Κι όμως αντί να μιλήσουμε για το προφανές στρουθοκαμηλίζουμε. Υπεύθυνο για την κατάντια του σιδηρόδρομου στην Ελλάδα είναι όλο το πολιτικό σύστημα.
του Πασχάλη Χριστοδούλου
Εθνικές εκλογές 1993. Στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για τη Θράκη, μεταξύ των πολλών προτάσεων, γράφει: «Σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Ορμενίου υψηλών ταχυτήτων TGV προϋπολογισμού 670 δις δρχ». Η συγκεκριμένη γραμμή σήμερα τριάντα χρόνια από τότε, είναι ακόμη στην εποχή του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, ο οποίος την κατασκεύασε, τα δε δρομολόγια γίνονται στη χάση και στη φέξη. Πλήρης απαξίωση. Να ληφθεί υπόψη ότι από τότε έγιναν δύο διακομματικές επιτροπές για τη Θράκη.
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο 1994 στο Έσσεν της Γερμανίας. Αποφασίζονται τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών και καταρτίζεται η περίφημη Hessen list στην οποία μεταξύ άλλων δικτύων περιλαμβάνονταν ο ηλεκτροκίνητος σιδηρόδρομος υψηλών ταχυτήτων αλλά και οι οδικοί άξονες μεταξύ των οποίων και ο διάδρομος ΙΧ Ελσίνκι - Αλεξανδρούπολη.
Χειμώνας του 1997, στο χωριό Πετράδες του Έβρου επιβατηγό τρένο εγκλωβίζεται στα χιόνια και σβήνει η μηχανή του με κίνδυνο κρυοπληξίας και θανάτου των επιβατών. Η επέμβαση του στρατού και η μεταφορά των εγκλωβισθέντων γλύτωσε τους επιβάτες και τη χώρα από τη διεθνή χλεύη. Την ίδια χρονιά γίνεται η ανάθεση των Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα το 2004. Αυτός πλέον ήταν ο εθνικός μεγάλος στόχος των εν Αθήναις πολιτικών. Κι αυτός ένωσε υπόγεια και υπέργεια όλα τα σημεία του λεκανοπεδίου.
Αλλάζουμε περιφέρεια, από τη Θράκη μεταφερόμαστε στη Θεσσαλία, στην Στενώπη*, την περιοχή όπου έχουμε θρηνήσει πολλά θύματα, και κάθε φορά σύμφωνα με τις στομφώδεις ανακοινώσεις των πολιτικά ιθυνόντων, «το μαχαίρι θα έφτανε στο κόκαλο…». Προφανώς ο χρόνος δεν ήταν επαρκής ώστε να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο κι έτσι φτάσαμε στο πρόσφατο εγκληματικό δυστύχημα των Τεμπών στις 28 Φεβρουαρίου.
Ανάλογες, ίσως πιο εξελιγμένες διατυπώσεις περί ευθυνών κι απόδοσης αυτών και πάλι. Χωρίς ίχνος σεβασμού στα θύματα αλλά και στον πόνο των συγγενών στήθηκε μια επικοινωνιακή μηχανή απόσεισης ευθυνών από τους πραγματικά υπεύθυνους.
Κι όμως αντί να μιλήσουμε για το προφανές στρουθοκαμηλίζουμε. Υπεύθυνο για την κατάντια του σιδηρόδρομου στην Ελλάδα είναι όλο το πολιτικό σύστημα. Αυτό που κατά τα άλλα κόπτεται για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας κι άφησε τον σιδηρόδρομο, και όχι μόνο, στην εποχή του Χαριλάου Τρικούπη και του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ στη Βόρεια Ελλάδα. Αυτό που αντί να ενώσει σιδηροδρομικά τις περιφέρειες της Ελλάδας έκανε με ομοθυμία την επιλογή της ένωσης των συνοικιών της Αθήνας με μετρό, προαστιακό, δρόμους κ.ά.
* https://palio.antibaro.gr/diplomacy/khpouros_stenwph.htm
Ο Πασχάλης Χριστοδούλου διετέλεσε Δήμαρχος Σουφλίου και Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Έβρου.
[post_ads]
Εθνικές εκλογές 1993. Στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για τη Θράκη, μεταξύ των πολλών προτάσεων, γράφει: «Σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Ορμενίου υψηλών ταχυτήτων TGV προϋπολογισμού 670 δις δρχ». Η συγκεκριμένη γραμμή σήμερα τριάντα χρόνια από τότε, είναι ακόμη στην εποχή του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄, ο οποίος την κατασκεύασε, τα δε δρομολόγια γίνονται στη χάση και στη φέξη. Πλήρης απαξίωση. Να ληφθεί υπόψη ότι από τότε έγιναν δύο διακομματικές επιτροπές για τη Θράκη.
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο 1994 στο Έσσεν της Γερμανίας. Αποφασίζονται τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών και καταρτίζεται η περίφημη Hessen list στην οποία μεταξύ άλλων δικτύων περιλαμβάνονταν ο ηλεκτροκίνητος σιδηρόδρομος υψηλών ταχυτήτων αλλά και οι οδικοί άξονες μεταξύ των οποίων και ο διάδρομος ΙΧ Ελσίνκι - Αλεξανδρούπολη.
Χειμώνας του 1997, στο χωριό Πετράδες του Έβρου επιβατηγό τρένο εγκλωβίζεται στα χιόνια και σβήνει η μηχανή του με κίνδυνο κρυοπληξίας και θανάτου των επιβατών. Η επέμβαση του στρατού και η μεταφορά των εγκλωβισθέντων γλύτωσε τους επιβάτες και τη χώρα από τη διεθνή χλεύη. Την ίδια χρονιά γίνεται η ανάθεση των Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα το 2004. Αυτός πλέον ήταν ο εθνικός μεγάλος στόχος των εν Αθήναις πολιτικών. Κι αυτός ένωσε υπόγεια και υπέργεια όλα τα σημεία του λεκανοπεδίου.
Αλλάζουμε περιφέρεια, από τη Θράκη μεταφερόμαστε στη Θεσσαλία, στην Στενώπη*, την περιοχή όπου έχουμε θρηνήσει πολλά θύματα, και κάθε φορά σύμφωνα με τις στομφώδεις ανακοινώσεις των πολιτικά ιθυνόντων, «το μαχαίρι θα έφτανε στο κόκαλο…». Προφανώς ο χρόνος δεν ήταν επαρκής ώστε να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο κι έτσι φτάσαμε στο πρόσφατο εγκληματικό δυστύχημα των Τεμπών στις 28 Φεβρουαρίου.
Ανάλογες, ίσως πιο εξελιγμένες διατυπώσεις περί ευθυνών κι απόδοσης αυτών και πάλι. Χωρίς ίχνος σεβασμού στα θύματα αλλά και στον πόνο των συγγενών στήθηκε μια επικοινωνιακή μηχανή απόσεισης ευθυνών από τους πραγματικά υπεύθυνους.
Κι όμως αντί να μιλήσουμε για το προφανές στρουθοκαμηλίζουμε. Υπεύθυνο για την κατάντια του σιδηρόδρομου στην Ελλάδα είναι όλο το πολιτικό σύστημα. Αυτό που κατά τα άλλα κόπτεται για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας κι άφησε τον σιδηρόδρομο, και όχι μόνο, στην εποχή του Χαριλάου Τρικούπη και του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ στη Βόρεια Ελλάδα. Αυτό που αντί να ενώσει σιδηροδρομικά τις περιφέρειες της Ελλάδας έκανε με ομοθυμία την επιλογή της ένωσης των συνοικιών της Αθήνας με μετρό, προαστιακό, δρόμους κ.ά.
* https://palio.antibaro.gr/diplomacy/khpouros_stenwph.htm
Ο Πασχάλης Χριστοδούλου διετέλεσε Δήμαρχος Σουφλίου και Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Έβρου.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω