Πόσο εύκολο είναι να εκτιμήσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις των αιολικών σταθμών; Εντοπίζονται όλα τα νεκρά ζώα; Πόσο μακριά πρέπει να ψάξεις...
Φέτος, η Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης (ΕΠΒΘ), με έδρα την Δαδιά Έβρου, έχει ξεκινήσει έρευνα με τη χρήση ειδικά εκπαιδευμένου σκύλου στον εντοπισμό νεκρών ζώων στους αιολικούς σταθμούς, η οποία στοχεύει στη βελτίωση της εκτίμησης και παρακολούθησης των επιπτώσεων αιολικών πάρκων στα πουλιά και νυχτερίδες και θα συμβάλει στη διαδικασία λήψεως αποφάσεων τόσο για τα υπάρχοντα έργα όσο και για τον σχεδιασμό των μελλοντικών. Εκτός από τον εντοπισμό και την καταγραφή των θυμάτων, ένα από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα της έρευνας θα είναι η σύγκριση της αποτελεσματικότητας μεταξύ του ανθρώπου-ερευνητή και του σκύλου.
Όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη (με τη χρήση δορυφορικών πομπών και από έρευνες), ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι σαφώς μεγαλύτερος από τα καταγεγραμμένα. Σε πολλές περιπτώσεις ο ερευνητής αδυνατεί να εντοπίσει τα θύματα, ειδικά όταν τα πουλιά μετά την πρόσκρουση πέφτουν σε μεγάλη απόσταση από τις ανεμογεννήτριες (εκτός της πλατφόρμας), σε περιοχές με πυκνή βλάστηση ή όταν απομακρύνονται από θηλαστικά σε σημεία που δεν γίνεται έλεγχος. Πολλές φορές, το να ψάχνεις για νεκρά ζώα κάτω από τις ανεμογεννήτριες είναι σαν να ψάχνεις βελόνα στ’ άχυρα, αυτό σημαίνει ότι πρακτικά είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλλεχθούν αξιόπιστα στοιχεία για τους θανάτους που οφείλονται στις ανεμογεννήτριες. Στη Θράκη, οι περιοχές που επιλέγονται να εγκατασταθούν αιολικοί σταθμοί χαρακτηρίζονται από αρκετά έντονο ανάγλυφο και πυκνή βλάστηση, παράγοντες που δυσκολεύουν εξαιρετικά τους ερευνητές, με μοναδικό εργαλείο τα μάτια τους, στον εντοπισμό νεκρών ζώων.
Το ψάξιμο γύρω από τις ανεμογεννήτριες είναι μια σκληρή εργασία. Μια περιπολία ελέγχου συμπεριλαμβάνει μέσο όρο 10 χλμ. περπάτημα το οποίο μοιράζεσαι με ένα τετράποδο συνεργάτη. Παρόλα αυτά, όλη η διαδικασία είναι σκέτη απόλαυση και πολύ πιο ενδιαφέρουσα για έναν ερευνητή όταν παρακολουθεί τους σκύλους του να δουλεύουν. Αυτή η συνεργασία αξιοποιεί μια διπλή δύναμη: την απίστευτη όσφρηση των σκύλων και τον δυνατό δεσμό με τον χειριστή τους, και την έντονη επίγνωση του χειριστή για τα σημάδια εντοπισμού ευρήματος από τον σκύλο. Για τους σκύλους το να μυρίζουν είναι μια φυσική συμπεριφορά, έτσι εξερευνούν το περιβάλλον τους, επομένως αυτή η δουλειά είναι ξεκάθαρα διασκέδαση και παιχνίδι γι’ αυτούς!
Τα πρώτα ευρήματα αυτής της έρευνας και ο εντοπισμός τους είναι υπέρ του σκύλου, ο οποίος σε μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να ελέγξει μεγάλη περιοχή, είναι σε θέση να εντοπίσει ακόμη και τα πιο μικρά δείγματα, μικρά φτερά ή υπολείμματα νυχτερίδων που για το ανθρώπινο μάτι απλά είναι αόρατα, επίσης χρειάζεται πολύ λιγότερο χρόνο σε αντίθεση με εμάς.
Φωτογραφίες: © A. Bonetti
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω