Το άχρονο, ως ατελές, προσεγγίζει την ατέρμονη φύση του Σύμπαντος. Το άπειρο ως έννοια ασκούσε από πάντα, μία ιδιαίτερη γοητεία στον άνθρωπο και για τον λόγο αυτό, η σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με τον χρόνο κατέληξε συμβατική και αναγκαία, σχεδόν διαστρεβλωτική, αλλά και μη συμβατή με την ίδια του τη φύση. Στην καλλιτεχνική πράξη, ωστόσο, ο χρόνος διαστέλλεται, πάλλεται σε αργούς, κοσμικούς ρυθμούς ως μία μεταφυσική εμπειρία που διατρέχει και ξεπερνά τα συμβατά όρια της πραγματικότητας. Μιας πραγματικότητας που ο ίδιος ο δημιουργός υφαίνει ως προσωπική καταγραφή μίας εσωτερικής αλήθειας που επιθυμεί να διαμοιράσει στον κόσμο. Διασφαλίζει έτσι την ύπαρξή του και το νόημα αυτής.
Πρωταρχική συνθήκη στην διαδικασία αυτής της αποκάλυψης ενός δυναμικού πεδίου έκφρασης, αποτελεί η παρόρμηση, η φυσικότητα της απόδοσης του εννοιολογικού περιεχομένου, η ακεραιότητα του γραφήματος, χωρίς την παρέμβαση του χρόνου. Αρχή, δίχως τέλος.
Το έργο στο σύνολό του διακρίνεται από οργανικά μοτίβα, απρόβλεπτης συνθετικής πολυπλοκότητας, που περιπλέκονται σαν τα νήματα της ζωής ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον. Το αφήγημα έχει εσωστρεφή χαρακτήρα, νοηματοδοτεί μία άσκηση τόσο πνευματική όσο και χειρωνακτική. Η ανεικονική μορφή των έργων λυτρώνει τον θεατή από τον στοχασμό της παρατήρησης και της ερμηνείας του κόσμου. Μας ζητούν να ενσωματωθούμε σε αυτόν τον αχανή τόπο να και να ταξιδέψουμε σε μία άχρονη ουτοπία, ξεπερνώντας τα όρια της θνητότητας.
Τα έργα αυτής της ενότητας απορρέουν ως μία φυσική και αδιάρρηκτη συνομιλία με το διηνεκές. Δεν παρεμβαίνει η λογική μα ούτε και το πρόσχημα της "μίμησης". Το ένστικτο, κυρίαρχο στοιχείο αφήγησης, υπερτερεί του ορθολογισμού. Η θελκτική ποικιλία των οργανικών μορφών έχει την πρωτοκαθεδρία, παραπέμπει στο φυτικό βασίλειο, στο γυναικείο σώμα, άρα και στη ζωή.
Ο φυτικός οργανισμός που αναδύεται από την εκάστοτε σύνθεση, ανάγεται ως σωματικό τοπίο προς νέα εξερεύνηση. Ένα ιδιότυπο mandala σχηματίζεται, μία κατά συνθήκη προσωπική διεργασία αυτογνωσίας και επανασύνδεσης με τη Φύση και το Ατέρμονο Σύμπαν.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 15 Οκτωβρίου στις 19:30 στο Ιστορικό Μουσείο και η διάρκεια της έκθεσης θα είναι μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 2022.
Η Ντορίνα Μάλλιου ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στο 5ο εργαστήριο του τμήματος Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. με καθηγητή τον Γ. Φωκά (1996-2001). Έχει πραγματοποιήσει οκτώ ατομικές εκθέσεις. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές και έχει κερδίσει το β’ βραβείο του Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος» (2001). Έχει συνεργαστεί με τους: La Hune Brenner, Tsatsis - Artforum gallery, Lola Nikolaou gallery, Ochrablue artspace,γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου, ArtMart Wien, BalkanArt gallery CHEAPARTAthens. Στην όγδοη ατομική της έκθεση παρουσιάζει μία ενότητα έργων της πρόσφατης διετίας, κυρίως σχεδίων, αλλά και εγκαταστάσεων με κύριο υλικό μέσο, το βαμβακερό χαρτί. website: dorinamalliou.art
ΤΟ ΑΧΡΟΝΟ / TIMELESS
Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης
Λ. Δημοκρατίας 335, Αλεξ/πολη
Ημέρες και Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη - Παρασκευή 10.30 - 14.30
Σάββατο 11.00 - 14.00
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 19.00 - 21.00
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω