Η Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου ιδρύθηκε το 1930 και προέκυψε από την ένωση δύο σωματείων της πόλης, την Εθνική Ένωση Εφέδρων και την Πρόοδο.
Κείμενο του Ιωάννη Α. Σαρσάκη (Καστροπολίτη)
Τύχη αγαθή έφερε στα χέρια μας τα πρωτότυπα φύλλα της τοπικής εφημερίδας του Διδυμοτείχου «Θράκη», την οποία εξέδιδε ο αείμνηστος Γρηγόρης Μήτκας. Οφείλουμε βεβαίως πολλές ευχαριστίες στην εγγονή του κ. Κωνσταντίνα Μήτκα που μας τα εμπιστεύθηκε. Η εν λόγω εφημερίδα εκδόθηκε από τον Φεβρουάριο του 1930 μέχρι τον Οκτώβριο του 1932 και αποτελεί μια κύρια πηγή των γεγονότων που αφορούν το Διδυμότειχο, την περιφέρειά του, αλλά και γενικότερα τον κεντρικό και βόρειο Έβρο.
Αναδιφώντας λοιπόν μέσα στα ταλαιπωρημένα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», αλιεύσαμε πολλές πληροφορίες για διάφορα γεγονότα, που αφορούν την καθημερινότητα και τις ενέργειες των κατοίκων της περιοχής μας, μία δεκαετία μετά την απελευθέρωση και ενσωμάτωση στον Εθνικό κορμό.
Από τα άρθρα της εφημερίδας, πληροφορηθήκαμε σχετικά με την ίδρυση της Α.Ε.Δ. (Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου), και το πρώτο που μας έκανε εντύπωση, είναι ότι η ημερομηνία ίδρυσής της είναι το 1930 και όχι το 1933, όπως αναγράφεται στο έμβλημα της ομάδας μας. Θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι ο εκδότης της εφημερίδας «Θράκη» ο Γρηγόρης Μήτκας υπήρξε μέλος του προεδρείου της ΑΕΔ, καθώς και πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Εφέδρων, σωματείο από το οποίο προήλθε η ιστορική ομάδα του Διδυμοτείχου, γεγονός που προσδίδει μεγαλύτερη ακρίβεια και πιστότητα στα δημοσιεύματα που αφορούν την ΑΕΔ και έχουν καταχωρηθεί στην εφημερίδα «Θράκη». Επίσης σύμφωνα με τον αείμνηστο Διδυμοτειχίτη Θανάση Τσιμάκη (Τσιτσιμάκα), λογοτέχνη - εκπαιδευτικό και πρώην ποδοσφαιριστή της ΑΕΔ, ο οποίος συνέγραψε το βιβλίο «Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου - Η Πράσινη Θύελλα της Θράκης», η οικογένεια Μήτκα ήταν για χρόνια κοντά στην ΑΕΔ, καθώς: «Η πολύτεκνη οικογένεια του κ. Γρηγόρη Μήτκα γενικού γραμματέα του Δήμου Διδυμοτείχου, προσέφερε κι αυτή μια τριάδα παικτών στην ομάδα της ΑΕΔ. Ο πιο μεγάλος του γιος, ο Σταύρος (ή Τάκης), έπαιζε στη θέση του τερματοφύλακα κατά τα προπολεμικά και κατοχικά χρόνια. Οι δύο μικρότεροι, ο Κίμων και ο Αλέκος (Αλέξανδρος, ο οποίος και διέσωσε τα πρωτότυπα φύλλα της εφημερίδας), ήταν επιθετικοί παίκτες κατά τα χρόνια του εμφυλίου αλλά και λίγο μετά τον εμφύλιο».
1930: ΤΟ ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ
Πριν περάσουμε στα γεγονότα που αφορούν την ίδρυση και τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της ΑΕΔ, θα παραθέσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του Θανάση Τσιμάκη, τα οποία αφορούν τις πρώτες προσπάθειες για την ανάδειξη του ποδοσφαίρου στο Διδυμότειχο, τις πρώτες ανεπίσημες ομάδες και τις αλάνες όπου γινόταν οι αγώνες: «Πριν από τη χρονιά που ιδρύθηκε η επίσημη ομάδα (ΑΕΔ), στην πόλη του Διδυμοτείχου υπήρχαν πολλές μικρές ανεπίσημες ομάδες σ’ όλες σχεδόν τις γειτονιές της, που ονομαζόταν "Άρης", "Ερμής", "Ορφέας", "Αίας", "Πρόοδος" κλπ. Οι χώροι στους οποίους ξεφύτρωναν και έπαιζαν αυτές οι ομάδες ήταν, ένας τεράστιος ακάλυπτος χώρος στην περιοχή του νέου συνοικισμού των προσφύγων, όπου ήταν το ονομαζόμενο "Επάνω γήπεδο", εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της πόλης, καθώς και ένας άλλος εξίσου μεγάλος χώρος, λίγο νοτιότερα απ’ αυτόν. Άλλη μια αλάνα της πόλης ήταν ο χώρος γύρω από το Δεύτερο Δημοτικό Σχολείο, το γνωστό ως σχολείο "του Ποντίδη", όπου σήμερα (το 2012) στεγάζεται το τμήμα Νοσηλευτικής. Άλλες αλάνες βρισκόταν στην περιοχή "Τσαΐρια" καθώς και σε μία ποταμονησίδα (στον Ερυθροπόταμο) τον λεγόμενο "Αντά"».
Δεν ήταν όμως και το πιο εύκολο πράγμα για τους μαθητές να μετέχουν σε ομάδες και να παίζουν ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή. Θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι από άρθρα της εφημερίδας «Θράκη» στα φύλλα 13, 16 και 18 υπάρχουν δημοσιεύματα που κατακρίνουν τη στάση του τότε γυμνασιάρχη του Γυμνασίου Διδυμοτείχου (το οποίο βρισκόταν επάνω στο κάστρο) Χριστόφορου Δρακοντίδη, ο οποίος δεν συναινούσε στο να εντάσσονται οι μαθητές του σε αθλητικά σωματεία και να μετέχουν σε ποδοσφαιρικούς αγώνες. Απ’ ότι φαίνεται αυτό δεν αποτελούσε μόνο δική του ιδιοτροπία, καθώς σε τηλεγράφημα που απέστειλε ο τότε Υπουργός Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου (ο γνωστός πολιτικός και μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδος) προς τους επιθεωρητές μέσης εκπαίδευσης, το οποίο δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 19 στις 8 Ιουνίου 1930, διατάζει τους γυμνασιάρχες να εγκρίνουν τη συμμετοχή των μαθητών στα επίσημα αθλητικά σωματεία.
Ας δούμε λοιπόν με βάση τα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», πως και πότε ιδρύθηκε η ΑΕΔ. Στο φύλλο αρ. 29 στις 17 Αυγούστου 1930 σε άρθρο με τίτλο «Αθλητικαί τοπικαί επιδείξεις» αναφέρει τα εξής: «Μπροστά από δύο χρόνια ιδρύθηκαν στην πόλη μας δύο σωματεία η Εθνική Ένωσις Εφέδρων (Ε.Ε.Ε.) και η Πρόοδος, τα οποία χωριστά από τους άλλους φιλανθρωπικούς σκοπούς και τον σκοπό να δώσουν στην πόλη μας, και μάλιστα στην καινούργια γενιά, μια ώθηση στον αθλητισμό, γι’ αυτό τον σκοπό ίδρυσαν εις τα σωματεία αυτών και αθλητικά τμήματα και όρισαν και από μίαν αθλητική επιτροπή, για να φροντίζει για τον αθλητισμό. Μέχρι σήμερον όμως δεν μπόρεσαν να κάμουν τίποτα γιατί όλο τσακωνόντουσαν, και η λίγη αγάπη που είχαν για τον αθλητισμό τα φιλότιμα παιδιά και ο συναγωνισμός των δύο σωματείων στην αρχή, έδωσε να πιστέψει ο κόσμος ότι κάτι γινόταν, αλλά οι συχνές φασαρίες που δημιουργούσαν τα δύο σωματεία έβλαψαν τον αθλητισμό. Ευτυχώς όμως πολύ γρήγορα κατάλαβαν και τα δύο σωματεία, τι σημασία έχει ο αθλητισμός και ύστερα από μια συμφωνία των προεδρείων κατόρθωσαν να ενώσουν τα αθλητικά τμήματα, για να δώσουν μια καινούργια ζωή στον αθλητισμό της πόλης μας. Αφού λοιπόν έγινε η ένωση βγάλανε μια μικτή αθλητική επιτροπή από τα δύο σωματεία που την αποτελούν, όλα νέα και δραστήρια παιδιά, όπως είναι ο πρόεδρος αυτής κ. Ιωάννης Καλβουρίδης και τα μέλη κ.κ. Μιχαήλ Καρακότσιογλου και Μιχαήλ Μιχαηλίδης. Στη δραστήρια ενέργεια λοιπόν αυτής της επιτροπής, άρχισε ο αθλητισμός να παίρνει μια καινούργια ζωή, και έτσι την πρόπερασμένη Κυριακή έδωσε μια συνάντηση με την Αναγέννηση Κορνοφωλιάς που την νίκησε η Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου 4-0 και την περασμένη Κυριακή έκαμε τοπικές αθλητικές επιδείξεις».
Από το παραπάνω απόσπασμα πληροφορούμαστε το πώς προέκυψε η ΑΕΔ μετά την ένωση των αθλητικών τμημάτων της Εθνικής Ενώσεως Εφέδρων (Ε.Ε.Ε.) και της Προόδου και αποτέλεσε όντως, μία εν τοις πράγμασι αθλητική ένωση του Διδυμοτείχου. Τα πρώτα πρόσωπα που αποτελούσαν το προεδρείο της, αλλά και έναν από τους πρώτους ποδοσφαιρικούς αγώνες που έδωσε (ίσως και τον πρώτο) εναντίον της Κορνοφωλιάς στις 3 Αυγούστου 1930 τον οποίο κέρδισε με 4-0. Οπότε έχουμε ένα αδιάσειστο στοιχείο, ότι το έτος ίδρυσής της ΑΕΔ είναι το 1930 και όχι το 1933, και δεν είναι το μοναδικό, καθώς θα παραθέσουμε πολλά άρθρα μέχρι το 1932 τα οποία διασφαλίζουν του λόγου το αληθές.
Αναφορικά με τον αγώνα με την Κορνοφωλιά στο φύλλο αρ. 28 στις 10 Αυγούστου 1930 σε σχετικό άρθρο διαβάζουμε, ότι διαιτητής του αγώνα ήταν ο κ. Μωίς Τολέδο (Διδυμοτειχίτης της Ισραηλιτικής κοινότητας) και ότι δύο τέρματα πέτυχε ο Βασιλειάδης, το ένα ο Θεόδωρος Πολίτης και το τέταρτο ο μικρός Δημητριάδης.
Από το άρθρο που παραθέσαμε ανωτέρω αρ. 29 βλέπουμε ότι η ΑΕΔ δεν ήταν μόνο ποδοσφαιρικό σωματείο, αλλά διέθετε και αθλητές του στίβου. Την Κυριακή 10 Αυγούστου 1930 η ΑΕΔ πραγματοποίησε τοπικές αθλητικές επιδείξεις. Σύμφωνα με το άρθρο μαζεύτηκε πολύς κόσμος στον χώρο όπου ορίστηκε να γίνουν οι επιδείξεις, μεταξύ των θεατών υπήρξε και παρουσία επισήμων, όπως του κ. Επάρχου, του Δημάρχου Διδυμοτείχου, του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, του Στρατιωτικού Διοικητή του Συνοριακού Τομέως Έβρου, καθώς και άλλοι τοπικοί επίσημοι. Στις πέντε η ώρα ακριβώς συγκεντρώθηκαν οι αθλητές και παρέλασαν μπροστά στον κόσμο, ο οποίος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Στο τέλος της παρέλασης ο Διοικητής του Συνοριακού Τομέως Έβρου έδωσε τη σημαία στον φέρελπι αθλητή της ΑΕΔ Δικαλπάκη Χρήστο για τον οποίο (όπως γράφει ο αρθρογράφος με το ψευδώνυμο «Φίλαθλος»), ο φίλαθλος κόσμος του Διδυμοτείχου τρέφει πολλές ελπίδες. Μετά την παράδοση της σημαίας ξεκίνησαν τα αγωνίσματα, τα οποία περιελάμβαναν: Δρόμο 100 μ., Δρόμο 10.000 μ., Άλμα εις ύψος, Άλμα απλούν εις μήκος, Σφαιροβολία και Θρακική σκυταλοδρομία. Άπαντες εκθείασαν την οργανωτική επιτροπή της ΑΕΔ, καθώς και τους αθλητές. Το βράδυ δόθηκε και μία κινηματογραφική παράσταση για την ενίσχυση του ταμείου της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου και οι εισπράξεις ήταν ικανοποιητικές, διότι πολύς κόσμος ενίσχυσε την προσπάθεια.
Η ΑΕΔ από τους πρώτους μήνες της ίδρυσής της δεν αρκέσθηκε μόνο σε αγώνες εντός των τειχών, σε άρθρο της εφημερίδας αρ. 26 στις 27 Ιουλίου 1930 υπάρχει δημοσιευμένη ειδοποίηση: «Εκ της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου», η οποία αφορά τη συμμετοχή του σωματείου στους όγδοους Πανθρακικούς Αγώνες, οι οποίοι θα τελεστούν στις 15 Αυγούστου στην Αλεξανδρούπολη, στο πλαίσιο του εορτασμού της εκατονταετηρίδας από την ανεξαρτησία του Ελληνικού κράτους (1830-1930). Στην ειδοποίηση αυτή καλεί τους φιλάθλους της ΑΕΔ να δηλώσουν συμμετοχή εγκαίρως, για να μπορέσουν να βρούνε καταλύματα και ξενοδοχεία, έτσι ώστε να παραστούν και να εμψυχώσουν την προσπάθεια των αθλητών.
Στο φύλλο αρ. 29 στις 17 Αυγούστου 1930 πληροφορούμαστε, ότι η ΑΕΔ έλαβε μέρος στους Πανθρακικούς αγώνες της εκατονταετηρίδας μαζί με άλλα 15 αθλητικά σωματεία της βορείου Ελλάδας, όπως π.χ. ο Ηρακλής, ο Άρης και ο ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης (βλέπουμε ότι μετείχαν ιστορικά σωματεία και εκτός της Θράκης), καθώς και άλλα σωματεία από την Μακεδονία και τη Θράκη. Η ΑΕΔ έλαβε μέρος με 6 αθλητές, οι οποίοι σύμφωνα με το άρθρο είναι οι εξής: «Δικαλπάκης, Αγγελίδης, Βασιλειάδης, Σπιτάλας, Χατζηαλεξίου και Ν. Βαφειάδης, τους αθλητές συνόδευσε ο Μ. Καρακότσιογλου μέλος του προεδρείου».
Μια πολύ σημαντική εξέλιξη για την ΑΕΔ, περιγράφεται στο φύλλο με αρ. 40 την 1η Νοεμβρίου 1930, όπου υπάρχει άρθρο, το οποίο γνωστοποιεί την ένταξη και εγγραφή της ΑΕΔ στον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. και καλεί του αθλητές να σπεύσουν να υποβάλλουν αιτήσεις εγγραφής το αργότερο μέχρι τις 15 Νοεμβρίου, προκειμένου, όπως τονίζει, να ανασυγκροτηθεί η ομάδα. Παρά όμως το πολύ δυναμικό ξεκίνημα της ΑΕΔ, την ένταξή της στον ΣΕΓΑΣ και τη συμμετοχή της σε ποδοσφαιρικούς και σε αγώνες κλασικού αθλητισμού, φαίνεται ότι υπήρξε μία στασιμότητα. Περίπου έναν μήνα μετά στο φύλλο 45 στις 6 Δεκ 1930 υπάρχει άρθρο με τίτλο «Ολική έκλειψις», στο οποίο αναφέρει, ότι η ΑΕΔ : «δεν δεικνύει κανένα σημείον ζωής. Διατί η ολική αυτή έκλειψις; Δεν νομίζουν οι φίλαθλοί μας, ότι τούτο ήκιστα (με κανέναν τρόπο) τιμά την πόλιν μας;».
Με αυτές τις εξελίξεις και τα γεγονότα που περιγράψαμε έκλεισε το 1930, το έτος όπου ιδρύθηκε η ΑΕΔ, εγγράφηκε στον Σ.Ε.Γ.Α.Σ., συμμετείχε στους Πανθρακικούς αγώνες της εκατονταετηρίδας, έδωσε τουλάχιστον έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, αλλά προς το τέλος του έτους παρατηρήθηκε μία αδράνεια, την οποία αρθρογράφος της εφημερίδας «Θράκη» την χαρακτήρισε ως «ολική έκλειψη»!!! Πολλές φορές όμως οι δημοσιογράφοι υπερβάλλουν, ας δούμε παρακάτω τα γεγονότα που αφορούν την ΑΕΔ κατά το έτος 1931.
1931: ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΕΓΑΣ Η ΑΕΔ ΕΓΓΡΑΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΗΤΡΩΑ ΤΗΣ ΕΠΟ
Στο φύλλο αρ. 52 στις 25 Ιανουαρίου 1931, δημοσιεύεται μία γνωστοποίηση: «Εκ μέρους του γραφείου της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου», η οποία αφορά σε ευεργετήματα που δικαιούνται αθλητές που υπηρετούν τη θητεία τους, και έχουν καταφέρει υψηλές επιδόσεις σε αγώνες. Από το δημοσίευμα αυτό βλέπουμε, ότι η ΑΕΔ συνεχίζει να υφίσταται ως αθλητικό σωματείο, καθώς η ανακοίνωση αυτή σαφώς και έχει σοβαρότατο χαρακτήρα.
Σε ένα άλλο άρθρο στη στήλη αθλητικά δημοσιεύθηκε μία πρόσκληση, η οποία καλεί τους ποδοσφαιριστές της Α' ομάδας να κατέλθουν για προπόνηση την Κυριακή και την Πέμπτη. Η δημοσίευση αυτή καταδεικνύει μια προβληματική κατάσταση, ως προς τη συμμετοχή των ποδοσφαιριστών στις προπονήσεις, καθώς θα έπρεπε να γνωρίζουν το πότε έχουν προπόνηση και όχι να το μαθαίνουν από την εφημερίδα. Βέβαια, εδώ θα πρέπει να τονίσουμε, πως εκείνη την εποχή παιδιά και έφηβοι ήταν επιφορτισμένοι με πολλές αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες στα σπίτια τους, με αποτέλεσμα να μην τους μένει χρόνος να μετέχουν στις προπονήσεις.
Και ενώ φαίνεται ότι υπάρχει μία προβληματική στο ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΔ, μια βδομάδα μετά την παραπάνω δημοσίευση στις 26 Απριλίου 1931, διεξήχθη ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ του Έβρου Σουφλίου και της ΑΕΔ στο γήπεδο του Σουφλίου. Αξίζει να παραθέσουμε αυτούσιο το άρθρο με τίτλο «Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου - Έβρος Σουφλίου 2-2» που δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 65 στις 3 Μαΐου 1931, στο οποίο περιγράφεται η μεταφορά της ομάδας και των φιλάθλων, η υποδοχή, ο αγώνας και τα τεκταινόμενα μετά τον αγώνα, ο οποίος ίσως είναι και ο πρώτος εκτός έδρας της ΑΕΔ:
«Την περασμένη Κυριακή η ποδοσφαιρική ομάδα της Αθλητικής Ενώσεως της πόλεώς μας συνοδευόμενη και υπό αρκετών φιλάθλων, μετέβη εις την γείτονα πόλιν του Σουφλίου δια ποδοσφαιρικήν συνάντησιν μετά της αυτόθι ομάδος "Έβρος". Εις τον σιδηροδρομικόν σταθμόν Σουφλίου υπεδέχθη της ομάδα μας ο πρόεδρος του "Έβρου" κ. Σεϊτανίδης και οδήγησε τους παίκτες και λοιπούς εις την πόλιν, όπου πρόσφερε γάλα. Το απόγευμα εις τις 4 στο γυμναστήριον (γήπεδο) Σουφλίου, εγένετο η συνάντησις των δύο ομάδων, υπό την διαιτησίαν του κ. Καλπάκα, ο αγών διεξήχθη με μεγάλην ορμήν εξ αμφοτέρων των ομάδων. Ιδίως οι Σουφλιώται με πείσμα υπεράσπιζαν το τέρμα τους παρ’ όλην όμως την επιμονήν των, οι ημέτεροι διά του Χατζηπουλίδου επιτυγχάνουν το πρώτον τέρμα. Συνεχιζομένου του αγώνος επιτυγχάνουν δύο αλλεπάλληλα τέρματα οι Σουφλιώται, τους οποίους σημειωτέων ευνοεί ο καιρός. Εις το δεύτερον ημιχρόνιον επαναλαμβάνεται σφοδρότερος ο αγών με υπεροχήν των Διδυμοτειχιανών, οίτινες και επέτυχον διά του Πολίτου το δεύτερον τέρμα υπέρ της ομάδας των και έτσι έληξε ο αγών με ισοπαλίαν. Μετά τον αγώνα οδηγήθηκε η ομάδα μας, εις την λέσχη όπου η μαντολινάτα Σουφλίου υπό τον άφθαστον κ. Βραχάμη, έπαιζε χάριν των παικτών μας διάφορα τεμάχια. Εν γένει οι Σουφλιώται εφέρθησαν ευγενέστατα και εφάνησαν περιποιητικοί εις τους παίκτας μας. Η ομάς μας αποτελείτο από τους κ.κ. Αγγελίδην (τέρμα) Πολίτην, Μουτζόπουλον, Τερζήν, Ναλμπάντην, Μούρδον, Σπιτάλαν, Χατζηπουλίδην, Κάβουραν, Βιβερτζήν και Πέπον. Η δε του Σουφλίου από τους κ.κ. Μούτλιαν (τέρμα), Χατζηκώσταν, Κάβουραν, Γλύστραν, Τυρόπουλον, Τσιακίρην, Γκαργκάναν, Α. Κουτσούλαν, Πάνταν, Χαρ. Κουτσούλαν και τερζούδην».
Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας και στη μόνιμη στήλη «Μολυβιές», όπου παρατίθενται τα παραλειπόμενα της εφημερίδας, ο αρθρογράφος κάνει αναφορά για πολλούς τραυματισμούς των παικτών της ΑΕΔ, λόγω του ότι «οι Σουφλιώται είναι εξασκημένοι εις τες κλωτσιές», και κλέινει την αναφορά του με την ευχή προς την ΑΕΔ «εις την ρεβάνς νάλθουν νικηταί». Σχετικά με τις ποδοσφαιρικές κόντρες Διδυμοτείχου και Σουφλίου βρίσκουμε αναφορές και στα κείμενα του Στρατή Τσιρταβή, ο οποίος έζησε και μεγάλωσε στο Διδυμότειχο του μεσοπολέμου, αναφερόμενος στις εφημερίδες της εποχής γράφει τα εξής :«Υλικό (για αρθρογραφία) υπήρχε πολύ, γιατί ανάμεσα στο Διδυμότειχο και στο Σουφλί επικρατούσε ποδοσφαιρική αντιζηλία, αλλά και πολιτιστική. Ομηρικοί καυγάδες γινότανε, που έδιναν αφορμές για πολλά σχόλια και άφθονο χιούμορ για χαρακτηρισμούς».
Για σκληρό παιχνίδι των ποδοσφαιριστών του Σουφλίου έγινε αναφορά και στην άλλη εφημερίδα του Διδυμοτείχου με την ονομασία «Έβρος». Ο αρθρογράφος ονόματι Φοίβος περιέγραψε μία δυσάρεστη κατάσταση, που δημιούργησαν οι ποδοσφαιριστές και οι φίλαθλοι του Σουφλίου κατά τη διάρκεια του αγώνα, που ανάγκασε τον αρχηγό της ομάδας του Διδυμοτείχου Δ. Τερζή να τη διαψεύσει, σε άρθρο που δημοσίευσε η «Θράκη» στο φύλλο αρ. 70 στις 7 Ιουνίου 1931. Θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι μεταξύ των εφημερίδων του Διδυμοτείχου «Θράκη» και «Έβρος» υπήρχε μία συνεχής κόντρα, η οποία πήγαζε και από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Περίπου ένα μήνα μετά, στις 21 Μαΐου 1931 πραγματοποιήθηκε η ρεβάνς μεταξύ ΑΕΔ και Σουφλίου, αυτή τη φορά στο Διδυμότειχο. Αξίζει να παραθέσουμε το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο φύλλο με αρ. 68 στις 24 Μαΐου 1931 με τίτλο: «Εκδρομή Σουφλιωτών Ποδοσφαιρική Συνάντησις Έβρου - Αθλητικής Ενώσεως»:
«Την παρελθούσαν Πέμπτην 21 Μαΐου ο σύλλογος Σουφλίου Ε.Φ.Α. επί τη ευκαιρία της ποδοσφαιρικής συναντήσεως Έβρου Σουφλίου και Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου, ύστερα από την ισόπαλο συνάντηση εν Σουφλίω διοργάνωσε και μία εκδρομή των Σουφλιωτών, αποτελούμενη από πολλούς φιλάθλους, από την μαντολινάτα του Γυμνασίου Σουφλίου και από την τζάζ μπάντ. Πλήθος κόσμου, οι αθληταί μας με το διοικητικόν συμβούλιον της Αθλητικής Ενώσεως, υπεδέχθησαν τους εκδρομείς εις τον (σιδηροδρομικό) σταθμό του Διδυμοτείχου. Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ Την 5 μ.μ. εις το γυμναστήριον (γήπεδο) του Διδυμοτείχου εγένετο η συνάντησις των δύο ομάδων Έβρου Σουφλίου και Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου καθ’ ην ανεδείχθη νικήτρια η ομάς του Σουφλίου 2-1. Εις τας 5 μ.μ. ο διαιτητής κ. Μ. Τολέδο καλεί τας ομάδας. Πρώτη εισέρχεται εις το γήπεδον η ομάς Έβρου υπό τα χειροκροτήματα του πλήθους ακολουθεί η ομάς Α.Ε. Διδυμοτείχου. Προς τα ομάδας ομίλησε δι’ ολίγων ο Γυμναστής του γυμνασίου Διδυμοτείχου κ. Γαβριηλίδης, αναπτύξας δι’ ολίγων τον σκοπόν των συναντήσεων. Αμέσως γίνεται η εκλογή τέρματος και η τύχη δια το εναρκτήριον λάκτισμα ευνοεί τους Σουφλιώτας. Εις τας 5:10 ακριβώς άρχεται ο αγών, οι του Έβρου επιχειρούν την πρώτην κάθοδον των, στας 5:13 σημειούται το πρώτον τέρμα εις βάρος της Ενώσεως. Την σφαίραν παραλαμβάνουν τώρα οι της Ενώσεως, οι οποίοι κατορθώνουν να έχουν και υπεροχήν καθ’ όλον το πρώτον ημιχρόνιον. Εις τα 5:23 κατόπιν ωραίου σεντραρίσματος του έξω δεξιά Β. Χατζηπουλίδου ο Γ. Σπιτάλας κατορθώνει να ισοφαρίσει τον αγώνα. Το υπόλοιπον του ημιχρονίου διαρέει άνευ αποτελέσματος. Επαναλαμβανομένου του αγώνος, οι του Έβρου εις το 23 λεπτόν επιτυγχάνουν και το δεύτερον τέρμα και αναδεικνύεται νικήτρια ομάς. Το αποτέλεσμα του αγώνος, αν και ήτο υπέρ των Σουφλιωτών μας ευχαρίστησε, διότι εδόθη ένα μάθημα στους δικούς μας να καταβάλουν περισσοτέρας προσπαθείας, διά να έχουν συνοχήν και να προπονηθούν περισσότερον. Ο αγών από ποιοτικής απόψεως και αθλητικής τάξεως δεν ήτο όπως αναμέναμεν. Διότι δυστυχώς, προ παντός κατά το δεύτερον ημιχρόνιον επεκράτησε μία μεγάλη αθλητική αταξία. Εσημειώθησαν μικροεπεισόδια. Μετά την ποδοσφαιρικήν συνάντησιν οι αθληταί του Έβρου συνοδευόμενοι υπό των αθλητών της ομάδος Διδυμοτείχου, του διοικητικού συμβουλίου της Α.Ε. και του Δημαρχούντος κ. Ασημακοπούλου, μετέβησαν εις την λέσχην ένθα προσφέρθησαν υπό του Δήμου διάφορα αναψυκτικά. Την 10ην εσπερινήν εδόθη η συναυλία εν τη Δημοτική Λέσχη στεφθήσα υπό πλήροις επιτυχίας. Το πρόγραμμα της συναυλίας πλουσιώτατον εις ύλην εξετελέσθη υπό της μαντολινάτας του Γυμνασίου και υπό την διεύθυνσιν του κ. Βραχάμη με μεγάλην επιτυχίαν. Μετά την συναυλίαν επηκουλούθησε χορός διαρκέσας μέχρι των πρωινών ωρών, καθ’ ον επεκράτησε μεγάλη ευθυμία και κέφι. Μόνον ο χώρος ήτο λιγάκι στενός λόγω του αρκετού πλήθους που ετίμησε την συναυλίαν των Σουφλιωτών. Είμεθα υποχρεωμένοι να επαινέσωμεν την αρίστην αυτήν πρωτοβουλίαν των διοικούντων του καλού σωματείου Ε.Φ.Α. και να τους συγχαρώμεν διά την προοδευτικήν των αυτήν στάσιν. Ας ευχηθώμεν δε, όπως και το Διδυμότειχον φιλοτιμηθεί και μιμηθεί το παράδειγμα των Σουφλιωτών». Βλέπουμε πως ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, παρά τα μικροεπεισόδια, εξελίχτηκε σε μία ωραία συναυλία και σε μία ολοήμερη εκδρομή με αθλητικό και πολιτιστικό περιεχόμενο!!!
Γεγονός είναι, ότι η ήττα από το Σουφλί πόνεσε τους Διδυμοτειχίτες, καθώς στο επόμενο φύλλο με αρ. 69 στις 31 Μαΐου 1931, στη στήλη "Μολυβιές" διαβάζουμε τα εξής: «Καθ’ όλη την διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε η άλκιμος (ρωμαλέα - δυνατή) νεολαία του Διδυμοτείχου συζητούσε διά τα αποτελέσματα των ποδοσφαιρικών συναντήσεων. Προπαντός δε διά την συνάντησιν Σουφλίου Διδυμοτείχου. Το φυσάν και δεν κρυώνει, να νικηθούν από τους Σουφλιώτας!!! Και ετοιμάζονται για να πάνε στο Σουφλί για τη Ρεβάνς. Ας τους ευχηθώμεν λοιπόν να μη μας ντροπιάσουν και πάλιν». Παρακάτω στη στήλη αναφέρει, ότι ο Διευθυντής του Β΄ Δημοτικού Σχολείου Διδυμοτείχου, ο Κωνσταντίνος Ποντίδης προετοιμάζει εκδρομή του σχολείου στο Σουφλί, και με την ευκαιρία αυτή είναι πιθανό να οργανωθεί και ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, προκειμένου να πάρει η ΑΕΔ τη ρεβάνς!!!
Στο φύλλο αρ. 73, πληροφορούμαστε, ότι στις 5 Ιουλίου 1931, η ΑΕΔ αντιμετώπισε εντός έδρας την ομάδα της Αλεξανδρούπολης «Θησέας», στο επόμενο φύλλο αρ. 74 στις 12 Ιουλίου 1931 ενημερωνόμαστε, ότι ο αγώνας ήταν νικηφόρος για την ΑΕΔ, δίχως όμως να αναφέρει το αποτέλεσμα.
Αναφορικά με τα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα του Διδυμοτείχου εκείνης της εποχής, αξίζει να παραθέσουμε ένα άρθρο από το φύλλο αρ. 75 στις 19 Ιουλίου 1931, βάσει του οποίου ενημερωνόμαστε για την ύπαρξη και άλλων (ανεπισήμων) ομάδων της πόλης: «Την παρελθούσαν Κυριακήν εγένετο έναρξις πρωταθλήματος ανεπίσημων ποδοσφαιρικών ομάδων της πόλεώς μας, καθ’ ην συνητήθησαν αι ομάδες: Ατρόμητος - Πρόοδος 3-0, Ολυμπιακός - Εθνικός 2-1. Σήμερον ο Εθνικός αναχωρεί δι΄ Ορεστιάδα όπου θα συναντηθεί μετά της εκεί ποδοσφαιρικής ανεπισήμου ομάδος ΠΑΟΚ. Σήμερον επίσης συναντώνται διά το πρωτάθλημα ανεπισήμων αι ομάδες Ατρόμητος - Πρόοδος διά την ρεβάνς». Στο ίδιο φύλλο και στην ίδια στήλη με την ονομασία «Ποδοσφαιρικά» πληροφορούμαστε, ότι με την πρωτοβουλία των φιλάθλων του Διδυμοτείχου, θα διεξαχθεί διπλός αγώνας μεταξύ ΑΕΔ και Σουφλίου με έπαθλο το κύπελλο των φιλάθλων, προφανώς και για να υπάρξει και η ρεβάνς της τελευταίας ήττας του Διδυμοτείχου από το Σουφλί.
Η πολυπόθητη ρεβάνς για τους Διδυμοτειχίτες επιτεύχθηκε τελικά την Κυριακή 26 Ιουλίου 1931, σε άρθρο της εφημερίδας με πηχυαίο τίτλο: «Ποδοσφαιρικά: Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου - Έβρος Σουφλίου 3-0», διαβάζουμε τα εξής:
«Την παρελθούσαν Κυριακήν και ενώπιον υπερδισχιλίων θεατών διεξήχθη ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ανωτέρω ομάδων, διά το Κύπελλον φιλάθλων Διδυμοτείχου. Νικήτρια ανεδείχθη η πρώτη (δλδ η ΑΕΔ) διά τερμάτων 3 έναντι 0. Τα τέρματα επετεύχθησαν κατά το δεύτερο ημιχρόνιον, το μεν πρώτον από κόρνερ διά του μέσα αριστερά Καζακίδη, τα δύο έτερα υπό του έξω αριστερά Κλήμη. Εθαυμάσθη το συρτό και στρωτό παιχνίδι της Αθλητικής Ενώσεως και η αποτελεσματικότης της επιθέσεώς της. Διεκρίθησαν οι Χατζηαλεξίου, Καζακίδης, Κλήμης και τερματοφύλαξ Βασιλειάδης. Η ομάς του Έβρου έπαιξεν καλά, αλλά ευρεθείσα προ ισχυροτέρας ομάδος ηττήθη. Από τον Έβρο διεκρίθη ο δεξιός μέσος Γεώρ. Γλύστρας. Την νικήτριαν ομάδα απετέλουν οι Βασιλειάδης, Ναλμπάντης, Μοδενάου, Παρασχίδης, Τερζής, Βιβερτζής, Χατζηπουλίδης, Σπιτάλας, Χατζηαλεξίου, Καζακίδης και Κλήμης. Ο διαιτητής κ. Μωίς Τολέδο πολύ καλός (άλλοτε μόνον ας μη λαμβάνει υπ΄όψιν και τόσον τους λαίσμαν). Μετά τον αγώνα προσεφέρθησαν υπό της Αθλητικής Ενώσεως αναψυκτικά εις τους ποδοσφαιριστάς εις τον Δημοτικόν Κήπον. Την προσεχή Κυριακήν διοργανούται υπό της Αθλητικής Ενώσεως μεγάλη εκδρομή εις Σουφλίον όπου θα διεξαχθή ο δεύτερος αγών διά το Κύπελλον υπό των ιδίων ομάδων».
Ο δεύτερος αγώνας διεξήχθη στο Σουφλί στις 9 Αυγούστου 1931 και ήταν άκρως επεισοδιακός. Στο φύλλο με αρ. 78 στις 16 Αυγούστου 1931 και στο άρθρο με τίτλο «Μια ποδοσφαιρική συνάντησις στο Σουφλί», το οποίο υπογράφει ο ίδιος ο εκδότης Γρηγόρης Μήτκας, ο οποίος είχε μεταβεί με την ομάδα στο Σουφλί, γράφει τα εξής (για την οικονομία του κειμένου θα παραθέσουμε το άρθρο στο μεγαλύτερο μέρος του περιγραφικά):
«Απ’ οπουδήποτε και αν αρχίσει κανείς και οσαδήποτε και αν γράψει, ποτέ δεν θα μπορέσει ούτε αμυδρά να ζωγραφίσει τα χάλια της ποδοσφαιρικής συναντήσεως ήτις έγινε στο Σουφλί, μεταξύ των ομάδων Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου και Έβρος Σουφλίου. Εξευτελίσθη και η έννοια του Αθλητισμού και του ποδοσφαίρου εν τω προσώπω των Σουφλιωτών». Στη συνέχεια του άρθρου αναφέρει, ότι η ομάδα της ΑΕΔ μετέβη στο Σουφλί, με συνοδεία πάνω από τριακόσιους φιλάθλους της. Η άσχημη ατμόσφαιρα φάνηκε αμέσως με την άφιξη του τρένου στο Σουφλί, όπου ο κόσμος που είχε μαζευτεί φώναζε και είχε άγριες διαθέσεις. Παρόλα αυτά το διοικητικό συμβούλιο που συνόδευε την ομάδα, καθώς και μέλη των οικογενειών τους αποφάσισαν να μεταβούν στο γήπεδο. Και εκεί αντιμετώπισαν δυσμενείς συνθήκες, καθώς δεν δόθηκαν στην ομάδα αποδυτήρια για να αλλάξουν οι παίκτες. Το παιχνίδι ξεκίνησε μέσα σε μια φανατισμένη ατμόσφαιρα και με τους παίκτες του Σουφλίου, στους οποίους είχαν προστεθεί και τέσσερις ποδοσφαιριστές από την Καβάλα, να μπαίνουν πολύ αποφασισμένοι. Ακολούθως με τη βοήθεια του διαιτητή και την τρομοκράτηση του τερματοφύλακα της ΑΕΔ από τους φίλους του Σουφλίου, προηγήθηκαν στο πρώτο δεκάλεπτο με 2-0. Με τη συμπλήρωση του πρώτου δεκαλέπτου, ένας παίκτης του Σουφλίου όρμησε να χτυπήσει τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΔ Κλήμη, ο αρχηγός της ομάδας Τερζής διαμαρτυρήθηκε στον διαιτητή γι’ αυτή την ενέργεια με αποτέλεσμα να αποβληθεί. Μετά και απ’ αυτό η διοίκηση της ΑΕΔ αποφάσισε να διακόψει το παιχνίδι, γεγονός που εξαγρίωσε περισσότερο τους οπαδούς του Σουφλίου, με αποτέλεσμα να βρίζουν να γιουχαΐζουν, να πετάνε ντομάτες, καρπουζόφλουδες και πέτρες. Οι παράγοντες και οι παίχτες της ΑΕΔ προσπάθησαν να κρατήσουν της ψυχραιμία τους και έφυγαν από το γήπεδο διασκορπιζόμενοι σε μαγαζιά της πόλης του Σουφλίου, όπου ακόμη και εκεί δέχθηκαν ανάλογες επιθέσεις. Χαρακτηριστικά σημειώνει ο Γρηγόρης Μήτκας: «Ούτε με την φυλή των Ζουλού εάν εγένετο η συνάντησις αυτή, δεν θα συνέβαιναν αυτά που συνέβησαν εις το Σουφλί». Και κλείνει το άρθρο γράφοντας ότι: «Διαμαρτυρόμενοι εξ ονόματος όλων των Διδυμοτειχιτών και της Αθλητικής Ενώσεως δια την ανάρμοστον διαγωγήν των Σουφλιωτών, δηλούμεν ότι διακόπτονται πλέον οριστικώς οι σχέσεις μεταξύ των δύο συλλόγων, ενώ υπήρχε τόση καλή διάθεσις εκ μέρους των Διδυμοτειχίτων τουλάχιστον διά την σύσφιξην των σχέσεων των δύο γειτονικών πόλεων». Ως αιτία όλης αυτής της συμπεριφοράς, ο Μήτκας θεωρεί την βαριά ήττα με 3-0 που υπέστη η ομάδα του Σουφλίου στον πρώτο αγώνα.
Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδα και στη στήλη «Μολυβιές» αφιερώθηκαν αρκετές σειρές για να περιγράψουν τα συμβάντα του Σουφλίου, κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα είναι τα εξής: «Επέστρεψαν (από το Σουφλί) οι περισσότεροι Διδυμοτειχίται με λερωμένα τα φορέματά των από ντομάτες με τας οποία τους εφιλοδώρησαν οι ευγενείς Σουφλιώται». Σχετικά με τους πανηγυρισμούς των Σουφλιωτών, γράφει: «Περισσότερον ενθουσιασμένοι ήσαν το Διοικητικόν Συμβούλιον του "Έβρου", ανεβασμένοι σ’ ένα αμάξι με την λατέρνα περιήρχοντο την πόλιν του Σουφλίου ψάλλοντας τα επινίκια», και κλείνει το άρθρο αναφέροντας: «Τους συγχαίρουμε και ημείς διά την νίκη των και τους εκφράζομεν τα θερμάς μας ευχαριστίας επί τη διασώσει μας από τις πέτρες που μας πετούσαν».
Επίσης στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας καταχωρήθηκε και το «Ανακοινωθέν» της ΑΕΔ σχετικά με την ποδοσφαιρική συνάντηση με το Σουφλί: «Η Διοίκησις της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου αισθάνεται την υποχρέωσιν να φέρει εις γνώσιν του κοινού της πόλεως Διδυμοτείχου, ότι ηναγκάσθη να διατάξει την υποχώρησιν της ομάδος ευθύς άμα τη ενάρξει του ποδοσφαιρικού αγώνος των ομάδων της ΑΕΔ και του ¨Έβρου¨ της 9ης Αυγούστου εκ του γηπέδου, και προ της λήξεως εισέτι του Α' ημιχρονίου». Στη συνέχεια παραθέτει τρεις λόγους για τους οποίους προέβη σ’ αυτή την απόφαση, 1. Λόγω της κακής διαιτησίας, 2. Των συνεχών παρεμβάσεων στον αγώνα του αντιπροέδρου του "Έβρου" και 3. Της αντιαθλητικής στάσης παικτών και φιλάθλων του Σουφλίου. Και κλείνει το ανακοινωθέν με την φράση: «Και τούτο ίνα προλάβει την έκτασιν σοβαρών επεισοδίων εις βάρος της ομάδος μας».
Επιπροσθέτως, στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας υπάρχει ένα μικρό μονόστηλο που επικυρώνει την ίδρυση και ύπαρξη της ΑΕΔ, ως νόμιμο και αναγνωρισμένο αθλητικό σωματείο προ του 1933. Η ΑΕΔ μεταξύ άλλων αθλητικών σωματείων χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας με το ποσό των 15.000 δρχ. Για την εν λόγω χρηματοδότηση το Δ.Σ. της ΑΕΔ εξέδωσε δύο ευχαριστήρια, το ένα προς τον υπουργό παιδείας κ. Γεώργιο Παπανδρέου και το δεύτερο προς τον βουλευτή Έβρου του κόμματος των Φιλελευθέρων (του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου) Φίλιππου Μανουηλίδη, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο φύλλο αρ. 80 στις 30 Αυγούστου 1931.
Όσον αφορά τα γεγονότα στον αγώνα Σουφλίου - ΑΕΔ, στο φύλλο 79 στις 23 Αυγούστου 1931 η εφημερίδα δημοσιεύει «Ανακοινωθέν», το οποίο αφορά την απάντηση της ομάδας "Έβρος Σουφλίου" προς την ανακοίνωση της ΑΕΔ. Συνοπτικά το ανακοινωθέν αναφέρει τα εξής: 1. Διαψεύδει τα περί κακής και μεροληπτικής διαιτησίας, 2. Αναφέρει ότι ο αντιπρόεδρος της ομάδας παρενέβαινε μόνο στους παίκτες του Σουφλίου, 3. Ότι δεν υπήρξε αντιαθλητική συμπεριφορά των παικτών του Σουφλίου, αν και δεχόταν βρισιές από αυτούς της ΑΕΔ, και 4. Σχετικά με τη στάση των φιλάθλων του Σουφλίου και αν αυτή πρέπει να χαρακτηριστεί αντιαθλητική, γι’ αυτό φταίνε οι εριστικοί φίλαθλοι του Διδυμοτείχου.
Τα δύο αυτά ανακοινωθέντα και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο Σουφλί, δυστυχώς κατά καιρούς αποτελούν συχνά φαινόμενα και στο σύγχρονο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα!!!
Εντός του Αυγούστου η ΑΕΔ έδωσε ακόμη έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, στις 30 του μηνός με αντίπαλο τον Ορέστη Ορεστιάδος. Ο αγώνας ήταν φιλικός και έληξε με ευρεία νίκη της ΑΕΔ με 8-1. Μια γενική περιγραφή του αγώνα λαμβάνουμε από άρθρο με τίτλο «Αθλητικά: ΑΕΔ - Ορέστης Ορεστιάδος 8-1», το οποίο δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 81 στις 6 Σεπτεμβρίου 1931. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο συντάκτης του άρθρου γράφει ότι η: «ομάς του Ορέστου αν και νεοσύστατος έδειξε ωραίο παιχνίδι», σύμφωνα και με το σημερινό έμβλημα της ομάδας βλέπουμε ότι ο Ορέστης ιδρύθηκε το 1927, δηλαδή είχε συμπληρώσει τέσσερα χρόνια λειτουργίας, ενώ η ΑΕΔ δεν είχε συμπληρώσει ούτε δύο. Η ενδεκάδα της ΑΕΔ που πέτυχε αυτή τη μεγάλη νίκη αποτελούνταν από τους: «Τέρμα Αγγελίδης, Γιουρτσόγλου, Μορδούς, Τσακαλίδης, Ναλμπάντης, Βιβερζής, Καστιάκης, Χατζηπουλίδης, Χατζηαλεξίου, Βασιλειάδης και Χεκίμογλου».
Στο φύλλο αρ. 81 στις 6 Σεπτεμβρίου 1931 υπάρχουν άρθρα, που αναφέρουν την προσπάθεια των παραγόντων της ΑΕΔ να διοργανώσουν έναν διεθνή φιλικό αγώνα στη Βουλγαρία, με την ομάδα του Σβίλεγκραντ την Λέφσκι. Οι δύο ομάδες τελικά αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί η φιλική συνάντηση και η ΑΕΔ οργάνωσε διήμερη εκδρομή για την Βουλγαρία, αλλά: «Ευρεθείσα η ΑΕΔ προς επιμόνου αρνήσεως των αρχών όπως εκδόσει ομαδικόν διαβατήριον διά Σβίλεγκραντ της Βουλγαρίας φαίνεται ότι θα αναβάλει την συνάντηση». Η Ελληνική γραφειοκρατία ή ίσως κάποιοι άλλοι παράγοντες πολιτικοί, στέρησαν από την ΑΕΔ την πρώτη της διεθνή αναμέτρηση.
Θα πρέπει επιπροσθέτως να αναφέρουμε, πως από την πρώτη ημέρα της ιδρύσεως της, η ΑΕΔ υποστηριζόταν και από χορηγίες, όπως διαβάζουμε σε άρθρο στο φύλλο αρ. 82 στις 13 Σεπτεμβρίου 1931: «Η Διοίκησις της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου έχουσα υπ’ όψιν της, την επί σειράν συναντήσεων χορήγησιν της απαιτουμένης ποσότητος ασβέστου δωρεάν υπό του κ. Αχιλ. Παγκάλου, ως επίσης και την δωρεάν μιας ετησίας συνδρομής του περιοδικού "Αθλητής" του κ. Αντωνίου Καρακώτσογλου, εκήρυξε αυτούς εις έκτακτον συνεδρίασιν δωρητάς της ενώσεως».
Πέραν από το ποδοσφαιρικό τμήμα, όπως προαναφέραμε στην ΑΕΔ υπήρχε και τμήμα του κλασικού αθλητισμού, του οποίου οι αθλητές λάμβαναν μέρος σε επίσημους αγώνες, και όπως θα δούμε παρακάτω υπήρξε διάκριση στον ακοντισμό, αγώνισμα για το οποίο το Διδυμότειχο, ειδικά λόγω του Κων/νου Γκατσιούδη έχει παρουσιάσει τεράστιες επιτυχίες σε παγκόσμιο επίπεδο!!! Από το φύλλο αρ. 83 στις 20 Σεπτεμβρίου 1931 πληροφορούμαστε, ότι στις 13 και 14 Σεπτεμβρίου διεξήχθη στην Αλεξανδρούπολη πρωτάθλημα στίβου από ομάδες της βορείου Ελλάδας (Μακεδονία και Θράκη). Αξίζει να παραθέσουμε το τελετουργικό της έναρξης των αγώνων: «Μετά την παρέλασιν των αθλητών υπό τα χειροκροτήματα των θεατών γίνεται η έπαρσης της σημαίας υπό τους ήχους του Εθνικού Ύμνου, ακολουθεί η ορκομωσία των αθλητών διά του συμπαθούς αθλητού του "Ερμού" κ. Π. Νικολαϊδου και ούτω ο κ. Νομάρχης κηρύττει την έναρξιν των αγώνων». Όπως προαναφέραμε η ΑΕΔ διακρίθηκε στον ακοντισμό με τους αθλητές: Παπαγεωργίου, Νικολόπουλος Χατζηαλεξίου. Στο τέλος του άρθρου ο συντάκτης αναφέρει τα εξής: «Η Αθλητική Ένωσις δια πρώτην φοράν κατερχομένη εις αθλητικούς αγώνας πρωταθλήματος έλαβε ένα βαθμό εις την γενικήν βαθμολογίαν, τούτο δέον να αποδοθεί ως εξαιρετική επιτυχία δεδομένου, ότι η Αθλητική Ένωσις άγει μόνον τον πρώτον έτος της ιδρύσεώς της. Οι διοικούντες κατόπιν της τοιαύτης επιτυχίας, έστω και μικράς πρέπει να εργασθούν να επιτείνουν τα προσπαθείας των διά την καλυτέραν και αρτιωτέραν εμφάνισιν του αθλητικού τμήματος. Είναι καιρός νομίζομεν ότι η προσοχή της δέον να στραφεί και έξω των ορίων του ποδοσφαιρικού τμήματος».
Στο επόμενο φύλλο αρ. 84 στις 27 Σεπτεμβρίου 1931 πληροφορούμαστε, ότι διεξήχθησαν αρχαιρεσίες στην ΑΕΔ για την ανάδειξη αρχηγού και υπαρχηγού της ποδοσφαιρικής ομάδας, εξελέγησαν ο Σπιτάλας Γρηγόριος και ο Ναλμπάντης Απόστολος αντίστοιχα.
Στο φύλλο αρ. 85 στις 4 Οκτωβρίου 1931 στη στήλη «Αθλητικά» με τίτλο «Εφηβικοί Αγώνες» υπάρχει δημοσίευμα που αφορά τη διοργάνωση τους: «Την Κυριακήν της 11ης τρέχοντος διοργανούνται υπό της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου, εγκρίσει του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. εφηβικοί αγώνες εις ους εκλήθησαν όπως μετάσχουν άπαντα τα Γυμναστικά Σωματεία του Νομού Έβρου, ήδη δε πλείστα τούτων εδήλωσαν συμμετοχήν». Βλέπουμε, ότι οι παράγοντες της ΑΕΔ, όντως έδωσαν βάση και στον κλασικό αθλητισμό και όχι μόνο στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Το γεγονός της διοργάνωσης των εφηβικών αγώνων στο Διδυμότειχο, αναφέρεται στο φύλλο αρ. 86 στις 18 Οκτωβρίου 1931: «Την παρελθούσαν Κυριακήν η Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου διοργάνωσε τοπικούς εφηβικούς αγώνες εις το γήπεδον της πόλεώς μας, οίτινες παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτει ο σύλλογός εστέφθησαν υπό πλήρους επιτυχίας». Παρακάτω αναφέρει, ότι τους αγώνες παρακολούθησε πολύς κόσμος, ο οποίος χειροκρότησε τους αθλητές, και παραθέτει την «Ελλανόδικον Επιτροπήν» την οποία αποτέλεσαν: «οι κ.κ. Έπαρχος Διδυμοτείχου, ο Δημαρχεύων κ. Ασημακόπουλος, ο Γυμνασιάρχης κ. Δρακοντίδης, ο επιθεωρητής δημοτικής εκπαιδεύσεως, ο πρόεδρος του συλλόγου Προμηθεύς κ. Λάζος». Στη συνέχεια αναφέρει τα τελετουργικά της ενάρξεως και μετά τα αγωνίσματα: «Δρόμος 100 μ, άλμα εις ύψος, Δισκοβολία, άλμα εις μήκος, λιθοβολία, άλμα τριπλούν, σφαιροβολία, δρόμος 400 μ, ακοντισμός (όπου μέσα στους διακριθέντες ήταν και πάλι ο αθλητής της ΑΕΔ ο Χατζηαλεξίου)». Το άρθρο κλείνει με την παρότρυνση προς την ΑΕΔ να συνεχίσει το έργο της, και προτρέπει τον Δήμο και τους φιλάθλους, να συνδράμουν στην όλη προσπάθεια του νεοσύστατου αθλητικού σωματείου.
Στο φύλλο αρ. 90 στις 15 Νοεμβρίου 1931 στη στήλη «Ποδοσφαιρικά» δημοσιεύθηκε η παρακάτω πρόσκληση, την οποία υπογράφει ο Υπαρχηγός Απ. Ναλμπάντης: «Προκειμένου η Αθλητική Ένωσης Διδυμοτείχου να λάβει μέρος εις το ποδοσφαιρικόν πρωτάθλημα Θράκης δευτέρας κατηγορίας, προσκαλούνται άπαντες οι ποδοσφαιρισταί της ως άνω ομάδος, όπως προσέρχωνται εις τας προπονήσεις ίνα σχηματισθεί η πρώτη ομάς, ήτις θα αντιμετωπίσει τας πρωταθλητρίας της δευτέρας κατηγορίας των πόλεων Αλεξανδρουπόλεως, Κομοτηνής και Ξάνθης και εκ των τεσσάρων τούτων ομάδων θα ανδειχθεί η πρωταθλήτρια Θράκης». Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας και στη στήλη «Μολυβιές» παρουσιάζεται μία προβληματική όσον αφορά τη συμμετοχή των ποδοσφαιριστών στην προετοιμασία της ομάδας, χαρακτηριστικά γράφει: «Τι γίνονται οι ποδοσφαιρισταί μας, ενώ είναι περίοδος που έπρεπε να παρατηρηθεί μια κίνησις, όπως είς όλας τας πόλεις, εδώ δεν παρατηρείται ουδεμία κίνησις. Μήπως και η Αθλητική Ένωσις έπαθεν ότι παθαίνουν συνήθως τα σωματεία εις την πόλιν μας;» (εννοεί ότι διαλύονται εύκολα). Ευτυχώς δεν υπήρξε κάποια διάλυση, απλά ίσως κάποια ατονία ή όπως προαναφέραμε οι πολλές οικογενειακές εργασίες των παιχτών, καθώς στα επόμενα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη» υπάρχουν αναφορές για τη δράση της ομάδας. Και όχι μόνο δεν διαλύθηκε η ΑΕΔ, αλλά σε άρθρο της εφημερίδας αρ. φύλλου 96 στις 25 Δεκεμβρίου 1931 (ανήμερα των Χριστουγέννων), η ΑΕΔ αναγνωρίστηκε από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.), αξίζει να παραθέσουμε το πολύ σημαντικό αυτό μονόστηλο: «Τηλεγραφικώς ανηγγέλθη εξ Αθηνών, η αναγνώρισις της ΑΕΔ υπό της ΕΠΟ. Κατόπιν της τοιαύτης αναγνωρίσεως και υπό της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, η Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου καθίσταται πλέον ένα από τα τέσσαρα καλύτερα Αθλητικά Σωματεία του Νομού Έβρου και ανοίγεται δι’ αυτήν νέος δρόμος επιτυχίας του σκοπού της».
1932: Η ΑΕΔ ΕΝΑ ΠΟΛΥΑΘΛΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
Στο πρωτοχρονιάτικο φύλλο αρ. 97 την 1η Ιανουαρίου 1932 υπάρχει δημοσιευμένο μονόστηλο, που αφορά ανακοινώσεις της ΑΕΔ προς τους αθλητές της. Στις 3 Ιανουαρίου καλεί τους αθλητές να παρευρεθούν στις 2 μ.μ. μαζί με τον ιματισμό τους στα αποδυτήρια της ομάδας. Παρακάτω ενημερώνει για τις ενέργειες που πρέπει να κάνουν προς τον ΣΕΓΑΣ οι κληρωτοί αθλητές της, προκειμένου να κάνουν χρήση της τετράμηνης απαλλαγής από τη στράτευση τους. Επιπροσθέτως καλεί τα μέλη της ομάδας να προσκομίσουν μία φωτογραφία για την απόκτηση δελτίου ταυτότητας, έτσι ώστε να έχουν μειωμένα εισιτήρια.
Στις 24 Ιανουαρίου 1932 και στο φύλλο με αρ. 100 ανακοινώνεται ο πρώτος ετήσιος χορός της ΑΕΔ το Σάββατο στις 30 Ιανουαρίου 1932, όπου αναφέρει: «Ανάδειξη Βασιλίσσης του χορού - χορός της τύχης - ταχυδρομείον - χορός μέχρι πρωίας - Πλήρη Τζαζ. Εισιτήρια εις την είσοδον. Προσκλήσεις δεν θα σταλούν». Σε δημοσίευση που έγινε στο φύλλο με αρ. 101 στις 31 Ιανουαρίου 1932 υπάρχει ανακοίνωση, ότι μέρος των εσόδων του χορού της ΑΕΔ θα διατεθεί και για τα μαθητικά συσσίτια. Να τονίσουμε, ότι από το τέλος του 1931 η Ελλάδα αλλά και γενικά τα Ευρωπαϊκά κράτη βιώνουν μία τεράστια οικονομική κρίση, η οποία προήλθε από το οικονομικό κραχ του 1929 στην Αμερική. Έτσι λοιπόν η ΑΕΔ, αλλά και οι υπόλοιποι σύλλογοι της πόλης, δείχνουν το κοινωνικό τους πρόσωπο ενισχύοντας οικονομικά τα συσσίτια, καθώς και όπου παρουσιάζεται ανάγκη.
Εντός του Ιανουαρίου η ΑΕΔ έδωσε και έναν φιλικό αγώνα με τον Στρατιωτικό Τομέα Έβρου (ο οποίος είχε έδρα στο Διδυμότειχο με πλούσια κοινωνική και πνευματική προσφορά). Στο φύλλο αρ. 101 στις 31 Ιανουαρίου 1932 δημοσιεύθηκε ρεπορτάζ που αφορούσε την εξέλιξη του αγώνα. Το αποτέλεσμα ήταν ισόπαλο 2-2, ενώ στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΔ είχε βρεθεί πίσω στο σκορ με 0-1. Στο άρθρο διαβάζουμε, ότι ο αγώνας ξεκίνησε στις 3 μ.μ. κάτω από δριμύ ψύχος. Στο πρώτο ημίχρονο ο αέρας ευνοούσε τους παίκτες της ΑΕΔ, αλλά ο Τομέας κατάφερε να προηγηθεί πετυχαίνοντας ένα τέρμα. Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΔ μπήκε πιο δυνατά αλλά ο Τομέας πέτυχε και δεύτερο τέρμα, στη συνέχεια: «Εις το 20 (λεπτό) από πάσα του Τάσιου και σουτ του Ζαρέ επιτυγχάνεται το πρώτον τέρμα υπό της Ενώσεως, εις το 35 από ωραίαν σέντρα του Σεϊτανίδη και σουτ του Βασιλειάδη επιτυγχάνεται το δεύτερον τέρμα υπέρ της Ενώσεως κι ούτω λήγει ο αγών με 2-2». Γενικότερα ο αρθρογράφος αναφέρει, ότι και οι δύο ομάδες παρουσίασαν ωραίο θέαμα και ότι ο διαιτητής ήταν αμερόληπτος.
Στο φύλλο αρ. 103 στις 14 Φεβρουαρίου 1932 έχει δημοσιευθεί άρθρο στο οποίο γράφει ότι: «Ο δοθείς πρώτος χορός της ΑΕΔ εσημείωσε δυστυχώς οικτράν αποτυχίαν». Ο αρθρογράφος αιτιολόγησε την αποτυχία γράφοντας, ότι κάποιοι δεν θέλουν την επιτυχία της ΑΕΔ και ότι δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τη σημασία ύπαρξης αυτού του αθλητικού σωματείου. Στην ίδια εφημερίδα και στη στήλη «Μολυβιές» υπάρχει μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση της αποτυχίας: «Ο χορός της ΑΕΔ είχε το παρελθόν Σάββατο μεγάλην… Αποτυχίαν. Που να το απόδώσωμεν άραγε αυτό. Εις την αναπαραδιάν; (δηλαδή στην οικονομική κρίση) ή εις την διοργανωτικήν επιτροπήν; Στην ίδια στήλη υπάρχει αναφορά για αναβολή αγώνων της ΑΕΔ με άλλες πόλεις λόγω κακοκαιρίας, και φέρει ως παράδειγμα μία αναβολή που έγινε σε αγώνα με τη Αλεξανδρούπολη.
Τελικά, όπως πληροφορούμαστε από το φύλλο αρ. 114 στις 8 Μαΐου 1932, η ποδοσφαιρική συνάντηση με ομάδα της Αλεξανδρούπολης, και πιο συγκεκριμένα με το «Διδασκαλείο», πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη στις 20 Μαρτίου 1932 και έληξε με βαριά ήττα της ΑΕΔ με 4-0. Στο εν λόγω άρθρο ανακοινώνεται ο επαναληπτικός αγώνας μεταξύ ΑΕΔ και Διδασκαλείου στις 8 Μαΐου, και γίνεται μνεία για τις νίκες του Διδασκαλείου επί ομάδων της Αλεξανδρούπολης (τον Εθνικό με 2-1 και τον Άρη Αλεξ/πόλως με 6-0), προκειμένου να αναδειχθεί η δυναμική της αντίπαλης ομάδας: «Λόγω λοιπόν του εξαιρετικού της ομάδος, ο αγών προμηνύεται λίαν πεισματώδης, δεδομένου ότι και η ομάς της ΑΕΔ κατέρχεται με πλήρη σύνθεσιν».
Στο ίδιο άρθρο υπάρχει ακόμη μία σημαντική ανακοίνωση, βάσει της οποίας αποδεικνύεται η πρόθεση των παραγόντων της ΑΕΔ να δημιουργήσουν ένα πολυαθλητικό σωματείο: «Επί τη επετείω της απελευθερώσεως της πόλεώς μας, η ΑΕΔ διοργανώνει αδεία του ΣΕΓΑΣ λαϊκούς τοπικούς Ποδηλατικούς αγώνας ανωμάλου δρόμου 10 χλμ. Επί της δημοσίας οδού Ελληνοχωρίου με ελευθέραν συμμετοχήν. Ομοίως κατά πάσαν πιθανότητα την αυτήν ημέραν θέλουσι γείνει και τα εγκαίνεια της λειτουργίας και του σκοπευτικού αυτής τμήματος, εις τον αυτόν χώρον ένθα και η αφετηρία των ποδηλατικών αγώνων». Τελικά οι ποδηλατικοί αγώνες δεν έγιναν, καθώς όπως διαβάζουμε σε δημοσίευση στο φύλλο αρ. 116 στις 22 Μαΐου 1932: «Η Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου την παρελθούσαν Κυριακή προκήρυξε ποδηλατικούς αγώνας, αλλά ελλείψει ποδηλατιστών ανεβλήθησαν επ’ αόριστον», και δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τι απέγινε με τους σκοπευτικούς αγώνες.
Την Κυριακή 8 Μαΐου 1932, σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας αρ. φύλλου 115 στις 15 Μαΐου 1932, πραγματοποιήθηκε στο Διδυμότειχο η ρεβάνς του αγώνα μεταξύ ΑΕΔ και Διδασκαλείου Αλεξανδρουπόλεως. Μαζί με τους μαθητές του Διδασκαλείου: «εξέδραμον εξ Αλεξανδρουπόλεως περί τους 60 πρόσκοποι συνοδευόμενοι υπό του αρχηγού των κ. Καμπάνταη του Διευθυντού του Διδασκαλείου κ. Γαρδίκα και του καθηγητού συμπατριώτου μας κ. Αδαμαντίου Ταμβακίδου (ο Ταμβακίδης γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1888 και υπήρξε ένα ευπατρίδης φιλόλογος και δάσκαλος της Θράκης)».
Παρακάτω στο άρθρο περιγράφεται η υποδοχή που έγινε στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, από φιλάθλους, θεσμικούς του Δήμου, της ΑΕΔ, της εκπαιδευτικής κοινότητας, καθώς και από τους Προσκόπους του Διδυμοτείχου και τον αρχηγό τους κ. Καραχάλιο. Μετά τον ποδοσφαιρικό αγώνα το απόγευμα ΑΕΔ και Πρόσκοποι παρέθεσαν γεύμα στους εκδρομείς, με επισημότατο χαρακτήρα, όπου υπήρξαν προπόσεις και ομιλίες. Οι εκδρομείς από την Αλεξανδρούπολη διανυκτέρευσαν στο Διδυμότειχο, και την επόμενη ημέρα αφού ξεναγήθηκαν στο κάστρο της πόλης, από τον καθηγητή του Γυμνασίου Διδυμοτείχου Αρχιμ. Νικόλαο Βαφείδη επέστρεψαν στην Αλεξανδρούπολη.
Όσον αφορά τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ ΑΕΔ και Διδασκαλείου, στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας «Θράκη», έχει δημοσιευθεί ένα εκτενές μονόστηλο με τίτλο «Ποδοσφαιρικά: ΑΕΔ - Διδασκαλείο Αλεξ/πόλεως 4-3», το οποίο θα παραθέσουμε συνοπτικά: «Ο αγώνας ξεκίνησε στις 16:30, ο κόσμος όμως συγκεντρώθηκε στο γήπεδο από τις 16:00. Η ομάδα του Διδασκαλείου προηγήθηκε με 1-0 αλλά οι παίκτες της ΑΕΔ ισοφάρισαν πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα της ΑΕΔ είχε μια μικρή υπεροχή και κατάφερε να προηγηθεί με 2-1, οι παίκτες του Διδασκαλείου αντέδρασαν και με δύο τέρματα προηγήθηκαν με 2-3. Με ένα ισχυρό χτύπημα φάουλ η ΑΕΔ ισοφάρισε, και δέκα λεπτά πριν από την λήξη του αγώνα πέτυχε και το τέταρτο και νικητήριο τέρμα». Αξίζει να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το άρθρο όπου αναφέρονται οι διακριθέντες παίκτες της ΑΕΔ: «Εκ της Ενώσεως διεκρίθησαν ο μέσα αριστερά Λίβας τα δύο μπακ Αντωνόπουλος, Ναλμπάντης και ο σέντερ χαφ Τερζής. Επίσης ο Μοδενάου καλός. Ο τερματοφύλακας Βασιλειάδης ένεκα του τραύματος του, εις τον αριστερόν του πόδα δεν ηδηνήθη να παίξει το σύνηθες παιγνίδι του».
Στο φύλλο αρ. 117 στις 29 Μαΐου 1932 δημοσιεύθηκε το «Ευχαριστήριο» μήνυμα που εξέδωσαν το Διδασκαλείο Αλεξανδρούπολης και οι Πρόσκοποι: «δια την θερμότατην υποδοχήν και φιλοξενία», όλων των εμπλεκομένων φορέων του Διδυμοτείχου και φυσικά και της ΑΕΔ.
Το τελευταίο άρθρο που αφορούσε την ΑΕΔ δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα στο φύλλο αρ. 117 στις 29 Μαΐου 1932 και ανέφερε, ότι την Κυριακή 5 Ιουνίου θα ανεβεί στο Διδυμότειχο η: «ισχυρά ομάς της Αλεξανδρουπόλεως Άρης, ίνα συναντηθεί μετά της Αθλητικής Ενώσεως». Στη συνέχεια του άρθρου, ο συντάκτης επέστησε την προσοχή των αρμοδίων της ΑΕΔ, έτσι ώστε να επιλεγεί και να προπονηθεί η καλύτερη δυνατή σύνθεση παικτών.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο άλλο άρθρο στην εφημερίδα «Θράκη» που να αναφέρει, άλλες πληροφορίες για την ΑΕΔ, καθώς για λόγους που δεν γνωρίζουμε, από το επόμενο φύλλο κυκλοφορούσε μόνο με δύο σελίδες αντί για τέσσερις, με αποτέλεσμα να μειωθεί κατά πολύ η ύλη της εφημερίδας. Επίσης τον Ιούνιο του 1932 έπεσε μία πάρα πολύ σφοδρή χαλαζόπτωση, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος της ύλης να επικεντρωθεί σε αυτό το μείζον ζήτημα. Τον Σεπτέμβριο του 1932 πραγματοποιήθηκαν βουλευτικές εκλογές, για τις οποίες αφιερώθηκε σχεδόν όλη η ύλη της εφημερίδας, η οποία εξέδωσε το τελευταίο της φύλλο στις 8 Οκτωβρίου 1932 και δεν ξανακυκλοφόρησε, διότι ο εκδότης Γρηγόρης Μήτκας διορίσθηκε στον Δήμο Διδυμοτείχου ως Γενικός Γραμματέας.
Όσον αφορά το επόμενο έτος, το 1933 (που όπως αποδείξαμε λανθασμένα θεωρείται έτος ίδρυσης της ΑΕΔ), μέσω του διαδικτύου, αλιεύσαμε από τουρκική εφημερίδα έναν διεθνή αγώνα της ομάδας του Διδυμοτείχου. Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Vakit Gazetesi» στις 23 Αυγούστου 1933 με τίτλο: ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ, αναφέρει, πως η ποδοσφαιρική ομάδα “Ergene Spor Kulübü” (Αθλητικός Όμιλος Εργίνη) της επαρχίας Μακράς Γέφυρας (Uzunköprü), πρωταθλήτρια ομάδα (1932-33) της Ανατολικής Θράκης, έρχεται στο Διδυμότειχο για να αντιμετωπίσει την τοπική ομάδα του Διδυμοτείχου». Θα πρέπει να επισημάνουμε πως από την Μακρά Γέφυρα (και την περιφέρειά της), ήρθαν στο Διδυμότειχο πολλοί πρόσφυγες με την ανταλλαγή του 1922, και ενδεχομένως κάποιοι εξ αυτών να συνέδραμαν, ώστε να πραγματοποιηθεί ο εν λόγω ποδοσφαιρικός αγώνας. Αυτό ίσως και να είναι το πρώτο διεθνές παιχνίδι της ΑΕΔ, καθώς όπως είδαμε παραπάνω από τα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», δεν πραγματοποιήθηκε ο αγώνας με ομάδα της Βουλγαρίας.
Για τα επόμενα χρόνια και την πορεία της ΑΕΔ μέχρι και το 2012 υπάρχουν στοιχεία στο βιβλίο του αείμνηστου Θανάση Τσιμάκη με τίτλο: «Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου - Η Πράσινη Θύελλα της Θράκης». Μέσα από το εν λόγω βιβλίο αλιεύουμε και μία ακόμη πληροφορία που μας παραπέμπει στο έτος 1933: «Το 1931 δημιουργήθηκε η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων (ΕΠΣ) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με έδρα την Καβάλα. Σ’ αυτής της Ένωσης τα χαρτιά θα πρέπει να καταχωρήθηκε και η εγγραφή της ΑΕΔ ως μέλους της, το 1933, για πρώτη φορά». Ενδεχομένως γι’ αυτό το λόγο να τέθηκε ως ημερομηνία ίδρυσης της ΑΕΔ το 1933, γεγονός βέβαια που δεν είναι ορθό όπως καταδεικνύουμε, με βάση τα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», της οποίας ο εκδότης Γρ. Μήτκας υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της ΑΕΔ.
Κλείνοντας το παρόν κείμενο και συνοψίζοντας τις πληροφορίες που παραθέσαμε από την τοπική εφημερίδα «Θράκη», βλέπουμε ότι η Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου προέκυψε και ιδρύθηκε το 1930, από την ένωση δύο σωματείων της πόλης, την Εθνική Ένωση Εφέδρων (Ε.Ε.Ε.) και την Πρόοδο. Εξ αρχής οι παράγοντες της ομάδας δεν ασχολήθηκαν μόνο με το ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά προσπάθησαν να δώσουν έναν πολυαθλητικό χαρακτήρα, με τη δημιουργία τμημάτων κλασικού αθλητισμού και τη διοργάνωση και άλλων αγώνων, όπως ποδηλατικοί και σκοπευτικοί. Στο τέλος του 1930 η ΑΕΔ εγγράφηκε στο μητρώο του ΣΕΓΑΣ και στο τέλος του 1931 στο μητρώο της ΕΠΟ. Επίσης είδαμε ότι έλαβε, ήδη από το 1931 χρηματοδοτήσεις από το κράτος και οι αθλητές της μπορούσαν να τύχουν των νομοθετικών ευεργετημάτων που αφορούσαν τη στράτευσή τους.
Θεωρούμε αυτονόητο, ότι με βάση τα παραπάνω στοιχεία θα πρέπει οι σημερινοί παράγοντες της ΑΕΔ να διορθώσουν την ημερομηνία ίδρυσης της ομάδας, και να θεσμοθετήσουν στο έμβλημά της το έτος 1930. Ευχόμαστε να συνεχίσουν να υπάρχουν παράγοντες, προπονητές και παίκτες στο Διδυμότειχο που να στηρίζουν την ΑΕΔ και το 2030 να γιορτάσουμε όλοι μαζί τα 100 χρόνια ύπαρξης του ιστορικού μας σωματείου. Και γιατί όχι, κάποια στιγμή να υπάρξει και μία μεγάλη επιτυχία, ανάλογη με την κατάκτηση του Κυπέλου Ερασιτεχνών Ομάδων Ελλάδος, που πραγματοποιήθηκε από την ΑΕΔ στις 15 Ιουνίου 1980 στο Καυτατζόγλειο Στάδιο Θεσσαλονίκης.
[post_ads]
Τύχη αγαθή έφερε στα χέρια μας τα πρωτότυπα φύλλα της τοπικής εφημερίδας του Διδυμοτείχου «Θράκη», την οποία εξέδιδε ο αείμνηστος Γρηγόρης Μήτκας. Οφείλουμε βεβαίως πολλές ευχαριστίες στην εγγονή του κ. Κωνσταντίνα Μήτκα που μας τα εμπιστεύθηκε. Η εν λόγω εφημερίδα εκδόθηκε από τον Φεβρουάριο του 1930 μέχρι τον Οκτώβριο του 1932 και αποτελεί μια κύρια πηγή των γεγονότων που αφορούν το Διδυμότειχο, την περιφέρειά του, αλλά και γενικότερα τον κεντρικό και βόρειο Έβρο.
Αναδιφώντας λοιπόν μέσα στα ταλαιπωρημένα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», αλιεύσαμε πολλές πληροφορίες για διάφορα γεγονότα, που αφορούν την καθημερινότητα και τις ενέργειες των κατοίκων της περιοχής μας, μία δεκαετία μετά την απελευθέρωση και ενσωμάτωση στον Εθνικό κορμό.
Από τα άρθρα της εφημερίδας, πληροφορηθήκαμε σχετικά με την ίδρυση της Α.Ε.Δ. (Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου), και το πρώτο που μας έκανε εντύπωση, είναι ότι η ημερομηνία ίδρυσής της είναι το 1930 και όχι το 1933, όπως αναγράφεται στο έμβλημα της ομάδας μας. Θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι ο εκδότης της εφημερίδας «Θράκη» ο Γρηγόρης Μήτκας υπήρξε μέλος του προεδρείου της ΑΕΔ, καθώς και πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Εφέδρων, σωματείο από το οποίο προήλθε η ιστορική ομάδα του Διδυμοτείχου, γεγονός που προσδίδει μεγαλύτερη ακρίβεια και πιστότητα στα δημοσιεύματα που αφορούν την ΑΕΔ και έχουν καταχωρηθεί στην εφημερίδα «Θράκη». Επίσης σύμφωνα με τον αείμνηστο Διδυμοτειχίτη Θανάση Τσιμάκη (Τσιτσιμάκα), λογοτέχνη - εκπαιδευτικό και πρώην ποδοσφαιριστή της ΑΕΔ, ο οποίος συνέγραψε το βιβλίο «Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου - Η Πράσινη Θύελλα της Θράκης», η οικογένεια Μήτκα ήταν για χρόνια κοντά στην ΑΕΔ, καθώς: «Η πολύτεκνη οικογένεια του κ. Γρηγόρη Μήτκα γενικού γραμματέα του Δήμου Διδυμοτείχου, προσέφερε κι αυτή μια τριάδα παικτών στην ομάδα της ΑΕΔ. Ο πιο μεγάλος του γιος, ο Σταύρος (ή Τάκης), έπαιζε στη θέση του τερματοφύλακα κατά τα προπολεμικά και κατοχικά χρόνια. Οι δύο μικρότεροι, ο Κίμων και ο Αλέκος (Αλέξανδρος, ο οποίος και διέσωσε τα πρωτότυπα φύλλα της εφημερίδας), ήταν επιθετικοί παίκτες κατά τα χρόνια του εμφυλίου αλλά και λίγο μετά τον εμφύλιο».
1930: ΤΟ ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ
Πριν περάσουμε στα γεγονότα που αφορούν την ίδρυση και τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της ΑΕΔ, θα παραθέσουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του Θανάση Τσιμάκη, τα οποία αφορούν τις πρώτες προσπάθειες για την ανάδειξη του ποδοσφαίρου στο Διδυμότειχο, τις πρώτες ανεπίσημες ομάδες και τις αλάνες όπου γινόταν οι αγώνες: «Πριν από τη χρονιά που ιδρύθηκε η επίσημη ομάδα (ΑΕΔ), στην πόλη του Διδυμοτείχου υπήρχαν πολλές μικρές ανεπίσημες ομάδες σ’ όλες σχεδόν τις γειτονιές της, που ονομαζόταν "Άρης", "Ερμής", "Ορφέας", "Αίας", "Πρόοδος" κλπ. Οι χώροι στους οποίους ξεφύτρωναν και έπαιζαν αυτές οι ομάδες ήταν, ένας τεράστιος ακάλυπτος χώρος στην περιοχή του νέου συνοικισμού των προσφύγων, όπου ήταν το ονομαζόμενο "Επάνω γήπεδο", εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της πόλης, καθώς και ένας άλλος εξίσου μεγάλος χώρος, λίγο νοτιότερα απ’ αυτόν. Άλλη μια αλάνα της πόλης ήταν ο χώρος γύρω από το Δεύτερο Δημοτικό Σχολείο, το γνωστό ως σχολείο "του Ποντίδη", όπου σήμερα (το 2012) στεγάζεται το τμήμα Νοσηλευτικής. Άλλες αλάνες βρισκόταν στην περιοχή "Τσαΐρια" καθώς και σε μία ποταμονησίδα (στον Ερυθροπόταμο) τον λεγόμενο "Αντά"».
Δεν ήταν όμως και το πιο εύκολο πράγμα για τους μαθητές να μετέχουν σε ομάδες και να παίζουν ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή. Θα πρέπει να αναφέρουμε, ότι από άρθρα της εφημερίδας «Θράκη» στα φύλλα 13, 16 και 18 υπάρχουν δημοσιεύματα που κατακρίνουν τη στάση του τότε γυμνασιάρχη του Γυμνασίου Διδυμοτείχου (το οποίο βρισκόταν επάνω στο κάστρο) Χριστόφορου Δρακοντίδη, ο οποίος δεν συναινούσε στο να εντάσσονται οι μαθητές του σε αθλητικά σωματεία και να μετέχουν σε ποδοσφαιρικούς αγώνες. Απ’ ότι φαίνεται αυτό δεν αποτελούσε μόνο δική του ιδιοτροπία, καθώς σε τηλεγράφημα που απέστειλε ο τότε Υπουργός Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου (ο γνωστός πολιτικός και μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδος) προς τους επιθεωρητές μέσης εκπαίδευσης, το οποίο δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 19 στις 8 Ιουνίου 1930, διατάζει τους γυμνασιάρχες να εγκρίνουν τη συμμετοχή των μαθητών στα επίσημα αθλητικά σωματεία.
Ας δούμε λοιπόν με βάση τα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», πως και πότε ιδρύθηκε η ΑΕΔ. Στο φύλλο αρ. 29 στις 17 Αυγούστου 1930 σε άρθρο με τίτλο «Αθλητικαί τοπικαί επιδείξεις» αναφέρει τα εξής: «Μπροστά από δύο χρόνια ιδρύθηκαν στην πόλη μας δύο σωματεία η Εθνική Ένωσις Εφέδρων (Ε.Ε.Ε.) και η Πρόοδος, τα οποία χωριστά από τους άλλους φιλανθρωπικούς σκοπούς και τον σκοπό να δώσουν στην πόλη μας, και μάλιστα στην καινούργια γενιά, μια ώθηση στον αθλητισμό, γι’ αυτό τον σκοπό ίδρυσαν εις τα σωματεία αυτών και αθλητικά τμήματα και όρισαν και από μίαν αθλητική επιτροπή, για να φροντίζει για τον αθλητισμό. Μέχρι σήμερον όμως δεν μπόρεσαν να κάμουν τίποτα γιατί όλο τσακωνόντουσαν, και η λίγη αγάπη που είχαν για τον αθλητισμό τα φιλότιμα παιδιά και ο συναγωνισμός των δύο σωματείων στην αρχή, έδωσε να πιστέψει ο κόσμος ότι κάτι γινόταν, αλλά οι συχνές φασαρίες που δημιουργούσαν τα δύο σωματεία έβλαψαν τον αθλητισμό. Ευτυχώς όμως πολύ γρήγορα κατάλαβαν και τα δύο σωματεία, τι σημασία έχει ο αθλητισμός και ύστερα από μια συμφωνία των προεδρείων κατόρθωσαν να ενώσουν τα αθλητικά τμήματα, για να δώσουν μια καινούργια ζωή στον αθλητισμό της πόλης μας. Αφού λοιπόν έγινε η ένωση βγάλανε μια μικτή αθλητική επιτροπή από τα δύο σωματεία που την αποτελούν, όλα νέα και δραστήρια παιδιά, όπως είναι ο πρόεδρος αυτής κ. Ιωάννης Καλβουρίδης και τα μέλη κ.κ. Μιχαήλ Καρακότσιογλου και Μιχαήλ Μιχαηλίδης. Στη δραστήρια ενέργεια λοιπόν αυτής της επιτροπής, άρχισε ο αθλητισμός να παίρνει μια καινούργια ζωή, και έτσι την πρόπερασμένη Κυριακή έδωσε μια συνάντηση με την Αναγέννηση Κορνοφωλιάς που την νίκησε η Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου 4-0 και την περασμένη Κυριακή έκαμε τοπικές αθλητικές επιδείξεις».
Από το παραπάνω απόσπασμα πληροφορούμαστε το πώς προέκυψε η ΑΕΔ μετά την ένωση των αθλητικών τμημάτων της Εθνικής Ενώσεως Εφέδρων (Ε.Ε.Ε.) και της Προόδου και αποτέλεσε όντως, μία εν τοις πράγμασι αθλητική ένωση του Διδυμοτείχου. Τα πρώτα πρόσωπα που αποτελούσαν το προεδρείο της, αλλά και έναν από τους πρώτους ποδοσφαιρικούς αγώνες που έδωσε (ίσως και τον πρώτο) εναντίον της Κορνοφωλιάς στις 3 Αυγούστου 1930 τον οποίο κέρδισε με 4-0. Οπότε έχουμε ένα αδιάσειστο στοιχείο, ότι το έτος ίδρυσής της ΑΕΔ είναι το 1930 και όχι το 1933, και δεν είναι το μοναδικό, καθώς θα παραθέσουμε πολλά άρθρα μέχρι το 1932 τα οποία διασφαλίζουν του λόγου το αληθές.
Αναφορικά με τον αγώνα με την Κορνοφωλιά στο φύλλο αρ. 28 στις 10 Αυγούστου 1930 σε σχετικό άρθρο διαβάζουμε, ότι διαιτητής του αγώνα ήταν ο κ. Μωίς Τολέδο (Διδυμοτειχίτης της Ισραηλιτικής κοινότητας) και ότι δύο τέρματα πέτυχε ο Βασιλειάδης, το ένα ο Θεόδωρος Πολίτης και το τέταρτο ο μικρός Δημητριάδης.
Από το άρθρο που παραθέσαμε ανωτέρω αρ. 29 βλέπουμε ότι η ΑΕΔ δεν ήταν μόνο ποδοσφαιρικό σωματείο, αλλά διέθετε και αθλητές του στίβου. Την Κυριακή 10 Αυγούστου 1930 η ΑΕΔ πραγματοποίησε τοπικές αθλητικές επιδείξεις. Σύμφωνα με το άρθρο μαζεύτηκε πολύς κόσμος στον χώρο όπου ορίστηκε να γίνουν οι επιδείξεις, μεταξύ των θεατών υπήρξε και παρουσία επισήμων, όπως του κ. Επάρχου, του Δημάρχου Διδυμοτείχου, του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, του Στρατιωτικού Διοικητή του Συνοριακού Τομέως Έβρου, καθώς και άλλοι τοπικοί επίσημοι. Στις πέντε η ώρα ακριβώς συγκεντρώθηκαν οι αθλητές και παρέλασαν μπροστά στον κόσμο, ο οποίος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Στο τέλος της παρέλασης ο Διοικητής του Συνοριακού Τομέως Έβρου έδωσε τη σημαία στον φέρελπι αθλητή της ΑΕΔ Δικαλπάκη Χρήστο για τον οποίο (όπως γράφει ο αρθρογράφος με το ψευδώνυμο «Φίλαθλος»), ο φίλαθλος κόσμος του Διδυμοτείχου τρέφει πολλές ελπίδες. Μετά την παράδοση της σημαίας ξεκίνησαν τα αγωνίσματα, τα οποία περιελάμβαναν: Δρόμο 100 μ., Δρόμο 10.000 μ., Άλμα εις ύψος, Άλμα απλούν εις μήκος, Σφαιροβολία και Θρακική σκυταλοδρομία. Άπαντες εκθείασαν την οργανωτική επιτροπή της ΑΕΔ, καθώς και τους αθλητές. Το βράδυ δόθηκε και μία κινηματογραφική παράσταση για την ενίσχυση του ταμείου της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου και οι εισπράξεις ήταν ικανοποιητικές, διότι πολύς κόσμος ενίσχυσε την προσπάθεια.
Η ΑΕΔ από τους πρώτους μήνες της ίδρυσής της δεν αρκέσθηκε μόνο σε αγώνες εντός των τειχών, σε άρθρο της εφημερίδας αρ. 26 στις 27 Ιουλίου 1930 υπάρχει δημοσιευμένη ειδοποίηση: «Εκ της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου», η οποία αφορά τη συμμετοχή του σωματείου στους όγδοους Πανθρακικούς Αγώνες, οι οποίοι θα τελεστούν στις 15 Αυγούστου στην Αλεξανδρούπολη, στο πλαίσιο του εορτασμού της εκατονταετηρίδας από την ανεξαρτησία του Ελληνικού κράτους (1830-1930). Στην ειδοποίηση αυτή καλεί τους φιλάθλους της ΑΕΔ να δηλώσουν συμμετοχή εγκαίρως, για να μπορέσουν να βρούνε καταλύματα και ξενοδοχεία, έτσι ώστε να παραστούν και να εμψυχώσουν την προσπάθεια των αθλητών.
Στο φύλλο αρ. 29 στις 17 Αυγούστου 1930 πληροφορούμαστε, ότι η ΑΕΔ έλαβε μέρος στους Πανθρακικούς αγώνες της εκατονταετηρίδας μαζί με άλλα 15 αθλητικά σωματεία της βορείου Ελλάδας, όπως π.χ. ο Ηρακλής, ο Άρης και ο ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης (βλέπουμε ότι μετείχαν ιστορικά σωματεία και εκτός της Θράκης), καθώς και άλλα σωματεία από την Μακεδονία και τη Θράκη. Η ΑΕΔ έλαβε μέρος με 6 αθλητές, οι οποίοι σύμφωνα με το άρθρο είναι οι εξής: «Δικαλπάκης, Αγγελίδης, Βασιλειάδης, Σπιτάλας, Χατζηαλεξίου και Ν. Βαφειάδης, τους αθλητές συνόδευσε ο Μ. Καρακότσιογλου μέλος του προεδρείου».
Μια πολύ σημαντική εξέλιξη για την ΑΕΔ, περιγράφεται στο φύλλο με αρ. 40 την 1η Νοεμβρίου 1930, όπου υπάρχει άρθρο, το οποίο γνωστοποιεί την ένταξη και εγγραφή της ΑΕΔ στον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. και καλεί του αθλητές να σπεύσουν να υποβάλλουν αιτήσεις εγγραφής το αργότερο μέχρι τις 15 Νοεμβρίου, προκειμένου, όπως τονίζει, να ανασυγκροτηθεί η ομάδα. Παρά όμως το πολύ δυναμικό ξεκίνημα της ΑΕΔ, την ένταξή της στον ΣΕΓΑΣ και τη συμμετοχή της σε ποδοσφαιρικούς και σε αγώνες κλασικού αθλητισμού, φαίνεται ότι υπήρξε μία στασιμότητα. Περίπου έναν μήνα μετά στο φύλλο 45 στις 6 Δεκ 1930 υπάρχει άρθρο με τίτλο «Ολική έκλειψις», στο οποίο αναφέρει, ότι η ΑΕΔ : «δεν δεικνύει κανένα σημείον ζωής. Διατί η ολική αυτή έκλειψις; Δεν νομίζουν οι φίλαθλοί μας, ότι τούτο ήκιστα (με κανέναν τρόπο) τιμά την πόλιν μας;».
Με αυτές τις εξελίξεις και τα γεγονότα που περιγράψαμε έκλεισε το 1930, το έτος όπου ιδρύθηκε η ΑΕΔ, εγγράφηκε στον Σ.Ε.Γ.Α.Σ., συμμετείχε στους Πανθρακικούς αγώνες της εκατονταετηρίδας, έδωσε τουλάχιστον έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, αλλά προς το τέλος του έτους παρατηρήθηκε μία αδράνεια, την οποία αρθρογράφος της εφημερίδας «Θράκη» την χαρακτήρισε ως «ολική έκλειψη»!!! Πολλές φορές όμως οι δημοσιογράφοι υπερβάλλουν, ας δούμε παρακάτω τα γεγονότα που αφορούν την ΑΕΔ κατά το έτος 1931.
1931: ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΕΓΑΣ Η ΑΕΔ ΕΓΓΡΑΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΗΤΡΩΑ ΤΗΣ ΕΠΟ
Στο φύλλο αρ. 52 στις 25 Ιανουαρίου 1931, δημοσιεύεται μία γνωστοποίηση: «Εκ μέρους του γραφείου της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου», η οποία αφορά σε ευεργετήματα που δικαιούνται αθλητές που υπηρετούν τη θητεία τους, και έχουν καταφέρει υψηλές επιδόσεις σε αγώνες. Από το δημοσίευμα αυτό βλέπουμε, ότι η ΑΕΔ συνεχίζει να υφίσταται ως αθλητικό σωματείο, καθώς η ανακοίνωση αυτή σαφώς και έχει σοβαρότατο χαρακτήρα.
Σε ένα άλλο άρθρο στη στήλη αθλητικά δημοσιεύθηκε μία πρόσκληση, η οποία καλεί τους ποδοσφαιριστές της Α' ομάδας να κατέλθουν για προπόνηση την Κυριακή και την Πέμπτη. Η δημοσίευση αυτή καταδεικνύει μια προβληματική κατάσταση, ως προς τη συμμετοχή των ποδοσφαιριστών στις προπονήσεις, καθώς θα έπρεπε να γνωρίζουν το πότε έχουν προπόνηση και όχι να το μαθαίνουν από την εφημερίδα. Βέβαια, εδώ θα πρέπει να τονίσουμε, πως εκείνη την εποχή παιδιά και έφηβοι ήταν επιφορτισμένοι με πολλές αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες στα σπίτια τους, με αποτέλεσμα να μην τους μένει χρόνος να μετέχουν στις προπονήσεις.
Και ενώ φαίνεται ότι υπάρχει μία προβληματική στο ποδοσφαιρικό τμήμα της ΑΕΔ, μια βδομάδα μετά την παραπάνω δημοσίευση στις 26 Απριλίου 1931, διεξήχθη ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ του Έβρου Σουφλίου και της ΑΕΔ στο γήπεδο του Σουφλίου. Αξίζει να παραθέσουμε αυτούσιο το άρθρο με τίτλο «Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου - Έβρος Σουφλίου 2-2» που δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 65 στις 3 Μαΐου 1931, στο οποίο περιγράφεται η μεταφορά της ομάδας και των φιλάθλων, η υποδοχή, ο αγώνας και τα τεκταινόμενα μετά τον αγώνα, ο οποίος ίσως είναι και ο πρώτος εκτός έδρας της ΑΕΔ:
«Την περασμένη Κυριακή η ποδοσφαιρική ομάδα της Αθλητικής Ενώσεως της πόλεώς μας συνοδευόμενη και υπό αρκετών φιλάθλων, μετέβη εις την γείτονα πόλιν του Σουφλίου δια ποδοσφαιρικήν συνάντησιν μετά της αυτόθι ομάδος "Έβρος". Εις τον σιδηροδρομικόν σταθμόν Σουφλίου υπεδέχθη της ομάδα μας ο πρόεδρος του "Έβρου" κ. Σεϊτανίδης και οδήγησε τους παίκτες και λοιπούς εις την πόλιν, όπου πρόσφερε γάλα. Το απόγευμα εις τις 4 στο γυμναστήριον (γήπεδο) Σουφλίου, εγένετο η συνάντησις των δύο ομάδων, υπό την διαιτησίαν του κ. Καλπάκα, ο αγών διεξήχθη με μεγάλην ορμήν εξ αμφοτέρων των ομάδων. Ιδίως οι Σουφλιώται με πείσμα υπεράσπιζαν το τέρμα τους παρ’ όλην όμως την επιμονήν των, οι ημέτεροι διά του Χατζηπουλίδου επιτυγχάνουν το πρώτον τέρμα. Συνεχιζομένου του αγώνος επιτυγχάνουν δύο αλλεπάλληλα τέρματα οι Σουφλιώται, τους οποίους σημειωτέων ευνοεί ο καιρός. Εις το δεύτερον ημιχρόνιον επαναλαμβάνεται σφοδρότερος ο αγών με υπεροχήν των Διδυμοτειχιανών, οίτινες και επέτυχον διά του Πολίτου το δεύτερον τέρμα υπέρ της ομάδας των και έτσι έληξε ο αγών με ισοπαλίαν. Μετά τον αγώνα οδηγήθηκε η ομάδα μας, εις την λέσχη όπου η μαντολινάτα Σουφλίου υπό τον άφθαστον κ. Βραχάμη, έπαιζε χάριν των παικτών μας διάφορα τεμάχια. Εν γένει οι Σουφλιώται εφέρθησαν ευγενέστατα και εφάνησαν περιποιητικοί εις τους παίκτας μας. Η ομάς μας αποτελείτο από τους κ.κ. Αγγελίδην (τέρμα) Πολίτην, Μουτζόπουλον, Τερζήν, Ναλμπάντην, Μούρδον, Σπιτάλαν, Χατζηπουλίδην, Κάβουραν, Βιβερτζήν και Πέπον. Η δε του Σουφλίου από τους κ.κ. Μούτλιαν (τέρμα), Χατζηκώσταν, Κάβουραν, Γλύστραν, Τυρόπουλον, Τσιακίρην, Γκαργκάναν, Α. Κουτσούλαν, Πάνταν, Χαρ. Κουτσούλαν και τερζούδην».
Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας και στη μόνιμη στήλη «Μολυβιές», όπου παρατίθενται τα παραλειπόμενα της εφημερίδας, ο αρθρογράφος κάνει αναφορά για πολλούς τραυματισμούς των παικτών της ΑΕΔ, λόγω του ότι «οι Σουφλιώται είναι εξασκημένοι εις τες κλωτσιές», και κλέινει την αναφορά του με την ευχή προς την ΑΕΔ «εις την ρεβάνς νάλθουν νικηταί». Σχετικά με τις ποδοσφαιρικές κόντρες Διδυμοτείχου και Σουφλίου βρίσκουμε αναφορές και στα κείμενα του Στρατή Τσιρταβή, ο οποίος έζησε και μεγάλωσε στο Διδυμότειχο του μεσοπολέμου, αναφερόμενος στις εφημερίδες της εποχής γράφει τα εξής :«Υλικό (για αρθρογραφία) υπήρχε πολύ, γιατί ανάμεσα στο Διδυμότειχο και στο Σουφλί επικρατούσε ποδοσφαιρική αντιζηλία, αλλά και πολιτιστική. Ομηρικοί καυγάδες γινότανε, που έδιναν αφορμές για πολλά σχόλια και άφθονο χιούμορ για χαρακτηρισμούς».
Για σκληρό παιχνίδι των ποδοσφαιριστών του Σουφλίου έγινε αναφορά και στην άλλη εφημερίδα του Διδυμοτείχου με την ονομασία «Έβρος». Ο αρθρογράφος ονόματι Φοίβος περιέγραψε μία δυσάρεστη κατάσταση, που δημιούργησαν οι ποδοσφαιριστές και οι φίλαθλοι του Σουφλίου κατά τη διάρκεια του αγώνα, που ανάγκασε τον αρχηγό της ομάδας του Διδυμοτείχου Δ. Τερζή να τη διαψεύσει, σε άρθρο που δημοσίευσε η «Θράκη» στο φύλλο αρ. 70 στις 7 Ιουνίου 1931. Θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι μεταξύ των εφημερίδων του Διδυμοτείχου «Θράκη» και «Έβρος» υπήρχε μία συνεχής κόντρα, η οποία πήγαζε και από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Περίπου ένα μήνα μετά, στις 21 Μαΐου 1931 πραγματοποιήθηκε η ρεβάνς μεταξύ ΑΕΔ και Σουφλίου, αυτή τη φορά στο Διδυμότειχο. Αξίζει να παραθέσουμε το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο φύλλο με αρ. 68 στις 24 Μαΐου 1931 με τίτλο: «Εκδρομή Σουφλιωτών Ποδοσφαιρική Συνάντησις Έβρου - Αθλητικής Ενώσεως»:
«Την παρελθούσαν Πέμπτην 21 Μαΐου ο σύλλογος Σουφλίου Ε.Φ.Α. επί τη ευκαιρία της ποδοσφαιρικής συναντήσεως Έβρου Σουφλίου και Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου, ύστερα από την ισόπαλο συνάντηση εν Σουφλίω διοργάνωσε και μία εκδρομή των Σουφλιωτών, αποτελούμενη από πολλούς φιλάθλους, από την μαντολινάτα του Γυμνασίου Σουφλίου και από την τζάζ μπάντ. Πλήθος κόσμου, οι αθληταί μας με το διοικητικόν συμβούλιον της Αθλητικής Ενώσεως, υπεδέχθησαν τους εκδρομείς εις τον (σιδηροδρομικό) σταθμό του Διδυμοτείχου. Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ Την 5 μ.μ. εις το γυμναστήριον (γήπεδο) του Διδυμοτείχου εγένετο η συνάντησις των δύο ομάδων Έβρου Σουφλίου και Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου καθ’ ην ανεδείχθη νικήτρια η ομάς του Σουφλίου 2-1. Εις τας 5 μ.μ. ο διαιτητής κ. Μ. Τολέδο καλεί τας ομάδας. Πρώτη εισέρχεται εις το γήπεδον η ομάς Έβρου υπό τα χειροκροτήματα του πλήθους ακολουθεί η ομάς Α.Ε. Διδυμοτείχου. Προς τα ομάδας ομίλησε δι’ ολίγων ο Γυμναστής του γυμνασίου Διδυμοτείχου κ. Γαβριηλίδης, αναπτύξας δι’ ολίγων τον σκοπόν των συναντήσεων. Αμέσως γίνεται η εκλογή τέρματος και η τύχη δια το εναρκτήριον λάκτισμα ευνοεί τους Σουφλιώτας. Εις τας 5:10 ακριβώς άρχεται ο αγών, οι του Έβρου επιχειρούν την πρώτην κάθοδον των, στας 5:13 σημειούται το πρώτον τέρμα εις βάρος της Ενώσεως. Την σφαίραν παραλαμβάνουν τώρα οι της Ενώσεως, οι οποίοι κατορθώνουν να έχουν και υπεροχήν καθ’ όλον το πρώτον ημιχρόνιον. Εις τα 5:23 κατόπιν ωραίου σεντραρίσματος του έξω δεξιά Β. Χατζηπουλίδου ο Γ. Σπιτάλας κατορθώνει να ισοφαρίσει τον αγώνα. Το υπόλοιπον του ημιχρονίου διαρέει άνευ αποτελέσματος. Επαναλαμβανομένου του αγώνος, οι του Έβρου εις το 23 λεπτόν επιτυγχάνουν και το δεύτερον τέρμα και αναδεικνύεται νικήτρια ομάς. Το αποτέλεσμα του αγώνος, αν και ήτο υπέρ των Σουφλιωτών μας ευχαρίστησε, διότι εδόθη ένα μάθημα στους δικούς μας να καταβάλουν περισσοτέρας προσπαθείας, διά να έχουν συνοχήν και να προπονηθούν περισσότερον. Ο αγών από ποιοτικής απόψεως και αθλητικής τάξεως δεν ήτο όπως αναμέναμεν. Διότι δυστυχώς, προ παντός κατά το δεύτερον ημιχρόνιον επεκράτησε μία μεγάλη αθλητική αταξία. Εσημειώθησαν μικροεπεισόδια. Μετά την ποδοσφαιρικήν συνάντησιν οι αθληταί του Έβρου συνοδευόμενοι υπό των αθλητών της ομάδος Διδυμοτείχου, του διοικητικού συμβουλίου της Α.Ε. και του Δημαρχούντος κ. Ασημακοπούλου, μετέβησαν εις την λέσχην ένθα προσφέρθησαν υπό του Δήμου διάφορα αναψυκτικά. Την 10ην εσπερινήν εδόθη η συναυλία εν τη Δημοτική Λέσχη στεφθήσα υπό πλήροις επιτυχίας. Το πρόγραμμα της συναυλίας πλουσιώτατον εις ύλην εξετελέσθη υπό της μαντολινάτας του Γυμνασίου και υπό την διεύθυνσιν του κ. Βραχάμη με μεγάλην επιτυχίαν. Μετά την συναυλίαν επηκουλούθησε χορός διαρκέσας μέχρι των πρωινών ωρών, καθ’ ον επεκράτησε μεγάλη ευθυμία και κέφι. Μόνον ο χώρος ήτο λιγάκι στενός λόγω του αρκετού πλήθους που ετίμησε την συναυλίαν των Σουφλιωτών. Είμεθα υποχρεωμένοι να επαινέσωμεν την αρίστην αυτήν πρωτοβουλίαν των διοικούντων του καλού σωματείου Ε.Φ.Α. και να τους συγχαρώμεν διά την προοδευτικήν των αυτήν στάσιν. Ας ευχηθώμεν δε, όπως και το Διδυμότειχον φιλοτιμηθεί και μιμηθεί το παράδειγμα των Σουφλιωτών». Βλέπουμε πως ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, παρά τα μικροεπεισόδια, εξελίχτηκε σε μία ωραία συναυλία και σε μία ολοήμερη εκδρομή με αθλητικό και πολιτιστικό περιεχόμενο!!!
Γεγονός είναι, ότι η ήττα από το Σουφλί πόνεσε τους Διδυμοτειχίτες, καθώς στο επόμενο φύλλο με αρ. 69 στις 31 Μαΐου 1931, στη στήλη "Μολυβιές" διαβάζουμε τα εξής: «Καθ’ όλη την διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε η άλκιμος (ρωμαλέα - δυνατή) νεολαία του Διδυμοτείχου συζητούσε διά τα αποτελέσματα των ποδοσφαιρικών συναντήσεων. Προπαντός δε διά την συνάντησιν Σουφλίου Διδυμοτείχου. Το φυσάν και δεν κρυώνει, να νικηθούν από τους Σουφλιώτας!!! Και ετοιμάζονται για να πάνε στο Σουφλί για τη Ρεβάνς. Ας τους ευχηθώμεν λοιπόν να μη μας ντροπιάσουν και πάλιν». Παρακάτω στη στήλη αναφέρει, ότι ο Διευθυντής του Β΄ Δημοτικού Σχολείου Διδυμοτείχου, ο Κωνσταντίνος Ποντίδης προετοιμάζει εκδρομή του σχολείου στο Σουφλί, και με την ευκαιρία αυτή είναι πιθανό να οργανωθεί και ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, προκειμένου να πάρει η ΑΕΔ τη ρεβάνς!!!
Στο φύλλο αρ. 73, πληροφορούμαστε, ότι στις 5 Ιουλίου 1931, η ΑΕΔ αντιμετώπισε εντός έδρας την ομάδα της Αλεξανδρούπολης «Θησέας», στο επόμενο φύλλο αρ. 74 στις 12 Ιουλίου 1931 ενημερωνόμαστε, ότι ο αγώνας ήταν νικηφόρος για την ΑΕΔ, δίχως όμως να αναφέρει το αποτέλεσμα.
Αναφορικά με τα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα του Διδυμοτείχου εκείνης της εποχής, αξίζει να παραθέσουμε ένα άρθρο από το φύλλο αρ. 75 στις 19 Ιουλίου 1931, βάσει του οποίου ενημερωνόμαστε για την ύπαρξη και άλλων (ανεπισήμων) ομάδων της πόλης: «Την παρελθούσαν Κυριακήν εγένετο έναρξις πρωταθλήματος ανεπίσημων ποδοσφαιρικών ομάδων της πόλεώς μας, καθ’ ην συνητήθησαν αι ομάδες: Ατρόμητος - Πρόοδος 3-0, Ολυμπιακός - Εθνικός 2-1. Σήμερον ο Εθνικός αναχωρεί δι΄ Ορεστιάδα όπου θα συναντηθεί μετά της εκεί ποδοσφαιρικής ανεπισήμου ομάδος ΠΑΟΚ. Σήμερον επίσης συναντώνται διά το πρωτάθλημα ανεπισήμων αι ομάδες Ατρόμητος - Πρόοδος διά την ρεβάνς». Στο ίδιο φύλλο και στην ίδια στήλη με την ονομασία «Ποδοσφαιρικά» πληροφορούμαστε, ότι με την πρωτοβουλία των φιλάθλων του Διδυμοτείχου, θα διεξαχθεί διπλός αγώνας μεταξύ ΑΕΔ και Σουφλίου με έπαθλο το κύπελλο των φιλάθλων, προφανώς και για να υπάρξει και η ρεβάνς της τελευταίας ήττας του Διδυμοτείχου από το Σουφλί.
Η πολυπόθητη ρεβάνς για τους Διδυμοτειχίτες επιτεύχθηκε τελικά την Κυριακή 26 Ιουλίου 1931, σε άρθρο της εφημερίδας με πηχυαίο τίτλο: «Ποδοσφαιρικά: Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου - Έβρος Σουφλίου 3-0», διαβάζουμε τα εξής:
«Την παρελθούσαν Κυριακήν και ενώπιον υπερδισχιλίων θεατών διεξήχθη ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ των ανωτέρω ομάδων, διά το Κύπελλον φιλάθλων Διδυμοτείχου. Νικήτρια ανεδείχθη η πρώτη (δλδ η ΑΕΔ) διά τερμάτων 3 έναντι 0. Τα τέρματα επετεύχθησαν κατά το δεύτερο ημιχρόνιον, το μεν πρώτον από κόρνερ διά του μέσα αριστερά Καζακίδη, τα δύο έτερα υπό του έξω αριστερά Κλήμη. Εθαυμάσθη το συρτό και στρωτό παιχνίδι της Αθλητικής Ενώσεως και η αποτελεσματικότης της επιθέσεώς της. Διεκρίθησαν οι Χατζηαλεξίου, Καζακίδης, Κλήμης και τερματοφύλαξ Βασιλειάδης. Η ομάς του Έβρου έπαιξεν καλά, αλλά ευρεθείσα προ ισχυροτέρας ομάδος ηττήθη. Από τον Έβρο διεκρίθη ο δεξιός μέσος Γεώρ. Γλύστρας. Την νικήτριαν ομάδα απετέλουν οι Βασιλειάδης, Ναλμπάντης, Μοδενάου, Παρασχίδης, Τερζής, Βιβερτζής, Χατζηπουλίδης, Σπιτάλας, Χατζηαλεξίου, Καζακίδης και Κλήμης. Ο διαιτητής κ. Μωίς Τολέδο πολύ καλός (άλλοτε μόνον ας μη λαμβάνει υπ΄όψιν και τόσον τους λαίσμαν). Μετά τον αγώνα προσεφέρθησαν υπό της Αθλητικής Ενώσεως αναψυκτικά εις τους ποδοσφαιριστάς εις τον Δημοτικόν Κήπον. Την προσεχή Κυριακήν διοργανούται υπό της Αθλητικής Ενώσεως μεγάλη εκδρομή εις Σουφλίον όπου θα διεξαχθή ο δεύτερος αγών διά το Κύπελλον υπό των ιδίων ομάδων».
Ο δεύτερος αγώνας διεξήχθη στο Σουφλί στις 9 Αυγούστου 1931 και ήταν άκρως επεισοδιακός. Στο φύλλο με αρ. 78 στις 16 Αυγούστου 1931 και στο άρθρο με τίτλο «Μια ποδοσφαιρική συνάντησις στο Σουφλί», το οποίο υπογράφει ο ίδιος ο εκδότης Γρηγόρης Μήτκας, ο οποίος είχε μεταβεί με την ομάδα στο Σουφλί, γράφει τα εξής (για την οικονομία του κειμένου θα παραθέσουμε το άρθρο στο μεγαλύτερο μέρος του περιγραφικά):
«Απ’ οπουδήποτε και αν αρχίσει κανείς και οσαδήποτε και αν γράψει, ποτέ δεν θα μπορέσει ούτε αμυδρά να ζωγραφίσει τα χάλια της ποδοσφαιρικής συναντήσεως ήτις έγινε στο Σουφλί, μεταξύ των ομάδων Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου και Έβρος Σουφλίου. Εξευτελίσθη και η έννοια του Αθλητισμού και του ποδοσφαίρου εν τω προσώπω των Σουφλιωτών». Στη συνέχεια του άρθρου αναφέρει, ότι η ομάδα της ΑΕΔ μετέβη στο Σουφλί, με συνοδεία πάνω από τριακόσιους φιλάθλους της. Η άσχημη ατμόσφαιρα φάνηκε αμέσως με την άφιξη του τρένου στο Σουφλί, όπου ο κόσμος που είχε μαζευτεί φώναζε και είχε άγριες διαθέσεις. Παρόλα αυτά το διοικητικό συμβούλιο που συνόδευε την ομάδα, καθώς και μέλη των οικογενειών τους αποφάσισαν να μεταβούν στο γήπεδο. Και εκεί αντιμετώπισαν δυσμενείς συνθήκες, καθώς δεν δόθηκαν στην ομάδα αποδυτήρια για να αλλάξουν οι παίκτες. Το παιχνίδι ξεκίνησε μέσα σε μια φανατισμένη ατμόσφαιρα και με τους παίκτες του Σουφλίου, στους οποίους είχαν προστεθεί και τέσσερις ποδοσφαιριστές από την Καβάλα, να μπαίνουν πολύ αποφασισμένοι. Ακολούθως με τη βοήθεια του διαιτητή και την τρομοκράτηση του τερματοφύλακα της ΑΕΔ από τους φίλους του Σουφλίου, προηγήθηκαν στο πρώτο δεκάλεπτο με 2-0. Με τη συμπλήρωση του πρώτου δεκαλέπτου, ένας παίκτης του Σουφλίου όρμησε να χτυπήσει τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΔ Κλήμη, ο αρχηγός της ομάδας Τερζής διαμαρτυρήθηκε στον διαιτητή γι’ αυτή την ενέργεια με αποτέλεσμα να αποβληθεί. Μετά και απ’ αυτό η διοίκηση της ΑΕΔ αποφάσισε να διακόψει το παιχνίδι, γεγονός που εξαγρίωσε περισσότερο τους οπαδούς του Σουφλίου, με αποτέλεσμα να βρίζουν να γιουχαΐζουν, να πετάνε ντομάτες, καρπουζόφλουδες και πέτρες. Οι παράγοντες και οι παίχτες της ΑΕΔ προσπάθησαν να κρατήσουν της ψυχραιμία τους και έφυγαν από το γήπεδο διασκορπιζόμενοι σε μαγαζιά της πόλης του Σουφλίου, όπου ακόμη και εκεί δέχθηκαν ανάλογες επιθέσεις. Χαρακτηριστικά σημειώνει ο Γρηγόρης Μήτκας: «Ούτε με την φυλή των Ζουλού εάν εγένετο η συνάντησις αυτή, δεν θα συνέβαιναν αυτά που συνέβησαν εις το Σουφλί». Και κλείνει το άρθρο γράφοντας ότι: «Διαμαρτυρόμενοι εξ ονόματος όλων των Διδυμοτειχιτών και της Αθλητικής Ενώσεως δια την ανάρμοστον διαγωγήν των Σουφλιωτών, δηλούμεν ότι διακόπτονται πλέον οριστικώς οι σχέσεις μεταξύ των δύο συλλόγων, ενώ υπήρχε τόση καλή διάθεσις εκ μέρους των Διδυμοτειχίτων τουλάχιστον διά την σύσφιξην των σχέσεων των δύο γειτονικών πόλεων». Ως αιτία όλης αυτής της συμπεριφοράς, ο Μήτκας θεωρεί την βαριά ήττα με 3-0 που υπέστη η ομάδα του Σουφλίου στον πρώτο αγώνα.
Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδα και στη στήλη «Μολυβιές» αφιερώθηκαν αρκετές σειρές για να περιγράψουν τα συμβάντα του Σουφλίου, κάποια χαρακτηριστικά αποσπάσματα είναι τα εξής: «Επέστρεψαν (από το Σουφλί) οι περισσότεροι Διδυμοτειχίται με λερωμένα τα φορέματά των από ντομάτες με τας οποία τους εφιλοδώρησαν οι ευγενείς Σουφλιώται». Σχετικά με τους πανηγυρισμούς των Σουφλιωτών, γράφει: «Περισσότερον ενθουσιασμένοι ήσαν το Διοικητικόν Συμβούλιον του "Έβρου", ανεβασμένοι σ’ ένα αμάξι με την λατέρνα περιήρχοντο την πόλιν του Σουφλίου ψάλλοντας τα επινίκια», και κλείνει το άρθρο αναφέροντας: «Τους συγχαίρουμε και ημείς διά την νίκη των και τους εκφράζομεν τα θερμάς μας ευχαριστίας επί τη διασώσει μας από τις πέτρες που μας πετούσαν».
Επίσης στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας καταχωρήθηκε και το «Ανακοινωθέν» της ΑΕΔ σχετικά με την ποδοσφαιρική συνάντηση με το Σουφλί: «Η Διοίκησις της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου αισθάνεται την υποχρέωσιν να φέρει εις γνώσιν του κοινού της πόλεως Διδυμοτείχου, ότι ηναγκάσθη να διατάξει την υποχώρησιν της ομάδος ευθύς άμα τη ενάρξει του ποδοσφαιρικού αγώνος των ομάδων της ΑΕΔ και του ¨Έβρου¨ της 9ης Αυγούστου εκ του γηπέδου, και προ της λήξεως εισέτι του Α' ημιχρονίου». Στη συνέχεια παραθέτει τρεις λόγους για τους οποίους προέβη σ’ αυτή την απόφαση, 1. Λόγω της κακής διαιτησίας, 2. Των συνεχών παρεμβάσεων στον αγώνα του αντιπροέδρου του "Έβρου" και 3. Της αντιαθλητικής στάσης παικτών και φιλάθλων του Σουφλίου. Και κλείνει το ανακοινωθέν με την φράση: «Και τούτο ίνα προλάβει την έκτασιν σοβαρών επεισοδίων εις βάρος της ομάδος μας».
Επιπροσθέτως, στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας υπάρχει ένα μικρό μονόστηλο που επικυρώνει την ίδρυση και ύπαρξη της ΑΕΔ, ως νόμιμο και αναγνωρισμένο αθλητικό σωματείο προ του 1933. Η ΑΕΔ μεταξύ άλλων αθλητικών σωματείων χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας με το ποσό των 15.000 δρχ. Για την εν λόγω χρηματοδότηση το Δ.Σ. της ΑΕΔ εξέδωσε δύο ευχαριστήρια, το ένα προς τον υπουργό παιδείας κ. Γεώργιο Παπανδρέου και το δεύτερο προς τον βουλευτή Έβρου του κόμματος των Φιλελευθέρων (του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου) Φίλιππου Μανουηλίδη, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο φύλλο αρ. 80 στις 30 Αυγούστου 1931.
Όσον αφορά τα γεγονότα στον αγώνα Σουφλίου - ΑΕΔ, στο φύλλο 79 στις 23 Αυγούστου 1931 η εφημερίδα δημοσιεύει «Ανακοινωθέν», το οποίο αφορά την απάντηση της ομάδας "Έβρος Σουφλίου" προς την ανακοίνωση της ΑΕΔ. Συνοπτικά το ανακοινωθέν αναφέρει τα εξής: 1. Διαψεύδει τα περί κακής και μεροληπτικής διαιτησίας, 2. Αναφέρει ότι ο αντιπρόεδρος της ομάδας παρενέβαινε μόνο στους παίκτες του Σουφλίου, 3. Ότι δεν υπήρξε αντιαθλητική συμπεριφορά των παικτών του Σουφλίου, αν και δεχόταν βρισιές από αυτούς της ΑΕΔ, και 4. Σχετικά με τη στάση των φιλάθλων του Σουφλίου και αν αυτή πρέπει να χαρακτηριστεί αντιαθλητική, γι’ αυτό φταίνε οι εριστικοί φίλαθλοι του Διδυμοτείχου.
Τα δύο αυτά ανακοινωθέντα και τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο Σουφλί, δυστυχώς κατά καιρούς αποτελούν συχνά φαινόμενα και στο σύγχρονο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα!!!
Εντός του Αυγούστου η ΑΕΔ έδωσε ακόμη έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, στις 30 του μηνός με αντίπαλο τον Ορέστη Ορεστιάδος. Ο αγώνας ήταν φιλικός και έληξε με ευρεία νίκη της ΑΕΔ με 8-1. Μια γενική περιγραφή του αγώνα λαμβάνουμε από άρθρο με τίτλο «Αθλητικά: ΑΕΔ - Ορέστης Ορεστιάδος 8-1», το οποίο δημοσιεύθηκε στο φύλλο αρ. 81 στις 6 Σεπτεμβρίου 1931. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο συντάκτης του άρθρου γράφει ότι η: «ομάς του Ορέστου αν και νεοσύστατος έδειξε ωραίο παιχνίδι», σύμφωνα και με το σημερινό έμβλημα της ομάδας βλέπουμε ότι ο Ορέστης ιδρύθηκε το 1927, δηλαδή είχε συμπληρώσει τέσσερα χρόνια λειτουργίας, ενώ η ΑΕΔ δεν είχε συμπληρώσει ούτε δύο. Η ενδεκάδα της ΑΕΔ που πέτυχε αυτή τη μεγάλη νίκη αποτελούνταν από τους: «Τέρμα Αγγελίδης, Γιουρτσόγλου, Μορδούς, Τσακαλίδης, Ναλμπάντης, Βιβερζής, Καστιάκης, Χατζηπουλίδης, Χατζηαλεξίου, Βασιλειάδης και Χεκίμογλου».
Στο φύλλο αρ. 81 στις 6 Σεπτεμβρίου 1931 υπάρχουν άρθρα, που αναφέρουν την προσπάθεια των παραγόντων της ΑΕΔ να διοργανώσουν έναν διεθνή φιλικό αγώνα στη Βουλγαρία, με την ομάδα του Σβίλεγκραντ την Λέφσκι. Οι δύο ομάδες τελικά αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί η φιλική συνάντηση και η ΑΕΔ οργάνωσε διήμερη εκδρομή για την Βουλγαρία, αλλά: «Ευρεθείσα η ΑΕΔ προς επιμόνου αρνήσεως των αρχών όπως εκδόσει ομαδικόν διαβατήριον διά Σβίλεγκραντ της Βουλγαρίας φαίνεται ότι θα αναβάλει την συνάντηση». Η Ελληνική γραφειοκρατία ή ίσως κάποιοι άλλοι παράγοντες πολιτικοί, στέρησαν από την ΑΕΔ την πρώτη της διεθνή αναμέτρηση.
Θα πρέπει επιπροσθέτως να αναφέρουμε, πως από την πρώτη ημέρα της ιδρύσεως της, η ΑΕΔ υποστηριζόταν και από χορηγίες, όπως διαβάζουμε σε άρθρο στο φύλλο αρ. 82 στις 13 Σεπτεμβρίου 1931: «Η Διοίκησις της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου έχουσα υπ’ όψιν της, την επί σειράν συναντήσεων χορήγησιν της απαιτουμένης ποσότητος ασβέστου δωρεάν υπό του κ. Αχιλ. Παγκάλου, ως επίσης και την δωρεάν μιας ετησίας συνδρομής του περιοδικού "Αθλητής" του κ. Αντωνίου Καρακώτσογλου, εκήρυξε αυτούς εις έκτακτον συνεδρίασιν δωρητάς της ενώσεως».
Πέραν από το ποδοσφαιρικό τμήμα, όπως προαναφέραμε στην ΑΕΔ υπήρχε και τμήμα του κλασικού αθλητισμού, του οποίου οι αθλητές λάμβαναν μέρος σε επίσημους αγώνες, και όπως θα δούμε παρακάτω υπήρξε διάκριση στον ακοντισμό, αγώνισμα για το οποίο το Διδυμότειχο, ειδικά λόγω του Κων/νου Γκατσιούδη έχει παρουσιάσει τεράστιες επιτυχίες σε παγκόσμιο επίπεδο!!! Από το φύλλο αρ. 83 στις 20 Σεπτεμβρίου 1931 πληροφορούμαστε, ότι στις 13 και 14 Σεπτεμβρίου διεξήχθη στην Αλεξανδρούπολη πρωτάθλημα στίβου από ομάδες της βορείου Ελλάδας (Μακεδονία και Θράκη). Αξίζει να παραθέσουμε το τελετουργικό της έναρξης των αγώνων: «Μετά την παρέλασιν των αθλητών υπό τα χειροκροτήματα των θεατών γίνεται η έπαρσης της σημαίας υπό τους ήχους του Εθνικού Ύμνου, ακολουθεί η ορκομωσία των αθλητών διά του συμπαθούς αθλητού του "Ερμού" κ. Π. Νικολαϊδου και ούτω ο κ. Νομάρχης κηρύττει την έναρξιν των αγώνων». Όπως προαναφέραμε η ΑΕΔ διακρίθηκε στον ακοντισμό με τους αθλητές: Παπαγεωργίου, Νικολόπουλος Χατζηαλεξίου. Στο τέλος του άρθρου ο συντάκτης αναφέρει τα εξής: «Η Αθλητική Ένωσις δια πρώτην φοράν κατερχομένη εις αθλητικούς αγώνας πρωταθλήματος έλαβε ένα βαθμό εις την γενικήν βαθμολογίαν, τούτο δέον να αποδοθεί ως εξαιρετική επιτυχία δεδομένου, ότι η Αθλητική Ένωσις άγει μόνον τον πρώτον έτος της ιδρύσεώς της. Οι διοικούντες κατόπιν της τοιαύτης επιτυχίας, έστω και μικράς πρέπει να εργασθούν να επιτείνουν τα προσπαθείας των διά την καλυτέραν και αρτιωτέραν εμφάνισιν του αθλητικού τμήματος. Είναι καιρός νομίζομεν ότι η προσοχή της δέον να στραφεί και έξω των ορίων του ποδοσφαιρικού τμήματος».
Στο επόμενο φύλλο αρ. 84 στις 27 Σεπτεμβρίου 1931 πληροφορούμαστε, ότι διεξήχθησαν αρχαιρεσίες στην ΑΕΔ για την ανάδειξη αρχηγού και υπαρχηγού της ποδοσφαιρικής ομάδας, εξελέγησαν ο Σπιτάλας Γρηγόριος και ο Ναλμπάντης Απόστολος αντίστοιχα.
Στο φύλλο αρ. 85 στις 4 Οκτωβρίου 1931 στη στήλη «Αθλητικά» με τίτλο «Εφηβικοί Αγώνες» υπάρχει δημοσίευμα που αφορά τη διοργάνωση τους: «Την Κυριακήν της 11ης τρέχοντος διοργανούνται υπό της Αθλητικής Ενώσεως Διδυμοτείχου, εγκρίσει του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. εφηβικοί αγώνες εις ους εκλήθησαν όπως μετάσχουν άπαντα τα Γυμναστικά Σωματεία του Νομού Έβρου, ήδη δε πλείστα τούτων εδήλωσαν συμμετοχήν». Βλέπουμε, ότι οι παράγοντες της ΑΕΔ, όντως έδωσαν βάση και στον κλασικό αθλητισμό και όχι μόνο στο ποδοσφαιρικό τμήμα.
Το γεγονός της διοργάνωσης των εφηβικών αγώνων στο Διδυμότειχο, αναφέρεται στο φύλλο αρ. 86 στις 18 Οκτωβρίου 1931: «Την παρελθούσαν Κυριακήν η Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου διοργάνωσε τοπικούς εφηβικούς αγώνες εις το γήπεδον της πόλεώς μας, οίτινες παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτει ο σύλλογός εστέφθησαν υπό πλήρους επιτυχίας». Παρακάτω αναφέρει, ότι τους αγώνες παρακολούθησε πολύς κόσμος, ο οποίος χειροκρότησε τους αθλητές, και παραθέτει την «Ελλανόδικον Επιτροπήν» την οποία αποτέλεσαν: «οι κ.κ. Έπαρχος Διδυμοτείχου, ο Δημαρχεύων κ. Ασημακόπουλος, ο Γυμνασιάρχης κ. Δρακοντίδης, ο επιθεωρητής δημοτικής εκπαιδεύσεως, ο πρόεδρος του συλλόγου Προμηθεύς κ. Λάζος». Στη συνέχεια αναφέρει τα τελετουργικά της ενάρξεως και μετά τα αγωνίσματα: «Δρόμος 100 μ, άλμα εις ύψος, Δισκοβολία, άλμα εις μήκος, λιθοβολία, άλμα τριπλούν, σφαιροβολία, δρόμος 400 μ, ακοντισμός (όπου μέσα στους διακριθέντες ήταν και πάλι ο αθλητής της ΑΕΔ ο Χατζηαλεξίου)». Το άρθρο κλείνει με την παρότρυνση προς την ΑΕΔ να συνεχίσει το έργο της, και προτρέπει τον Δήμο και τους φιλάθλους, να συνδράμουν στην όλη προσπάθεια του νεοσύστατου αθλητικού σωματείου.
Στο φύλλο αρ. 90 στις 15 Νοεμβρίου 1931 στη στήλη «Ποδοσφαιρικά» δημοσιεύθηκε η παρακάτω πρόσκληση, την οποία υπογράφει ο Υπαρχηγός Απ. Ναλμπάντης: «Προκειμένου η Αθλητική Ένωσης Διδυμοτείχου να λάβει μέρος εις το ποδοσφαιρικόν πρωτάθλημα Θράκης δευτέρας κατηγορίας, προσκαλούνται άπαντες οι ποδοσφαιρισταί της ως άνω ομάδος, όπως προσέρχωνται εις τας προπονήσεις ίνα σχηματισθεί η πρώτη ομάς, ήτις θα αντιμετωπίσει τας πρωταθλητρίας της δευτέρας κατηγορίας των πόλεων Αλεξανδρουπόλεως, Κομοτηνής και Ξάνθης και εκ των τεσσάρων τούτων ομάδων θα ανδειχθεί η πρωταθλήτρια Θράκης». Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας και στη στήλη «Μολυβιές» παρουσιάζεται μία προβληματική όσον αφορά τη συμμετοχή των ποδοσφαιριστών στην προετοιμασία της ομάδας, χαρακτηριστικά γράφει: «Τι γίνονται οι ποδοσφαιρισταί μας, ενώ είναι περίοδος που έπρεπε να παρατηρηθεί μια κίνησις, όπως είς όλας τας πόλεις, εδώ δεν παρατηρείται ουδεμία κίνησις. Μήπως και η Αθλητική Ένωσις έπαθεν ότι παθαίνουν συνήθως τα σωματεία εις την πόλιν μας;» (εννοεί ότι διαλύονται εύκολα). Ευτυχώς δεν υπήρξε κάποια διάλυση, απλά ίσως κάποια ατονία ή όπως προαναφέραμε οι πολλές οικογενειακές εργασίες των παιχτών, καθώς στα επόμενα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη» υπάρχουν αναφορές για τη δράση της ομάδας. Και όχι μόνο δεν διαλύθηκε η ΑΕΔ, αλλά σε άρθρο της εφημερίδας αρ. φύλλου 96 στις 25 Δεκεμβρίου 1931 (ανήμερα των Χριστουγέννων), η ΑΕΔ αναγνωρίστηκε από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο.), αξίζει να παραθέσουμε το πολύ σημαντικό αυτό μονόστηλο: «Τηλεγραφικώς ανηγγέλθη εξ Αθηνών, η αναγνώρισις της ΑΕΔ υπό της ΕΠΟ. Κατόπιν της τοιαύτης αναγνωρίσεως και υπό της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, η Αθλητική Ένωσις Διδυμοτείχου καθίσταται πλέον ένα από τα τέσσαρα καλύτερα Αθλητικά Σωματεία του Νομού Έβρου και ανοίγεται δι’ αυτήν νέος δρόμος επιτυχίας του σκοπού της».
1932: Η ΑΕΔ ΕΝΑ ΠΟΛΥΑΘΛΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
Στο πρωτοχρονιάτικο φύλλο αρ. 97 την 1η Ιανουαρίου 1932 υπάρχει δημοσιευμένο μονόστηλο, που αφορά ανακοινώσεις της ΑΕΔ προς τους αθλητές της. Στις 3 Ιανουαρίου καλεί τους αθλητές να παρευρεθούν στις 2 μ.μ. μαζί με τον ιματισμό τους στα αποδυτήρια της ομάδας. Παρακάτω ενημερώνει για τις ενέργειες που πρέπει να κάνουν προς τον ΣΕΓΑΣ οι κληρωτοί αθλητές της, προκειμένου να κάνουν χρήση της τετράμηνης απαλλαγής από τη στράτευση τους. Επιπροσθέτως καλεί τα μέλη της ομάδας να προσκομίσουν μία φωτογραφία για την απόκτηση δελτίου ταυτότητας, έτσι ώστε να έχουν μειωμένα εισιτήρια.
Στις 24 Ιανουαρίου 1932 και στο φύλλο με αρ. 100 ανακοινώνεται ο πρώτος ετήσιος χορός της ΑΕΔ το Σάββατο στις 30 Ιανουαρίου 1932, όπου αναφέρει: «Ανάδειξη Βασιλίσσης του χορού - χορός της τύχης - ταχυδρομείον - χορός μέχρι πρωίας - Πλήρη Τζαζ. Εισιτήρια εις την είσοδον. Προσκλήσεις δεν θα σταλούν». Σε δημοσίευση που έγινε στο φύλλο με αρ. 101 στις 31 Ιανουαρίου 1932 υπάρχει ανακοίνωση, ότι μέρος των εσόδων του χορού της ΑΕΔ θα διατεθεί και για τα μαθητικά συσσίτια. Να τονίσουμε, ότι από το τέλος του 1931 η Ελλάδα αλλά και γενικά τα Ευρωπαϊκά κράτη βιώνουν μία τεράστια οικονομική κρίση, η οποία προήλθε από το οικονομικό κραχ του 1929 στην Αμερική. Έτσι λοιπόν η ΑΕΔ, αλλά και οι υπόλοιποι σύλλογοι της πόλης, δείχνουν το κοινωνικό τους πρόσωπο ενισχύοντας οικονομικά τα συσσίτια, καθώς και όπου παρουσιάζεται ανάγκη.
Εντός του Ιανουαρίου η ΑΕΔ έδωσε και έναν φιλικό αγώνα με τον Στρατιωτικό Τομέα Έβρου (ο οποίος είχε έδρα στο Διδυμότειχο με πλούσια κοινωνική και πνευματική προσφορά). Στο φύλλο αρ. 101 στις 31 Ιανουαρίου 1932 δημοσιεύθηκε ρεπορτάζ που αφορούσε την εξέλιξη του αγώνα. Το αποτέλεσμα ήταν ισόπαλο 2-2, ενώ στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΔ είχε βρεθεί πίσω στο σκορ με 0-1. Στο άρθρο διαβάζουμε, ότι ο αγώνας ξεκίνησε στις 3 μ.μ. κάτω από δριμύ ψύχος. Στο πρώτο ημίχρονο ο αέρας ευνοούσε τους παίκτες της ΑΕΔ, αλλά ο Τομέας κατάφερε να προηγηθεί πετυχαίνοντας ένα τέρμα. Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΔ μπήκε πιο δυνατά αλλά ο Τομέας πέτυχε και δεύτερο τέρμα, στη συνέχεια: «Εις το 20 (λεπτό) από πάσα του Τάσιου και σουτ του Ζαρέ επιτυγχάνεται το πρώτον τέρμα υπό της Ενώσεως, εις το 35 από ωραίαν σέντρα του Σεϊτανίδη και σουτ του Βασιλειάδη επιτυγχάνεται το δεύτερον τέρμα υπέρ της Ενώσεως κι ούτω λήγει ο αγών με 2-2». Γενικότερα ο αρθρογράφος αναφέρει, ότι και οι δύο ομάδες παρουσίασαν ωραίο θέαμα και ότι ο διαιτητής ήταν αμερόληπτος.
Στο φύλλο αρ. 103 στις 14 Φεβρουαρίου 1932 έχει δημοσιευθεί άρθρο στο οποίο γράφει ότι: «Ο δοθείς πρώτος χορός της ΑΕΔ εσημείωσε δυστυχώς οικτράν αποτυχίαν». Ο αρθρογράφος αιτιολόγησε την αποτυχία γράφοντας, ότι κάποιοι δεν θέλουν την επιτυχία της ΑΕΔ και ότι δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τη σημασία ύπαρξης αυτού του αθλητικού σωματείου. Στην ίδια εφημερίδα και στη στήλη «Μολυβιές» υπάρχει μία πιο ρεαλιστική προσέγγιση της αποτυχίας: «Ο χορός της ΑΕΔ είχε το παρελθόν Σάββατο μεγάλην… Αποτυχίαν. Που να το απόδώσωμεν άραγε αυτό. Εις την αναπαραδιάν; (δηλαδή στην οικονομική κρίση) ή εις την διοργανωτικήν επιτροπήν; Στην ίδια στήλη υπάρχει αναφορά για αναβολή αγώνων της ΑΕΔ με άλλες πόλεις λόγω κακοκαιρίας, και φέρει ως παράδειγμα μία αναβολή που έγινε σε αγώνα με τη Αλεξανδρούπολη.
Τελικά, όπως πληροφορούμαστε από το φύλλο αρ. 114 στις 8 Μαΐου 1932, η ποδοσφαιρική συνάντηση με ομάδα της Αλεξανδρούπολης, και πιο συγκεκριμένα με το «Διδασκαλείο», πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη στις 20 Μαρτίου 1932 και έληξε με βαριά ήττα της ΑΕΔ με 4-0. Στο εν λόγω άρθρο ανακοινώνεται ο επαναληπτικός αγώνας μεταξύ ΑΕΔ και Διδασκαλείου στις 8 Μαΐου, και γίνεται μνεία για τις νίκες του Διδασκαλείου επί ομάδων της Αλεξανδρούπολης (τον Εθνικό με 2-1 και τον Άρη Αλεξ/πόλως με 6-0), προκειμένου να αναδειχθεί η δυναμική της αντίπαλης ομάδας: «Λόγω λοιπόν του εξαιρετικού της ομάδος, ο αγών προμηνύεται λίαν πεισματώδης, δεδομένου ότι και η ομάς της ΑΕΔ κατέρχεται με πλήρη σύνθεσιν».
Στο ίδιο άρθρο υπάρχει ακόμη μία σημαντική ανακοίνωση, βάσει της οποίας αποδεικνύεται η πρόθεση των παραγόντων της ΑΕΔ να δημιουργήσουν ένα πολυαθλητικό σωματείο: «Επί τη επετείω της απελευθερώσεως της πόλεώς μας, η ΑΕΔ διοργανώνει αδεία του ΣΕΓΑΣ λαϊκούς τοπικούς Ποδηλατικούς αγώνας ανωμάλου δρόμου 10 χλμ. Επί της δημοσίας οδού Ελληνοχωρίου με ελευθέραν συμμετοχήν. Ομοίως κατά πάσαν πιθανότητα την αυτήν ημέραν θέλουσι γείνει και τα εγκαίνεια της λειτουργίας και του σκοπευτικού αυτής τμήματος, εις τον αυτόν χώρον ένθα και η αφετηρία των ποδηλατικών αγώνων». Τελικά οι ποδηλατικοί αγώνες δεν έγιναν, καθώς όπως διαβάζουμε σε δημοσίευση στο φύλλο αρ. 116 στις 22 Μαΐου 1932: «Η Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου την παρελθούσαν Κυριακή προκήρυξε ποδηλατικούς αγώνας, αλλά ελλείψει ποδηλατιστών ανεβλήθησαν επ’ αόριστον», και δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τι απέγινε με τους σκοπευτικούς αγώνες.
Την Κυριακή 8 Μαΐου 1932, σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας αρ. φύλλου 115 στις 15 Μαΐου 1932, πραγματοποιήθηκε στο Διδυμότειχο η ρεβάνς του αγώνα μεταξύ ΑΕΔ και Διδασκαλείου Αλεξανδρουπόλεως. Μαζί με τους μαθητές του Διδασκαλείου: «εξέδραμον εξ Αλεξανδρουπόλεως περί τους 60 πρόσκοποι συνοδευόμενοι υπό του αρχηγού των κ. Καμπάνταη του Διευθυντού του Διδασκαλείου κ. Γαρδίκα και του καθηγητού συμπατριώτου μας κ. Αδαμαντίου Ταμβακίδου (ο Ταμβακίδης γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1888 και υπήρξε ένα ευπατρίδης φιλόλογος και δάσκαλος της Θράκης)».
Παρακάτω στο άρθρο περιγράφεται η υποδοχή που έγινε στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, από φιλάθλους, θεσμικούς του Δήμου, της ΑΕΔ, της εκπαιδευτικής κοινότητας, καθώς και από τους Προσκόπους του Διδυμοτείχου και τον αρχηγό τους κ. Καραχάλιο. Μετά τον ποδοσφαιρικό αγώνα το απόγευμα ΑΕΔ και Πρόσκοποι παρέθεσαν γεύμα στους εκδρομείς, με επισημότατο χαρακτήρα, όπου υπήρξαν προπόσεις και ομιλίες. Οι εκδρομείς από την Αλεξανδρούπολη διανυκτέρευσαν στο Διδυμότειχο, και την επόμενη ημέρα αφού ξεναγήθηκαν στο κάστρο της πόλης, από τον καθηγητή του Γυμνασίου Διδυμοτείχου Αρχιμ. Νικόλαο Βαφείδη επέστρεψαν στην Αλεξανδρούπολη.
Όσον αφορά τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ ΑΕΔ και Διδασκαλείου, στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας «Θράκη», έχει δημοσιευθεί ένα εκτενές μονόστηλο με τίτλο «Ποδοσφαιρικά: ΑΕΔ - Διδασκαλείο Αλεξ/πόλεως 4-3», το οποίο θα παραθέσουμε συνοπτικά: «Ο αγώνας ξεκίνησε στις 16:30, ο κόσμος όμως συγκεντρώθηκε στο γήπεδο από τις 16:00. Η ομάδα του Διδασκαλείου προηγήθηκε με 1-0 αλλά οι παίκτες της ΑΕΔ ισοφάρισαν πριν την λήξη του πρώτου ημιχρόνου. Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα της ΑΕΔ είχε μια μικρή υπεροχή και κατάφερε να προηγηθεί με 2-1, οι παίκτες του Διδασκαλείου αντέδρασαν και με δύο τέρματα προηγήθηκαν με 2-3. Με ένα ισχυρό χτύπημα φάουλ η ΑΕΔ ισοφάρισε, και δέκα λεπτά πριν από την λήξη του αγώνα πέτυχε και το τέταρτο και νικητήριο τέρμα». Αξίζει να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το άρθρο όπου αναφέρονται οι διακριθέντες παίκτες της ΑΕΔ: «Εκ της Ενώσεως διεκρίθησαν ο μέσα αριστερά Λίβας τα δύο μπακ Αντωνόπουλος, Ναλμπάντης και ο σέντερ χαφ Τερζής. Επίσης ο Μοδενάου καλός. Ο τερματοφύλακας Βασιλειάδης ένεκα του τραύματος του, εις τον αριστερόν του πόδα δεν ηδηνήθη να παίξει το σύνηθες παιγνίδι του».
Στο φύλλο αρ. 117 στις 29 Μαΐου 1932 δημοσιεύθηκε το «Ευχαριστήριο» μήνυμα που εξέδωσαν το Διδασκαλείο Αλεξανδρούπολης και οι Πρόσκοποι: «δια την θερμότατην υποδοχήν και φιλοξενία», όλων των εμπλεκομένων φορέων του Διδυμοτείχου και φυσικά και της ΑΕΔ.
Το τελευταίο άρθρο που αφορούσε την ΑΕΔ δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα στο φύλλο αρ. 117 στις 29 Μαΐου 1932 και ανέφερε, ότι την Κυριακή 5 Ιουνίου θα ανεβεί στο Διδυμότειχο η: «ισχυρά ομάς της Αλεξανδρουπόλεως Άρης, ίνα συναντηθεί μετά της Αθλητικής Ενώσεως». Στη συνέχεια του άρθρου, ο συντάκτης επέστησε την προσοχή των αρμοδίων της ΑΕΔ, έτσι ώστε να επιλεγεί και να προπονηθεί η καλύτερη δυνατή σύνθεση παικτών.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο άλλο άρθρο στην εφημερίδα «Θράκη» που να αναφέρει, άλλες πληροφορίες για την ΑΕΔ, καθώς για λόγους που δεν γνωρίζουμε, από το επόμενο φύλλο κυκλοφορούσε μόνο με δύο σελίδες αντί για τέσσερις, με αποτέλεσμα να μειωθεί κατά πολύ η ύλη της εφημερίδας. Επίσης τον Ιούνιο του 1932 έπεσε μία πάρα πολύ σφοδρή χαλαζόπτωση, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος της ύλης να επικεντρωθεί σε αυτό το μείζον ζήτημα. Τον Σεπτέμβριο του 1932 πραγματοποιήθηκαν βουλευτικές εκλογές, για τις οποίες αφιερώθηκε σχεδόν όλη η ύλη της εφημερίδας, η οποία εξέδωσε το τελευταίο της φύλλο στις 8 Οκτωβρίου 1932 και δεν ξανακυκλοφόρησε, διότι ο εκδότης Γρηγόρης Μήτκας διορίσθηκε στον Δήμο Διδυμοτείχου ως Γενικός Γραμματέας.
Όσον αφορά το επόμενο έτος, το 1933 (που όπως αποδείξαμε λανθασμένα θεωρείται έτος ίδρυσης της ΑΕΔ), μέσω του διαδικτύου, αλιεύσαμε από τουρκική εφημερίδα έναν διεθνή αγώνα της ομάδας του Διδυμοτείχου. Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Vakit Gazetesi» στις 23 Αυγούστου 1933 με τίτλο: ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ, αναφέρει, πως η ποδοσφαιρική ομάδα “Ergene Spor Kulübü” (Αθλητικός Όμιλος Εργίνη) της επαρχίας Μακράς Γέφυρας (Uzunköprü), πρωταθλήτρια ομάδα (1932-33) της Ανατολικής Θράκης, έρχεται στο Διδυμότειχο για να αντιμετωπίσει την τοπική ομάδα του Διδυμοτείχου». Θα πρέπει να επισημάνουμε πως από την Μακρά Γέφυρα (και την περιφέρειά της), ήρθαν στο Διδυμότειχο πολλοί πρόσφυγες με την ανταλλαγή του 1922, και ενδεχομένως κάποιοι εξ αυτών να συνέδραμαν, ώστε να πραγματοποιηθεί ο εν λόγω ποδοσφαιρικός αγώνας. Αυτό ίσως και να είναι το πρώτο διεθνές παιχνίδι της ΑΕΔ, καθώς όπως είδαμε παραπάνω από τα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», δεν πραγματοποιήθηκε ο αγώνας με ομάδα της Βουλγαρίας.
Για τα επόμενα χρόνια και την πορεία της ΑΕΔ μέχρι και το 2012 υπάρχουν στοιχεία στο βιβλίο του αείμνηστου Θανάση Τσιμάκη με τίτλο: «Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου - Η Πράσινη Θύελλα της Θράκης». Μέσα από το εν λόγω βιβλίο αλιεύουμε και μία ακόμη πληροφορία που μας παραπέμπει στο έτος 1933: «Το 1931 δημιουργήθηκε η Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων (ΕΠΣ) Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με έδρα την Καβάλα. Σ’ αυτής της Ένωσης τα χαρτιά θα πρέπει να καταχωρήθηκε και η εγγραφή της ΑΕΔ ως μέλους της, το 1933, για πρώτη φορά». Ενδεχομένως γι’ αυτό το λόγο να τέθηκε ως ημερομηνία ίδρυσης της ΑΕΔ το 1933, γεγονός βέβαια που δεν είναι ορθό όπως καταδεικνύουμε, με βάση τα φύλλα της εφημερίδας «Θράκη», της οποίας ο εκδότης Γρ. Μήτκας υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της ΑΕΔ.
Κλείνοντας το παρόν κείμενο και συνοψίζοντας τις πληροφορίες που παραθέσαμε από την τοπική εφημερίδα «Θράκη», βλέπουμε ότι η Αθλητική Ένωση Διδυμοτείχου προέκυψε και ιδρύθηκε το 1930, από την ένωση δύο σωματείων της πόλης, την Εθνική Ένωση Εφέδρων (Ε.Ε.Ε.) και την Πρόοδο. Εξ αρχής οι παράγοντες της ομάδας δεν ασχολήθηκαν μόνο με το ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά προσπάθησαν να δώσουν έναν πολυαθλητικό χαρακτήρα, με τη δημιουργία τμημάτων κλασικού αθλητισμού και τη διοργάνωση και άλλων αγώνων, όπως ποδηλατικοί και σκοπευτικοί. Στο τέλος του 1930 η ΑΕΔ εγγράφηκε στο μητρώο του ΣΕΓΑΣ και στο τέλος του 1931 στο μητρώο της ΕΠΟ. Επίσης είδαμε ότι έλαβε, ήδη από το 1931 χρηματοδοτήσεις από το κράτος και οι αθλητές της μπορούσαν να τύχουν των νομοθετικών ευεργετημάτων που αφορούσαν τη στράτευσή τους.
Θεωρούμε αυτονόητο, ότι με βάση τα παραπάνω στοιχεία θα πρέπει οι σημερινοί παράγοντες της ΑΕΔ να διορθώσουν την ημερομηνία ίδρυσης της ομάδας, και να θεσμοθετήσουν στο έμβλημά της το έτος 1930. Ευχόμαστε να συνεχίσουν να υπάρχουν παράγοντες, προπονητές και παίκτες στο Διδυμότειχο που να στηρίζουν την ΑΕΔ και το 2030 να γιορτάσουμε όλοι μαζί τα 100 χρόνια ύπαρξης του ιστορικού μας σωματείου. Και γιατί όχι, κάποια στιγμή να υπάρξει και μία μεγάλη επιτυχία, ανάλογη με την κατάκτηση του Κυπέλου Ερασιτεχνών Ομάδων Ελλάδος, που πραγματοποιήθηκε από την ΑΕΔ στις 15 Ιουνίου 1980 στο Καυτατζόγλειο Στάδιο Θεσσαλονίκης.
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω