Στην Παλαιστινιακή Ποίηση η γη είναι ζωντανή ιστορία. Δεν αντιμετωπίζεται μόνο ως φυσικό φαινόμενο ή φυσική ομορφιά αλλά και ως ενσάρκωση της ιστορίας
Στην εκδήλωση μίλησαν η Νίκη Δραμανίδου, Εκπαιδευτικός, Δημοτική Σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Αλεξανδρούπολης και Γραμματέας της Α' ΕΛΜΕ Έβρου και η Σωτηρία Μαραγκοζάκη, Δημοσιογράφος και Συγγραφέας. Την συζήτηση συντόνισε ο εκδότης Κωνσταντίνος Β. Κατσικέας.
Μέσα από τις ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις τους ανέδειξαν την ιστορία της Παλαιστίνης, τα φιλολογικά της επιτεύγματα και φώτισαν την σημερινή κατάσταση, την τραγωδία που βιώνει ο Παλαιστινιακός λαός.
Στο βιβλίο που παρουσιάστηκε περιλαμβάνονται ποιήματα και βιογραφικά τριών μεγάλων Παλαιστινίων ποιητών, των Μαχμούντ Νταρουίς, Σαμίχ Αλ Κάσεμ και Ταουφίκ Ζαγιάντ, ενώ κατά τη διάρκεια της παρουσίασης διαβάστηκαν ορισμένα από τα ποιήματα.
Με το πέρας των ομιλιών, ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα και συζήτηση με τους παρευρισκόμενους δείχνοντας το ενδιαφέρον τους τόσο για τις εξελίξεις γύρω από τον πόλεμο που διεξάγεται εναντίον της Παλαιστίνης όσο και για την λογοτεχνική της παράδοση.
Για όσους δεν κατάφεραν να παρευρεθούν στην εκδήλωση, μπορούν να προμηθευτούν το βιβλίο και από τα βιβλιοπωλεία της Αλεξανδρούπολης.
.jpg)
Στην Παλαιστινιακή Ποίηση η γη είναι ζωντανή ιστορία. Δεν αντιμετωπίζεται μόνο ως φυσικό φαινόμενο ή σαν φυσική ομορφιά αλλά και ως ενσάρκωση της ιστορίας.
Μέσα σ΄ αυτό το αδιάκοπο παιχνίδι της ανάλυσης και της σύνθεσης δεσπόζουν οι Βαβυλώνιοι μύθοι της γονιμότητας, το παιχνίδισμα των αντιθέτων που οδηγεί στη δεύτερη γέννηση, στην αναβίωση. Στην αραβική ποίηση οι μύθοι αυτοί αποτελούν βασικό δομικό στοιχείο. Στην παλαιστινιακή ποίηση που εκφράζει μια συγκεκριμένη ιστορική κρίση, οι έννοιες του θανάτου, της ανανέωσης και της δεύτερης γέννησης παίρνουν μια ιστορική και πολιτική διάσταση χωρίς να πέφτει η ποίηση στην εύκολη πολιτικολογία. Στο λεξιλόγιό της κυριαρχούν λέξεις φορτισμένες με παλμική ζωτικότητα: η ελιά, η φοινικιά, η πορτοκαλιά, το ποτάμι, τα λουλούδια, η θάλασσα, τα σύννεφα, το χορτάρι, τα σπουργίτια, ο άνεμος, η βροχή, η θύελλα, το ουράνιο τόξο κλπ. Η έντονη παρουσία στοιχείων που εκφράζουν την ανανέωση, την αέναη αλλαγή είναι έμμεσες αναφορές στη δεύτερη γέννηση, στην αναβίωση, στην επανάσταση.
Η παλαιστινιακή αντιστασιακή ποίηση είναι άμεση, δεν παζαρεύει, δεν είναι τραγούδια για την αλλαγή και την επανάσταση, είναι επαναστατική πράξη.
Οι Μαχμούντ Νταρουίς, Ταουφίκ Ζαγιάντ και Σαμίχ Αλ Κάσεμ όχι τυχαία έχουν καταξιωθεί μέσα από το έργο τους ανάμεσα στους μεγάλους ποιητές. Με το έργο τους μας ταξιδεύουν στη Παλαιστίνη. Όχι μόνο στη γη και τη φύση της αλλά και στους ανθρώπους της, στην ιστορία της. Σε λίγους στίχους, με ιδιαίτερη μαεστρία μπορούν να μας μεταφέρουν τα βιώματα του λαού της που αντιστέκεται πάνω από 75 χρόνια στον κατακτητή. Ο παλαιστινιακός λαός αντιστέκεται στον κατακτητή, αλλά ταυτόχρονα ξέρει να ζει, να αγαπά, να ερωτεύεται, να παντρεύεται, να προσεύχεται, να δουλεύει, να μαθαίνει, να γελά, να ονειρεύεται.
Το βιβλίο αυτό ωστόσο είναι παραπάνω από μια ποιητική συλλογή, από έναν ύμνο στην ελευθερία...
Με δύο κείμενα, τον πρόλογο: «Ιστορική αναδρομή στη προϊστορία τους δράματος» που υπογράφει ο καταξιωμένος ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης και ένα χρονικό των σημαντικότερων γεγονότων από το 1948 μέχρι τις μέρες μας που υπογράφει το τμήμα ιστορίας των εκδόσεων, ο αναγνώστης αποκτά μια σε βάθος γνώση για τα γεγονότα στην Παλαιστίνη.
Τα 26 χαρακτικά του Δημήτρη Κατσικογιάννη που σχεδίασε για την Ερυθρά Ημισέληνο και πρόσφερε στον Παλαιστινιακό λαό και περιέχονται στο παρόν βιβλίο, δεν είναι «διακοσμητικά», αλλά αντιθέτως οργανικά δεμένα με το υπόλοιπο έργο. Απεικονίζουν τις φρικαλεότητες του κράτους του Ισραήλ αλλά και το θάρρος των Παλαιστινίων, τον πόθο και την αποφασιστικότητα για τη λευτεριά.
Την Εισαγωγή του βιβλίου υπογράφει ο Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, κ. Υussef Victor Dorkhom.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω