Νέες σκέψεις και προτάσεις Πολιτισμού για την Αλεξανδρούπολη

Νέες προτάσεις πολιτισμού από τον κ. Γεώργιο Αλεπάκο που μπορεί να αξιολογηθούν και να αξιοποιηθούν από τους αρμόδιους φορείς της Αλεξανδρούπολης.

του Γεωργίου Αλεπάκου

Οι προτάσεις πολιτισμού βρήκαν θετική ανταπόκριση από τους Αλεξανδρουπολίτες. Όπως ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο «η κοσμοπολίτικη Αλεξανδρούπολη του πνεύματος, της διανόησης, του πολιτισμού και της διαφορετικότητας, προκειμένου να βρει την πολιτιστική της ταυτότητα» θα πρέπει να δημιουργήσει, εκτός από τα φημισμένα και καταπληκτικά καταστήματα εστίασης που διαθέτει, και κάτι το ενδιαφέρον για την πνευματική τροφή των πολυάριθμων επισκεπτών από τους γείτονες διαφορετικής κουλτούρας και θρησκείας.

Και βασικά επαναφέρω την αρχική μου πρόταση που με χαρά έμαθα ότι την υιοθέτησαν και οι Φίλοι του Γαλλικού Σταθμού Αλεξανδρούπολης: «Να ονομαστεί ο δρόμος που ξεκινάει από την διασταύρωση ΟΣΕ (S/M ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ) μέχρι την γέφυρα Μαΐστρου σε «ΛΕΩΦΟΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ» καθώς και να δοθεί σ΄ ένα δρόμο το όνομα του ιδρυτή της πόλης ΒΑΡΟΝΟΥ ΧΙΡΣ (Baron de Hirsch)».

Επίσης προτείνω την ίδρυση των εξής Μουσείων:

1. ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ

Να ιδρυθεί ανυπερθέτως θεματικό πάρκο - υπαίθριο μουσείο σιδηροδρόμων σε ένα μέρος του χώρου του πρώην ΣΕΚ νυν ΟΣΕ που θα συμπεριλαμβάνει εκτός από λίμνες, πράσινο, παιδικές χαρές, γήπεδα μπάσκετ και βόλεϊ, τρένα, και το υπέροχο τοπόσημο της πόλης δηλαδή τον σταθμό Ανατολικών Σιδηροδρόμων ή Γαλλικό Σταθμό, ο οποίος θα πρέπει οπωσδήποτε να προστατευτεί σήμερα καθόσον όπως πληροφορήθηκα λειτουργούν εντός αυτού ξυλόσομπες που αποτελούν εγκληματική επιλογή. Το μέρος του χώρου που θα επιλεγεί από ειδικούς επιστήμονες, αρχιτέκτονες, ιστορικούς κλπ δεν θα διαταράσσει την συνέχιση της δραστηριότητας του σιδηροδρομικού δικτύου. Με την πρώτη ματιά σήμερα ο εγκαταλειμμένος και σε άθλια κατάσταση χώρος περιέχει ένα ανυπέρβλητο και ανείπωτο θησαυρό από παλιά βαγόνια, τροιζήνες, οτομοτρίς, ατμομηχανές κλπ, ακόμη και πιθανόν βαγόνια που έστειλαν οι Βούλγαροι τους συμπολίτες μας Εβραίους το 1943 στο Άουσβιτς!

Αυτό το ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ και το ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ το δικαιούται η Αλεξανδρούπολη που οφείλει την ύπαρξη της στο σιδηρόδρομο, αφού στην τοποθεσία DEDEAGATCH επιλέχθηκε το τέρμα επί του Θρακικού Πελάγους της σιδηροδρομικής γραμμής Αδριανούπολης - Κωνσταντινούπολης κατά την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας και είναι λυπηρό που κανείς από τους φορείς της πόλης μας δεν πρότεινε κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα.

Μάλιστα σε ένα τέτοιο θεματικό Μουσείο μπορεί να εκτεθεί και το διάσημο καπνιστήριο του Αβδούλ Χαμίτ, που κατασχέθηκε το 1913 από το Στ. Μαυρομιχάλη, Έλληνα Διοικητή του Δεδέαγατς, κατά τις λίγες ημέρες του Ιουλίου 1913 που διοίκησε την περιοχή. Ο ίδιος ο Μαυρομιχάλης σημείωσε ότι ολόκληρο τον πολυτελή συρμό αποτελούμενο από 30 και πλέον οχήματα, δώρο της Αυτοκράτειρας της Γαλλίας Ευγενίας προς το Σουλτάνο Αβδούλ Αζίζ, μεταξύ των οποίων το καπνιστήριο, τον έστειλε δώρο στο Βασιλιά Κωνσταντίνο στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα το καπνιστήριο βρίσκεται στο Σιδηροδρομικό Μουσείο Αθηνών και το διεκδικεί και ο Δήμος Θεσσαλονίκης.

Οι πόλεις της Δράμας, της Θεσσαλονίκης και της Καλαμάτας πρωτοστάτησαν στην ίδρυση καταπληκτικών χώρων μουσειακής δομής ως ιστορικών θεματικών πάρκων και Μουσείων Σιδηροδρόμου, ενώ η πόλη μας έμεινε πίσω με τόσο πλούσιο υλικό που εγκαταλείφθηκε στην τύχη του.

2. ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Ένα ιστορικό τοπόσημο της Αλεξανδρούπολης, δηλαδή οι ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΛΙΜΕΝΟΣ που αρχικά κατασκευάστηκαν το 1872 ως αποθήκες του λιμένος δεν μοιάζουν σήμερα με την αρχική τους μορφή παρά μόνο οι 3 του τελωνείου.

Η παραπάνω εικόνα δημιουργήθηκε πριν από χρόνια από την κόρη μου Μαρία και την υιοθέτησε ο Γιάννης Λασκαράκης δημοσιεύοντας την ιδέα στην εφημερίδα ΓΝΩΜΗ με ευνοϊκά σχόλια.

Ο νέος μοντέρνος σχεδιασμός των αποθηκών πριν υλοποιηθεί έπρεπε να τεθεί κατά την γνώμη μου, υπ΄ όψιν των κατοίκων της πόλης σε δημόσια διαβούλευση και τουλάχιστον να κληθούν οι διάφοροι φορείς της πόλης!!!. Εδώ θέλω να υπενθυμίσω τον εξαιρετικό δήμαρχο κ. Αρβανιτίδη που κάλεσε επανειλημμένα σε συγκεντρώσεις και διαβουλεύσεις πλήθος ενδιαφερόμενων φορέων παρουσία του έγκριτου μηχανικού κ. Βούγια σχετικά με τις προτάσεις του για το σχέδιο πόλης (πεζοδρόμια κλπ).

Εκείνο μάλιστα που με προβληματίζει είναι αν αληθεύει οτι κάποια εκ των Αποθηκών θα δοθεί για κατάστημα εστίασης (δεν έφταναν αυτά της πόλης), ή και χώρο κινηματογράφου. Ας μετρήσει η δημοτική αρχή πόσους χώρους διαθέτει σήμερα για τους πάσης φύσεως εθνοτοπικούς και άλλους ποικιλώνυμους συλλόγους, μετά μάλιστα και την πρόσφατη αγορά του εξαιρετικού κτηρίου της ΤΡΑΠΕΖΑΣ της ΕΛΛΑΔΟΣ που έπρεπε να γίνει ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΊΟ της πόλης του οποίου οι υπηρεσίες σήμερα στεγάζονται σ ΄έναν ισόγειο όροφο ενός προς κατεδάφιση κτηρίου στην οδό Β. Αλεξάνδρου, σε ένα μισθωμένο διαμέρισμα στην Καραολή & Δημητρίου και σε ένα ΤΟΛ στην ζώνη Λιμένος. Τουλάχιστον πρέπει κατά την γνώμη μου να δοθεί από τις μετασκευασμένες αποθήκες ένας χώρος στον Ο.Λ.Α. για σταθμό επιβατών, εκδοτήριο εισιτηρίων κλπ.

Εδώ λοιπόν έρχεται η 2η πρόταση μου για την ίδρυση ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ σε μία από της Αποθήκες αυτές γιατί δεν εξηγείται μια πόλη που ιδρύθηκε μέσα στη ερημιά του δάσους του Ορφέα το 1872 και έγινε μια από τις μεγαλύτερες σήμερα αναπτυσσόμενες πόλεις του βορρά, να μη έχει τουλάχιστον ένα μουσείο αφιερωμένο στους ιδρυτές αυτής της πόλης, τους πρόσφυγες που την εμπλούτισαν: Απολλωνιαδίτες, Μικρασιάτες πάσης φύσεως, Χηλήτες, Αινίτες, Καππαδόκες, Πόντιους κλπ.

Η ανταγωνιστική πόλη Καβάλα με τα κρουαζιερόπλοια (και εμείς με το LNG και τις θηριώδεις ανεμογεννήτριες), έχει από χρόνια ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ που δημιουργήθηκε με στόχο να αναδείξει τη ναυτική ιστορία και παράδοση της Καβάλας. Στην επίσκεψη σ’ αυτό μπορείτε να δείτε από κοντά ναυτικά και ναυτιλιακά όργανα, ομοιώματα παραδοσιακών σκαφών, βιβλία ναυτικού περιεχομένου, θαλασσογραφίες Καβαλιωτών ζωγράφων κλπ, δεκάδες φωτογραφίες από το λιμάνι και την κίνηση του, κλπ. Αν θυμούνται οι παλαιοί Αλεξανδρουπολίτες υπάρχουν πολλά εκθέματα τα οποία έχουν λεηλατηθεί κατά καιρούς και κοσμούν αλλά εν Ελλάδι Ναυτικά Μουσεία όπως του Πειραιά κλπ. Εκεί βρίσκεται ο πρώτος μηχανισμός του Φάρου της Αλεξανδρούπολης που λειτουργούσε με ασετιλίνη (παλιά πρόταση κ. Ορδουμποζάνη) καθώς και ο μικρός γερανός που λειτουργούσε μέχρι την 10ετία του 1970 μπροστά από τις Αποθήκες Λιμένος, καθώς και άλλα παλιά ναυτικά ντοκουμέντα που μετά βεβαιότητας θα προσφερθούν από τους Αλεξανδρουπολίτες.

Ο παλιός μηχανισμός του Φάρου της
Αλεξανδρούπολης στο Ναυτικό Μουσείο

Αλήθεια ενώ στην Αλεξανδρούπολη υπάρχουν αναρίθμητοι εθνοτοπικοί σύλλογοι που εκπροσωπούν Μικρασιάτες, Χιλήτες, Απολλωνιαδιτες, Αινίτες, Καππαδόκες, Πόντιους κ.α. που είναι μάλιστα απόγονοι των πρώτων οικιστών της πόλης, αλλά μέχρι σήμερα δεν βλέπω καμιά δραστηριότητα πανω στο θέμα της διάσωσης της πολιτιστικής ναυτικής κληρονομιάς με αποτέλεσμα να έχουν εξαφανιστεί και δεν έμειναν ούτε για δείγμα οι μαούνες, μεγαλόβαρκες, πλάβες, το καζάκι που είναι χαρακτηριστική βάρκα της περιοχής μας, οι Χηλήτικες και Απολλωνιαδίτικες βάρκες και τα πάσης φύσεως ιστορικά σκάφη. Ας σταματήσουν επιτέλους οι σύλλογοι της πόλης που σχετίζονται με απόγονους των πρώτων οικιστών να νοιάζονται μόνο για τα πολιτιστικά, τις φιέστες και τις φωτογραφίες και ας ασχοληθούν και με την ιστορία και την υλοποίηση της πρότασης για ίδρυση ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ.

Ας τολμήσετε φίλε κ. ΔΗΜΑΡΧΕ με τους ρέκτες και άξιους συνεργάτες σας που αγαπούν την πόλη, να ξεκινήσετε για την υλοποίηση των προτάσεων μου που πιστεύω ότι θα ενστερνιστούν και από τους κατοίκους της πόλης.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΛΕΠΑΚΟΣ
Συνταξιούχος Νομικός

Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Παύλος Παυλίδης από την ομάδα "Φίλοι του Γαλλικού Σταθμού Αλεξανδρούπολης"
[post_ads]