Εν όψει των επικείμενων εκλογών

Οι εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν φέτος μας δίνουν την ευκαιρία, ως πολίτες - ψηφοφόροι, να επιλέξουμε τα σωστά πρόσωπα...

του Νικόλαου Παπανικολόπουλου

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ

Ως ψηφοφόροι το έχουμε ζήσει πολλές φορές, και τελευταία πολύ έντονα, να εκφραζόμαστε με απογοήτευση για την πολιτική κατάσταση και τους - με τη δική μας ψήφο - εκπροσώπους μας στην πολιτική σκηνή είτε σε τοπικό, είτε σε περιφερειακό, είτε στο ευρύτερο εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι Βουλευτικές αλλά και οι Αυτοδιοικητικές εκλογές Α΄ και Β΄ βαθμού που πρόκειται να διεξαχθούν φέτος, μας δίνουν την ευκαιρία, ως πολίτες - ψηφοφόροι, να επιλέξουμε σωστά τα πρόσωπα τα οποία θα προωθηθούν σε θέσεις ευθύνης για να διαχειριστούν τα τοπικά και τα εθνικά μας θέματα.

Επιλέγουμε ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να προσφέρουν. Που βγαίνουν μέσα από την κοινωνία και τις διεργασίες της. Που έχουν ανησυχίες και οράματα και όχι απλώς «αναγνωρισιμότητα».

Εκτιμώ ότι, μεταξύ άλλων, τρία είναι τα πιο βασικά κριτήρια επιλογής των προσώπων που θα κληθούμε να εκλέξουμε για να διαχειριστούν υπεύθυνες θέσεις:

• Η ηθική τους εντιμότητα και η αξιοπρεπής κοινωνική τους ζωή.
• Η επίλυση των οικογενειακών και επαγγελματικών τους προβλημάτων, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν και τα της κοινωνίας.
• Η προηγούμενη δράση και συμπεριφορά τους.

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ

Για τους υποψηφίους, συνήθως λέμε, πως «κατεβαίνουν στις εκλογές» δηλαδή «πέφτουν», καθώς το ρήμα «κατεβαίνω» σημαίνει πως πηγαίνω από ένα ψηλότερο μέρος σε ένα κατώτερο.

Και πέρα από τις εκφράσεις και τα λογοπαίγνια, καλό είναι, ο κάθε υποψήφιος, στην πράξη, να μη κατεβαίνει αλλά να «συμμετέχει στις εκλογές». Μέσα δε από την εκλογή του, και την ανάληψη κάθε θέσης ευθύνης, να προσπαθεί να ανεβάζει την κοινωνία μας από κατώτερο σε ψηλότερο κοινωνικό και κυρίως πνευματικό επίπεδο.

Οι υποψήφιοι, οφείλουν να γνωρίζουν ότι, οι «θέσεις ευθύνης» που θα καταλάβουν δεν είναι πασαρέλα και σκηνικό για σήριαλ, αλλά για να προωθηθούν οι πολιτικές που πρεσβεύουν για το κοινό και όχι το προσωπικό τους συμφέρον.

Ας έχουν υπόψη τους, τα θεόπνευστα λόγια (Σοφία Σολομώντος, Κεφ. Στ΄ στίχοι 1-6) του επί 40 χρόνια Σοφού Βασιλιά Σολομώντα:

«…Ακούστε αυτά, άρχοντες, και συνετιστείτε…
Ακούστε σεις, οι οποίοι κυριαρχείτε στους λαούς και οι οποίοι έχετε αλαζονεία για την εξουσία σας…
Μάθετε ότι, η εξουσία και η κυριαρχία σας έχει δοθεί εκ μέρους του Κυρίου και Αυτός θα εξετάσει και θα ελέγξει τα έργα σας και θα ερευνήσει τις σκέψεις και τις αποφάσεις σας…
Θα πέσει πάνω σας η τιμωρία, διότι η τιμωρία των παρανόμων αρχόντων είναι τρομερά…
Οι άσημοι και απλοϊκοί άνθρωποι είναι άξιοι της συγγνώμης και του ελέους του Θεού.
Οι άρχοντες όμως, θα κριθούν και θα δικαστούν με αυστηρότητα…».

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

Ο Χριστιανισμός δεν έχει συγκεκριμένες υποδείξεις για την πολιτική του Κράτους αφού δεν υπάρχει χριστιανική πολιτική ως επιστήμη. Ο Χριστιανισμός αποτελεί ηθική διδασκαλία και πλανώνται όσοι υποστηρίζουν ότι τάσσεται υπέρ ή κατά συγκεκριμένων πολιτικών συστημάτων.

Έργο του Χριστιανισμού είναι ο επηρεασμός της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής των ανθρώπων από τα ηθικά διδάγματά του και όχι ο καταρτισμός πολιτικών ή οικονομικών προγραμμάτων. Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει ότι, ο ορθόδοξος χριστιανός πολιτικά και οικονομικά δεν δεσμεύεται να ανήκει σε συγκεκριμένο σχηματισμό ή πολιτικό χώρο.

H χριστιανική θεώρηση της οικονομίας, της εργασίας, της αμοιβής, της ιδιοκτησίας, της φτώχειας, του πλούτου, της φορολογίας, της ολιγάρκειας, της αποταμίευσης, του δανεισμού και όλων των συναφών πρέπει να γίνει πρώτα κτήμα μας για να μεταμορφώσει το είναι μας.

Χωρίς την εσωτερική αλλαγή και μεταμόρφωση αρχόντων και αρχομένων, τα πολιτικά συστήματα μένουν ανώφελα και συχνά επικίνδυνα.

Χρειάζονται λοιπόν πνευματικές και ηθικές προϋποθέσεις για μια κοινωνία όπου θα επικρατεί η δικαιοσύνη και η αγάπη και θα αποφεύγονται οι ποικιλόμορφες κρίσεις.

Αυτές ακριβώς τις προϋποθέσεις τις δημιουργεί μόνο ο Χριστιανισμός.

ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α)
[post_ads]