Το Δέλτα του Έβρου είναι ο σημαντικότερος τόπος ξεχειμωνιάσματος για τον Νανόκυκνο. Στα μέσα Ιανουαρίου καταγράφηκαν στο Δέλτα περίπου 7.500 πουλιά.
Ο Νανόκυκνος είναι ο μικρότερος από τα τρία είδη κύκνων που απαντώνται στην Ευρώπη. Αναπαράγεται κυρίως στην αρκτική Τούνδρα την οποία εγκαταλείπει το φθινόπωρο για να κατευθυνθεί στις περιοχές διαχείμασής του. Στην Ελλάδα και το Δέλτα Έβρου είναι χειμερινός επισκέπτης και συνήθως σχηματίζει μικτά κοπάδια με τα άλλα δύο είδη κύκνων (Αγριόκυκνο και Βουβόκυκνο) που επίσης διαχειμάζουν στην Ελλάδα.
Οι πρώτες αφίξεις στην περιοχή μας γίνονται τον Οκτώβριο, η κορύφωση παρατηρείται τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο ενώ μέχρι τα μέσα Μαρτίου τα πουλιά εγκαταλείπουν το Δέλτα του Έβρου για τις περιοχές αναπαραγωγής τους.
Τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρύτερη περιοχή, το Δέλτα Έβρου είναι ο σημαντικότερος τόπος ξεχειμωνιάσματος για τον Νανόκυκνο. Το είδος παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση του πληθυσμού του τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στο Δέλτα Έβρου. Από το 2005 που παρατηρήθηκαν 30 άτομα, 2.200 άτομα το 2010 και 8.400 το 2016, το είδος παρουσιάζει γεωμετρική αύξηση χρόνο με το χρόνο. Τον περσινό χειμώνα υπήρξε ακόμη μια σημαντικότατη αύξηση καθώς καταμετρήθηκαν περί τα 11.000 πουλιά στην περιοχή!
Ωστόσο, παρά την εκπληκτική αύξηση που παρατηρείται στην περιοχή μας, ο ευρωπαϊκός διαχειμάζων πληθυσμός (πλην Ελλάδας) παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλη μείωση, την τελευταία εικοσιπενταετία. Εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός Νανόκυκνων που διαχειμάζει στην Ευρώπη έχει πέσει κάτω από 15.000 άτομα (κατατάσσεται πλέον στην Κατηγορία Κινδύνου “Vulnerable - Τρωτό”) από τα 29.000 πουλιά το 1995.
Είναι λοιπόν πολύ ενδιαφέρουσες αυτές οι πληροφορίες που αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι το Δέλτα είναι ένα κομβικό σημείο για τα υδρόβια είδη, μεταξύ των οποίων και οι Νανόκυκνοι, αρκετοί πληθυσμοί των οποίων εξαρτώνται από αυτόν για την επιβίωσή τους. Πολύ ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι οι Νανόκυκνοι χρησιμοποιούν και την ελληνική και την τουρκική πλευρά του Δέλτα κατά τη χειμερινή τους παρουσία, καθώς η πρώτη αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο, κυρίως για κούρνιασμα, ενώ η δεύτερη μια περιοχή πλούσια σε τροφή, εξαιτίας των μεγάλων εκτάσεων με καλλιέργειες ρυζιού.
Στις πρόσφατες καταγραφές από το προσωπικό της Μονάδας Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Έβρου και Δαδιάς, στα πλαίσια των εξειδικευμένων μετρήσεών της, ο πληθυσμός των Νανόκυκνων στην περιοχή έφτασε τα 6.000 πουλιά στα μέσα Δεκεμβρίου, ενώ στα μέσα Ιανουαρίου ήταν περίπου 7.500 πουλιά.
Ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι το ποσοστό των νεαρών πουλιών που καταγράφηκαν το Δεκέμβριο ήταν περίπου 9% ενώ αυξήθηκε σημαντικά στη μέτρηση του Ιανουαρίου και έφτασε το 15%. Αυτή η διαφοροποίηση εξηγείται από το γεγονός ότι οι οικογένειες με μικρά ταξιδεύουν πιο αργά κατά τη μετανάστευσή τους οπότε φτάνουν στους χώρους διαχείμασης αργότερα.
Επιβεβαιώνεται λοιπόν από όλα τα παραπάνω για μια ακόμα φορά, ότι η ευρύτερη περιοχή του Δέλτα προσφέρει ένα ιδανικό συνδυασμό αφθονίας τροφής, ασφαλούς καταφυγίου και καιρικών συνθηκών για τη διαχείμαση των Νανόκυκνων, προσελκύοντας ολοένα και περισσότερα πουλιά.
www.facebook.com/EvrosDelta
[post_ads]
Οι πρώτες αφίξεις στην περιοχή μας γίνονται τον Οκτώβριο, η κορύφωση παρατηρείται τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο ενώ μέχρι τα μέσα Μαρτίου τα πουλιά εγκαταλείπουν το Δέλτα του Έβρου για τις περιοχές αναπαραγωγής τους.
Τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρύτερη περιοχή, το Δέλτα Έβρου είναι ο σημαντικότερος τόπος ξεχειμωνιάσματος για τον Νανόκυκνο. Το είδος παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση του πληθυσμού του τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στο Δέλτα Έβρου. Από το 2005 που παρατηρήθηκαν 30 άτομα, 2.200 άτομα το 2010 και 8.400 το 2016, το είδος παρουσιάζει γεωμετρική αύξηση χρόνο με το χρόνο. Τον περσινό χειμώνα υπήρξε ακόμη μια σημαντικότατη αύξηση καθώς καταμετρήθηκαν περί τα 11.000 πουλιά στην περιοχή!
Ωστόσο, παρά την εκπληκτική αύξηση που παρατηρείται στην περιοχή μας, ο ευρωπαϊκός διαχειμάζων πληθυσμός (πλην Ελλάδας) παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλη μείωση, την τελευταία εικοσιπενταετία. Εκτιμάται ότι ο συνολικός αριθμός Νανόκυκνων που διαχειμάζει στην Ευρώπη έχει πέσει κάτω από 15.000 άτομα (κατατάσσεται πλέον στην Κατηγορία Κινδύνου “Vulnerable - Τρωτό”) από τα 29.000 πουλιά το 1995.
Είναι λοιπόν πολύ ενδιαφέρουσες αυτές οι πληροφορίες που αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι το Δέλτα είναι ένα κομβικό σημείο για τα υδρόβια είδη, μεταξύ των οποίων και οι Νανόκυκνοι, αρκετοί πληθυσμοί των οποίων εξαρτώνται από αυτόν για την επιβίωσή τους. Πολύ ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι οι Νανόκυκνοι χρησιμοποιούν και την ελληνική και την τουρκική πλευρά του Δέλτα κατά τη χειμερινή τους παρουσία, καθώς η πρώτη αποτελεί ένα ασφαλές καταφύγιο, κυρίως για κούρνιασμα, ενώ η δεύτερη μια περιοχή πλούσια σε τροφή, εξαιτίας των μεγάλων εκτάσεων με καλλιέργειες ρυζιού.
Στις πρόσφατες καταγραφές από το προσωπικό της Μονάδας Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Έβρου και Δαδιάς, στα πλαίσια των εξειδικευμένων μετρήσεών της, ο πληθυσμός των Νανόκυκνων στην περιοχή έφτασε τα 6.000 πουλιά στα μέσα Δεκεμβρίου, ενώ στα μέσα Ιανουαρίου ήταν περίπου 7.500 πουλιά.
Ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι το ποσοστό των νεαρών πουλιών που καταγράφηκαν το Δεκέμβριο ήταν περίπου 9% ενώ αυξήθηκε σημαντικά στη μέτρηση του Ιανουαρίου και έφτασε το 15%. Αυτή η διαφοροποίηση εξηγείται από το γεγονός ότι οι οικογένειες με μικρά ταξιδεύουν πιο αργά κατά τη μετανάστευσή τους οπότε φτάνουν στους χώρους διαχείμασης αργότερα.
Επιβεβαιώνεται λοιπόν από όλα τα παραπάνω για μια ακόμα φορά, ότι η ευρύτερη περιοχή του Δέλτα προσφέρει ένα ιδανικό συνδυασμό αφθονίας τροφής, ασφαλούς καταφυγίου και καιρικών συνθηκών για τη διαχείμαση των Νανόκυκνων, προσελκύοντας ολοένα και περισσότερα πουλιά.
www.facebook.com/EvrosDelta
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω