Άρθρο του Τριαντάφυλλου Φωτιάδη, Αντιπλοιάρχου Π.Ν. ε.α, υποψήφιου Βουλευτή με το ΚΚΕ στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου.
Τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής (2021) είναι τραγικά.
- Δήμος Αλεξ/πολης: η αύξηση ήταν +189 κάτοικοι
- Δήμος Σουφλίου: η μείωση ήταν -2.883 κάτοικοι
- Δήμος Διδυμοτείχου: η μείωση ήταν -3.526 κάτοικοι
- Δήμος Ορεστιάδας: η μείωση ήταν -5.114 κάτοικοι
- Δήμος Σαμοθράκης: η μείωση ήταν -268 κάτοικοι
Να σημειώσουμε ακόμα ότι στην Δημοτική Ενότητα Τριγώνου η μείωση πλησιάζει το 30%, ενώ στην Δημοτική Ενότητα Κυπρίνου το 23%.
Στο χωριό μου στις Καστανιές, τη σχολική χρονιά 1971-72 φοιτούσαν στο Δημοτικό σχολείο 192 μαθητές, ενώ σήμερα το σχολείο είναι κλειστό εδώ και αρκετά χρόνια.
Δεν είναι λοιπόν υπερβολή αν πούμε ότι η ενδοχώρα του Έβρου είναι ένα απέραντο γηροκομείο. Τα σχολεία έκλεισαν, παιδικές φωνές δεν ακούγονται, παρά μονάχα ο πένθιμος ήχος της καμπάνας και κυριαρχούν κυρίως τα ταφικά έθιμα (κηδείες, μνημόσυνα κλπ) και αυτό είναι το αποτέλεσμα των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόστηκαν διαχρονικά από όλες τις αστικές κυβερνήσεις. Πολιτικές που ενισχύουν την υπογεννητικότητα και αναγκάζουν τα νέα ζευγάρια να παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης, αναζητώντας καλύτερη ζωή στις μεγαλουπόλεις της χώρας μας και της Ευρώπης.
Αλλά και για τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό η περιοχή φτωχαίνει καθημερινά από υποδομές, από υπηρεσίες. Ο τομέας υγείας βρίσκεται σε συνεχή υποβάθμιση και κυρίως η πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη. Τα Αγροτικά Ιατρεία έκλεισαν ή υπολειτουργούν. Τα ασθενοφόρα είτε δεν υπάρχουν, είτε είναι υποστελεχομένα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Κέντρο Υγείας Δικαίων, το οποίο με τις δυναμικές κινητοποιήσεις των κατοίκων έμεινε ανοιχτό αλλά χωρίς το απαραίτητο προσωπικό. Το οδικό δίκτυο παραμένει απαρχαιωμένο και ασυντήρητο, ενώ για τα έργα προστασίας από φυσικές καταστροφές ούτε λόγος, με αποτέλεσμα να έχουμε τις πλημμύρες στη Λεπτή, το Νεοχώρι, τον Ερυθροπόταμο και τα παρέβρια χωριά. Οι εσωτερικές συγκοινωνίες μεταξύ των χωριών και των αστικών κέντρων Ορεστιάδας, Διδυμοτείχου, Σουφλίου προσεγγίζουν την ανυπαρξία. Η απομόνωση πλήρης.
Τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται διαρκώς. Ο φαύλος κύκλος «κλείνουν τα σχολεία αφού δεν υπάρχουν παιδιά», γυρνάει στο «δεν πάνε οι νέοι στα χωριά αφού δεν έχουν ούτε σχολείο για παιδιά».
Οι παραγωγικές δραστηριότητες εκτός από τον πρωτογενή τομέα, είναι ανύπαρκτες. Το εργοστάσιο Ζάχαρης το έκλεισαν, οι τοπικές βιοτεχνίες σαρώθηκαν. Αλλά και η παραγωγική βάση στον πρωτογενή τομέα κάτω από το βάρος των αντιλαϊκών πολιτικών της ΚΑΠ και της απαξίωσης της ντόπιας ποιοτικής παραγωγής συρρικνώνεται, με τελευταία θύματα την καταστροφή βασικών καλλιεργειών όπως των τεύτλων, των σκόρδων, των σπαραγγιών, του καπνού, που εγκαταλείπονται ως ασύμφορες.
Αλλά και η ζωή των ηλικιωμένων, των συνταξιούχων είναι δύσκολη. Με τις πετσοκομμένες συντάξεις που τις εξανεμίζει η ακρίβεια στη μέση του μήνα, χωρίς συγκοινωνίες, με υποβαθμισμένες τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας, με ανύπαρκτες δομές φροντίδας των ηλικιωμένων (το αίτημα για τη λειτουργία ενός γηροκομείου παραμένει ανεκπλήρωτο). Και οι νέοι που η ζωή τα έφερε να μείνουν στο χωριό τους κυριολεκτικά ασφυκτιούν.
Που οφείλονται όμως όλα αυτά; Φταίει η κακή μας τύχη ή είναι κάποιο φυσικό φαινόμενο; Όπως και να το πούμε, την αιτία του κακού θα την αναζητήσουμε στις πολιτικές που βλέπουν την Υγεία, την Παιδεία και οποιαδήποτε κοινωνική πολιτική, ως κόστος. Μια πολιτική, η οποία με όποια μορφή διαχείρισης εφαρμόστηκε από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν είχε ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των όρων διαβίωσης των κατοίκων της περιοχής μας. Δεν είναι μάλιστα τυχαίο πως οι πρόσφατες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για εκατοντάδες αναπτυξιακά έργα στη Θράκη δεν απαντούν στα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους.
Οι τραγικές εξελίξεις στην κατάρρευση της περιοχής μας έχουν την υπογραφή των κυβερνήσεων της Ν.Δ., του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ. Συμπαραστάτης στο «έγκλημά» τους είναι και η Τοπική Διοίκηση, η οποία αξιοποιείται για την υποβάθμιση και ιδιωτικοποίηση όσων κοινωνικών δομών και παροχών υπάρχουν ακόμα, αλλά και ως «αμορτισέρ» στις αντιδράσεις ενάντια στις κυβερνήσεις.
Η αλήθεια είναι μία, η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη είναι η βασική αιτί που επηρεάζει και τις μετακινήσεις των πληθυσμών, που δημιουργεί τις τερατουπόλεις και ερημώνει την ύπαιθρο και όσα επίθετα και αν βάλουν προπαγανδιστικά τα αστικά κόμματα μπροστά στη λέξη ανάπτυξη π.χ «δίκαιη», «βιώσιμη» κτλ, όσο αυτή θα έχει το βασικό χαρακτηριστικό ότι είναι καπιταλιστική δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι υπέρ των εργαζομένων των λαϊκών στρωμάτων. Οι δημογραφικές εξελίξεις είναι άμεσα συνυφασμένες με τους υλικούς όρους εργασίας και ζωής του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, ιδιαίτερα των νεότερων σε ηλικία. Δηλαδή, η επιλογή ενός νέου ζευγαριού για να παραμείνει στον τόπο του, να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια, εξαρτάται από μια σειρά οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες που καθορίζουν την τελική απόφασή τους.
Σήμερα τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα μας δίνουν τη δυνατότητα να ζούμε όλοι μια αξιοπρεπή ζωή, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία, στον ελεύθερο χρόνο, στην κοινωνική προστασία της μητρότητας, στη φροντίδα των ηλικιωμένων κ.α.
Το ΚΚΕ διαθέτει όλες του τις δυνάμεις στους αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών, των συνταξιούχων για μέτρα ανακούφισης, αλλά και για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, για μια άλλη κοινωνία, αυτή του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού όπου θα βρει τη λύση του και το δημογραφικό πρόβλημα.
Φτάνει πια να περιμένουμε «σωτήρες» να μας σώσουν. Μόνο ο λαός μπορεί να βάλει εμπόδια στις καταστροφικές πολιτικές τους, που οδήγησαν τον τόπο μας στην ερήμωση. Στο σύνθημά μας λοιπόν, ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ ΠΑΝΤΟΥ, βρίσκεται η ελπίδα.
Τριαντάφυλλος Φωτιάδης
Αντιπλοιάρχος Π.Ν. ε.α.
Υποψήφιος Βουλευτής Έβρου με το ΚΚΕ
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω