Σχόλιο του πρώην δημοτικού συμβούλου Αλεξανδρούπολης Παύλου Α. Μιχαηλίδη.
Ουσιαστικά ο Σεβασμιώτατος είπε αυτό που δεν τολμούν να πουν δημόσια οι τοπικοί θεσμικοί παράγοντες της περιοχής. Επιπλέον δεν δείχνουν να ενεργοποιούνται, δεν προχωρούν σε συντονισμένες παρεμβάσεις προς την κυβέρνηση, αποφεύγουν ακόμη και να θέσουν τα ζητήματα αυτά στο πλαίσιο του διαλόγου για το περίφημο Σχέδιο Ανασυγκρότησης του Έβρου. Όλη αυτή η κατάσταση μας αναγκάζει να συμφωνήσουμε με κάτι που γράφτηκε πρόσφατα, πως αν αυτή η πρακτική δεν είναι ύποπτη, τότε είναι σίγουρα αφελής.
Δυστυχώς όμως όσο αυτή η τακτική παγιώνεται, τόσο το μέλλον θα προοιωνίζεται ζοφερό και εξαιρετικά δυσοίωνο. Ήδη τα υπεράκτια αιολικά πάρκα είναι προ των πυλών, με το Δημοτικό Συμβούλιο της Αλεξανδρούπολης να αποφεύγει να πάρει θέση, ακόμη και να το συζητήσει ως θέμα.
Προφανώς έπεται και συνέχεια, μια και είναι περισσότερο από σίγουρο πως με όλη αυτή την ανοχή, την αλλαγή στάσης και την επιχειρούμενη μετάλλαξη της περιοχής, επανέρχονται τα Χρυσωρυχεία με νέα ατζέντα. Ενδεικτικό αυτής της προοπτικής, είναι το γεγονός ότι τα «Χρυσωρυχεία Θράκης Μονοπρόσωπη Α.Ε.» άλλαξαν την επωνυμία τους σε «Μεταλλεία Θράκης Μονοπρόσωπη Α.Ε.» και μάλιστα με αυτή την τακτική «ανάγκασαν» προ ημερών το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης να κάνει δεκτή δωρεά τους για σημαντικά είδη ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού.
Εξάλλου είναι γνωστό πως ο γενικός διευθυντής της εταιρείας έχει ξεκινήσει τη δόμηση του νέου προφίλ της μέσα από τη δραστηριοποίηση της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της, σε διαφορετικό μάλιστα πλαίσιο από αυτό του παρελθόντος.
Παρόλα αυτά το σχέδιο ανασυγκρότησης της περιοχής έχει και επόμενο «επενδυτικό σχέδιο» μετά και τον Χρυσό, που θα είναι το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στην Ελλάδα! Το αφήγημα θα είναι η νέας τεχνολογίας μικροί αντιδραστήρες (οι σύγχρονοι πυρηνικοί αντιδραστήρες, ιδίως της τρίτης γενιάς είναι θεωρητικά εξοπλισμένοι με προηγμένα χαρακτηριστικά ασφαλείας) οι οποίοι μπορούν να ξεπεράσουν ακόμη και την υψηλή σεισμική δραστηριότητα της χώρας, οι ιδιαίτερα αυξημένες παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες και φυσικά ότι η πυρηνική ενέργεια ως πηγή ηλεκτροπαραγωγής, δεν εκπέμπει αέρια του θερμοκηπίου και είναι συνεχώς διαθέσιμη.
Μάλιστα όλο τον περασμένο μήνα πολλά φιλοκυβερνητικά αθηναϊκά ΜΜΕ αναδημοσίευσαν συντονισμένα ένα σχετικό άρθρο του Ραφαήλ Μωυσή (έχει διατελέσει διοικητής της ΔΕΗ και πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής). Σύμφωνα με αυτό το άρθρο και μεταξύ άλλων επιχειρημάτων, θεωρείται πιο ασφαλές ένα τέτοιο εργοστάσιο να γίνει στην εδώ όχθη του ποταμού Έβρου παρά στην γειτονική Τουρκία!
Τέλος δεν θα μπορούσε να λείψει και το «κερασάκι στην τούρτα», μια και ήδη έχει ξεκινήσει η συζήτηση για «πράσινα» διαλυτήρια πλοίων στην Ε.Ε. τα οποία θα πρέπει να αντικαταστήσουν τα ρυπογόνα που είναι κυρίως στη Νότια Ασία (ιδίως στην Ινδία ή στο Μπανγκλαντές), αλλά και στην ίδια την γειτονιά μας και συγκεκριμένα στα παράλια της Τουρκίας. Πολλές οργανώσεις έχουν προειδοποιήσει επανειλημμένως στο παρελθόν ότι τα γερασμένα πλοία θα πρέπει να οδηγούνται σε αδειοδοτημένες μονάδες ανακύκλωσης πλοίων και εκεί να ανακυκλώνονται με τρόπο περιβαλλοντικά ορθό.
Είναι αυτονόητο πως για να υπάρξει ένα ιδιαίτερα «φιλικό περιβάλλον» για τέτοιες επενδύσεις στην περιοχή μας, πέρα από την χλιαρή στάση των τοπικών θεσμικών παραγόντων, είναι αναγκαία και η σταδιακή φτωχοποίηση του τοπικού πληθυσμού.
Μέρος όλων αυτών, ίσως δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα του Σεβασμιώτατου και κυρίως στο γιατί «βλέπουμε να περνάει μέσα από τα χέρια μας ένα ποτάμι, χωρίς να μένει στα δάκτυλά μας ούτε σταγόνα».
Παύλος Α. Μιχαηλίδης
Αρχιτέκτονας μηχανικός Α.Π.Θ.
Πρώην υποψήφιος Δήμαρχος και
Δημοτικός Σύμβουλος Αλεξανδρούπολης
[post_ads]
ΣΧΟΛΙΑ
Μπορείτε να σχολιάσετε μέσω Facebook ή Blogger (Google) επιλέγοντας την αντίστοιχη καρτέλα από πάνω