καλούνται να σερβίρουν τα μεγάλα πορτοφόλια που επισκέπτονται την πόλη μας; Μην το ψάχνεται και πολύ, θα σας πούμε εμείς. ΚΑΝΕΙΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ. Ούτε ένα παράδειγμα να μας κάνουν ρεζίλι, να μας το τρίψουν στη μούρη και να μας βγάλουν ψεύτες.
Δυστυχώς επιβεβαιώνεται πως οι εργαζόμενοι είμαστε οι τελικά χαμένοι και όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται και πιο άγρια και πιο άμεσα. Και δεν στέκομαι για λόγους συντομίας, στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις όλων αυτών των σχεδιασμών για την περιοχή μας, και δεν χωράει το μυαλό μας το ενδεχόμενο ενός περιβαλλοντολογικού ατυχήματος και του τι αυτό θα σημαίνει.
Τελικά,
- Αν μιλούσαμε για ανάπτυξη γιατί χρειαζόταν νομοθεσία για να καταργηθεί το ωχτάωρο;
- Αν μιλάμε για δουλείες με σύγχρονα δικαιώματα και άψογες εργασιακές συνθήκες, γιατί νομοθετούν για να βάλουν εμπόδιο στη συνδικαλιστική δράση;
- Αν η περιοχή μας όντως αναβαθμίζεται, πως προκύπτει η ανάγκη να χαρακτηριστεί σε ΕΙΔΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ; Δεν τους είναι αρκετό τα 500 ευρώ και θέλουν να μπορούν να κατέβουν και πιο χαμηλά; Εκτός και αν είμαστε η πρώτη ΕΟΖ παγκοσμίως που θα γίνει για να κατοχυρωθούν αυξήσεις στους μισθούς...
Γνωρίζουμε πως γίνεται μεγάλη προσπάθεια για να νομιμοποιηθεί η παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή, για να στυλιζαριστεί η εικόνα του. Αυτό για την πόλη μας δεν είναι κάτι καινούριο. Δυστυχώς είναι μεγάλος ο αριθμός των στρατιωτικών που έχουν έστω και μία φορά υπηρετήσει στο εξωτερικό, που έχουν πάρει μέρος σε νατοϊκές ασκήσεις και όχι μόνο. Το συναντάμε στις γυναίκες συναδέλφους μας - συζύγους στρατιωτικών, το συναντάμε στις γειτονιές μας στην καθημερινότητά μας. Γίνεται προπαγάνδα, πέφτουν τόνοι λάσπης για να κρυφτεί η πραγματική εικόνα.
Το τονίζουμε καθαρά πως η βαθύτερη εμπλοκή στους σχεδιασμούς αυτούς μόνο δεινά θα φέρει στον τόπο σε όλα τα επίπεδα. Και τα πρόσφατα γεγονότα από το Αφγανιστάν επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, για να ζήσουμε σε ένα ειρηνικό περιβάλλον, τόσο μεταξύ μας όσο και με τους λαούς της περιοχής.
Θα αγωνιστούμε για να ικανοποιηθούν οι σημερινές, οι σύγχρονες ανάγκες μας.
Θα μας βρουν μπροστά τους και η σημερινή συγκέντρωση δείχνει την αποφασιστικότητά μας. Καλή συνέχεια.
Παρέμβαση Εύας Βλισίδου
Προέδρου της Ομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Αν. Μακεδονίας - Θράκης
Προέδρου της Ομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Αν. Μακεδονίας - Θράκης
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τον χαιρετισμό της Εύας Βλισίδου, προέδρου της Ομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης. Μεταξύ άλλων, περιέγραψε την «χοντροκομμένη ιδεολογική παρέμβαση» στην Εκπαίδευση, μέσω μηχανισμών όπως τα προγράμματα της πρεσβείας των ΗΠΑ αλλά και των σχολικών εγχειριδίων, που - όπως τόνισε - δημιουργεί στους γονείς εύλογα ερωτήματα και ανησυχία και παράλληλα αγανάκτηση και οργή.
Παράλληλα χαρακτήρισε πρόκληση να κατασκευάζεται εν ριπή οφθαλμού ο καινούριος περιφερειακός για να συνδεθεί με τα στρατόπεδα Γιαννούλη και Κανδηλάπτη και ο σιδηρόδρομος για να συνδέσει το λιμάνι με το αεροδρόμιο για τις ανάγκες των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών και ακριβώς δίπλα, «στα 500 μέτρα να πνίγεται το σχολείο του Απαλού κάθε φορά που βρέχει, να βγάζουν τους μαθητές έξω από το σχολείο με αγροτικά οχήματα, να πνίγονται τα σπίτια των κατοίκων, να χάνουν τις ζωές τους πυροσβέστες και να μη δίνεται ούτε ένα ευρώ!».
Η Εύα Βλισίδου κάλεσε από το βήμα της εκδήλωσης τις Ενώσεις και τους Συλλόγους Γονέων Περιοχής να δυναμώσουν το φιλειρηνικό κίνημα, προτάσσοντας ως «φωτεινό παράδειγμα» τις εκδηλώσεις της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με σχολικές τάξεις και εκπαιδευτικούς, τα προηγούμενα χρόνια, «ως την καλύτερη απάντηση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών στους πολεμικούς σχεδιασμούς τους. Τέτοιες πρωτοβουλίες θέλουμε να πολλαπλασιαστούν» (διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρέμβαση).
Ολόκληρη η παρέμβαση της Εύας Βλισίδου:
Ως Ομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ανατολικής Μακεδονίας καιΘράκης, ανταποκρινόμενοι με τη σειρά μας στο κάλεσμα της Επιτροπής Αγώνα, χαιρετίζουμε τη σημερινή εκδήλωση. Εκφράζουμε και εμείς την αντίθεσή μας στα επικίνδυνα παιχνίδια πολέμου που στήνουν στην περιοχή μας οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ.
Έργα του ΝΑΤΟ (και της ΕΕ) αποτελούν οι φρικιαστικές εικόνες του πολέμου, τα παιδιά που πνίγονται στο Αιγαίο στην προσπάθειά τους να φύγουν από την κόλαση του πολέμου και της πείνας, η καθημερινή σφαγή νέων και παιδιών στην Παλαιστίνη από τη "σύμμαχο" χώρα του Ισραήλ. Έργα του ΝΑΤΟ είναι οι χιλιάδες άμαχοι νεκροί - ανάμεσά τους και παιδιά - τα βομβαρδισμένα νοσοκομεία και σχολεία, το γκριζάρισμα του Αιγαίου, η διχοτόμηση της Κύπρου.
Με ολοκληρωμένο σχέδιο μέσα από το «Στρατηγικό διάλογο» ΗΠΑ - Ελλάδας που εγκαινίασε η προηγούμενη κυβέρνηση και συνεχίζει η τωρινή, η αμερικανική κυβέρνηση οργανώνει πολυδιάστατες «παρεμβάσεις» για την «άμβλυνση του αντιαμερικανισμού» και την κάμψη των αντιδράσεων στους σχεδιασμούς τους, με επίκεντρο επιλεγμένα τμήματα του ελληνικού λαού, όπως νεολαία, γυναίκες, μαθητές, φοιτητές.
Θυμόμαστε το πρόγραμμα «Flex» του υπουργείου Παιδείας, που έτρεχε στα σχολεία με αποκλειστική χρηματοδότηση από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Σκοπός του προγράμματος ανταλλαγής μαθητών ήταν να σμιλευτούν οι νέοι με τις «αξίες» των ΗΠΑ: «Οι συμμετέχοντες» αναφέρει η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρμεντ, «επιστρέφουν στο σπίτι γαλβανισμένοι και εμπνευσμένοι («galvanized and inspired»), για να μοιραστούν τις νέες εμπειρίες τους και να επηρεάσουν θετικά τις πατρίδες τους και τις κοινότητές τους». Αντίστοιχα προγράμματα προωθούνται στους φοιτητές, επιστήμονες, εκπαιδευτικούς και καλλιτέχνες.
Θυμόμαστε τις κατάπτυστες «εκπαιδευτικές» εκδρομές γυμνασίων και δημοτικών σχολείων στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Ιταλία οι οποίες αποτελούν μέρος της εκστρατείας “We Are NATO”.
Θυμόμαστε το «Xanthi Techlab» που δημιουργήθηκε με τη συνεργασία του Κέντρου Πολιτισμού του Δήμου Ξάνθης, της Δημοτικής Βιβλιοθήκης και του Μορφωτικού Τμήματος της αμερικάνικης πρεσβείας.
Θυμόμαστε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα εκμάθησης προγραμματισμού «Code Girls» για κορίτσια ηλικίας από 10 έως 16 ετών που φιλοξενήθηκε στην Αλεξανδρούπολη και υλοποιήθηκε από την Αμερικανική Πρεσβεία στην Ελλάδα με τη βοήθεια του μη κερδοσκοπικού οργανισμού "Ματαρόα".
Η χοντροκομμένη ιδεολογική παρέμβαση στην εκπαίδευση μέσω όλων των παραπάνω μηχανισμών αλλά και μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια, δημιουργεί στους γονείς εύλογα ερωτήματα και ανησυχία. Παράλληλα όμως δημιουργεί αγανάκτηση και οργή.
Αποτελεί πρόκληση για εμάς η κυβέρνηση να δαπανά φέτος περίπου 6 δις ευρώ, από τις τσέπες μας για τους πολεμικούς σκοπούς του ΝΑΤΟ, δηλαδή όχι για την άμυνα της χώρας αλλά για επιθετικές ενέργειες, και την ίδια στιγμή να μην δίνεται φράγκο για την Παιδεία.
Την ίδια στιγμή που γίνονται συγχωνεύσεις σε μια σειρά λύκεια και γυμνάσια της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας, της Ξάνθης, της Κομοτηνής, της Δράμας και αλλού ώστε να μην ξοδέψουν χρήματα για καθηγητές, την ίδια στιγμή που δεν αξιοποιούνται οι άδειες υπάρχουσες αίθουσες ώστε να αραιώσουν τα τμήματα μπας και καμφθεί η επέλαση του κορονοϊού στα σχολεία, την ίδια στιγμή που μας αναγκάζουν να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για μέσα ατομικής προστασίας, την ίδια στιγμή που τα παιδιά μας φοιτούν σε ακατάλληλα κτίρια, κοντέινερς, που οι καθαρίστριες δεν επαρκούν, που ακόμα έχουν κενά σε εκπαιδευτικούς, που δεν έχουν παράλληλη στήριξη και σχολικούς νοσηλευτές (όπως το 10ο Δημοτικό Κομοτηνής), η Κυβέρνηση μετατρέπει την Αλεξανδρούπολη, απ’ άκρη σε άκρη, σε μία βάση.
Είναι πρόκληση να κατασκευάζεται εν ριπή οφθαλμού ο καινούριος περιφερειακός για να συνδεθεί με τα στρατόπεδα Γιαννούλη και Κανδηλάπτη, να φτιάχνεται ο σιδηρόδρομος για να συνδέσει το λιμάνι με το αεροδρόμιο και ακριβώς δίπλα, στα 500 μέτρα να πνίγεται το σχολείο του Απαλού κάθε φορά που βρέχει, να βγάζουν τους μαθητές έξω από το σχολείο με αγροτικά οχήματα, να πνίγονται τα σπίτια των κατοίκων, να χάνουν τις ζωές τους πυροσβέστες και να μην δίνεται ούτε ένα ευρώ!
Τα αιτήματα της Επιτροπής αγώνα μας βρίσκουν σύμφωνους. Ενώνουμε και εμείς τη φωνή μας και απαιτούμε να κλείσει η βάση της Αλεξανδρούπολης.
Καλούμε, και από αυτό το βήμα, τις Ενώσεις Γονέων της περιοχής μας, τους Συλλόγους γονέων να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις, να δυναμώσουν το φιλειρηνικό κίνημα.
Προτάσσουμε, ως φωτεινό παράδειγμα, τις εξαιρετικές εκδηλώσεις της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με σχολικές τάξεις και εκπαιδευτικούς, τα προηγούμενα χρόνια, ως την καλύτερη απάντηση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών στους πολεμικούς σχεδιασμούς τους. Τέτοιες πρωτοβουλίες θέλουμε να πολλαπλασιαστούν.
Πηγή: 902.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω