Διδυμότειχο ή αλλιώς ένα μεγάλο Μουσείο

Άρθρο του Δημάρχου Διδυμοτείχου Ρωμύλου Χατζηγιάννογλου με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων που εορτάζεται στις 18 Μαΐου.

Γράφει ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Καθώς ξεφύλλιζα τις προάλλες το ημερολόγιο μου και συγκεκριμένα τον μήνα Μάιο έπεσε τυχαία το μάτι μου στην Διεθνή Ημέρα Μουσείων η οποία εορτάζεται κάθε 18 του μήνα. Με αυτό τον τρόπο «άρπαξα» την ευκαιρία να πω λίγα λόγια για αυτήν την μέρα ως κάτοικος μιας πλούσιας πόλης από άποψη μουσείων και πολιτισμού.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Η Διεθνή Ημέρα Μουσείων (International Museum Day) καθιερώθηκε 1977 από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) με απώτερο σκοπό την ανάδειξη του ρόλου των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία . Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο πραγματοποιούνται εκθέσεις, ομιλίες, συναντήσεις και πολλές άλλες εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου σε όλα τα κράτη-μέλη του ICOM. Επιπλέον η συγκεκριμένη ημερομηνία τιμάται κάθε χρόνο με ένα ξεχωριστό θέμα που προσανατολίζεται στην διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο φετινός εορτασμός της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2022 ακούει στο όνομα «Η Δύναμη των Μουσείων» και στοχεύει στην ισχυρή δύναμη που κρύβουν μέσα του βαθιά τα μουσεία ως φορείς βιώσιμης ανάπτυξης και κοινωνικών αλλαγών. Κλείνοντας με την αναφορά μου στην Ημέρα αυτή θα ήθελα να εκθέσω ότι ο φετινός εορτασμός θα επικεντρωθεί σε τρεις βασικούς άξονες: α) την βιωσιμότητα β) την καινοτομία και γ) την κοινωνική συνοχή μέσω της εκπαίδευσης.

MIA ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ

Μιλώντας για πολιτισμό και μουσεία θα ήταν ατόπημα μου να μην σταθώ στην ιστορική πόλη του Διδυμοτείχου που ο κάθε ένας/μία επισκέπτης/τρια θα διαπιστώσει από τη πρώτη κιόλας στιγμή ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ανοιχτό μουσείο με σπουδαία εκθέματα. Το Διδυμότειχο διαθέτει στην κατοχή του υπέρλαμπρα μουσεία τα οποία με τη σειρά τους κοσμούν την πόλη μας.

Αρχικά υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Διδυμοτείχου το οποίο ιδρύθηκε το 1973 και στεγάζεται στο νεοκλασικό κτήριο Χατζηρβασάνη. Στο Μουσείο μπορεί κανείς να δει περίπου 2500 εκθέματα που περιλαμβάνουν παραδοσιακές ενδυμασίες της περιοχής, άλλα είδη ένδυσης, κεντητά και υφαντά στρωσίδια του σπιτιού καθώς και παραδοσιακά κοσμήματα, εκκλησιαστικά είδη, εικόνες και σκεύη, αγροτικά εργαλεία και εργαλεία υφαντικής, εργαλεία των παραδοσιακών τεχνιτών της περιοχής. Το αγαπημένο μου σημείο το οποίο μάλιστα το έχω συνδέσει και ως παιδική μου ανάμνηση είναι ο ισόγειος χώρος που απεικονίζεται η πολυπολιτισμικότητα του Διδυμοτείχου.

Αν κατηφορίσουμε λίγο πιο κάτω αξίζει να επισκεφτούμε το Στρατιωτικό Μουσείο το οποίο βρίσκεται απέναντι από τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου. Το συγκεκριμένο μουσείο μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση από την πρώτη στιγμή που το επισκέφτηκα διότι με ταξίδευε στις ένδοξες σελίδες του Έθνους. Με ένα σύντομο πέρασμα ο εκάστοτε επισκέπτης μπορεί να σταθεί μπροστά από οπλισμούς, στρατιωτικές στολές διαφόρων χρονικών περιόδων, παράσημα, μετάλλια όπως επίσης και διάφορα κειμήλια, πίνακες ζωγραφικής και πλούσιο φωτογραφικό υλικό της ευρύτερης περιοχής του νομού μας.

Επίσης λίγο πιο μακριά, κατευθυνόμενος προς το κέντρο της πόλης αξίζει να περπατήσουμε και να επισκεφτούμε ένα άλλο πραγματικό κόσμημα της πόλης, που δεν είναι άλλο από το ιδιαίτερα σύγχρονο Βυζαντινό Μουσείο Διδυμοτείχου. Όπως εξάλλου μαρτυρεί και η ονομασία του, ο κάθε επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει ευρήματα της Βυζαντινής περιόδου από το Διδυμότειχο αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Θράκης. Βέβαια στο χώρο του μουσείου υπάρχουν επίσης εκθέματα Μεταβυζαντινής και Ρωμαϊκής περιόδου που απεικονίζουν άριστα την πλούσια ιστορική διαδρομή της πόλης εδώ και πολλών αιώνων.

Επιπλέον λίγο πιο πάνω και συγκεκριμένα στο υπόγειο - Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Παναγίας Ελευθερώτριας κάνουμε μία σύντομη στάση για να περιηγηθούμε στο Εκκλησιαστικό Μουσείο το οποίο διαθέτει μια αξιόλογη συλλογή εικόνων και άλλων ιερών αντικειμένων, σκευών και αμφίων. Το μεγαλύτερο μέρος καλύπτεται από εικόνες που χρονολογούνται από τα τέλη του Βυζαντίου έως και τον 20ο αιώνα.

Τέλος, μιλώντας για πολιτισμό δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στη Δημοτική Πινακοθήκη Ναλμπάντη η οποία αποτελεί χώρο πνευματικής ανάτασης. Ο θησαυρός που κρύβεται στο εσωτερικό του χώρου οφείλεται στον διεθνούς φήμης γνωστό ζωγράφο Δημήτρη Ναλμπάντη όπου χάρη στο πινέλο του, μεταμόρφωσε το κτήριο σε ένα χώρο τέχνης με τοιχογραφίες και πίνακες.

ΠΟΙΟ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ;

Η ύπαρξη όλων των παραπάνω (και όχι μόνο) δημιουργεί ένα αίσθημα περηφάνιας στους πολίτες της πόλης καθώς περπατούν δίπλα σε πραγματικούς πολιτισμικούς θησαυρούς. Χρέος λοιπόν όλων μας, μικρών και μεγάλων, είναι να αναδεικνύουμε όλους αυτούς τους θησαυρούς που βρίσκονται στην πλούσια πολιτισμική μας φαρέτρα.
[post_ads]