Μπήκε στην αρένα χαλαρός, λες και πήγαινε για βουτιές στην πισίνα του ξενοδοχείου του. Νίκησε σαν σε προπόνηση. Και στο τέλος δήλωσε ότι ήθελε...
Εμφανίστηκε στην αρένα του «Σταντ ντε Φρανς» χαλαρός, όπως πάντα. Λες και πήγαινε για βουτιές στην πισίνα του ξενοδοχείου του. Λες και τον σήκωσαν από το αγαπημένο του video game - «έλα μια στιγμή να πάρεις το χρυσό και συνεχίζεις» -, και πήγε να βγάλει την υποχρέωση. Ούτε φιλάκια προς την εξέδρα που τον υποδέχτηκε με ενθουσιασμό, ούτε power-up με υψωμένες γροθιές, ούτε τίποτα. Κι όμως, η είσοδός του έγινε viral. Όπως στο Τόκιο, που είχε μπει στο γήπεδο με την πόζα του Gear Second από το anime One Piece.
Ο Τεντόγλου είναι μια παγκόσμια ατραξιόν, όχι μόνο για τις επιδόσεις του, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους μεγάλους αγώνες. Σαν μια οποιαδήποτε μέρα στη δουλειά. Είναι cool ως χαρακτήρας («δεν συναρπάζομαι εύκολα, δεν ξέρω γιατί», είπε στο SPORT24), αλλά δεν φταίει μόνο η ιδιοσυγκρασία του. Έχει και αυτή την αυτοπεποίθηση που λίγοι, τεράστιοι αθλητές διαθέτουν. «Ήξερα πως θα πάρω μετάλλιο, με πιθανότητες 90% για το χρυσό», παραδέχτηκε μετά τον αγώνα. Οι στοιχηματικές εταιρείες τον έδιναν ως ακλόνητο φαβορί με απόδοση, μόλις, 1,15.
Δεν είναι, απλώς, ο πιο επιτυχημένος –μακράν– Έλληνας αθλητής του στίβου. Είναι ένας παγκόσμιος μύθος του μήκους. «Μόνιμος» πρωταθλητής σε ένα σπορ που καλλιεργείται μαζικά σχεδόν σε όλες τις χώρες του Κόσμου και παράγει εξαιρετικούς αθλητές. Με 14 χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Προχθές (6/8) έγραψε το όνομά του δίπλα σε εκείνο του θρυλικού Καρλ Λιούις. Όπως εκείνος, κατόρθωσε να υπερασπιστεί τον τίτλο του, κάτι που κανείς άλλος άλτης του μήκους δεν έχει καταφέρει. Ούτε ο Ιβάν Πεντρόσο, ούτε ο Ντουάιτ Φίλιπς, ούτε ο Ίρβινγκ Σαλαντίνο. Παραμένει, όμως, ο σεμνός, αυθεντικός, ακομπλεξάριστος Μίλτος που γνωρίσαμε το 2017, όταν κατέκτησε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Εφήβων.
Είναι μια παγκόσμια φίρμα των σπορ και, ταυτοχρόνως, το «παιδί της διπλανής πόρτας». Πάντα ο ίδιος και πάντα ανικανοποίητος. «Για να πω την αλήθεια, σήμερα ήθελα να κάνω κάτι παραπάνω, για να το ευχαριστηθώ λίγο περισσότερο», δήλωσε στη μεικτή ζώνη. Τι παραπάνω, δηλαδή, από ένα δεύτερο διαδοχικό ολυμπιακό μετάλλιο; Έχει συνειδητοποιήσει, άραγε, τι έχει καταφέρει στα 26 του χρόνια; Έχει αντιληφθεί το μέγεθός του ως αθλητής; Μάλλον όχι. Και μπορεί αυτό να είναι το μυστικό της επιτυχίας του, των πέρα από κάθε φαντασία θριάμβων του: η αέναη αναζήτηση του τέλειου άλματος.
Τον Ιούνιο στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης για τρίτη φορά στον ανοιχτό στίβο. Πριν από τον αγώνα είχε δηλώσει ότι ευχαρίστως θα αντάλλαζε το χρυσό μετάλλιο με το πανελλήνιο ρεκόρ - όσοι το άκουσαν, δεν πίστευαν στ’ αυτιά τους. Κάποιοι πρωταθλητές διψούν για δόξα. Άλλοι, για χρήματα. Άλλοι για το χειροκρότημα, την αποθέωση από το κοινό. Ο Τεντόγλου θέλει να απλώνει τη μεζούρα στο σκάμμα όλο και περισσότερο. Έτσι ζυγίζει ο ίδιος τον εαυτό του.
Απογοητεύτηκε, που δεν είχε ανταγωνισμό. Πίεση από τους αντιπάλους του, ώστε να κάνει το μεγάλο άλμα που επιθυμούσε. «Αν με περνούσε κάποιος, ίσως θα μπορούσα να απαντήσω, ειδικά αφού πηδούσα τελευταίος», είπε με το παράπονο του αθλητή που ήθελε να απολαύσει τον αγώνα, όχι απλώς να τον κερδίσει. Ο ανταποκριτής του Reuters εξεπλάγη από τον τρόπο με τον οποίο ο χρυσός Ολυμπιονίκης αντιμετώπισε έναν τέτοιο θρίαμβο: «Με μια ανέκφραστη προσπάθεια ο έλληνας πρωταθλητής κλείδωσε το μετάλλιο με το δεύτερο άλμα του στα 8,48 μέτρα και έσκασε ένα χαμόγελο μόνο όταν βρέθηκε στην αγκαλιά της ομάδας του στην εξέδρα».
Τυπικός Μίλτος. Η συμπεριφορά του είναι πολύ διαφορετική από εκείνη των άλλων πρωταθλητών. Επειδή κι αυτός είναι διαφορετικός. Ποτέ δεν θα τον κατανοήσουμε, όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να «μιλάει στην ψυχή μας» όσο λίγοι αθλητές μας έχουν καταφέρει. Χιλιάδες άνθρωποι - όχι μόνο Έλληνες - τον βομβαρδίζουν με βιντεάκια, φωτογραφίες, αποθεωτικά σχόλια και μηνύματα αγάπης. Νέοι, κυρίως. Δεν το έκρυψε πως «μου αρέσουν αυτά».
Θα πάει για την πρωτιά και στο Λος Άντζελες. Το 2028 θα είναι 30. Αλλά γιατί όχι; Το τελευταίο του «χρυσό» στο μήκος, ο Καρλ Λιούις το πήρε στα 35 του. Το πρώτο το είχε κατακτήσει στα 23. Όπως ο Τεντόγλου.
Sportscaster
Πηγή: Protagon.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω