Η αναζωογόνηση της υπαίθρου μπορεί να επιτευχθεί δια μέσω ενός νέου μοντέλου αγροτικής οικονομίας που θα αναδεικνύει τα τοπικά πλεονεκτήματα.
Στις αρχές δεκαετίας του 1990 είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την “Ατζέντα 2000” στον αγροτικό τομέα. Θυμάμαι συναντήσεις, εκδηλώσεις για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (έχει ξεκινήσει από το 1957) για την “Ατζέντα 2000”, για τις αναθεωρήσεις που μπορεί να γίνουν και τις επιπτώσεις που θα έχει η Ελληνική Γεωργία.
Μετά από 30 χρόνια περίπου βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο που ξεκινήσαμε ως χώρα στον γεωργικό τομέα. Αυτό δείχνει τη μη αξιοποίηση όλων αυτών των πακέτων τα οποία δόθηκαν κατα καιρούς.
Βόλευε σε όλους ενα πελατειακό σύστημα, εξυπηρετούσε μικροκομματικές σκοπιμότητες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σοβαρός σχεδιασμός, αυτό που απασχολούσε όλους ήταν πως θα διανεμηθούν οι επιδοτήσεις.
Τα αποτελέσματα αυτής της μη πολιτικής τα βιώνουμε σήμερα στον αγροτικό χώρο, ο οποίος δεν είναι βασικός πυλώνας της οικονομίας κι αυτό αποδείχθηκε περίτρανα με την πανδημία όταν δέχτηκε πλήγμα ο τουρισμός.
Θα αναφερθώ στην δική μου περιοχή, τον Έβρο, όπου κυριαρχούν οι εκτατικές καλλιέργειες.
Οι μεγάλες πεδινές εκτάσεις που υπάρχουν σε όλο το νομό, σιγά - σιγά καταλήγουν σε λίγους ανθρώπους, βλέπουμε δηλαδή μία νέα τσιφλικοποίηση της γης με αποτέλεσμα η ύπαιθρος να ερημοποιείται δημιουργώντας τεράστια ζητήματα εθνικής σημασίας.
Η Αγροτική τάξη δεν είναι ενιαία, υπάρχει διαστρωμάτωση η οποία δημιουργείται από τη γεωγραφική θέση, από την ιδιοκτησία γης, από τη γη που καλλιεργείται και από τα προϊόντα που καλλιεργούνται. Βεβαίως διαστρωμάτωση υπάρχει και σε ίδια περιοχή κυρίως όπου υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις όπως στον Έβρο.
Γνωρίζουμε π.χ. στην Κρήτη οι εκτάσεις είναι μικρές και οι καλλιέργειες διαφορετικές από τον Έβρο και τη Θεσσαλία που έχουν κοινά χαρακτηριστικά.
Αυτό το στοιχείο δεν μπορεί να μην αποτελέσει τη βάση για οποιοδήποτε σχεδιασμό, για κάθε μελέτη. Είναι προφανές ότι πρέπει να υπάρχουν τοπικά σχέδια που θα λαμβάνουν υπόψη αυτά τα χαρακτηριστικά, άλλο σχέδιο στην Κρήτη, άλλο στον Έβρο και τη Θράκη.
Οποιοσδήποτε όμως σχεδιασμός απαιτεί αγρότες ικανούς να δεχθούν ότι νέο θα εισαχθεί. Αγρότες οι οποίοι θα έχουν γνώση στην καλλιέργεια αλλά και στην εμπορία των προϊόντων. Η συμπαθής τάξη των κομμωτών για την απόκτηση άδειας λειτουργίας κομμωτηρίου, χρειάζεται να πάνε σχολή και να κάνουν πρακτική άσκηση!
Οι νέοι αγρότες, οι οποίοι θα διαχειριστούν φυτοφάρμακα, θα παράγουν τρόφιμα, παίρνουν ένα πριμ πρώτης εγκατάστασης κι όλα καλά.
Έτσι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νέων "αγροτών", οι οποίοι λαμβάνουν την επιδότηση την οποία αξιοποιούν για την αγορά νέου αυτοκινήτου ή οτιδήποτε άλλο εκτός από επένδυση στο χωράφι.
Είναι προφανές λοιπόν ότι δεν μπορεί να υπάρχει νέο μοντέλο αγροτικής οικονομίας με αγρότες οι οποίοι δεν θα τελειώσουν κάποια σχολή.
Ίσως δια μέσω ΟΑΕΔ ή ΙΕΚ θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σχολές όπου θα εκπαιδευτούν οι σύγχρονοι αγρότες.
Αυτοί οι οποίοι θα μπουν στη διαδικασία φοίτησης σε σχολή είναι βέβαιο ότι θα ασχοληθούν με την γεωργία, δεν θα εγγραφούν για το πριμ πρώτης εγκατάστασης.
Η στήριξη των νέων αγροτών που πραγματικά θα μπουν στην παραγωγική διαδικασία θα πρέπει να είναι γενναία και γενναιότερη αν κάνουν ομάδες παραγωγών.
Είναι ανάγκη οι επιδοτήσεις να έρχονται ενισχυτικά στην παραγωγή, σήμερα προηγούνται της επιλογής καλλιέργειας, είναι το κριτήριο δηλαδή.
Η αναδιάρθρωση καλλιεργειών δεν μπορεί να γίνει με μεμονωμένες προσπάθειες αγροτών, πρέπει να υπάρχει σχέδιο που θα λαμβάνει υπόψη τις εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες της κάθε περιοχής. Ιστορικές καλλιέργειες οι οποίες συνέβαλαν στο παρελθόν σημαντικά στην τοπική ανάπτυξη πρέπει να στηριχθούν για να αναβιώσουν.
Το πανεπιστήμιο της Ορεστιάδας στον Έβρο και τη Θράκη μπορεί να στηρίξει ερευνητικά αυτές τις προσπάθειες, οι οποίες όπως προανέφερα πρέπει να γίνουν οργανωμένα.
Η τοπική αυτοδιοίκηση Α΄ και Β΄ βαθμού οφείλει να στηρίξει τοπικά σχέδια αγροτικής οικονομίας.
Η αναζωογόνηση της υπαίθρου μπορεί να επιτευχθεί δια μέσω ενός νέου μοντέλου αγροτικής οικονομίας που θα αναδεικνύει τα τοπικά πλεονεκτήματα.
Οι αγροτικοί Δήμοι, οι οποίοι πρέπει να θεσμοθετηθούν, μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο.
Οι νέοι εκπαιδευμένοι σύγχρονοι αγρότες θα είναι σύμμαχοι σε αυτή την προσπάθεια, θα έχουν την δυνατότητα να συμβάλλουν σε αυτόν το διάλογο.
Σπύρος Δέδογλου
Συντονιστής Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Έβρου
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω