Η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά δεν λύνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κ. Μητσοτάκης. Διότι η κυριαρχία που είχε στην προηγούμενη τετραετία έχει χαθεί
του Γιώργου Καρελιά
Διαγραφή πρωθυπουργού στο μισό αιώνα της Μεταπολίτευσης δεν είχαμε μέχρι χτες. Ακόμα και η «διαγραφή» του Κώστα Σημίτη από τον Γιώργο Παπανδρέου το 2008 δεν έγινε ποτέ πράξη. Ήταν μόνο πολιτική αποδοκιμασία, ποτέ ο πρώην πρωθυπουργός δεν ετέθη εκτός του ΠΑΣΟΚ. Πολύ αργότερα ο Παπανδρέου εμφανίστηκε μετανιωμένος για εκείνη την απόφασή του.
Αντίθετα, η χτεσινή διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά είναι και τυπική και οριστική. Και είναι η κατάληξη μιας ιδιότυπης σύγκρουσής του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ξύνει πληγές του παρελθόντος και αναβιώνει μια παλιά βεντέτα.
Ο Αντώνης Σαμαράς συγκρούστηκε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και έριξε την κυβέρνησή του πει από τρεις δεκαετίες. Έγινε κόκκινο πανί για την οικογένεια Μητσοτάκη. Έμεινε πολλά χρόνια στην πολιτική ερημιά, από την οποία τον έβγαλε ο Κώστας Καραμανλής το 2004 χρίζοντάς τον ευρωβουλευτή. Και έξι χρόνια μετά πήρε τη μεγάλη ρεβάνς, κερδίζοντας την Ντόρα Μπακογιάννη στη μάχη για την αρχηγία της ΝΔ.
Η «βεντέτα» φάνηκε να λαμβάνει τέλος το 2012, όταν ο Σαμαράς, ως πρωθυπουργός, έκανε υπουργό το νεότερο Μητσοτάκη, ο οποίος τον διέγραψε χτες. Η πανουργία της ιστορίας…
Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ερμηνεία της χτεσινής εξέλιξης;
Πρώτον, ο Σαμαράς θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στην πιο αδύνατη στιγμή της πρωθυπουργίας του. Το 28% των ευρωεκλογών το έχει εκλάβει ως «δικαίωση» όσων εκείνος πρεσβεύει. Έκτοτε οι επιθέσεις του έγιναν όλο και πιο οξείες. «Προφήτευσε» υποχωρήσεις απέναντι στην Τουρκία και καταλόγισε στον Μητσοτάκη «χαριεντισμούς» με τον Ερντογάν.
Δεύτερον, ο Μητσοτάκης προσπάθησε να αποφύγει την τελική σύγκρουση με τον Σαμαρά. Δεν τον συνέφερε τώρα που η ακραία δεξιά πτέρυγα εμφανίζεται «δικαιωμένη» μετά και από τη νίκη του Τραμπ. Όμως, η σφοδρότητα των επιθέσεων Σαμαρά δεν του άφησε άλλα περιθώρια. Όταν ένας πρώην πρωθυπουργός κατατάσσει τον υπουργό Εξωτερικών στους «μειοδότες», ο νυν πρωθυπουργός δεν μπορεί να το παρακάμπτει επί πολύ.
Το 1993 ο Αντώνης Σαμαράς γκρέμισε την κυβέρνηση του πατέρα Μητσοτάκη. Το 2024 δεν μπορεί να γκρεμίσει την κυβέρνηση του υιού Μητσοτάκη. Μπορεί, όμως, να της προκαλέσει πρόσθετη ζημιά.
Η διαγραφή του δεν λύνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κ. Μητσοτάκης. Διότι η κυριαρχία που είχε στην προηγούμενη τετραετία έχει χαθεί. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών τού περιορίζει την ευχέρεια των κινήσεων. Διέγραψε τον Σαμαρά, αλλά ο «σαμαρισμός» διατρέχει μεγάλο κομμάτι της ΝΔ.
Ο Σαμαράς, εκτός ΝΔ πια, θα μιλάει τώρα χωρίς καμιά αναστολή.
Ο καιρός θα δείξει για ποιον από τους δύο, Μητσοτάκη ή Σαμαρά, θα ισχύσει αυτό που λέει η λαϊκή ρήση: «Η εκδίκηση είναι μια απόπειρα να χειροτερέψεις το παρελθόν»…
Πηγή: news247.gr
[post_ads]
Διαγραφή πρωθυπουργού στο μισό αιώνα της Μεταπολίτευσης δεν είχαμε μέχρι χτες. Ακόμα και η «διαγραφή» του Κώστα Σημίτη από τον Γιώργο Παπανδρέου το 2008 δεν έγινε ποτέ πράξη. Ήταν μόνο πολιτική αποδοκιμασία, ποτέ ο πρώην πρωθυπουργός δεν ετέθη εκτός του ΠΑΣΟΚ. Πολύ αργότερα ο Παπανδρέου εμφανίστηκε μετανιωμένος για εκείνη την απόφασή του.
Αντίθετα, η χτεσινή διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά είναι και τυπική και οριστική. Και είναι η κατάληξη μιας ιδιότυπης σύγκρουσής του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ξύνει πληγές του παρελθόντος και αναβιώνει μια παλιά βεντέτα.
Ο Αντώνης Σαμαράς συγκρούστηκε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και έριξε την κυβέρνησή του πει από τρεις δεκαετίες. Έγινε κόκκινο πανί για την οικογένεια Μητσοτάκη. Έμεινε πολλά χρόνια στην πολιτική ερημιά, από την οποία τον έβγαλε ο Κώστας Καραμανλής το 2004 χρίζοντάς τον ευρωβουλευτή. Και έξι χρόνια μετά πήρε τη μεγάλη ρεβάνς, κερδίζοντας την Ντόρα Μπακογιάννη στη μάχη για την αρχηγία της ΝΔ.
Η «βεντέτα» φάνηκε να λαμβάνει τέλος το 2012, όταν ο Σαμαράς, ως πρωθυπουργός, έκανε υπουργό το νεότερο Μητσοτάκη, ο οποίος τον διέγραψε χτες. Η πανουργία της ιστορίας…
Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ερμηνεία της χτεσινής εξέλιξης;
Πρώτον, ο Σαμαράς θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται στην πιο αδύνατη στιγμή της πρωθυπουργίας του. Το 28% των ευρωεκλογών το έχει εκλάβει ως «δικαίωση» όσων εκείνος πρεσβεύει. Έκτοτε οι επιθέσεις του έγιναν όλο και πιο οξείες. «Προφήτευσε» υποχωρήσεις απέναντι στην Τουρκία και καταλόγισε στον Μητσοτάκη «χαριεντισμούς» με τον Ερντογάν.
Δεύτερον, ο Μητσοτάκης προσπάθησε να αποφύγει την τελική σύγκρουση με τον Σαμαρά. Δεν τον συνέφερε τώρα που η ακραία δεξιά πτέρυγα εμφανίζεται «δικαιωμένη» μετά και από τη νίκη του Τραμπ. Όμως, η σφοδρότητα των επιθέσεων Σαμαρά δεν του άφησε άλλα περιθώρια. Όταν ένας πρώην πρωθυπουργός κατατάσσει τον υπουργό Εξωτερικών στους «μειοδότες», ο νυν πρωθυπουργός δεν μπορεί να το παρακάμπτει επί πολύ.
Το 1993 ο Αντώνης Σαμαράς γκρέμισε την κυβέρνηση του πατέρα Μητσοτάκη. Το 2024 δεν μπορεί να γκρεμίσει την κυβέρνηση του υιού Μητσοτάκη. Μπορεί, όμως, να της προκαλέσει πρόσθετη ζημιά.
Η διαγραφή του δεν λύνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κ. Μητσοτάκης. Διότι η κυριαρχία που είχε στην προηγούμενη τετραετία έχει χαθεί. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών τού περιορίζει την ευχέρεια των κινήσεων. Διέγραψε τον Σαμαρά, αλλά ο «σαμαρισμός» διατρέχει μεγάλο κομμάτι της ΝΔ.
Ο Σαμαράς, εκτός ΝΔ πια, θα μιλάει τώρα χωρίς καμιά αναστολή.
Ο καιρός θα δείξει για ποιον από τους δύο, Μητσοτάκη ή Σαμαρά, θα ισχύσει αυτό που λέει η λαϊκή ρήση: «Η εκδίκηση είναι μια απόπειρα να χειροτερέψεις το παρελθόν»…
Πηγή: news247.gr
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω